اصل هشتاد و نه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (اصل استیضاح وزیران و رییس جمهور): نمایندگان مجلس شورای اسلامی می‌توانند در مواردی که لازم می‌دانند هیأت وزیران یا هر یک از وزراء را استیضاح کنند، استیضاح وقتی قابل طرح در مجلس است که با امضای حداقل ده نفر از نمایندگان به مجلس تقدیم شود. هیأت وزیران یا وزیر مورد استیضاح باید ظرف مدت ده روز پس از طرح آن در مجلس حاضر شدو و به آن پاسخ گوید و از مجلس رأی اعتماد بخواهد. در صورت عدم حضور هیأت وزیران یا وزیر برای پاسخ، نمایندگان مزبور درباره استیضاح خود توضیحات لازم را می‌دهند و در صورتی که مجلس مقتضی بداند اعلام رأی عدم اعتماد خواهد کرد. اگر مجلس رأی اعتماد نداد هیأت وزیران یا وزیران یا وزیر مورد استیضاح عزل می‌شود. در هر دو صورت وزرای مورد استیضاح نمی‌توانند در هیأت وزیرانی که بلافاصله بعد از آن تشکیل می‌شود عضویت پیدا کنند. در صورتی که حداقل یک سوم از نمایندگان مجلس شورای اسلامی رییس جمهور را در مقام اجرای وظایف مدیریت قوه مجریه و اداره امور اجرایی کشور مورد استیضاح قرار دهند، رییس جمهور باید ظرف مدت یک ماه پس از طرح آن در مجلس حاضر شود و در خصوص مسایل مطرح شده توضیحات کافی بدهد. در صورتی که پس از بیانات نمایندگان مخالف و موافق و پاسخ رییس جمهور، اکثریت دو سوم کل نمایندگان به عدم کفایت رییس جمهور رأی دادند مراتب جهت اجرای بند ده اصل یکصد و دهم به اطلاع مقام رهبری می‌رسد.

مراتب استیضاح رئیس‌جمهور در اجرای بند 10 اصل 110 قانون اساسی عزل رئیس‌جمهور به اطلاع مقام معظم رهبری می‌رسد. یکی از اختیارات ایشان حسب بند 10  اصل 110 قانون اساسی، عزل رئیس‌جمهور پس از رأی عدم کفایت وی براساس اصل 89 قانون اساسی است

لطفا فعلا مطلب ارسال نکنید تا بحث استیضاح تموم شه

بحث در مورد کنار گذاشتن روحانی به شیوه های مختلف بعد از انتخابات ۹۲ ابتدائا از طرف عده ای از جناح اصولگرا که خود را شکست خورده انتخابات می دیدند و نظام و کل حکومت را با خود میسنجیدند مطرح شد و کم کم در تابستان ۹۷ پس از ناکامیهای دولت در پسا برجام حتی از سوی طرفداران دولت داغ شد! جناح های مختلف و از جمله برخی حامیان دولت با اهداف مختلف این مطلب را دنبال میکردند که میشود گفت از ۳ تیر در ابعادی متفاوت در کانون توجه افکار عمومی قرار گرفت. یعنی، زمانی که یحیی رحیم صفوی مشاور و دستیار نظامی آیت الله خامنه ای، با انتقاد شدید از وضعیت کشور گفت: "گاهی به نظر می‌رسد اگر دولت نباشد، کشور بهتر اداره می‌شود".

حضرت آقا تا حدود یک ماه و نیم نسبت به اظهارات مدافعان برکناری رئیس جمهور واکنش نشان ندادند. هنگامی به موضوع ورود کردند که محمود احمدی نژاد در ۱۸ مرداد در پیامی ویدیویی خواستار استعفای حسن روحانی و برادران لاریجانی از ریاست قوای مجریه، مقننه و قضائیه جمهوری اسلامی شد و مشخصا، خطاب به آقای روحانی تاکید کرد: "ادامه حضور شما هم به ضرر کشور است و هم به ضرر خود شما." چهار روز بعد از آن اظهارات بود که امام خامنه ای در سخنرانی عمومی فرمودند: "اینهایی که خطاب میکنند به دولت که بایستی دولت برکنار بشود و *از این قبیل حرف‌ها*، اینها دارند در *نقشه‌ی دشمن* کار می‌کنند." اظهاراتی که -با توجه به زمان بیان آن- نوعی پاسخگویی به رئیس دولت های نهم و دهم تلقی میشد ولی اکنون مشخص است که درایت حضرت آقا و بصیرت ایشان برای استفاده از مهره دشمن بر علیه گفتمان دشمن بود. ایشان در ۱۵ شهریور تاکید کردند: "ایجاد تشکیلات و کار موازی با دولت نیز به صلاح و موفق نخواهد بود و تجربه ثابت کرده است که کار باید *به وسیله‌ مسئولان آن*، در مجاری قانونی انجام بگیرد."

