#شبهای_جمعه_روضه السلام علیک یا اباعبدالله ▪️توی دلواپسی‌ها تو رو صدا نکنم چکنم؟ ▪️میون بی‌کسی‌ها تو رو صدا نکنم چکنم؟ 🏴 لبیک یا حسین @t_manzome_f_r تبیین منظومه فکری رهبری

اربعین‌کرب‌وبلایی‌نشدم‌اماکاش... آخرماه‌صفر‌زائرمشهدباشم..🖤

🌴شب جمعه است، هوایت نکنم می میرم... یا امام حسین دست خالیمو رها نکن آقا ... 🎙 سید مجید بنی فاطمه شب زیارتی امام حسین«ع» #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله #شب_جمعه #بهار_مهدوی ◾️@Excerpt◾️

ســـلام اربابــــم...💔✋ 😔شبِ جمعه است هوایت نکنم میمیرم....

#تولد_دوباره #بی_تو_هرگز #قسمت_چهل_و_نهم : خداحافظ زینب 👋 تازه می فهمیدم چرا علی گفت ... من تنها کسی هستم که می تونه زینب رو به رفتن راضی کنه😞 ... اشک توی چشم هام حلقه زد😪 ... پارچ رو برداشتم و گذاشتم توی یخچال ... دیگه نتونستم خودم رو کنترل کنم ... - بی انصاف ... خودت از پس دخترت برنیومدی ... من رو انداختی جلو؟ ... چطور راضیش کنم وقتی خودم دلم نمی خواد بره؟😩 ... برای اذان از اتاق اومد بیرون که وضو بگیره ... دنبالش راه افتادم سمت دستشویی ... پشت در ایستادم تا اومد بیرون... زل زدم توی چشم هاش👀 ... با حالت ملتمسانه ای بهم نگاه کرد ... التماس می کرد حرفت رو نگو😣 ... چشم هام رو بستم و یه نفس عمیق کشیدم ... - یادته 9 سالت بود تب کردی😐 ... سرش رو انداخت پایین ... منتظر جوابش نشدم ... - پدرت چه شرطی گذاشت؟ ... هر چی من میگم، میگی چشم ... التماس چشم هاش بیشتر شد ... گریه اش گرفته بود😪 ... - خوب پس نگو ... هیچی نگو ... حرفی نگو که عمل کردنش سخت باشه ... پرده اشک جلوی دیدم رو گرفته بود😢 ... - برو زینب جان ... حرف پدرت رو گوش کن ... علی گفت باید بری ... و صورتم رو چرخوندم ... قطرات اشک از چشمم فرو ریخت😭 ... نمی خواستم زینب اشکم رو ببینه ... تمام مقدمات سفر رو مامور دانشگاه از طریق سفارت انجام داد ... براش یه خونه مبله گرفتن🏡 ... حتی گفتن اگر راضی نبودید بگید براتون عوضش می کنیم ... هزینه زندگی و رفت و آمدش رو هم دانشگاه تقبل کرده بود ... پای پرواز✈️ ... به زحمت جلوی خودم رو گرفتم ... نمی خواستم دلش بلرزه ... با بلند شدن پرواز، اشک های من بی وقفه سرازیر شد😭 ... تمام چادر و مقنعه ام خیس شده بود ... بچه ها، حریف آرام کردن من نمی شدن ... 💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠 از این به بعد، داستان رو از زبان دکتر سیده زینب حسینی (دختر علی آقا و هانیه خانم) مطالعه خواهید کرد.

#تولد_دوباره #بی_تو_هرگز #قسمت_پنجاهم : سرزمین غریب نماینده دانشگاه برای استقبالم به فرودگاه اومد✈️ ... وقتی چشمش بهم افتاد، تحیر و تعجب... نگاهش رو پر کرد 😳... چند لحظه موند ... نمی دونست چطور باید باهام برخورد کنه... سوار ماشین که شدیم 🚗 ... این تحیر رو به زبان آورد ... - شما اولین دانشجوی جهان سومی بودید که دانشگاه برای به دست آوردن شما اینقدر زحمت کشید😳 ... زیرچشمی نیم نگاهی بهم انداخت😒 ... - و اولین دانشجویی که از طرف دانشگاه ما ... با چنین حجابی وارد خاک انگلستان شده ... نمی دونستم باید این حرف رو پای افتخار و تمجید بگذارم ... یا از شنیدن کلمه اولین دانشجوی مسلمان محجبه، شرمنده باشم که بقیه اینطوری نیومدن😔 ...ولی یه چیزی رو می دونستم ... به شدت از شنیدن کلمه جهان سوم عصبانی بودم😠 ... هزار تا جواب مودبانه در جواب این اهانتش توی نظرم می چرخید ... اما سکوت کردم ... باید پیش از هر حرفی همه چیز رو می سنجیدم ... و من هیچی در مورد اون شخص نمی دونستم ... من رو به خونه ای که گرفته بودن بر🏡د ... یه خونه دوبلکس ... بزرگ و دلباز ... با یه باغچه کوچیک جلوی در و حیاط پشتی... ترکیبی از سبک مدرن و معماری خانه های سنتی انگلیسی ... تمام وسایلش شیک و مرتب ... فضای دانشگاه و تمام شرایط هم عالی بود ... همه چیز رو طوری مرتب کرده بودن که هرگز ... حتی فکر برگشتن به ذهنم خطور نکنه ... اما به شدت اشتباه می کردن😑 ... هنوز نیومده دلم برای ایران تنگ شده بود ... برای مادرم ... خواهر و برادرهام ... من تا همون جا رو هم فقط به حرمت حرف پدرم اومده بودم ... قبل از رفتن ... توی فرودگاه✈️ از مادرم قول گرفتم هر خبری از بابا شد بلافاصله بهم خبر بده ... خودم اینجا بودم ... دلم جا مونده بود ... با یه علامت سوال بزرگ ... - بابا ... چرا من رو فرستادی اینجا؟😕 ...

دست نوشته زینب کمایی