#مرتبط خرید طلا در چه روزی از ماه صفر خوش یمن است❓ #پاسخ يكي از مسايلي كه در سخنان ائمه ي معصومين(ع) آمده است، انجام كارها به تناسب خود در روز هاي به خصوصي است كه در آن روزها، تاثير فراوان بر تداوم و بركت آن كار وجود دارد. - جايگاه روزهاي قمر در عقرب در انجام كارها: شايسته است بنا به سفارش و دستورات ديني در ساعات قمر در عقرب - كه جدولش در اينترنت يا تقويم هاي نجومي موجود است- از انجام كارهاي اساسي نظير انعقاد نطفه، عقد ازدواج، افتتاح كار و كسب، اسباب كشي، تعيين و تغيير نام و گذاشتن سنگ بنا و كلاً انجام هر يك از كارهاي اساسي پرهيز كنيم. البته ذكر اين حديث گرانقدر در اينجا موجب هدايت و باعث آرامش است كه راههايي براي بر حذر بودن از نحوست ايّام نيز وجود دارد. راه حلّي كه اهل بيت(ع) براي اين امر ارائه نموده اند صدقه دادن است. روايات فراواني از حضرات معصومين(ع) وارد شده كه نحوست ايّام با صدقه دادن برطرف مي شود. «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع):مَنْ تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ إِذَا أَصْبَحَ دَفَعَ اللَّهُ عَنْهُ نَحْسَ ذَلِكَ الْيَوْم‏.»(1) هر كس صبح صدقه دهد خدا نحوست آن روز را از دفع مي كند. - روزهاي خوش يمن براي شروع هر كاري: شما به غير از قمر در عقرب ماه صفر، اگر كاري انجام داديد، اشكالي ندارد. اما در مورد روزهاي خوش يمن هر ماه بايد گفت: از امام صادق(ع) نقل شده است كه در روزهاي يكم، دوم، ششم، هفتم، نهم، چهاردهم، هجدهم، نوزدهم، بيستم،‌ بيست و دوم، بيست و سوم، بيست و هفتم، بيست و هشتم و بيست و نهم هر ماه قمري، آغاز هر كاري مبارك است.(2) پس خريد و فروش در ماه صفر اشكال ندارد و در بركت پول آن بين ماه صفر و ماهاي ديگري سال فرق نمي باشد. تنها روزي كه در بعضي از روايات خريد و فروش بي بركت دانسته شده است، روز عاشورا است، آن هم نه به اين معنا كه خريد و فروش حرام شده باشد؛ بلكه اگر كسي در روز عاشورا چيزي پس انداز كند بركت در آن نخواهد بود. اما در غير از روز عاشورا در تمام ماها و روزهاي سال خريد و فروش اشكال ندارد و فرقي بين ماه صفر و غير صفر نمي باشد.(3) - نكتۀ پاياني: نكاتي كه بيان شد، صرفاً براي رعايت فضيلت بيشتر بود كه رعايت آن داراي نكات مثبت است، اما اگر به خاطر مشكلاتي نمي توانيد اين مسايل را رعايت كنيد، به خودتان سخت نگيريد و با دادن صدقه مشكلات احتمالي را دفع كنيد تا مبادا دچار وسواس شويد. - معرفي منابعي براي مطالعۀ بيشتر در اين زمينه و مسايل ديگر مربوط به زندگي: 1. مفاتيح الحياة، نويسنده: آيت الله جوادي آملي، قم: انتشارات اسراء. 2. حلية المتقين، نويسنده: علامه محمد باقر مجلسى(ره). پي نوشت ها: 1. مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، (ط - بيروت)، 1403ق، ج‏‏56، ص31. 2. كليني، محمدبن يعقوب، الكافي، ج۴، ص۲۸۳، تهران، دار الكتب الاسلاميه، 1365 ق. 📚منبع :مرکز پاسخگویی به سوالات دینی #جهادگرتبیین

.#سوال#شبهه انقلاب سفید محدرضا پهلوی چه بود؟ عدالت اجتماعی و برابری شهروندان بنیان شکل گیری جامعه مدنی و مدرن است و یکی شد از مهمترین سدهای پیش روی جامعه ایران برای نیل به این هدف وجود نظام ارباب رعیتی در کشور بوده است تا قبل از سال ۱۳۴۱ بیش از پنجاه درصد از زمین های قابل کشت کشور در دست مالکان بزرگ یا همان خان ها بوده است و بیست درصد دیگر از زمین ها نیز با عنوان وقف در اختیار روحانیون قرار داشت روستاییان به عنوان کشاورزان و زحمت کشانی که وظیفه تولید در کشور را بر عهده داشتند تنها مالکیت کمتر از بیست درصد از زمین های کشاورزی را در اختیار داشتند این تقسیم بندی غیر عادلانه علاوه بر اینکه بی عدالتی را در جامعه نهادینه می کرد، باعث می شد که به اربابان قدرت مافوق تصور داده شود، و آنها این فرصت را بیابند که فراتر از قانون حرکت کنند و در نتیجه «حکومت قانون» در جامعه در فراموشی قرار می گرفت نمی توان منکر این واقعیت شد که بسیاری از این مالکان در گذشته با توسل به زور این املاک را به چنگ آورده بودند و به صورت مشروع در تملک آنها قرار داده نشده بود دولت وقت