#تاسوعای_حسینی ✍ از امام سجاد علیه‌السلام: رحمت خدا بر عبّاس ایثار کرد و کوشید و جان را فداى برادرش کرد تا اینکه دست‌هایش قطع شد ... و همانا عبّاس را نزد خداوند منزلتى است كه در روز قيامت همه شهيدان به آن غبطه مى خورند. 📚 بحار الأنوار ج۲۲ ص۲۷۴ 🏴 السلام علیک یا ابالفضل العباس ، أیها العبد الصالح المطیع لله و لرسوله و لأمیرالمؤمنین و الحسن و الحسین (ص) ☘

🌴 #بفرمایید_روضه| روضه‌خوانی حاج محمود کریمی در خانه سردار شهید حاج قاسم سلیمانی

🌴طرح #با_کاروان 🔳 موضوع: #خنجر کجا تیز شد؟‼️ ◾️ خنجری كه سر مبارك امام حسين (ع) را بريد، در مكان‌ها و زمان‌های تاريخی خاصی ساخته و تيز شد و در روز عاشورا به كار رفت. به طور خيلی فشرده میتوان گفت آهنش را در سقيفه آماده كردند و در كوچه‌های مدينه به آن پتك زدند و در آتش درب خانه فاطمه زهرا (س) گداختند و در جبهه ناكثين و مارقين و قاسطين صيقلش دادند و در محراب علی(ع) كه علی را به شهادت رساندند، امتحانش كردند و در آبی كه به زهر آغشته بود و جگر حسن بن علی (ع) را پاره پاره كرد، آب‌ديده‌ترش كردند. ◾️ اين خنجر با عبور تاريخی از زمان‌ها و مكان‌های ياد شده به كربلا رسيد و بر حلقوم سرور جوانان اهل بهشت نشست و بريد. اگر آن زمان‌ها و مكان‌ها بر اين خنجر نمی گذشت، نمیتوانست آن الگوی مبارك و آن سر سروقامت را ببرد. آن اتفاق قبيح هنگامی كه به بار آمد، هلهله و كف و سوت و شادی به پا خواست كه آری، تاريخ بر اين خنجر خوب كار كرد و در روز واقعه به كار آمد. آن‌ها كه به كارش گرفتند، هلهله و كف و سوت زدند و شادی نمودند.

‍ ▪️ #عاشورا ▪️سال ها زندگی کرده‌ام و معنای سیاهی و #محرم را این طور فهمیدم که همه آنچنان در این ده روز #شور_حسینی می گیرند که عالمی را متوجه خود می کنند و عمر را خرج می کنند بدون حسرت خوردن برای ثانیه ای و خدا را شکر می گویند برای همین گذر #عمر در این اتمسفر. ▪️تمام سال را در این پیچ و خم روزها می گردم تا نوبت به محرم برسد که عقده پاره کنم و #بغض بشکنم اما امسال.... ▪️ده روز مثل باد گذشت بدون آنکه دستم پر شود; لااقل من به این فضا عادت ندارم. #حسین_جان خودم را در زمره #کوفیانی می بینم که سر تپه های مشرف به #گودال_قتلگاه ایستاده بودند و نظاره می کردند که تو را پسر پیامبر را می کشند و می گفتند نکشید او را. پسر پیامبر است. فقط همین فقط می گفتند #آه_حسین ملعون دید نمی برد دست را بالا برد و موهایش را گرفت و با پا زیر و رویش کرد #پاره_تن پیامبر را و سر را نبرید بلکه با ۱۲ ضربه جداکرد و گرفت مقابل #مادرش دردم سر بریدن حسین نیست خون جگر از آن لحظه شروع شد که حضرت #سجاد فرمود: #علیکن_بالفرار... ▪️حسین عزیز دل زهرا نگذار مثل دخترت حسرت #زیارت_اربعین بر دلم بماند. ای به قربان انگشتت که دنیا را زیر و رو کرد اما دل #ساربان را نه

