تاریخچه-حجاب-در-ایران-باستان-اشکانیان-پارت-پالمیرا-ملکه-زنوبیا

_ اشکانیان (پارتیان) در دوره اشکانیان قاعده عمومی بر جدا بودن زن ها از مردها بود، زیرا اندرونیِ نجبایِ اشکانی از بیرونی مجزا بوده است.  (زن در ایران باستان) زنان اشکانی از شلوارهای چین‌دار و پیراهن‌های دراپه‌دار و بلند استفاده می کردند. هم چنین در پوشش سر و استفاده از چادر مانند زنان هخامنشی بودند و کلاه عمامه‌وار آنان تقریباً بیشتر موهای آن ها را می پوشانید. بلندی لباس ها بقدری بود که مانع دیدن کفش ها می گردید. (تاریخ پوشاک اقوام ایرانی) این جامه از تونیک گشاد مردانه، فقط از روی بلندی اش قابل تشخیص است. جزء دیگر جامه زنان پوششی بود که عقب سر را میپوشاند. چنین پوشش هایی در سرتاسر خاور نزدیک و کرانه اژه از دوره هخامنشی تا دوره پارت ها رواج داشته است. (پوشاک در ایران زمین، ص۷۹)

ساسانیان، قبل از اسلام در دوره ساسانی ایرانیان پیرو آیین زرتشت بودند. در کتاب خرده اوستا آمده است: پوشش زن باید بگونه ای باشد که حتی یک تار موی او نیز آشکار نگردد». در کتاب «تمدن ساسانی» چنین آمده است: حتی لباس هنر پیشگان زن، مانند لباسهای بلند سایر بانوان تا پشت پا کشیده شده است. (علی سامی، تمدن ساسانی ج ۱، ص ۱۸۶) بلندی دامن پیراهن ها به قدری بود که مانع دیدن کفش می گردید. (تاریخ پوشاک اقوام ایرانی، ص ۲۴۵)

چادر زنان عهد ساسانی چادر و شنل از عناصر مهم پوشش زنان ساسانی بوده که ما آن را بر سر ملکه آذرمیدخت، دختر خسرو پویز که مدتی هم در ایران پادشاهی می کند می بینیم. در کتاب تمدن ساسانی(علی سامی) در مورد پوشاک زنان چنین آمده است: «چادر که از دوره های پیش مورد استفاده بانوان ایران بوده است، در این دوره نیز به صورت مختلف مورد استعمال قرارگرفته است.» بلندی چادر تا وسط پا می رسید. البته در طاق بستان در صحنه شکار گراز سربندها و دستارهایی نیز بر سر زنان نوازنده ی چنگ مشاهده می شود. (تاریخ پوشاک اقوام ایرانی، ص ۲۴۳) زنان درباری روی مقنعه خود، تاج و روی تاجشان چادر می پوشیدند. نقوشی که از بانوان ساسانی در بشقاب های نقره ای ساخته شده نشان میدهد که هریک از بانوان چادری به خود پیچیده اند.

_حتی مردان هم شرم داشتند بدن های خودشون رو عریان کنند شلوار [نیز] از عناصر اصلی پوشاک ایرانیان بوده و در فرهنگ‌های دیگر وجود نداشته است. چینی ها و عرب ها شلوار پوشیدن را از ایرانی-ها یاد گرفتند. یونانی‌ها ایرانیان را بدلیل پوشیدن شلوار مسخره می‌کردند. (دانشنامه ایرانیکا)

اما نکته مهم در مورد حجاب پوشش زنان اشراف با ندیمه ها وخدمتکاران متفاوت بود هر چقدر جایگاه ومنزلت اجتماعی زنان بیشتر بود حجابشون هم متفاوت تر می شد که در بعضی از مواقع حتی از پوشیه ونقاب متداول هر دوره استفاده میکردند . 🔹طبیعتا شکل چادر ومدلش به مرور زمان تغییر کرده 🔹 میتونیم به طور قطع بگیم که ابداع کننده چادر ایرانیان بودند که در هر دوره مدلش متفاوت میشد ودر زمان قاجار به اوج خودش میرسه ♦️عذرخواهی میکنم چون با سند می‌خواستید طولانی شد یا علی

رنگ چادر ملاک نیست سؤال شما اصلا مربوط به رنگ نبود بلکه خود چادر مدنظر سؤال بود حجاب مطرح بوده که قطعا در طرح ها و رنگهای مختلف مورد استفاده قرار می‌گرفته نقاشی هایی دیواره معابد زئوس شهر اوروپوس در بین النهرین که مربوط به دوره اشکانی است، عده ای را با لباس مخصوص درحال برگزاری مراسم مذهبی نشان میدهد. در این نقاشی ها زنی را نشان میدهد که چادری ارغوانی و بزرگ به سر افکنده که سرتاسر بدنش را پوشانده است. زنی دیگر بر این دیوار نقاشی کرده اند که روی پیراهن ارغوانی خود چادری سراسر سفید پوشیده و بر روی آن یک تکه پارچه ارغوانی انداخته است. (پوشاک باستانی ایرانیان، جلیل ضیاء پور)

دکتر زرینکوب در کتاب دو قرن سکوت (دهه 30 )بر دستاورد تمدن اسلامي در قرون نخست مي تازد و ورود اعراب مسلمان را منشا نگون بختي ايرانيان مي نامد اما در مقدمه چاپ دوم این کتاب با اعترافی دلیرانه، اشتباهات خود را می پذیرد و می گوید : نمی‌دانم از خامی یا تعصب، نتوانسته‌ بودم به عیب و گناه و شکست ایران به درست اعتراف کنم. در آن روزگاران، چنان روح من از شور و حماسه لبریز بود که هر چه پاک و حق و مینوی بود از آن ایران می‌دانستم و…»👈ایشان سپس با تالیف «کارنامه اسلام » ( دهه 50) به تمدن اسلامی مي بالد و اين تلاقي را موجب باروري و شکوفايي دو تمدن مي داند. مطالبی که از دکتر زرینکوب درباره چادر درسوالتون فرمودید اگر نقل گفتار ایشون باشد ،مربوط به چاپ کتاب قبلی او ،قبل از تصحیح بود اتفاقا چادر پوشش و تن پوش اصیل زنان ایرانی قبل از اسلام است و از هیچ فرهنگ دیگری به ایران نیامده. حتی واژه چادر نیز واژه ای فارسی و ایرانی است. چادر نماد ملی ایرانیان است که شواهد و آثار باستانی حکایت از استفاده از آن در طول تاریخ ایران دارد. زنان اشراف علاوه بر چادر، نقاب میزدند و نمایش چهره را کسر شأن خود میدانستند.