در اقدامی شجاعانه در تاریخ ۶ بهمن ۱۳۴۱ اصلاحات ارضی و تقسیم عادلانه را به همه پرسی گذاشت و با استفاده از قدرت بالاترین مرجع قانونی یعنی اکثریت مردم ایران اصلاحات ارضی به شکل قانون درآمد و برای اولین بار در چند صد سال اخیر، جامعه ایران شاهد شکل گیری بنیان های عدالت گشت اقدام شجاعانه بعدی اعطای حقوق برابر به زنان ایران بوده است. در جامعه ای که از دیرباز به شهروندان ایرانی به چشم شهروند درجه دو نگریسته می شد به تمامی بانون حقوقی برابر داده شد نمی توان ادعای حقوق بشر و کرامت انسانی داشت اما اقدام شجاعانه اصلاحات ارضی اعطای حق رای به زنان، و اعزام سپاه دانش و بهداشت و ترویج آبادانی به روستاها را ستایش نکرد کافی است به یادآوریم که اربابان در روستاها به مانند حاکم مطلق با هزاران انسانی که در روستاهای تحت مالکیت خود زندگی می کردند به مانند برده رفتار می کردند براستی آیا بدون انقلاب سفید و اصلاحات ارضی، ما شاهد شکل گیری ایران مدرن تشکیل قشر فرهیخته و تحصیل کرده و شکل گیری بنیان های دمکراسی در ایرن می بودیم؟ در این میان نمی توان از خیانت افرادی که با برابری زن و مرد و یا برابری رعیت و ارباب منافع خود را در خطر می دیدند چشم پوشید افرادی چون خمینی و یا برخی از روحانیون که پیوندی دیرینه با اربابان داشتند و از طرفی مخالف برابری زن و مرد بودند به مخالفت با این اقدامات پرداختند هر چند از زمانی که خمینی بر کرسی ولایت فقیه به عنوان دیکتاتوری بی رحم تکیه کرد به همراه دیگر ایادی خود تمامی تلاش خود را به کار بستند تا جامعه ایران را به قهقرا ببرند اما واقعیت این است اثرات انقلاب سفید آنچنان شگرف و عمیق بوده که آنها چنین توانی را نداشتند این انقلاب سفید بود که باعث شد جامعه ایران از شکل سنتی خارج گشته و به شکل جامعه ای مدرن در آید و پرچم کشور ایران یک سر و گردن بالاتر از کشورهای منطقه افراشته گردد این انقلاب ارزشمند جامعه ایران در همه ابعاد مدرن می ساخت و عدالت را به بطن جامعه می آورد برای اولین بار کارگران جامعه به عنوان زحمت کشان اصلی جامعه در سود کارخانه ها شریک شدند و کشاورزان مالک زمین هایی شدند که بر روی آن عرق می ریختند زنان ایرانی از حق رای و حقوق برابر در جامعه برخوردار گشته و با ایجاد سپاه دانش و بهداشت تلاش شد تا حداقل های زندگی به روستاها برده شود در آن روزگار که حقوق کودکان مورد توجه نبود انقلاب سفید توجه ویژه ای به حقوق کودکان نمود و ضمن اجباری کردن تحصیل برای آنها حتی به تغذیه آنها در مدارس نیز توجه نمود اصول ۱۹گانه انقلاب سفید: اصل ۱– اصلاحات ارضی و الغای رژیم ارباب و رعیتی اصل ۲– ملی کردن جنگل‌ ها و مراتع اصل۳ – فروش سهام کارخانجات دولتی بعنوان پشتوانه اصلاحات ارضی اصل ۴– سهیم کردن کارگران در سود کارخانه‌ ها اصل ۵– اصلاح قانون انتخابات ایران به منظور دادن حق رای به زنان و حقوق برابر سیاسی با مردان اصل ۶- ایجاد سپاه دانش اصل ۷– ایجاد سپاه بهداشت اصل ۸– ایجاد سپاه ترویج و آبادانی اصل ۹– ایجاد خانه‌ های انصاف و شوراهای داوری اصل ۱۰– ملی کردن آبهای کشور اصل ۱۱– نوسازی شهر ها و روستا ها با کمک سپاه ترویج و آبادانی اصل ۱۲– انقلاب اداری و انقلاب آموزشی اصل ۱۳– فروش سهام به کارگران واحدهای بزرگ صنعتی یا قانون گسترش مالکیت واحدهای تولیدی اصل ۱۴– مبارزه با تورم و گران فروشی و دفاع از منافع مصرف کنندگان اصل۱۵– تحصیلات رایگان و اجباری اصل ۱۶– تغذیه رایگان برای کودکان خردسال در مدرسه‌ها و تغذیه رایگان شیرخوارگان تا دو سالگی با مادران اصل ۱۷– پوشش بیمه‌های اجتماعی برای همه ایرانیان اصل ۱۸- مبارزه با معاملات سوداگرانه زمین‌ها و اموال غیرمنقول اصل ۱۹– مبارزه با فساد