👤 محسن احمدی / کارشناس فرهنگی ⚫️ از فرهنگ غفلت کنیم، امام‌کُش هم می‌شویم! 🔻 شاید اگر کسی به ما بگوید روزی خودت به دست خودت امامت را خواهی کشت، لبخند تمسخرآمیزی به او بزنیم و بگوییم «قرصهایت را نشسته خورده‌ای؟!» اما واقعیت آن است عرصه فرهنگ، می تواند ما را به امام کشی هم وادارد! 🔻 عرصه فرهنگ، عرصه جنگ روایتهاست. عرصه کشاکش دیدگاه ها و تقابل نظرهاست. دیدگاه و سخنی که بیشتر پذیرفته شود، فرهنگ سازتر است. 🔻 مردم روزگار امام حسین (ع) حدود نیم قرن (از زمان رحلت حضرت رسول تا واقعه کربلا) زیر رگبار جنگ روایتها بودند و دیدگاه های نخبگان فرهنگی و مذهبی جامعه، جهت دهنده جامعه شده بود. 🔻 معاویه رسما و علناً به عوامل خود در سراسر جهان اسلام اعلام کرده بود که در تمام نمازهای جمعه و جماعت و در هر خطبه و منبر باید علی (ع) و اولاد او لعن و نفرین شوند و در عوض از فضایل دستگاه اموی سخن رانده شود. 🔻 این عملیات فرهنگی و نرم معاویه وقتی با جهالت، بیسوادی، ترسویی و طمع‌کاری جامعه مسلمانان همراه شد، کشتن امام حسین (ع) که هیچ، حتی پرپر کردن کودک 6 ماهه و اسارت بردن ناموس آل الله را هم توجیه کرد. 🔻 معاویه به پشتوانه ثروت هنگفت بیت المال، گروهی از صحابه منحرف شده و تابعین (مانند ابوهریره، عمرعاص و مغیره) را وادار کرد تا علیه امام علی (ع) و خاندان ایشان حدیث جعل کنند تا حضرت از چشم مردم بیفتد. 🔻 انبوه احادیث جعلی در مجالس مسلمانان زبان به زبان و منبر به منبر چرخید تا آنجا که کشتن اولاد علی (ع) نه عملی مستحب حتی بلکه واجبی دینی برای برخی فرض شده بود. 🔻 شاید 50 سال پیش از واقعه کربلا اگر به هر یک از سرداران سپاه یزید می‌گفتند روزی دستشان به خون عزیزترین مخلوق خدا آلوده خواهد شد، به هیچ وجه باور نمی کردند اما جنگ نرم فرهنگی خاندان اموی همه آن‌ها را امام کُش کرد.

✅تحریف موضوع، این‌بار در روستای ابوالفضل! 🔴یادداشت: درگیری روز چهارشنبه در روستای ابوالفضل اهواز منجر به مجروح شدن تعدادی از اهالی روستا با گلوله‌های ساچمه‌ای پلاستیکی شد تا خوراک خبری رسانه‌های معاند برای حمله به بنیاد مستضعفان فراهم شود. 🔷نکات تحلیلی: 1- مخابره این حادثه یکی از مصادیق تحریف به شمار می‌رود، چراکه این اتفاق ارتباطی با بنیاد مستضعفان نداشته و به اجرای رأی کمیسیون ماده 100 شهرداری، به‌منظور رفع تصرف غیرقانونی زمین‌خواران توسط نیروی انتظامی مربوط می‌شده است که برخی رسانه‌ها آن را به تلاش بنیاد مستضعفان برای تصاحب زمین‌های روستاییان تغییر دادند. 2- به گفته فرماندار اهواز، روستایی به نام «ابوالفضل» در تقسیمات کشوری اهواز وجود ندارد. آنچه به روستای ابوالفضل نامیده می‌شود، یک سکونت‌گاه غیررسمی است که از سال ۲۰۰۵ شکل گرفته و مالکیت و اسناد این اراضی متعلق به بنیاد مستضعفان است. 3- در سال‌های اخیر زمین‌خواران به صورت شبانه زمین‌های زیادی را تصرف کرده‌اند و تاکنون چندین بار شهرداری برای رفع تصرفات به این روستا رفته و زمین‌های مذکور را آزاد کرده است که البته با هیچ‌گونه