میخواهم برای سلامتی و فرج شما دعا کنم،
اما،
گفتهاند گناهان مانع استجابت دعاست و من سرتاپا غرق در گناهم،
و نیز گفتهاند راه هیچ وقت بسته نیست،
و اگر حر هم که باشی،
و رو در روی امام زمانت هم بایستی،
میتوانی برگردی تا امام زمانت دستت را بگیرد و توبهات را قبول کند،
و این دلم را روشن میکند،
یا صاحب الزمان!
به شما پناه میآورم،
از خودم، از نفسم و از شدت گناهام،
و به درگاه خدا توبه میکنم،
از عصیانم، از این که دل شما را شکستم و از بدیهایم،
یا صاحب الزمان!
حر نیستم، اما، راه را بر شما که نبستهام!
و شما تنها پناهگاه امن من هستید!
مرا بپذیرید!
یا صاحب الزمان!
هدایت شده از آرشیو ادعیه و جزء خوانی
doa_nodbe_180915054844.mp3
9.69M
یکی از نشانههای بینا بودنِ معنوی این است که انسان وجود امامش را در زندگیاش ببیند. چه امام حاضر باشد و چه غایب، برایش فرقی نمیکند. امام را میبیند.
دقّت کنید وجود امام محیط بر ماسوی اللّه است، همه جا هست. شما جایی را نمیبینید که تحت توجّهات حضرت ولیّ عصر ارواحنافداه نباشد.
باید تمرین کنید که امام علیهالسّلام را ببینید نه با چشم سر بلکه با دیده دل
اگر اهل گناه باشیم و گناه را ترک نکنیم، این دیدهٔ دل ما کور میشود.
یکی از آثار گناه بر روح این است که انسان دیدش را از دست میدهد.