سلام یه پیام جدیدا پخش شده لطفا جوابیه رو لطف کنین👇

📣 فریادها فریاد و صدای دکتر علیرضا بهشتی (فرزند شهید بهشتی) هم درآمد و مستقیما خطاب به رهبر نوشت و بدین شکل منتشر کرد آقای خامنه‌ای! شما گفته‌اید که اگر مسئولین هم مثل بازیکنان تیم فوتبال تمام تلاش خود را انجام دهند، مردم تلاش آنها را می‌بینند و حتی اگر مثل آن بازی نتیجه هم نگیریم باز مردم خشنود و راضی خواهند بود.. (بازی با اسپانیا را هم مثال زدید) رهبر گرامی! منظورت مسئولان کدام کشور است!؟ اگر ایران منظور شماست، مگر در این کشور مسئول‌تر از خود شما هم کسی هست!؟ بسم الله، از خودتان شروع کنید! آن مسابقه فوتبال، زنده پخش شد و مردم *هزینه کرد قلبی* بازیکنان را دیدند، نتیجه را هم دیدند، قضاوت کردند و از انچه حاصل آن قضاوت بود رضایت داشتند. بیش از نیمی از بودجه کشور در اختیار زیر مجموعه‌های تحت امر شماست، لطفاً رو بازی کنید و زنده، و اجازه دهید مردم خود قضاوت کنند و راضی شوند. چرا در تصویب FATF کار شکنی کردید؟ مگر شفافیت مالی بین‌المللی پرده از چه بر می‌دارد که شما نگران می‌شوید!؟ به عنوان فرمانده کل قوا بفرمایید چه مقدار موشک در سوریه انبار کرده بودید؟ و چقدر پول آنها شده بود؟ برای چه اینکار را کردید؟ اسراییل چطور طی دو سه حمله همه را منهدم کرد؟ سود و زیان ملت ایران در یک فقره بازیِ حضور در سوریه چقدر بوده است؟ راست و حسینی پاسخ دهید تا ببینید ملت از عملکرد شما مثل عملکرد تیم ملی دفاع می‌کند؟ بخش عظیم از بودجه در موسسات مذهبی فرهنگی زیر نظر شما هزینه می‌شود لطفا ثمره تلاش خود در این بخش را هم مثل تلاش تیم ملی بصورت زنده پخش کنید، و بگویید که اولا چه حجم از بودجه را می بلعند؟ بعد، بفرماید با این همه مصرف، دقیقا سهم آنها در تولید ملی کشور چیست؟ اگر این پول بصورت متناوب مثلا در میادین مشترک ما با قطر سرمایه گذاری می‌شد، چقدر در حفظ سرمایه‌های ملی و تولید و ارز آوری جلوتر بودیم!؟ آقای رهبر! شما هرگز در مورد تلاش خود نه در این موارد و نه در موارد دیگر حرفی نمی‌زنید و نخواهید زد، طی این دوران طولانی رهبری، با کدام خبرنگار مصاحبه کرده‌اید؟ مصاحبه نمی‌کنید چون شما جوابگوی عملکرد خود نیستید، گمان می‌کنید که مدیریت آن بالا نشستن و باید - باید گفتن است. آقای رهبر! آن تلاش تیم ملی نتیجه مدیریت مردی مثل کارلوس کیروش است. اگر باور ندارید، رهبری تیم ملی را هم خود بدست بگیرد تا در جام بعدی نتیجه کار را ببینید! اقای رهبر! اگر جای شما مدیر توانمندی آن بالا بود که به جای هدر دادن منابع، فقط دارایی‌های خدادادی این ملت را خرج خودشان می‌کرد، الان حال و روز ملت نگون‌بخت جور دیگری بود! عکس‌های دبی هنگامی که انقلاب به پیروزی رسید را ببینید، بعد به مشاوران خود بگویید یک مقایسه‌ای از درآمد سرانه امارات با امروز ما داشته باشند؛ اهالی آنجا خیلی هم تلاش نمی‌کنند، و این راحتی را مدیون مدیران ارزشمندی هستند که در پی رفاه آنها هستند و نه تفکرات مانیایی رهبری کردن جهان! امارات را مثال زدم؛ برای اینکه دم دست است، برای اینکه رقیب قدر و پرقدرتی برای ما نبوده، برای اینکه وقتی با یک پرواز از روی تاریکی و سوت و کوری جنوب ایران بلند شوی، براحتی نور و روشنایی و رونق آن قابل مشاهده است، خیلی هم آی.