اعتراضی از سوی اهالی مواجه نشده است. 4- در کنار برخی تصرفات غیرقانونی در این منطقه، حدود 60 الی 70 خانوار نیز زندگی می‌کنند که وضعیت اقتصادی ضعیفی دارند. تعدادی از زمین‌خواران با قصد پوشش دادن به اقدمات غیرقانونی خود از طریق تحریک این قشر مستضعف و دادن اطلاعات غلط به آن‌ها، باعث شده‌اند که آنان با پرتاب سنگ و شیشه به سمت مأموران نیروی انتظامی، مانع از اقدام قانونی آنان شوند. در این درگیری تعدادی از مردم مجروح می‌شوند. سفر دبیر شورای عالی امنیت ملی برای دلجویی از مردم مستضعف این منطقه صورت گرفت و بررسی علل و عوامل اصلی این حادثه نیز در دست بررسی است. 🔶نکته راهبردی: بی‌قانونی زیبنده جمهوری اسلامی ایران در هیچ سطح و موضوعی نیست. اجرای قانون باید اولویت اول نهادهای اجرایی در همه دستگاه‌ها باشد و روستای ابوالفضل نیز از این قاعده مستثنی نیست. به‌یقین رسالت بنیاد مستضعفان که حمایت از اقشار ضعیف جامعه است، حمایت از اهالی واقعی این روستا را نیز وظیفه خود می‌داند و با در نظر گرفتن ملاحظات شهرداری و فرمانداری اهواز و با رعایت قانون، اقدامات لازم را انجام خواهد داد ولیکن رسانه‌های داخلی نباید بوق رسانه‌ای دشمن شده و اجازه دهند عده‌ای زمین‌خوار با جریحه‌دار نمودن افکار عمومی، خواسته اصلی اهالی واقعی را تحریف نموده و از آب گل‌آلود ماهی بگیرند! ❇️(نویسنده: علی کارگر)

آغاز نهضت زینب (س) برای حفظ نهضت خونین حسینی سال 61 ه.ق عصر روز دهم محرم لشكر یزید بعد از این كه امام حسین (علیه‌السلام) را به شهادت رساند به دستور فرماندهان خود دست به غارت و آتش زدن خیمه‌ها و آزار و اذیت خاندان نبوت زدند. پایگاه بصیرت شب یازدهم محرم، شب شام غریبان است و تو چه دانی که در دل زینب چه می‌گذرد؟ وقتی نام عاشورا به گوش می‌رسد، آتش سوزناكی از غم، دل را در بر می‌گیرد و اشك، امان را می‌برد. وقایع دردناك عاشورا تا بعد از ظهر كه هنگامه شهادت امام حسین ـ علیه السلام ـ بود یكسری جنایات را به خود دید و از شهادت امام حسین (علیه السلام) به بعد سرزمین كربلا شاهد فجایع و جنایاتی خاص در مورد اهل بیت پیامبر بود. سال 61 ه.ق عصر روز دهم محرم لشكر یزید بعد از این كه امام حسین (علیه‌السلام) را به شهادت رساند به دستور فرماندهان خود دست به غارت و آتش زدن خیمه‌ها و آزار و اذیت خاندان نبوت زدند. آن نامردان به سوی خیمه‌های حرم امام حسین (علیه‌السلام) روی آوردند و اثاث و لباسها و شتران را به یغما بردند و گاه بانویی از آن اهل‌بیت پاك با آن بی‌شرمان بر سر جامه‌ای در كشمكش بود و عاقبت آن لعنت شدگان الهی جامه را از او می‌ربودند. دختران رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و حریم او از خیمه‌ها بیرون آمده و می‌گریستند و در فراق حامیان و عزیزان خود شیون و زاری می‌نمودند. بعد از این اموال اهل‌بیت را با سر و پای برهنه و لباس به یغما رفته به اسیری گرفتند. و آن بزرگواران را از