سلام و احترام #پاسخ 👇⬇️ 🔸به سوی تمدن بزرگ، عنوانی است که محمدرضا شاه پهلوی، در نوروز سال ۱۳۵۵ از آن برای اشاره به پیشرفت‌های جاری و برنامه‌های آینده ایران استفاده کرد، که به دنبال اجرای مواد انقلاب سفید بود. 🔸اصول شش‌گانه‌ انقلاب سفید، طرح و برنامه‌ای ریشه‌دار و عمیق بود که با هدف تحول در ساختار سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ایران در زمان رضاشاه پایه‌گذاری شد. وی که مأموریت تغییر ساختار ایران را در ابعاد مختلف، وظیفه خود می‌پنداشت، ضربات سنگینی بر نهاد مذهب وارد کرد.برنامه اصلاحی انقلاب سفید، نخستین گام عمده‌ شاه، در جدال برای تثبیت قدرت خویش بود. 🔹اهدافی که در اصلاحات ارضی و در بخش کشاورزی دنبال می‌شد، شامل 👈«رشد و توسعه امور زراعی و کشاورزی در جهت تامین نیازمندی های مردم و کاهش وابستگی ایران به محصولات کشاورزی وارداتی بود»؛ اما نه تنها این اهداف تحقق نیافت، بلکه نیاز ایران به واردات کشاورزی، را افزون تر کرد. یعنی 15 سال بعد از انقلاب شاه و ملت، روستاهای ایران به واردات مواد غذایی از خارج وابسته بودند و روز به روز این وابستگی بیشتر می شد. تا جایی که به ادعای منابع خارجی میزان واردات کشاورزی در فاصله سال های ۱۳۵۶ تا ۱۳۵۷با افزایش ۱۴ درصدی رو به رو بوده است. این واقعیت که قبل از اصلاحات ارضی ایران یکی از صادرکنندگان مواد غذایی بود،بیشتر ما را به تعجب وا می دارد. 🔻طبق آمار رسمی دولت در سال ۱۳۵۶، دولت فقط توانایی تامین مواد غذایی مردم خود، برای ۳۳ روز در سال را داشت و مجبور بود باقی مواد غذایی را از خارج وارد کند. ⬅️ توسعه صنعت کشور، طی سال‌های قبل از انقلاب اسلامی ایران و به ویژه در برنامه‌های اول، دوم و سوم بر مبنای ایجاد و توسعه صنایع مصرفی استوار بود و قاعدتا با گسترش کامل صنایع مصرفی و مونتاژ👈«رفته رفته وابستگی شدید به واردات، فقدان هرگونه عمق در تولید صنعتی و فقدان رابطه منطقی میان بخش صنعت با سایر بخش های اقتصاد ملی و زیر بخش‌های صنعت از جمله ویژگی‌های نظام صنعتی کشورگردید». 🔸صنایع کشور،همچنان از ضعف ساختار برخوردار بوده و اغلب بر صنایع مونتاژ تکیه شده بود. به این ترتیب صنایع تکنولوژی بر، تا 90 در صد به خارج وابسته بودند و در سال ۱۳۵۷ به جز نفت کالای عمده دیگری برای صادرات وجود نداشت. 🔹برندگان واقعی انقلاب سفید، نه کارگران و روستاییان و نه توده کارکنان دولت، بلکه کارفرمایان بلند پایه اداری، زمین‌داران، زمین‌خواران، پیمانکاران و کارخانه‌داران معینی بودند که ثروت‌های کلانی به چنگ آوردند. #پهلوی_بدون_روتوش

#پاسخی_دیگر 👇⬇️ 🔺در دوره ای که تمام دنیا، از قبایل عقب مانده آفریقایی تا حکومتهای عشیره‌ای اعراب به سمت دمکراسی حرکت می‌کنند، عده‌ای در فضای رسانه ای و مجازی داخل و خارج ایران با سر و صدای زیاد بدنبال تبلیغ و بازگشت حکومت سلطنتی پهلوی هستند و می‌گویند پسر فلانی باید حاکم ایران باشد چون از کمر یک شاه بدنیا آمده پس لایق ترین فرد است.❗️ 👈حالا جوان امروزی، متولدین دهه هفتاد و هشتاد که دوران حکومت پنجاه‌و سه‌ساله #پهلوی را ندیده‌اند حق دارند از پهلوی حمایت کنند؟ ✅ جوان امروزی 🔺 یادشان نیست و ندیده اند که زمان پهلوی، حمام مانند یک کالای لوکس بود، معمولا خانواده های پولدار حمام داشتند، یادشان نیست مردم هفته به هفته فقط در حمام عمومی به آب گرم دسترسی داشت. 🔺یادشان نیست و ندیده اند که در هر محله یک خانواده خط‌ تلفن داشت و همسایه ها باهم از آن استفاده می‌کردند، یادشان نیست، داشتن تلویزیون آرزویمان بود، آن هم سیاه و سفید، 🔺یادشان نیست برای خرید صابون هم باید در صف می ایستادیم، 🔺یادشان نیست زمستان ها برای یک پیت‌نفت ساعتها باید در صف می‌ماندیم، گاز که هنوز مال از ما بهترها بود. جوان امروزی ندیده اند که مادرها در روستاها سرزایمان بخاطر دوری تنها بیمارستان شهر می‌مردند. ✅جوان امروزی 🔺یادشان نیست دخترمان را در کاباره ها لخت می‌کردند تا برای پول برقصد❗️ 🔺یادشان نیست و ندیده اند فساد اشرف و شمس و علیرضای پهلوی را، نسل امروز هویدا و ایادی را نمی‌شناسد، از فساد جهانبانیان و خانواده انصاری و رشیدیان خبر ندارد 🔺 نسل امروز زورگویی های بنیاد پهلوی و خرج های آن را ندیده است. ✅جوان امروزی 🔺 یادشان نیست و ندیده‌اند وقتی را که ایران پر بود از پزشکان هندی و پاکستانی، یادشان نیست که برای کوچکترین درمانها باید به خارج میرفتی آن هم در توان پولدارها بود. 