کیو. نمی‌خواهد، با یک نگاه، و از این فرودگاه به آن فرودگاه رفتن می‌توان به عمق فاجعه و عقب‌ماندگی‌مان پی‌برد! اقای رهبر! تیم‌هایی که در مسابقات نمی‌درخشند، در برگشت به خانه به سرعت مربی را عوض می‌کنند و یکی بهتر را جایگزین می‌کنند، تیمی که شما مربی آن هستید ۴۰ سال است که نتیجه نمی‌گیرد و می‌بازد و کسی جرات نمی‌کند شما را عوض کند که هیچ، شما از بقیه طلبکار هم هستید! شما وقتی سخنرانی می‌کنید، گویی که رهبر اپوزیسون هستید، انگار نه انگار که مسئول اصلی همه‌ی مصائب خودِ شما هستید! ارزش پول ملی طی شش ماه گذشته کمتر از نصف شده است، بخشی از تلاش خود برای جلوگیری از فاجعه را از طریق سیمای میلی پخش کنید، تا ملت به وجود شما افتخار کند و هورا کشان بریزد به خیابان و برقصد و بگوید رهبرم تلاشش را کرد، اما نشد!

۱. صرف اینکه مقام معظم رهبری، مسئولیت رهبری نظام را بر عهده دارند، به معنای اینکه ایشان نسبت به دیگران مسئول تر بوده و یا همه کارها کشور هستند، نیست. کسی که اندکی با ساختار قانونی کشور وقانون اساسی آشنایی داشته باشد، اذعان خواهد کرد که مسئولیت ها در کشور ما به روشنی مشخص شده است. ۲. متأسفانه هر سال رسانه های معاند و وابسته به دروغ پراکنی و شایعه در مورد بودجه نهادهای مذهبی و نهادهای زیر نظر رهبری می پردازند و برخی نیز دانسته یا نادانسته این خط را دنبال می کنند. عبدالمجید شیخی کارشناس اقتصادی در مورد ادعاهای مذکور اظهار داشت: در خصوص این ادعا که بودجه نهادها (مثل بنیاد مستضعفان، ستاد اجرایی فرمان امام و آستان قدس رضوی) سه چهار برابر بودجه کل کشور است (یعنی ۳۰۰ درصد بودجه کل کشور) باید گفت اولاً نهادهای اقتصادی تحت پوشش، سهمی از بودجه ندارند و از بودجه کل کشور استفاده نمی‌کنند. ثانیاً بودجه کل کشور در سال جاری بیش از ۲۰ میلیون و ۲۶۶ هزار میلیارد ریال است اما مجموع بودجه نهادها کمتر از ۵.۴ درصد بودجه کل کشور است، بنابراین ادعای اینکه بودجه نهادها سه چهار برابر بودجه کشور است، غیرواقعی و حاصل یک بزرگنمایی ۶۰ برابری است. (۴www.mehrnews.com/news/۴۹۹۴۳۶۹/ ۳_مقام معظم رهبری چه کارشکنی در تصویب FATF داشته اند مگر نه اینکه همچون سایر لوایح و معاهدات باید مسیر قانونی خود را طی نماید و با توجه به تصویب مجلس و ایرادهای شورای نگهبان در مجمع تشخیص‌های مصلحت مورد بررسی قرار گرفته و حتی با پایان مهلت زمانی مقرر، باز مقام معظم رهبری اجازه ادامه بررسی آن را دادند. کجای این کارشکنی است؟ ۴_صرف نظر از مسئولیت انسانی و اسلامی در حمایت از مظلومان و مستضعفان، اگر نگاه درستی به منافع ملی و امنیت کشور داشته باشیم، اذعان خواهیم کرد که مسأله تنها سوریه و عراق نبوده و داعش بخشی از نقشه و توطئه شوم نظام سلطه برای تسلط بر منطقه و مقابله با کانون اصلی محور مقاومت که جمهوری اسلامی استف می باشد. اگر جمهوری اسلامی به یاری دولت و مردم سوریهو عراق نمی شتافت، امروز باید چندین برابر هزینه مادی و معنوی که برای مقابله با داعش نموده است، برای امنیت کشور هزینه می کرد. ۵. مقام معظم رهبری بیشترین جلسات را با مردم، مسئولان و نهادهای مختلف داشته اند. رهبری که دارای مسئولیت اجرایی و مانند آن نیست که جلسه با خبرنگاران بگذارد. تند ترین و صریح ترین انتقادها توسط دانشجویان در جلسات با ایشان مطرح می گردد. روش و مشی ایشان ر همه دوران رهبری ایشان نشان داده است که همواره پاسخگوی مسائل مختلف بوده اند. بله انی انتظار که رهبری به جای دستگاه اجرایی پاسخگوی مشکلات کشور باشد، انتظار نابجایی است. ۶. آن مدیریت توانمندی که باید درست از منابع کشور استفاده نماید، دستگاه اجرایی کشور است که منتخب مردم است نه رهبری. اگر مردم در انتخاب خود درست عمل نکرده و دولتی را سر کار آورده اند که دارای توانمندی و مدیریت لازم برای اداره مناسب کشور نیست، آیا این را باید به حساب مدیریت رهبری گذاشت. ۷. اولاً؛ آنچه در امارات رخ داده یک رفاه ظاهری فاقد عزت و کرامت انسانی و اسلامی است. رفاهی که با انواع فسادها و آلودگیها همراه باشد و درآمدهای آن صرف عیاشی و خوش گذرانی ها و تجهیز و حمایت از گروه تروریستی داعش شود، رفاه شایسته انسانی نیست. ثانیاً؛ رفاه را باید مسئولان کشور رقم بزنند نه رهبری، طلبکاری تحقق رفاه از رهبری طلبکاری نایشانه و نابخردانه ای است.مگر رهبری مسئولیت اجرایی دارند که از رهبری انتظار تحقق رفاه را داریم. اگر مسئولان به سیاست های کلی ابلاغی توسط ایشان به درستی عمل می کردند و اقتصاد مقاومتی را تحقق می بخشیدند، با مشکلات امروز مواجه نبودیم. ۸. تیم اجرایی و تقنینی کشور توسط مردم و با رأی آنان، انتخاب می شود و این مردم هستند که رویکرد نظام را با رأی خود تحقق می بخشند. حتی در مورد رهبری نیز انتخاب مردم با واسطه مجلس خبرگان منتخب مردم نقش آفرین است. ۹. دغدغه ها و مطالبات رهبری دقیقاً در راستای وظیفه و مسئولیت رهبری و خواست از مسئولان در عمل به وظایف خویش است. کدام درخواست ومطالبه رهبری، در راستای خواست اپوزیسیون بوده است؟ امرزو اگر مشکلاتی در کشور وجود دارد به دلیل عملکرد مسئولان بوده و به انتخاب خود مردم باز می گردد. ارزش پول به سیاست های ارزی و اقتصادی ناشیانه و غیر کارشناسی دولت بر می گردد نه رهبری حضور پرشکوه مردم در تشییع پیکر سردار شهید سلیمانی به عنوان یک سرباز وطن و ولایت نشان داد که مردم در دفاع از ارزش ها و آرمان های اسلام و انقلاب و رهبری ایستاده ه اند.