كنار پیكر امام حسین (علیه‌السلام) گذراندند. وقتی نگاه اهل‌بیت به كشته‌ها افتاد فریاد كشیدند و بر صورت خود زدند. بعد از به اسارت گرفتن اهل بیت، عمر سعد ملعون در میان یارانش فریاد كشید: چه كسی حاضر است كه اسب بر پشت و سینه حسین (علیه‌السلام) بتازد! ده نفر داوطلب شدند و پیكر مطهر امام حسین(علیه‌السلام) را با سمّ اسبان لگدكوب كردند. در عصر عاشورا عمر سعد سر مبارك امام حسین(علیه السلام) را با خولی بن یزید اصبحی و حمید بن مسلم ازدی نزد عبیداله بن زیاد به كوفه فرستاد و سرهای یاران و خاندان او را جمع كرده (كه هفتاد دو سر بود) و به همراهی شمر بن ذی‌الجوشن و قیس بن اشعث به كوفه فرستاد. سپس شهداء را جمع كرده و دفن نمودند ولی پیکرهای بی سر و زیر پای اسبان لگدكوب شده امام حسین (علیه‌السلام) و یارانش تا روز دوازدهم محرم عریان در بیابان كربلا بود تا این كه توسط قبیله بنی‌اسد و به راهنمایی امام سجاد (علیه‌السلام) دفن شدند. شب یازدهم محرم را گویا اسرای اهل‌بیت در یك خیمه نیم‌سوخته سپری نمودند. در این رابطه در مقاتل چیزی از احوال اهل‌بیت (علیهم‌السلام) نقل نشده ولی می‌توان تصور كرد كه چه شب سختی را بعد از یك روز پر سوز و از دست دادن عزیزان و غارت اموال و اسارت و سوختن خیمه‌ها و اهانت‌ها و ... داشته‌اند. عمر سعد ملعون در روز 11 محرم دستور حركت از كربلا به سوی كوفه را می‌دهد و زنان و حرم امام حسین (علیه‌السلام) را بر شتران بی‌جهاز سوار كرده و این امانت‌های نبوت را چون اسیران كفّار در سخت‌ترین مصائب و غم و غصه كوچ می‌دهند. شاعر عرب این مصیبت عظما را به رشته نظم درآورده: «یصلى على المبعوث من ...؛ این قضیه بسیار شگفت‌آور است كه مردم بر پیغمبر مبعوث كه از آل هشام است، تحیت و درود بر روح پاكش می‌فرستند و از طرف دیگر، فرزندان و خاندان او را به قتل مى‌رسانند!» در هنگام حركت از كربلا عمر سعد دستور داد كه اسرا را از قتلگاه عبور دهند. قیس بن قرّه گوید: هرگز فراموش نمی‌كنم لحظه‌ای را كه زینب دختر فاطمه (سلام‌الله علیها) را از كنار كشته بر خاك افتاده برادرش حسین عبور دادند كه از سوز دل می‌نالید ... و امام سجاد (علیه‌السلام) می‌فرماید: ... من به شهدا نگریستم كه روی خاك افتاده و كسی آنها را دفن نكرده، سینه‌ام تنگ شد و به اندازه‌ای بر من سخت گذشت كه نزدیك بود جانم بر آید و عمه‌ام زینب وقتی از حالم با خبر شد مرا دلداری داد كه بی‌تابی نكنم. (گویا اسرای كربلا را دوبار به قتلگاه می‌آورند، یك دفعه همان عصر روز عاشورا بعد از غارت خیمه‌ها و به درخواست خود اسرا و یك بار هم در روز یازدهم محرم هنگام كوچ از كربلا و به دستور عمر سعد و این كار عمر سعد شاید به خاطر این بود كه می‌خواست اهل‌بیت (علیهم‌السلام) با دیدن جنازه‌های عریان و زیر آفتاب مانده شكنجه روحی به اسرا داده باشد.) بعد از این كه روز یازدهم محرم اسرا را از كربلا به سوی كوفه حركت دادند به خاطر نزدیكی این دو به هم روز 12 محرم اسرا را وارد شهر كوفه کردند؛ گویا شب دوازدهم را اسرا در پشت دروازه‌های كوفه و بیرون شهر سپری كرده باشند. در اثر تبلیغات عبیدالله بن زیاد علیه امام حسین(علیه‌السلام) و خارجی معرفی كردن آن حضرت، مردم كوفه از این پیروزی خوشحال می‌شوند و جهت دیدن اسرا به كوچه‌ها و محله‌ها روانه می‌شوند و با دیدن اسرا شادی می‌كنند. ولی با خطابه