حالا سوال؛ مگر حضرت آقا کم کاری و کارشکنیهای مسئولان اجرایی کشور را نمیدیدند؟ چطور عنوان کردند که کار باید از مجرای همین مسئولان پیش برود؟

قبل از اینکه وارد تحلیل شویم بنگرید به اصل يكصد و سي و يكم قانون اساسی درمورد شرایط پس از غزل استعفا یا قبول استیضاح رئیس جمهور : در صورت فوت، عزل، استعفاء، غيبت يا بيماري بيش از دو ماه رئيس جمهور و يا در موردي كه مدت رياست جمهوري پايان يافته و رئيس جمهور جديد بر اثر موانعي هنوز انتخاب نشده و يا امور ديگري از اين قبيل، معاون اول رئيس جمهور با موافقت رهبري، اختيارات و مسئوليتهاي وي را بر عهده ميگيرد و شورايي متشكل از رئيس مجلس و رئيس قوه قضائيه و معاون اول رئيس جمهور موظف است ترتيبي دهد كه حداكثر ظرف مدت پنجاه روز رئيس جمهور جديد انتخاب شود. در صورت فوت معاون اول و يا امور ديگري كه مانع انجام وظايف وي گردد و نيز در صورتي كه رئيس جمهور، معاون اول نداشته باشد مقام رهبري فرد ديگري را به جاي او منصوب ميكند.

پس تا اینجا از منظر ساختار قانونی کشور هیچ تفاوتی در پسا استیضاح یا استعفا نیست

یعنی در شرایط کنونی دو به یک میشویم اهم وظایف گردن معاون اول می افتد و اینبار ریاست مجلس هم کمک

*تعلق روحانی به طیف اصلاحات با هیچ آبی پاک نمیشود مگر ؟؟؟ در تاریخ ثبت شده است که  هاشمی رفسنجانی پس از به روی کار آمدن دولت روحانی تصریح کرده بود: «دکتر روحانی یک هفته قبل از انتخابات ۹۲، سه درصد رأی داشت که با حمایت «من» به بالای ۵۰ درصد رفت». از این رو می‌توان گفت مسئولیت دولت این روزها به پای اصلاحات نوشته شده است. همانطور که محسن پیرهادی دبیرکل جمعیت پیشرفت و عدالت گفت: «من قبول ندارم که تفکر اصلاح طلب و کارگزاران به ویژه در تیم اقتصادی دولت نفوذ کرده، این تخفیف ماجراست. حرف من این است که ترکیب اقتصادی دولت فعلی، دقیقا نسخه تمام عیار عملکرد کارگزارانی و اصلاح طلبی است.»

خب از آنجایی که دولت روحانی با حمایت اصلاح‌طلبان روی کار آمده ، عملکرد ضعیف این دولت بر سبد رأی جریان اصلاح‌طلب و ناکارآمد جلوه دادن تفکر اصلاحات تاثیر زیادی دارد؛ بنابراین اینکه اصلاح‌طلبان، نزدیک انتخابات حساب خود را از دولت جدا کنند و وضعیت بد کشور را ناشی از عملکرد شخص رئیس‌جمهور بدانند، تنها راه نجات اصلاحات و حامیان تفکر لیبرال در کشور است

شخصیت‌های اصلاح‌طلب پروژه عبور از دولت و شخص روحانی را دنبال می‌کنند تا سرمایه اجتماعی خودشان را حفظ کنند و تفکر لیبرال و اصلاحات را زنده نگه دارند