🔺یادشان نیست و ندیده‌اند روستاها آب و برق نداشتند، جاده نداشتند، خانه بهداشت نداشتند، مدرسه ها کم بود، نرخ بیسوادی بالا بود. ✅ جوان امروزی 🔺یادشان نیست ساواک چه غول ترسناکی بود، ندیده‌اند منوچهری چگونه شکنجه میکرد، نصیری و ثابتی را نمی‌شناسند. 🔺یادشان نیست اگر یک آمریکایی با ماشینش شهروند ایرانی را زیر می‌گرفت، دادگاه ایران حق نداشت او را محاکمه کند. 🔺یادشان نیست که دوران پهلوی استان نفت خیز بحرین بدون مقاومت از ایران جدا شد و ارتش ایران حتی نتوانست یک دقیقه بجنگد تا خاک ایران از ایران جدا نشود. 📡 جوان امروزی پهلوی را از مستندهای شبکه منوتو و صدای آمریکا میشناسد. حق دارد چون منحوس ترین دوره تاریخی ایران را مانند یک حسرت طلایی ترسیم کرده‌اند. ❇️ راستی زمان پهلوی کل ایران چقدر جمعیت داشت؟ کمتر از نصف الان؟ چقدر کشور درآمد داشت؟ ❇️ جوان امروزی حق دارد سوال کند که انقلاب برای ما چکار کرده است، اما قبل از هرچیز باید تحقیق کند، مطالعه کند، تاریخ بخواند آن هم مستقل نه از دریچه شبکه ای که وظیفه اش تبلیغ سلطنت (منوتو) است. #تطهیرپهلوی_ممنوع⛔️⛔️ #خاندان_فراری

#سوال وقت بخیر معذرت میخوام علت اینکه یه عده خانم محجبه چهرشون رو هم می‌پوشونن چیه؟ مگه گردی صورت ذکر نشده که میتونه بیرون باشه پس علت این همه افراط چیه آیا تخریب چهره اسلامه؟! نیاز به امر به معروف داره؟

#پرسش آیا استفاده از روبند اشکال ندارد؟ کدام مرجع استفاده از آن را توصیه کردند. و اگر کسی روبند می زند، در خانه و وقتی مهمان می آید باز هم باید از آن استفاده کند؟ #پاسخ اجمالی از برخی منابع اسلامی، این طور استفاده می شود که زن مسلمان هر چقدر در برابر مرد نامحرم وقار و حیای بیشتری داشته باشد، ممدوح و مورد ستایش است. [1]   در سیره بانوان بزرگ دین همچون حضرت فاطمه زهرا (س)، آمده است که ایشان نسبت به این موضوع به قدری اهتمام داشتند که حتّی آن حضرت برای ورود نابینا به منزلشان، پرده انداخت و در پشت پرده قرار گرفت. [2]   لذا، بعضی از مراجع عظام تقلید، برای زن، پوشاندن صورت و دست ها را (از سر انگشت تا مُچ) در برابر نامحرم، احتیاط مستحب می دانند. [3] حال فرقی نمی کند، این امر در خارج از خانه باشد و یا در خانه، و آن نامحرم غریبه باشد یا دوست و فامیل.   در اینجا، لازم است به دو نکته توجّه داده شود:   1. استحباب پوشاندن دست و صورت برای زن، مربوط به زمانی است که زینت و آرایشی در آنها نباشد، و الا پوشاندن آن از نامحرم واجب است. [4]   2. در این مسئله، رعایت عرف متدیّنین هر منطقه ای لازم است. چه بسا ممکن است استفاده از برخی انواع حجاب، در مکانی موجب حساسیت بیشتر اطرافیان یا حتی تبدیل به لباس شهرت برای شخص گردد. پس سزاوار است در مثل چنین مکان هایی به حدّ واجب پوشش بدن اکتفا نماییم.   [1] . به عنوان نمونه، خداوند خطاب به زنان پیامبر(ص) می فرماید: «چنان با نرمی سخن نگویید که باعث وسوسه دیگران شود»؛ احزاب،32. همچنین از آدابی که برای زن در حالات مختلف نماز سفارش شده است،این مطلب استفاده می شود؛ ر.ک: امام خمینی، توضیح المسائل (محشّى)، ج‌1، ص 591، م1091. [2] . «قال علی (ع): اسْتَأْذَنَ أَعْمَى عَلَى فَاطِمَةَ ع فَحَجَبَتْهُ‏ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) لَهَا لِمَ حَجَبْتِیهِ وَ هُوَ لَا یَرَاکِ فَقَالَتْ (س) إِنْ لَمْ یَکُنْ یَرَانِی فَإِنِّی أَرَاهُ وَ هُوَ یَشَمُّ الرِّیحَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَشْهَدُ أَنَّکِ بَضْعَةٌ مِنِّی»؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج 3، ص 91، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، 1403ق؛ البته، این روایت به صورت اختصاصی ارتباط به حجابِ واجب و یا نقاب زدن ندارد، بلکه دلالت بر حیا و عفّت بیشتر و مستحب دارد؛ زیرا حضرت زهرا (س) مقیّد نبوده که فقط واجبات را انجام دهند، بلکه مستحبات خصوصاً مستحبات مؤکده را حضرت بجاى می آوردند. پس، این عمل حضرت دلالت بر لزوم و وجوب نمى‌کند؛ در باره ترجمه عبارت «فَحَجَبَتْهُ»‏ و توضیح این روایت ر.ک: شبیری زنجانى، سید موسى، کتاب نکاح، ج 3، ص 882 و 883، مؤسسه پژوهشى راى‌پرداز، قم، چاپ اول، 1419ق. [3] . تبریزى، جواد، استفتاءات جدید، ج‌1، ص360، قم ، اول، ه‍ ق؛ (آیت الله فاضل: اگر زن بداند مرد اجنبى به قصد شهوت به او نگاه مى‌کند بنابر احتیاط صورت و دستها را نیز بپوشاند)؛ لنکرانى، محمد فاضل، جامع المسائل، ج‌1، ص 451، انتشارات امیر قلم، قم - ایران، یازدهم، ه‍ ق. [4] . خمینى، سید روح اللّٰه، استفتاءات، ج‌3، ص 256، دفتر انتشارات اسلامى، قم، پنجم، 1422 ه‍ ق؛ تبریزى، جواد، استفتاءات