‌هایی كه امام سجاد (علیه‌السلام) و حضرت زینب(سلام‌الله علیها) و سایرین از اسرا ایراد می‌كنند و خودشان را به كوفیان و مردم می‌شناسانند و به حق بودن قیام امام حسین (علیه‌السلام) اذعان می‌كنند، شادی كوفیان را به عزا تبدیل می‌كنند. در مدتی كه در كوفه و در میان مردم به عنوان اسیر جنگی حركت می‌كردند سرها بالای نیزه بود و اسرا در كجاوه‌ها جا داده شده بودند و آنان كه خیال می‌كردند اسرا از خارجیان هستند و بر خلیفه یزید عاصی شده‌اند، جسارت و اهانت می‌كردند، عده‌ای هم از نسب اسرا سؤال می‌كردند. با این وضع وارد دارالاماره می‌شوند و در مجلس عبیدالله بن زیاد كه حاكم كوفه و باعث اصلی شهادت امام حسین، این ملعون جلوی چشم اسرا و مردم با چوب‌دستی به سر مبارك می‌زد و خود را پیروز میدان قلمداد می‌كرد و كشته شدن امام حسین (علیه‌السلام) را خواست خدا قلمداد می‌‌نمود، ولی با جواب‌هایی كه از جانب حضرت زینب و امام سجاد (علیهما‌السلام) می‌شنید، بیشتر رسوا می‌شد.

آغاز نهضت زینب (س) برای حفظ نهضت خونین حسینی وقایع دردناك عاشورا تا بعد از ظهر كه هنگامه شهادت امام حسین ـ علیه السلام ـ بود یكسری جنایات را به خود دید و از شهادت امام حسین (علیه السلام) به بعد سرزمین كربلا شاهد فجایع و جنایاتی خاص در مورد اهل بیت پیامبر بود. سال 61 ه.ق عصر روز دهم محرم لشكر یزید بعد از این كه امام حسین (علیه‌السلام) را به شهادت رساند به دستور فرماندهان خود دست به غارت و آتش زدن خیمه‌ها و آزار و اذیت خاندان نبوت زدند. آن نامردان به سوی خیمه‌های حرم امام حسین (علیه‌السلام) روی آوردند و اثاث و لباسها و شتران را به یغما بردند و گاه بانویی از آن اهل‌بیت پاك با آن بی‌شرمان بر سر جامه‌ای در كشمكش بود و عاقبت آن لعنت شدگان الهی جامه را از او می‌ربودند. دختران رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و حریم او از خیمه‌ها بیرون آمده و می‌گریستند و در فراق حامیان و عزیزان خود شیون و زاری می‌نمودند. بعد از این اموال اهل‌بیت را با سر و پای برهنه و لباس به یغما رفته به اسیری گرفتند. و آن بزرگواران را از كنار پیكر امام حسین (علیه‌السلام) گذراندند. وقتی نگاه اهل‌بیت به كشته‌ها افتاد فریاد كشیدند و بر صورت خود زدند. بعد از به اسارت گرفتن اهل بیت، عمر سعد ملعون در میان یارانش فریاد كشید: چه كسی حاضر است كه اسب بر پشت و سینه حسین (علیه‌السلام) بتازد! ده نفر داوطلب شدند و پیكر مطهر امام حسین(علیه‌السلام) را با سمّ اسبان لگدكوب كردند. در