تشویق و حمایتی از این بالاتر انتظار داریم؟ بهتر است به جای مطالبه و انتظار غیر منطقی از رهبری وفرافکنی مشکلات،قدری واقع بین باشیم. ابرگروه( براهین )پاسخگویی به شبهات‌مذهبی وسیاسی روز در ایتاء👇 http://eitaa.com/joinchat/925368339Ca1

امام کاظم (علیه السلام) الْمُؤْمِنُ مِثْلُ کفَّتَی الْمِیزَانِ کلَّمَا زِیدَ فِی إِیمَانِهِ زِیدَ فِی بَلَائِهِ مؤمن همانند دو کفه ترازوست ؛ هر چه ایمانش فزونی یابد ، بلایش نیز بیشتر شود بحارالانوارجلد75صفحه320 سلام علیکم سؤال: باتوجه به این حدیث آیاباید برایمانمان نیفزاییم تادربند بلانیفتیم؟ بنده هرروز درقنوتهایم میخوانم اللهم بلغ بایمانی اکمل الایمان واز طرفی نمیخواهم دربند بلابیفتم تکلیفم چیست واصلاچراباید باطرف خدارفتن بلابیشترشود؟برای ساخته شدن راه دیگری نبود؟؟؟

پاسخ وقتی بنا شد دنیا، به عنوان تجلّی بیعت با ذوالجلال والاکرام، معلوم و مشهود ما باشد؛ دیگر از این‌جا به بعد همه چیز عنوان «بَلى‏»[1] دارد. از این‌جا به بعد است که معلوم می‌شود این «إِذِ ابْتَلى‏»[2]هایی که برای امثال ابراهیم(علی نبیّنا و آله و علیه الصّلوة و السّلام) وهمه ما است، چقدر ما را به پروردگار عالم انس می‌دهد و به حضرت ربوبیّت نزدیک می‌کند و قرب ایجاد می‌کند؟ تمثیلی در مورد حبّ خداوند به بنده‌اش، انسان یک موقعی، بچّه‌‌ای را دوست دارد، لپ او را آن قدر می‌کشد و در بغل فشار می‌دهد تا جایی که صدای بچّه در می‌آید. باز هم مثال دنیوی بزنم تا برای ما محسوس شود. وقتی بچّه‌ای یک کار شیرینی می‌کند، ما او را در بغل می‌گیریم و از روی حبّ بیش از حد، او را فشار می‌دهیم، طوری که صدای بچّه در می‌آید؛ یعنی اظهار لطفمان عامل گریه بچّه می‌شود.وقتی بچّه را بگذاریم و او را ناز کنیم و ببینیم بچّه زیاد گریه نمی‌کند، مجدّداً آن اظهار محبّت‌ها که ولو به صورت ظاهر اذیّت برای او دارد، امّا ابراز عشق وارادت شما نسبت به آن بچّه است، تکرار می‌شود. ولی اگر دیدیم تا دست می‌زنیم، به تعبیر عامیانه نق می‌زند و شروع به گریه کردن می‌کند، ما هم دیگر با او کاری نداریم، او را طرد می‌کنیم و به تعبیر خودمانی می‌گوییم: بچّه لوسی است، تا دست می‌زنی صدایش در می‌آید. لذا دیگر کاری با این بچّه نداریم. پروردگار عالم هم همین‌طور است، وقتی ابتلا را بیشتر می‌کند که ببیند آن درجه ایمان انسان بیشتر می‌شود. لذا خداوند اظهار حبّش را به واسطه ابتلائات بیشتر می‌کند تا ببیند بنده‌اش چقدر حب‌ّپذیر است. پس مهم این است که چقدر این حبّ را می‌پذیرد رابطه ایمان و بلا! وجود مقدّس حضرت باب‌الحوائج، موسی‌بن‌جعفر(علیه الصّلوة و السّلام) یک تعبیر و تمثیل بسیار عالی در این زمینه دارند. حضرت