محتوایی دیگر جهت مطالعه 👇 #پرسش⁉️ فرق نقاب و روبند چیست؟ در جایی خواندم که روبند مستحب بوده، آیا حضرت زهرا(س) از روبند استفاده می‌کردند؟ در جایی دیگر خواندم که؛ امام علی(ع) می‌فرماید: «خداوند، تکالیفی را بر شما واجب نمود، بنابراین آنها را ضایع نکنید و حدودی برایتان مقرّر داشت، پس از آنها تجاوز ننمایید، و از اموری بر حذرتان داشت، آنها را مرتکب نشوید و اموری را مسکوت گذاشت، نه از روی فراموشی، لذا آنها را بر خود تکلیف ننمایید». آیا بین دو مطلب فوق تضاد وجود دارد؟ لطفاً توضیح دهید. #پاسخ اجمالی👇 با توجه به آنچه در کتاب‌های لغت عربی و فارسی آمده؛ فرقی میان برقع، نقاب و روبند و پوشیه نیست، و همه به معنای تکه پارچه‌ای هستند که چهره با آن پوشانده می‌شود. اما شکل آنها در مناطق مختلف تفاوت دارد. در روایات از پوشش‌هایی مانند قناع و برقع نام برده شده است و بیانگر این است که یکی از پوشش‌های مرسوم زنان مسلمان بوده است. در این میان، نقل شده است که حضرت فاطمه(س) نیز در برخی موارد از این پوشش در مقابل نامحرمان استفاده می‌کرد. اما این به معنای وجوب استفاده از پوشیه و روبند نیست، همان‌طور که بیشتر فقها پوشاندن صورت را واجب نمی‌دانند. این‌که حضرت زهرا(س) در برخی موارد صورت خود را از نامحرم می‌پوشانید، هیچ منافاتی با کلام امام علی(ع) ندارد؛ زیرا با این‌که آن بانوی بزرگ جهان، حریم عفاف و حجاب را به طور کامل رعایت می‌کرد، حجاب را انزوای زنان نمی‌دانست تا تکلّف و مشقتی برای او در زندگی اجتماعی پیش بیاید، از این‌رو، در عرصه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی شرکت فعّال داشت. به‌علاوه؛ مرزهای جزئی و حدود الهی را خود معصومان(ع) نیز تعیین می‌کنند و آنچه حضرت زهرا(س) به عنوان یک معصوم، درباره پوشاندن صورت انجام داده‌اند، دست کم جواز این کار را می‌رساند و خود جواز و اباحه نیز در ردیف احکام الهی می‌باشد.   #پاسخ تفصیلی برای این‌که پاسخ به صورت دقیق روشن شود، باید پرسش در بخش‌های زیر مورد بحث و بررسی قرار گیرد: مفهوم‌شناسی نقاب و روبند در کتاب‌های لغت عربی و فارسی، آنچه با آن صورت پوشیده می‌شود، با الفاظ مختلفی نام برده شده است که در ذیل بیان می‌شود. 1. «نقاب»؛ از ریشه «نَقْب‌» به معنای گشایش‌ در امر است[1]‌ و شاهدی‌ را که‌ از پنهانی‌های‌ قومی خبر می‌دهد، «نقیب‌» می‌گویند.[2] «نُقُب‌» جمع‌ نقاب‌ است‌؛ مثل‌ کُتُب‌ و کتاب‌. عرب‌ گوید: «غَطَّتْ وَجْهَهَا بِالنِّقَابِ»؛[3] یعنی‌ با نقاب‌، صورت‌ خود را پوشاند. همچنین نقاب؛ به معنای روبند زن که با آن چهره خود را بپوشاند، آمده است.[4] و گفته شده: «روبند»؛ پارچه سفیدی مربع یا مستطیل شکل که میان آن‌را از یک طرف مشبک کرده‌اند و زنان جهت رو گرفتن آن‌را بر روی بندند به نحوی که قطعه مشبک محاذی چشم‌ها واقع شود تا مانع از دیدن نگردد.[5] در این‌جا این‌ پرسش‌ پیش‌ می‌آید که‌: اگر «نقب‌» به‌ معنای‌ گشایش‌ است‌، چرا «نقاب‌» که‌ صورت‌ را پنهان‌ می‌سازد، نقاب‌ نامیده‌ شده‌ است‌؟ در پاسخ‌ باید گفت‌: هر چند نقاب‌ صورت‌ را پنهان‌ می‌سازد، ولی‌ به‌ اعتبار سوراخ‌ها و منفذهای‌ آن‌ که‌ دیدن‌ را هموار می‌سازد، به‌ آن‌ نقاب‌ می‌گویند.[6] نقاب‌ به‌ هر صورت‌ که‌ باشد، برای‌ دیدن‌ مشکلاتی‌ را پیش‌ می‌آورد، ولی‌ با منفذهایش‌ دیدن‌ را ممکن‌ می‌سازد. 2. «قناع»؛ به معانی گوناگونی آمده است: أ. چیزى که بالاى مِقنَعَه می‌پوشند که سر و روى را کاملاً بپوشاند.[7] ب. پوشیدن مقنعه؛ تقنّعتِ المرأةُ بِالقِناع‏؛ یعنی آن زن مقنعه پوشید.[8] ج. آن چیزی که زن با آن سرش را می‌پوشاند، روسری.