عصر عاشورا عمر سعد سر مبارك امام حسین(علیه السلام) را با خولی بن یزید اصبحی و حمید بن مسلم ازدی نزد عبیداله بن زیاد به كوفه فرستاد و سرهای یاران و خاندان او را جمع كرده (كه هفتاد دو سر بود) و به همراهی شمر بن ذی‌الجوشن و قیس بن اشعث به كوفه فرستاد. سپس شهداء را جمع كرده و دفن نمودند ولی پیکرهای بی سر و زیر پای اسبان لگدكوب شده امام حسین (علیه‌السلام) و یارانش تا روز دوازدهم محرم عریان در بیابان كربلا بود تا این كه توسط قبیله بنی‌اسد و به راهنمایی امام سجاد (علیه‌السلام) دفن شدند. شب یازدهم محرم را گویا اسرای اهل‌بیت در یك خیمه نیم‌سوخته سپری نمودند. در این رابطه در مقاتل چیزی از احوال اهل‌بیت (علیهم‌السلام) نقل نشده ولی می‌توان تصور كرد كه چه شب سختی را بعد از یك روز پر سوز و از دست دادن عزیزان و غارت اموال و اسارت و سوختن خیمه‌ها و اهانت‌ها و ... داشته‌اند. عمر سعد ملعون در روز 11 محرم دستور حركت از كربلا به سوی كوفه را می‌دهد و زنان و حرم امام حسین (علیه‌السلام) را بر شتران بی‌جهاز سوار كرده و این امانت‌های نبوت را چون اسیران كفّار در سخت‌ترین مصائب و غم و غصه كوچ می‌دهند. در هنگام حركت از كربلا عمر سعد دستور داد كه اسرا را از قتلگاه عبور دهند. قیس بن قرّه گوید: هرگز فراموش نمی‌كنم لحظه‌ای را كه زینب دختر فاطمه (سلام‌الله علیها) را از كنار كشته بر خاك افتاده برادرش حسین عبور دادند كه از سوز دل می‌نالید ... و امام سجاد (علیه‌السلام) می‌فرماید: ... من به شهدا نگریستم كه روی خاك افتاده و كسی آنها را دفن نكرده، سینه‌ام تنگ شد و به اندازه‌ای بر من سخت گذشت كه نزدیك بود جانم بر آید و عمه‌ام زینب وقتی از حالم با خبر شد مرا دلداری داد كه بی‌تابی نكنم. (گویا اسرای كربلا را دوبار به قتلگاه می‌آورند، یك دفعه همان عصر روز عاشورا بعد از غارت خیمه‌ها و به درخواست خود اسرا و یك بار هم در روز یازدهم محرم هنگام كوچ از كربلا و به دستور عمر سعد و این كار عمر سعد شاید به خاطر این بود كه می‌خواست اهل‌بیت (علیهم‌السلام) با دیدن جنازه‌های عریان و زیر آفتاب مانده شكنجه روحی به اسرا داده باشد.) بعد از این كه روز یازدهم محرم اسرا را از كربلا به سوی كوفه حركت دادند به خاطر نزدیكی این دو به هم روز 12 محرم اسرا را وارد شهر كوفه کردند؛ گویا شب دوازدهم را اسرا در پشت دروازه‌های كوفه و بیرون شهر سپری كرده باشند. در اثر تبلیغات عبیدالله بن زیاد علیه امام حسین(علیه‌السلام) و خارجی معرفی كردن آن حضرت، مردم كوفه از این پیروزی خوشحال می‌شوند و جهت دیدن اسرا به كوچه‌ها و محله‌ها روانه می‌شوند و با دیدن اسرا شادی می‌كنند. ولی با خطابه‌هایی كه امام سجاد (علیه‌السلام) و حضرت زینب(سلام‌الله علیها) و سایرین از اسرا ایراد می‌كنند و خودشان را به كوفیان و مردم می‌شناسانند و به حق بودن قیام امام حسین (علیه‌السلام) اذعان می‌كنند، شادی كوفیان را به عزا تبدیل می‌كنند.