می‌فرمایند: «مَثَلُ الْمُؤْمِنِ مَثَلُ کِفَّتَیِ الْمِیزَان ‏» مثل مؤمن، مثل دو کفه ترازو است، « کُلَّمَا زِیدَ فِی‏ إِیمَانِهِ‏ زِیدَ فِی بَلَائِه» هر موقع ایمانش زیادتر شد، بلائش هم زیادتر می‌شود. ترازوهای قدیم را دیدید، وقتی یک کفه بالاتر می‌رود، برای این که شاهینش مساوی باشد، باید همان قدر وزنه در کفه دیگر بگذارید. لذا معلوم است کسی که ایمانش کم است، خدا هم زیاد به او بلا نمی‌دهد و به همان اندازه مبتلایش می‌کند، امّا هر که ایمانش زیاد شد، ابتلاء و امتحانش هم زیادتر می‌شود. مثلا آیا آن ابتلائاتی که برای ابراهیم خلیل(علی نبیّنا و آله و علیه الصّلوة و السّلام) بود، برای همه هست؟! برای چه خلیل‌الله شد؟ این که بعد از این امتحانات بیان فرمود: «قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً»، برای این بود که او از این به بعد هم می‌تواند ابتلائات را تحمّل کند. یک نمونه آن ابتلائات که واقعاً هنوز کسی جزء اصحاب معنا نمی‌تواند درک کند که حقیقتش چیست، همین ذبح حضرت اسماعیل است، ابرگروه( براهین )پاسخگویی به شبهات‌مذهبی وسیاسی روز در ایتاء👇 http://eitaa.com/joinchat/925368339Ca1732dd521 کانال《 براهین 》👈 @barahin

مؤمن باید در مقام ایمان باشد.مومن باید در ترازویی باشد که هر چه بر ایمانش افزوده شود، ابتلائاتش بیشتر شود، « کُلَّمَا زِیدَ فِی‏ إِیمَانِهِ‏ زِیدَ فِی بَلَائِه». آن‌قدر ابتلائات او زیاد شود که وقتی می‌خواهد پروردگار عالم را ملاقات کند، «وَ لَا خَطِیئَةَ لَه‏»، خطایی در او نباشد (نه این که «و لا ذنب له)؛ یعنی در مقام تالی‌تلو معصوم برود که مؤمن حقیقی این‌گونه است، شجاع است و اصلاً برایش مهم نیست که جسمم، مالم، زندگی‌ام، چه شد. اوّلاً مال من نبوده که بگویم: مالم، لذا مؤمن می‌گوید:مال تو است. می‌گوید: این جسمم مال تو است، خودت این جسم را قرار دادی. همه اعضا و جوارحم را خودت خلق کردی. این هم خودت هبه کردی. همه چیز هبه خودت است. پس مؤمن چیزی از خود ندارد، لذا خدا این حال را برای مومن ایجاد می‌کند که هیچ نمی‌بیند، برای همین می‌فرماید: هرچه بشود، در ایمانش است. لذا این قاعده است. اگر گفتی: ایمانم بالا رفت، انقلابی‌ام و ...، باید بدانی بلایت بیشتر است، « کُلَّمَا زِیدَ فِی‏ إِیمَانِهِ‏ زِیدَ فِی بَلَائِه». اگر گفتی پای اسلام ایستاده‌ام، محاصره‌هایت بیشتر است. اگر قبلاً اسلام ناب نمی‌گفتی و حالا سراغ اسلام ناب رفتی، طبیعی است کفر بیشتر در مقابلت می‌ایستد و بیشتر به تو فشار می‌آورد.  ابرگروه( براهین )پاسخگویی به شبهات‌مذهبی وسیاسی روز در ایتاء👇 http://eitaa.com/joinchat/925368339Ca1732dd521 کانال《 براهین 》👈 @barahin

