🎥افسران اطلاعاتی ایران، هنگام اعدام صدام عمدا فارسی صحبت می‌کردند! 🔹رئیس تیم وکلای دفاع از صدام: هنگام بالا رفتن صدام از پله‌ها برای اعدام، افسران اطلاعاتی ایرانی فارسی صحبت می‌کردند تا اثبات کنند ما ایرانی‌ها تو را محاکمه می‌کردیم نه آمریکایی‌ها و این مجازات جنگ هشت ساله است.

#چایخانه در حال حاضر چایخانه های حرم مطهر در چهار نقطه به زائران ارائه خدمت می نماید: چایخانه صحن غدیر چایخانه صحن کوثر چایخانه صحن امام حسن(ع) چایخانه باغ رضوان شایان ذکر است ساعت فعالیت چایخانه ها بسته به فصول و مناسبت ها متغییر می باشد. #حرم_شناسی

🌸بسم الله الرحمن الرحیم فَاتَّقُوا اَللّٰهَ مَا اِسْتَطَعْتُمْ وَ اِسْمَعُوا وَ أَطِيعُوا وَ أَنْفِقُوا خَيْراً لِأَنْفُسِكُمْ وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولٰئِكَ هُمُ اَلْمُفْلِحُونَ بنابراین به اندازه استطاعتی که دارید از خدا پروا کنید و [دعوت حق را] بشنوید و اطاعت نمایید و انفاق کنید که برای شما بهتر است؛ و کسانی که خود را از بخل و حرص بازدارند آنان رستگارند. 💐(آيه: 16) تغابن💐 🌹🌹💐💐🌸🌸🌼🌼💐 🍃🌼قَالَ علیه السلام أَشرَفُ الغِنَی تَرکُ المُنَی 🌼بالاترین توانگری ترک آرزوهاست). منی جمع منیه به معنی آرزو داشتن. از آنجا که این خوی ناپسند همراه با صفات پست دیگری مانند حرص و آز و امثال آنهاست، و کمترین حد آرزو، سرگرمی به کارهای بی فایده است، امام (علیه السلام) در تشویق به ترک آن، تعبیر به برترین توانگری و بلکه عین آن فرموده است. بدیهی است که رها کردن آرزو مستلزم پیشه ساختن قناعت، و لازمه ی قناعت، توانگری معنوی و بی نیازی روحی است. 💐شرح حکمت_34 نهج‌البلاغه💐 ☘☘☘☘☘☘☘☘☘ سلام روزمون مون را پُربرکت میکنیم به ذکر صلوات بر حضرت محمد(ص) و خاندان مطهرش 🌸 اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم 🌸

در نزد ضعیف، یا معین الضعفاست در نزد غریب، یا غریب الغرباست اینجا همه حاجت از رضا(ع) می گیرند این صحن و سرای طوس، حج فقراست

امام خامنه ای : وصیّت‌نامه شهید باغانی رابسیار بخوانید. وصیّت‌نامه‌اش را ۱۰ بار، ۲۰ بار بخوانید! بنده مکرّر خوانده‌ام؛ او یک جوان است. وصیت نامه شهید باغانی: اینجانب ناصرالدین باغانی بنده حقیر خداوندم. چند جمله ای را به رسم وصیت می نگارم. سخنم را درباره عشق آغاز میکنم. ما را به جرم عشق مواخذه می کنند.گویا نمیدانند که عشق گناه ما نیست.اما کدام عشق خداوندا! معبودا! عاشقا! مرا که آفریدی عشق به مادر را به من یاد دادی پس عشق به پدر و مادر را به من ودیعت نهادی.به دنیا عشق ورزیدم.اما همه این ها بعد از مدتی جای خود را به عشق حقیقی و اصیل داد یعنی عشق به تو. یعنی فهمیدم که لا یَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنون» فهمیدم وقتی شرایط عوض شود «یَفِرُّ الْمَرءُ مِن اخیهِ وَ اُمِّهِ وَ اَبیهِ وَ صاحِبَتِهِ وَ بَنیهِ. پس به عشق تو دل بستم. بعد از مدتی که با تو معاشقه کردم یکباره به خود آمدم و دیدم که من کوچکتر از آنم که عاشق تو شوم و تو بزرگتر از آنی که معشوق منن باشی. فهمیدم که در این مدت که فکر میکردم عاشق تو هستم اشتباه میکردم. این تو بودی که عاشق من بودی ومرا میکِشاندی. آری تو عاشق من بودی و هر شب مرا بیدار میکردی و به انتظار یک صدا از جانب معشوقت می نشستی. اما من بدبخت ناز میکردم و شب خلوت را از دست می دادم و می خوابیدم. اما تو دست برنداشتی و این قدر به این کار ادامه دادی تا بالاخره مرا به چنگ آوردی و من فکر میکردم که با پای خود آمده ام! وه چه خیال باطلی! جای شهدا خالی