[9] برخی گفته‌اند مقنعه به معنای چیزی است که سر را می‌پوشاند، و قناع دارای معنایی گسترده‌تر از مقنعه دارد،[10] ولی همان‌طور که ازهری در «تهذیب اللغة» به آن اشاره کرده؛ نزد عرب فرقی میان قناع و مقنعه نیست و هر دو مثل لحاف و ملحفه می‌مانند که می‌توان با آن سر را پوشاند.[11] 3. «بُرقُع» و «بُرقَع»؛ یعنی آن چیزی که زن با آن صورت خود را می‌پوشاند،[12] به روبند و نقاب نیز معنا شده است؛[13] تَبرَقَعَت المَرأة؛ یعنی آن زن روبند یا نقاب بست.[14] «برقع»؛ عربی شده کلمه فارسی «پرده و روبند و روی‌پوش» است.[15] و پرده در فارسی به معنای حجاب، پوشش، و روپوش است.[16] 4. «وصاوص»؛ یعنی برقع و روبند کوچک که کنیزان آن‌را می‌پوشیدند.[17] با توجه به معانی ذکر شده؛ فرقی میان برقع، نقاب و روبند و پوشیه نیست، و همه به معنای تکه پارچه‌ای هستند که با آن چهره پوشانده می‌شود. اما شکل آنها در مناطق مختلف تفاوت دارد.    نقاب و روبند در روایات در روایات از پوشش‌هایی مانند قناع و برقع نام برده شده است و بیانگر این است که یکی از پوشش‌های مرسوم زنان مسلمان بوده است. در این میان، نقل شده است که حضرت فاطمه(س) نیز در برخی موارد از این پوشش در مقابل نامحرمان استفاده می‌کرده‌اند. با تحقیق و کنکاش در منابع

حدیثی و تاریخی، به دو دسته روایت در مورد نوع پوشش و حجاب حضرت فاطمه(س) می‌توان دست یافت: الف. روایاتی که نشان می‌دهند که حضرت فاطمه بسیار مراقب بوده تا نامحرم او را نبیند و از دید نامحرمان دور باشد: 1. امام صادق(ع) به نقل از پدر بزرگوارش امام باقر(ع) می‌فرماید: «علی و فاطمه از رسول خدا(ص) تقاضا کردند تا برنامه زندگیشان را برایشان تعیین کند؛ پس پیامبر خدمت درون خانه را به عهده فاطمه(س) گذاشت و کارهای خارج از منزل را به علی(ع) سپرد؛ پس فاطمه گفت: میزان خوشحالی و شادمانی مرا کسی جز خداوند نمی‌داند؛ زیرا رسول خدا مرا از دشواری خرید و فروش با مردان رها و بی‌نیاز کرد».[18] 2. از امام علی(ع) و امام حسین(ع) روایت شده است: «شخصی نابینا از فاطمه دختر رسول خدا(ص) اجازه ورود خواست، پس فاطمه خود را از او پنهان کرد و در پس پرده رفت؛ پیامبر به او گفت: چرا خود را از او پوشاندی در حالی که او تو را نمی‌بیند؟ پس گفت: ای رسول خدا! اگر او مرا نمی‌بیند، من که او را می‌بینم و او بوی مرا استشمام می‌کند؛ پس پیامبر فرمود: گواهی می‌دهم که تو پاره تن من هستی».[19] 3. «رسول خدا(ص) از اصحابش پرسید که زن چیست؟ گفتند: عورت است [و باید از دیدگان نامحرمان پوشیده باشد]؛ فرمود: چه زمانی زن به پروردگارش نزدیک‌تر است؟، آنان ندانستند؛ پس فاطمه(س) آن‌را شنید و گفت: زمانی زن به پروردگارش نزدیک‌تر است که درون خانه بنشیند؛ پس رسول خدا فرمود: همانا فاطمه پاره تن من است».[20] 4. امام علی(ع) فرمود: «نزد رسول خدا(ص) نشسته بودیم؛ ایشان فرمود: مرا خبر دهید که چه چیز برای زنان بهتر است؟ همگی از جواب درماندیم تا این‌که در نهایت متفرق شدیم؛ من به سوی فاطمه بازگشتم و از آنچه رسول خدا به ما گفته بود او را با خبر کردم و گفتم که هیچ کدام از ما جواب آن‌را نمی‌دانستیم و از آن شناختی نداشتیم؛ پس فاطمه گفت: ولی من جواب آن‌را می‌دانم؛ برای زنان بهتر این است که مردان را نبینند و مردان نیز آنان را نبینند؛ پس به سوی رسول خدا(ص) بازگشتم و گفتم: از ما درباره این پرسیدی که چه چیز برای زنان بهتر است؟ [باید بگویم:] برای زنان بهتر آن است که مردان را نبینند و مردان نیز آنان را نبینند؛ پیامبر فرمود: چه کسی تو را از این جواب با خبر کرد در حالی‌که تو نزد منی؟ گفتم: فاطمه؛ پس رسول خدا از این مسئله به شگفت در آمد و گفت: همانا فاطمه پاره تن من است».[21] این روایت معروف با عبارت های گوناگونی که چندان تفاوتی در مضمون با هم ندارند، در منابع پرشماری از کتاب‌های حدیثی، اخلاقی و تاریخی شیعه و اهل سنت موجود است.[22] 5. در بخشی از روایت حادثه فدک آمده است که فاطمه(س) برای بیرون رفتن از منزل برقع (روپوش صورت) پوشیدند: «فَتَجَلْبَبَتْ بِجِلْبَابِهَا وَ تَبَرْقَعَتْ بِبُرْقِعِهَا»؛[23] فاطمه(س) جلباب (نوعی چادر) به سر نمود و روبند انداخت.