۷ صفر سالروز شهادت حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام (بنا به قوی ترین اقوال تاریخی) تسلیت باد .

با لخته خونی در تشت و صورتی كه به كبودی ميزد، جعده‌ی نمک‌نشناس را نفرین کرد كه آن همه حُسن را نديد و قاتل آقايش حسن شد! امان از این همه غربت که امام حتی در خانه‌ی خود هم غریب بود؛ در خانه‌ی خود...! البته خدا را شکر ایشان خانه‌ای داشتند و آواره‌ی بیابان‌ها نبودند. نمی‌دانم این روزها امام زمان از دست ما چه می‌کشند؟! شهادت #امام_حسن مجتبی، کریم اهل بیت، را محضر امام زمان و شما شیعیان تسلیت عرض می‌کنیم

نمی‌دانم امشب باید از کدام غربت گفت؛ چه روضه‌ای خواند؛ و مصیبت کدامین غریب را بازگو نمود.

زمانی که لحظه شهادت امام حسن علیه السلام نزدیک شد. آن حضرت برادرش حسین بن علی علیهما السلام را طلب کرد و در آن لحظات پایانی به او گفت:

ای برادربه زودى از تو جدا مى‏شوم و به دیدار پروردگار خود، نائل مى‏گردم. مرا مسموم کرده اند و امروز پاره جگرم در میان طشت افتاد؛ می دانم چه كسى این جفا را بر من كرده و این ظلم از كجا سرچشمه گرفته؛ من در پیشگاه خدا با وى دشمنى خواهم كرد؛ ولی سوگند به حقى كه بر تو دارم از تو می خواهم که این پیش‏آمد و مرتكب آن را تعقیب مكن و منتظر قضای الهی درباره من باش.