سلام و عرض ادب ‌ بلا دو دسته است؛ یکی برای ادب کردن؛ که می توان از آن رهایی یافت: الهی لا تؤدبنی بعقوبتک یکی برای متراکم و پر شدن؛ مثل کربنی که در فشار،الماس می شود می توان از خدا مقام رضا خواست: من از درمان و درد و وصل و هجران پسندم آنچه را جانان پسندد. و از این بالاتر، مقام حضرت زینب که اصلا درد و هجران و قتل را نیز «زیبا» می دید. از خدا بخواهیم که به مقام حضرت زینب نزدیک شویم ابرگروه( براهین )پاسخگویی به شبهات‌مذهبی وسیاسی روز در ایتاء👇 http://eitaa.com/joinchat/925368339Ca1732dd521 کانال《 براهین 》👈 @barahin

یک #مقایسه‌ی کوتاه بین (#زینب_کبری) و بین (#همسر_فرعون)، عظمت مقام زینب کبری را نشان میدهد. ● در قرآن کریم، زن فرعون نمونه‌ی ایمان شناخته شده است، برای مرد و زن در طول زمان تا آخر دنیا... ● در روز عاشورا زینب کبری این همه عزیزان را در مقابل چشم خود دید که به قربانگاه رفته‌اند و شهید شده اند. بعد از شهادت، آن همه محنتها را دید: تهاجم دشمن را، هتک احترام را، مسئولیت حفظ کودکان را، زنان را. عظمت این مصیبتها را مگر میشود مقایسه کرد با مصائب جسمانی؟ ■اما در مقابل همه‌ی این مصائب، زینب به پروردگار عالم عرض نکرد: «#ربّ_نجّنی»؛ نگفت پروردگارا! من را نجات بده. ■ در روز عاشورا عرض کرد: پروردگارا! از ما قبول کن. وقتی از او سؤال میشود که چگونه دیدی؟ میفرماید: «#ما_رأیت_الّا_جمیلا». این همه مصیبت در چشم زینب کبری زیباست؛ چون از سوی خداست، چون برای اوست، چون در راه اوست، در راه اعلای کلمه‌ی اوست. ببینید این مقام، مقام چنین صبری، چنین دلدادگی نسبت به حق و حقیقت، چقدر متفاوت است با آن مقامی که قرآن کریم از جناب آسیه نقل میکند. این، عظمت مقام زینب را نشان میدهد. (مقام معظم رهبری ۱۳۸۸/۱۱/۱۹) ابرگروه( براهین )پاسخگویی به شبهات‌مذهبی وسیاسی روز در ایتاء👇 http://eitaa.com/joinchat/925368339Ca1732dd521 کانال《 براهین 》👈 @barahin

انواع‌بلاهابراساس‌آیات‌قرآن: ۱. مصایب خود ساخته: برخی بلاها به دست خود انسان ساخته میشود، اگر بیماری فراگیر یا قحط سالی همه گیر، تنها از افراد بینوا و از پا افتاده قربانی میگیرد، بر اثر عملکرد انسان، تحت تأثیر عوامل اجتماعی است. بنابراین، طبق نظام علت و معلول که بر عالم حاکم است، هر کس زمینه های لازم برای رویارویی با حوادث طبیعی) مثلاً زلزله برای کسانی که روی خط زلزله زندگی می کنند) را فراهم نکند، آسیب پذیر خواهد بود. قرآن کریم میفرماید: «إِنَّ اللَّهَ لاَ یَظْـلِمُ النَّاسَ شَیئا وَ لَـَکِنَّ النَّاسَ أَنفُسَهُمْ یَظْـلِمُونَ » (۱) خداوند هیچ بر مردم ستم نمی کند؛ ولی این مردمند که بر خویشتن ستم میکنند». ۲. کفاره گناهان: گاهی خدا برای از بین بردن آثار گناهان، برخی بلاها و مصیبتها را متوجه انسانها می کند تا به لطف و کرمش، بخشی از گناهانِ برخی گنهکاران را در دنیا بشوید تا پس از مرگ، گرفتار عذابهای دردناک نشوند. قرآن کریم میفرماید: «اگر مردمی که در شهرها و آبادیها زندگی می کنند، ایمان آورند و تقوا پیشه کنند، درهای برکات آسمان و زمین را به روی آنها می گشاییم، ولی آنها آیات ما را تکذیب کردند، پس ما هم آنها را به مجازات اعمالشان گرفتیم».