‏ ب. دسته دوم از این روایات، روایت جابر بن عبداللَّه انصاری و عمران بن حصین و دیگران است که حکایت از آن دارد که آنها حضرت فاطمه صدیقه(س) و حتی زردی سیمای او را که بر اثر گرسنگی ایجاد شده بوده، دیده‌اند.[24] از تعبیر حضرت زهرا(س) در این روایات، روشن می‌شود که ایشان معمولاً از پوشش «قناع»(مقنعه و چیزی که با آن سر را می‌پوشانند) در مقابل نامحرمان استفاده می‌کرده است. همچنین از این تعبیر حضرت زینب(س) در مجلس یزید، معلوم می‌شود که آن‌حضرت و دیگر زنان اهل بیت از روبند استفاده می‌کردند: «ای یزید! آیا این عدالت است؟ ای پسر آزاد شدگان که زنان حره و کنیزان مملوک خود را در عقب پرده بنشانی و نگذاری چشم نامحرم به آنها بیفتد ولی دختران رسول خدا(ص) را پیش روی تو مانند اسیران باشند در حالی که هتک پوشش آنها کردی و پرده آنان را بدرى و روى آنان را بگشایى تا دشمنان آنان را از شهرى به شهرى ببرند».[25] حضرت ام کلثوم در هنگام شهادت حضرت فاطمه(س) روبند بر روی زده بود و خطاب به قبر حضرت رسول اکرم(ص) می‌گوید: «بیرون آمد ام کلثوم از خانه در حالی که بر صورت روبنده‌ای بود و دامن پیراهن عربی را بر خاک کشید و خود را در ردای جلالت و عصمت در آورده بود».[26] دیدگاه فقها درباره زدن روبند روایاتی که در مورد پوشیه و روبند نقل شده است، حداقل جواز از آن فهمیده می‌شود، و معلوم نیست که پوشاندن صورت از سوی حضرت زهرا(س) به عنوان واجب بوده یا مستحب. لذا به نظر بیشتر فقها، پوشاندن صورت به هر وسیله‌ای مانند پوشیه و روبند واجب نیست. چنان‌چه فقها با توجه به بخشی از آیه 31 سوره نور؛ یعنی «...وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‏ جُیُوبِهِن...»‏(و [اطراف] روسری‌هاى خود را بر سینه خود افکنند [تا گردن و سینه با آن پوشانده شود])، فتوا به واجب نبودن پوشاندن صورت داده‌اند.[27] هرچند برخی از فقها پوشاندن صورت را مستحب می‌دانند.[28] به هر حال؛ باید به این نکته توجه نمود که؛ کسانی که پوشیه می‌زنند؛ یا مقلّد فقیهی هستند که پوشاندن ق

رص صورت را واجب می‌داند و یا آنکه - نه به عنوان وجوب، بلکه به عنوان رفتاری مستحب یا مجاز - می‌خواهند که به هیچ مقدار در پریشانی خاطر جوانان دخالت نداشته باشند، علاوه بر این‌که با زدن پوشیه در رفت و آمد خود راحت‌تر باشند. لذا نباید هرکسی را که پوشیه می‌زند متهم به بدعت‌گزاری در دین و تحجّر نمود. کلام امام علی(ع) درباره احکام الهی امام علی(ع) می‌فرماید: «إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى حَدَّ لَکُمْ حُدُوداً فَلَا تَعْتَدُوهَا وَ فَرَضَ عَلَیْکُمْ فَرَائِضَ فَلَا تُضَیِّعُوهَا وَ سَنَّ لَکُمْ سُنَناً فَاتَّبِعُوهَا وَ حَرَّمَ عَلَیْکُمْ حُرُمَاتٍ فَلَا تَهْتِکُوهَا وَ عَفَا لَکُمْ عَنْ أَشْیَاءَ رَحْمَةً مِنْهُ لَکُمْ مِنْ غَیْرِ نِسْیَانٍ فَلَا تَتَکَلَّفُوهَا»؛[29] به راستى که خدای تعالی واجباتى بر شما واجب گردانیده و حدودى معیّن فرموده است شما نباید آن واجبات را ضایع گذارید و از آن حدود تجاوز نمائید [که اگر کردید دچار بدبختى و عذاب می‌شوید] و مستحباتی براى شما وضع کرده پس از آنها [در حدّ توان] پیروى کنید، و چیزهایى را بر شما حرام ساخته پس هتک حرمت آنها نکنید، و به خاطر شما از چیزهایى صرف نظر نموده آن‌هم از روى رحمتش نه از روى فراموشى، پس خود را در مورد آنها به زحمت نیندازید». درباره فهم و برداشت درست این روایت باید گفت: انسان‌ها نباید از حدود و مرزها و دستورات خداوند پیش بیفتند. و این‌که خداوند امورى را مسکوت نهاده است، نه از این‌رو که فراموش کرده باشد و یا چشم‌پوشى صورت گرفته باشد، بلکه خواسته است مردم در آن امور آزاد و مختار و اهل انتخاب باشند؛ با توجّه به آن که میزان‌هاى کلّى مشخّص ارائه کرده است. بنابراین، لازم است مرزها شناخته و تفکیک شود و در این میان هر چند مهم‌ترین موضوع، شناخت اصول کلّى عملى است؛ اصولى که پاسخگوى حرکت به سوى کمال و راهنماى عمل ایمانى است؛ ولی باید همه مرزها را پاس داشت تا به کمال رسید؛ یعنی هم باید مرزهاى کلّى را پاس داشت و هم مرزهاى جزئى را؛ زیرا گذشته از مقام عمل و اعتبارى که حد و مرزهاى جزئى نسبت به خود