مرحوم حاج قدرت الله لطیفی می فرمود: در حدود ۱۵سالگی شبی بعد از نماز مغرب شیخ مدرس پوشی با اجازه از امام جماعت بر منبر می رود و از امام زمان سخن می گوید و می فرماید : ای مردم چرا از امام زمانتان غافلید وه به ایشان توجهی ندارید چرا دنبال ایشان نمی روید؟ اگر مرغی از شما گم شود تا شب آنقدر همه جا را می گردید تا آن مرغ را پیدا کنید و به منزلتان باز گردانید. مرحوم‌لطیفی می گفت بعد از این سخنان روح مشتاقم را آتش زد به حدی که خواب و خوراکم را از من گرفت و همه فکر و ذکرم‌ امام زمان شد

امام زمان علیه السّلام: براى تعجيل در فرج بسيار دعا كنيد ، که در  فرج من فرج شما نيز هست. كمال الدّين ، ص ۴۸۵  

امام صادق علیه‌السلام: کسانی اهل نجات اند که ظهور را نزدیک بدانند و برای تعجیل آن حضرت دعا کنند بحارالانوار ج۵۲ ص۱۳۸

امام صادق علیه‌السلام: وضع مردم جز به وسیله امام زمان علیه السّلام سامان نمی یابد و زمین جز به دستان امام زمان اصلاح نمی شود علل الشرایع ص۱۹۷

کانال امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف @dar_masire_mahdaviat با عضویت در کانال به جمع منتظران بپیوندید #اللّهُمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّکَ‌الْفَرَج #السّلامُ‌عَلَیْکَ‌یا‌صاحِبَ‌الزَّمانِ

امام علی عليه السلام : با مهدی ما حجّت‌ها گسسته می شود . او پايان بخش سلسله امامان ، نجات بخش امّت و اوج نور و راز نهان است بحار الأنوار ، ج ۷۷ ، ص ۳۰۰

امام سجاد علیه السّلام مبغوض ترین مردم نزد خداوند کسی است که ادعای پیروی از امامی را داشته باشد ولی در عمل به او اقتدا نکند بحارالانوار ج۷۱ ص۱۷۸

پیامبر اکرم (ص): هر کس بمیرد و امام زمان خود را نشناسد چون نادانان عصر جاهلیت مرده است کمال الدین ۴۹:۲

حضرت علی علیه السلام: هرکس در زمان غیبت امام زمان (عج ) بر دین خود ثابت قدم باشد و قلبش به جهت طولانی شدن مدت غیبت سخت نشود ، او با من و در مرتبه من در روز قیامت خواهد بود کمال الدین ص۳۰۳

یکی از وظایف شیعیان،این است که پیوسته منتظر ظهور حضرت مهدی (عج) باشند و هر لحظه خود را برای آن روز بزرگ آماده کنند. مکیال المکارم، ج۲

امام صادق (ع) فرمودند : ای مفضل اخبار مهدی علیه السّلام را به شیعیان ما بازگوی تا در دین خود ، به شک و تردید نیفتند بشاره الاسلام : ص 267

امام صادق علیه‌السلام: امام زمان به طور معمول در میان مردم عصر غیبت زندگی می کند در بازارهایشان رفت و آمد دارد ، در مجالس آنان حضور می یابد ولی آنان او را نمی شناسند بحار الانوار ج۵۲ ص۱۵۴