جمعه‌های غیبت... دعای هر روز و شبش، دعای برای فرج امام زمان بود. هر جمعه که می‌گذشت غصه‌اش زیاد می‌شد با گلایه می‌گفت: آقاجان! این جمعه هم گذشت و نیامدی! بعد محکم می‌گفت: آقا جانم اگر بیاید حتماً یاریش خواهم کرد! برای اینکه نشان دهد عاشق چشم‌به‌راهیست، عهد کرد تا هر صبح جمعه به دعای ندبه برود. حساب از دست خودش هم در رفته! نمی‌داند این چندمین جمعه است که نمی‌تواند قید خواب را بزند و به دعای ندبه برود. حالا خودش خوب دلیل این همه جمعه‌های غیبت را می‌فهمد!