دارند، مقدّماتى براى حدود و مرزهاى بالاتر و مراتب والاترند؛ و در همه این‌ها نیز باید روح دین و هدف آن، که بندگى و عبودیت خدای تعالی است، حفظ گردد که حدود و اصول نیز در این جهت مقرّر شده‌اند. هیچ منافاتی ندارد که حضرت زهرا(س) در برخی مواقع از پوشیه و روبند استفاده کند، تا آن بانوی بزرگ جهان، حریم عفاف و حجاب را به طور کامل رعایت کرده باشد. آن‌حضرت در عین آن‌که حجاب کامل را رعایت می‌کرد، حجاب را انزوای زنان نمی‌دانست تا تکلّف و مشقتی برای او در زندگی اجتماعی و سیاسی پیش بیاید. از این‌رو، در عرصه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی شرکت فعّال داشت. به‌علاوه؛ مرزهای جزئی و حدود الهی را خود معصومان(ع) نیز تعیین می‌کنند و آنچه حضرت زهرا(س) به عنوان معصوم، درباره پوشاندن صورت انجام داده‌اند، دست کم جواز این کار را می‌رساند و خود جواز و اباحه نیز در ردیف احکام الهی می‌باشد.   [1]. ابن فارس، أحمد، معجم مقائیس اللغة، ج ‌5، ص 465، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ اول، 1404ق؛ مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج ‌12، ص 213، تهران، مرکز الکتاب للترجمة و النشر‌، چاپ اول، 1402ق.  [2]. واسطی زبیدی، محب الدین سید محمد مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، ج ‌2، ص 446، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، 1414ق.‌ [3]. فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ج 2، ص 620، قم، منشورات دار الرضی، چاپ اول، بی‌تا. [4]. بستانی، فؤاد افرام، مهیار، رضا، فرهنگ ابجدی عربی-فارسی، ص 928، تهران، انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1375ش؛ لغت‌نامه دهخدا، واژه «روبند»؛ همچنین ر.ک: ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ‏1، ص 768، دار صادر، بیروت، چاپ سوم.   [5]. لغت‌نامه دهخدا، واژه «روبند». [6]. ر.ک: لسان العرب، ج ‌1، ص 765؛ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص 820، دمشق، بیروت، دارالقلم‏، الدار الشامیة، چاپ اول، 1412ق؛ قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج ‌7، ص 103، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ ششم، 1371ش. [7]. مفردات ألفاظ القرآن، ص 686. [8]. فرهنگ ابجدی عربی-فارسی، ص 249؛ حمیرى، نشوان بن سعید، شمس العلوم، ج 8، ص 5653، دمشق، دار الفکر، چاپ اول. [9]. مطرزى، ناصر بن عبدالسید، المغرب فى ترتیب المعرب‏، ج ‏1، ص 267 📚منبع سایت اسلام کوئست #جهادگرتبیین

. سلام و رحمة الله امربه‌معروف؟! یعنی اگه بانویی خیلی حیا داشته باشه و حتی وجه و کفین رو از دید نامحرم بپوشونه کار خطایی کرده که باید امربه‌معروف کنید؟! بعد معروف در اینجا چیه که شما بهش امر کنید؟ نشان دادن صورت به نامحرم معروفه که شما بهش امر کنید؟! گویا شما حکم رو اشتباه متوجه شدید دربارۀ حجاب بانوان گفته شده جز وجه و کفین باید همه رو بپوشونن یعنی اگه صورت و دست‌ها (مچ و کف و انگشتان) رو نپوشونن گناه نداره نه اینکه اگه اونها رو هم پوشوندن مرتکب منکر شدن! نپوشاندن گردی صورت جایز است نه واجب! مثل اینکه برای فرد مسلمان هفده رکعت نماز در شبانه‌روز واجب شده حالا اگه کسی خودش رو ملزم کرد که نوافل رو به‌جا بیاره باید برید بهش بگید فقط هفده رکعت بخون؟! دربارۀ حجاب، سیرۀ حضرت فاطمۀ زهرا سلام‌الله‌علیها و دیگر مخدرات چی بوده؟ آیا صورت رو از نامحرم نمی‌پوشوندن؟! مگه نشنیدید که حضرت زهرا حتی در برابر مرد نابینا هم حجاب گرفتن؟ نه‌تنها حجاب گرفتن که رفتن پشت پرده! آیا باید حضرت زهرا رو هم ــ نستجیربالله ــ امربه‌معرف کنیم؟! اینها افراط نیست بزرگوار سال‌ها پیش زنان ایرانی همه‌شون برقع یا روبنده داشتن متأسفانه الان برخی از مذهبی‌ها هم حد شرعی رو رعایت نمی‌کنن چه برسه به دیگران! برای اینکه اون حیایی که در بانوان قدیم بود کم‌کم از بین رفت اول روبنده کنار رفت؛ بعد چادر؛ بعد مانتو‌ها آب رفت و جلوباز شد و... الان هم که کم‌کم کار به برهنگی و تن‌نمایی کشیده اللهم اهدنا الصراط المستقیم واجعل عواقب امورنا خیرا یا حق