پای قول خودمون می ایستیم...
٢٢ روزِ پیش باهم قرار گذاشتیم یک کار عملی برای
#خودسازی انجام بدیم. تصمیم گرفتیم ۴۰ روز واسه تعجیل در فرج امام زمان،
#چشم هامون رو به گناه ببندیم.بعضی ها از این طرح استقبال کردن و با یک «یا علی» اعلام آمادگی کردن.بعضی ها خیلی وقت بود میخواستن این گناه رو ترک کنن و دنبال یک انگیزه بودن؛ و تعجیل در فرج امام زمان، واسشون شده بود انگیزه.بعضی ها فکر میکردن گناه چشم فقط نگاه به نامحرم هست و توی این چله فهمیدن چقدر گناهان چشم گسترده ست که باید ترکشون کرد.بعضی ها هم با این طرح مخالف بودن و میگفتن بین این همه گناه، ترک یک گناه، اونم گناه چشم (
#چشم_ها_را_باید_شست )، چه فایده ای داره؟شاید ترک یک گناه، گام بلندی واسه زمینه سازی ظهور نباشه؛ اما همین قدم‌های کوچک و مداوم هست که انسان رو به مقصد میرسونه. (به
#عکس_زیر با دقت نگاه کنید) شاید این کار خیلی بزرگ نباشه، ولی بهتر از دست روی دست گذاشتنه.حالا که یک قدم از نیمه‌ی راه عهدمون با امام زمان گذشتیم و وارد نیمه دوم چله شدیم، با قدرت بیشتر به راهمون ادامه میدیم. ادامه میدیم تا نسل های آینده در وصف ما نگن، مردمی بودن که هیچ قدمی برای ظهور مولاشون برنداشتن.ان شاء الله در ادامه ی راه، با شروع محرم و اشک بر امام حسین بهتر میشه چشم ها رو شست.