🔴 #تحلیـل | «مصطفی ادیب» کیست؟ مصطفی ادیب نخست وزیر جدید لبنان دارای دکترای حقوق و علوم سیاسی است. ادیب استادیاد و مدرس حقوق بین‌الملل، قانون اساسی، جغرافیای سیاسی و روابط بین‌الملل در دانشگاههای مختلف لبنان و فرانسه بود. 🔹 رئیس جمعیت حقوق بین‌الملل و انجمن علوم سیاسی لبنان و عضو جمعیت فارغ التحصیلان دانشگاههای فرانسه و انجمن عربی علوم سیاسی و جمعیت بین‌المللی قانون اساسی و مرکز دیده‌بان برای صلح پایدار داخلی از دیگر سوابق نامزد تشکیل کابینه جدید لبنان است. 🔹 ادیب از زمانی که ریاست دفتر «نجیب میقاتی»، نخست وزیر پیشین لبنان در سال ۲۰۱۱ را به دست گرفت و پس از آن در سال ۲۰۱۳ به عنوان سفیر لبنان در برلین منصوب شد، تلاش کرد، روابط خود را با طرف های فرانسوی گسترش دهد و شبکه ای از ارتباطات را با دوایر و مراکز فرانسوی و جهان عرب ایجاد کند. 🔻 چند نکته در خصوص ادیب: 1⃣ فرانسوی تمام عیار: 🔹باید گفت، مصطفی ادیب یک فرانسوی تمام عیار است، طوری که کاخ الیزه او را از خود می داند، به ویژه آنکه دارای تابعیت و همسر فرانسوی و پدر همسرش از جمله افراد بسیار نزدیک به کاخ الیزه است.   2⃣ تایید و موافقت باشگاه نخست وزیران: 🔹 مطرح شدن گزینه مصطفی ادیب با تایید و موافقت باشگاه نخست وزیران لبنان (سعد الحریری، نجیب میقاتی، فؤاد السنیوره، تمام سلام) همراه بود و این به معنای همراهی و تایید اغلب جریان ها و جناح های اهل سنت با نخست وزیری ادیب است. با علم به اینکه وفاداری ادیب به میقاتی او را از داشتن روابط خاص و ویژه با سعد الحریری و همچنین تمام سلام باز دارد. 3⃣ تایید جریان های شیعی: 🔹 سکوت و عدم واکنش جریان های شیعی که در دو جنبش حزب الله و امل نمود پیدا می کند، به معنای تایید ضمنی گزینه مصطفی ادیب برای تصدی پست نخست وزیری و تشکیل کابینه است، به ویژه آنکه حزب الله سابقه خوشایندی از ادیب دارند، چراکه وی از جمله کسانی بود که طی مامور به کار بودن در سفارت لبنان در برلین تلاش بسیاری کرد، تا مانع درج حزب الله در فهرست تروریسم شود. همچنین نقش بسیار مهمی در مقابله با لابی سفارت آمریکا و اسرائیل در برلین در محکومیت حزب الله ایفا کرد 4⃣ مصطفی ادیب، حسان دیابی دیگر: 🔹 می توان گفت، گزینه مصطفی ادیب در بسیاری از شاخص ها و معیارها شبیه به گزینه «حسان دیاب» است. هر دو برخاسته از مراکز دانشگاهی هستند، با این تفاوت که ادیب دارای تجربه سیاسی کمتری در مقایسه با حسان دیاب است.

#السلام_علیک_یا_زین_العابدین 🌴طرح #با_کاروان‌| شب دوازدهم محرم 🔳 #موضوع: اگر امام حسین (ع) کربلا نمی رفت چه میشد؟ ▪️پاسخ امام #سجاد

خبر تحلیلی1:داغي زودهنگام تنور انتخابات