(۲) ۳. امتحان: برخی بلاها و ابتلائات برای آزمایش کردن مردم رخ می دهد آن چنانکه در قرآن کریم آمده است: «وَلَنَبْلُوَنَّکُم بِشَیْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِّنَ الاْمْوَا َلِ وَ الاْنفُسِ وَ الثَّمَرَ َاتِ وَبَشِّرِ الصَّـَبِرِین» (۳) قطعاً شما را به چیزی از قبیل ترس و گرسنگی و کاهشی در اموال و جانها و محصولات می آزماییم و شکیبایان را مژده باد». ۴. ترفیع و ارتقاء درجه ایمان: بخش دیگر از بلاها و ابتلائات که هم مؤمنین دارند و هم اولیای خدا، ترفیع درجه است که ابتلائات انبیاء، چهارده معصوم (علیهم السلام) و برخی مؤمنین و اولیای خاص، از این نوع است. مانند ابتلائات و بلاهای حضرت ابراهیم (علیه السلام) از سوزندانش در آتش تا ذبح فرزند خود، و ابتلائاتی که برای پیامبر و ائمه معصومین (علیهم السلام) در طول زندگی شان اتفاق افتاده است. بنابراین ابتلائات و بلاها، دلائل و علل متعددی دارند که برخی برای انسان شناخته شده و برخی ناشناخته است. اما نمی توان همه آنها را ناشی از «ایمان»دانست و چه بسا شخص غیر مومنی به جهات مطرح شده مانند مصائب خود ساخته و... بیشتر در معرض بلا باشد که ما از آنها بی خبریم. در پایان لازم است بدانیم ما هیچگاه نزول بلای خاص به جهت امتحان، ترفیع درجه و ... برای مومنین به جهت تقویت ایمان را نفی نمی کنیم و معتقدیم آیات و روایات حاکی از آن است که بین میزان ایمان افراد با میزان امتحان آنها رابطه ای منطقی وجود دارد و خداوند به اندازه ایمان و توان شخص آنها را با بلاهای متعدد امتحان می کند. اما توجه داشته باشید مطابق آنچه بیان شد عوامل بلا برای هر انسان مختلف است؛ گرچه مومنین بخاطر ایمان خود در معرض بلا قرار می گیرند، همین احتمال برای برخی افراد گناهکار هم به خاطر پاک شدن شان از گناه و... وجود دارد و این امر منحصر در افراد با ایمان نیست. در نتیجه این تصور کاملا نادرست است که افراد با ایمان به جهت ایمانشان بیشتر در معرض نزول بلا بوده تا بدین جهت شخص خود را منتظر نزول بلا بداند. البته طبیعی است که دینداری همواره با محدودیت ها و سختیهایی همراه است. اما محدویت و سختی به گونه ای نیست که عرصه دنیوی را بر انسان تنگ کرده و شخص نتواند خوشی دنیا را با خوشی آخرت جمع کند و آنچه از نزول بلا و... بیان شد، امور طبیعی دنیوی بوده که امکان آن برای همه افراد دیندار و بی دین ، فراهم است. منابع: (۱) سوره یونس، آیه ۴۴. (۲) سوره اعراف، آیه ۹۶. (۳) سوره بقره، آیه ۱۵۵. ابرگروه( براهین )پاسخگویی به شبهات‌مذهبی وسیاسی روز در ایتاء👇 http://eitaa.com/joinchat/925368339Ca1732dd521 کانال《 براهین 》👈 @barahin