خدا، خدایی اش را به رخ ما می کشد. حتما چون سیداحمد بنده ای بوده که خوب بندگی اش را کرده.
شهید پلارک به گفته ی مادرش از 13 سالگی تا 23 سالگی که به شهادت رسید، نماز شبش ترک نشده بود...
شبهای بسیاری سر بر سجده ی عبادت با خدای خود نجوا میکرده و اشک می ریخته....
مادرش اینطور نقل کرده که پسرش در مدت عمرش سه کار را هرگز ترک نکرده:
(1) نماز شب
(2)غسل روز جمعه
(3)زیارت عاشورای هر صبح
(4)ذکر 100صلوات
اشکهای شهید پلارک امروز رایحه معطری است که انسانها را تسلیم محض اراده و قدرت آفریدگارش می کند....
🌒خيز ، ای بنده محروم و گنهكار بيا
يك شب ای خفته غفلت زده بيدار بيا
بس شب و روز كه در زير لَحَد خواهی خفت
دَم غنيمت بشمار امشب و بيدار بيا
2_5195332504420090278.mp3
4.05M
#حرفهای_من_و_خدا
#دلنوشته سحر ششم
✍امشب؛
شرمِ سیاهیِ تمامِ عمرم را
پشت قشنگ ترین نامِ تو پنهان میکنم...
و دل به دلِ دریا می سپارم...
من حتما تطهیر خواهم شد؛
eitaa.com/banoyealam
چرا شیرینی مهربانی خدا را حس نمیکنیم؟!
یکدلیلش «یأس از رحمت خدا» است
ما به مهربانی و رحمت خدا محتاجیم؛ خیلی بیشتر از نیاز کودک به محبت مادر. این در واقع شارژِ روح و انرژیِ حیات ماست. البته هرکسی این نیاز خود را نمیفهمد. آیا تو احتیاج خودت را به مهربانی خدا میفهمی؟
چگونه مهربانی خدا را تمنا کنیم؟ باید خیلی به مهربانی خدا معتقد باشی، نه اینکه با سوءظن درِ خانۀ خدا بروی و بگویی «یعنی خدا میبخشد؟! اصلاً مرا آدم حساب میکند؟! صدایم را میشنود؟»
کسی که بهسمت خدا نمیرود-حتی اگر خیلی هم بد نشود و جنایتی نکند- همینکه عاشقانه بهسوی خدا حرکت نمیکند، همۀ موجوداتِ عالم، با او بد میشوند، چون همۀ ذرات عالم، عاشق خدا هستند، اگر تو نسبت به خدا بیاعتنا باشی، آنها با تو بد میشوند؛ در و دیوار و همۀ اشیاء با تو بد میشوند، آنوقت احساس تنهایی و غربت میکنی.
اما وقتی به ذکر خدا میپردازی و برای رفتن بهسمت خدا تلاش میکنی، میبینی که همۀ ذرات و اشیاء عالم با تو خوب میشوند؛ لباست با تو خوب میشود، آب و غذایی که میخوری با تو خوب میشود، مهربانی این عالم را با خودت میبینی، آنوقت احساس وحشت و تنهایی در تو از بین میرود و دچار غم و غربت نمیشوی.
برای دسترسی به نحوه نمازشب ودعای سحر کلیک کن
https://eitaa.com/addeiye
4_5764866123015127757.mp3
13.8M
الهی العفو- سید مجید بنی فاطمه eitaa.com/banoyealam