❤ امام صادق عليه السلام:
💠 خداى متعال مى‌فرمايد:
🔸️اى پسر آدم!مرا در درونت ياد كن،تو را در درونم ياد كنم.
🔸️اى پسر آدم!مرا در خلوت ياد كن،تو را در خلوت،ياد مى‌كنم.
🔸️اى پسر آدم!مرا در ميان جمع ياد كن،من تو را در ميان جمعى بهتر از جمع تو،ياد مى‌كنم.
🔻[سپس]فرمود:
👈 هيچ بنده‌اى نيست كه در ميان جمعى از مردم خدا را ياد كند،مگر آن كه خداوند در ميان جمعى از فرشتگان،از او ياد مى‌كند.
📘المحاسن/ج۱/ص۱۱۰/ح۹۸
⁉️کسی که تاب تحمل تشنگی را ندارد در ماه مبارک چه وظیفه ای دارد ؟
👈 پاسخ :
🖋آیت الله خامنه ای : انسان نمی‌تواند بخاطر ضعف و تشنگى، روزه را بخورد ولی اگر ضعف و تشنگى او به اندازه‌‌ای است که معمولاً نمی‌شود آن را تحمل کرد، در اين صورت هر وقت به حرج افتادند مى‌توانند افطار نمايند ولى تا در حرج واقع نشده‌اند، نبايد روزه را باطل كنند.
🖋آیت الله مکارم شیرازی : اگر روزه دار به اندازه اى تشنه شود که طاقت تحمّل آن را ندارد و یا ترس بیمارى و تلف داشته باشد، مى تواند به اندازه ضرورت آب بنوشد، ولى روزه او باطل مى شود و اگر ماه رمضان باشد باید بقیّه روز را امساک کند.
🖋آیت الله سیستانی : ضعف به تنهايى مجوز روزه خوارى نيست هرچند شديد باشد ، مگر اين كه موجب مشقت (سختی زیاد) باشد كه در اين صورت خوردن یا آشامیدن به مقدار ضرورت جايز است و بايد بعد از آن قضا نمايد.
وهمچنين اگر ضعف موجب عجز (ناتوانی) از كار لازم براى كسب روزى باشد با فرض اين كه توانایی انجام کار ديگرى را نداشته باشد ، و نیز اگر كارگر به دليل تشنگى شديد نتواند روزه را ادامه دهد ، در اين دو صورت به احتياط واجب بايد در خوردن وآشاميدن به مقدار ضرورت اكتفا كند واز زائد بر آن اجتناب نمايد ، و باید بعد از آن قضا نمايد.
🖋آیت الله وحید ": اگر روزه دار به قدرى تشنه شود كه بترسد از تشنگى بميرد ، واجب است به اندازه اى كه از مردن نجات پيدا كند آب بياشامد ، ولى روزه او باطل مى شود ، و اگر ماه رمضان باشد بايد در بقيّه روز از به جا آوردن كارى كه روزه را باطل مى كند خوددارى نمايد ، و همچنين اگر بترسد كه از نخوردن آب به او ضرر معتنا بهى برسد ، يا آب نخوردن براى او موجب حرجى باشد كه عرفاً قابل تحمّل نباشد ، كه در اين دو صورت مى تواند به اندازه رفع ضرر و حرج آب بياشامد.
🌐منبع:استفتاء از سایت مراجع عظام
☑️سوال
آیا روزه دار می تواند دهان خود را جهت جلوگیری از بوی دهان بشوید؟
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
✅پاسخ
1. اگر بخواهد برای جلوگیری از بوی دهان در حال روزه، مسواک بزند، باید رطوبت مسواک در آب دهان به طورى از بین برود و یا کم باشد که رطوبت خارج از دهان به آن گفته نشود، اما اگر مسواک را از دهان بیرون آورد و دوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو برد، روزه او باطل مىشود.[1]
2. اما اگر براى خنک شدن، یا بىجهت مضمضه کند؛ (آب در دهان بگرداند) و بىاختیار فرو رود، قضای روزه بر او واجب است، ولى اگر فراموش کند که روزه است و آب را فرو دهد، یا براى وضو مضمضه کند و بىاختیار فرو رود، قضا بر او واجب نیست.[2]
برخی از فقها می گویند: اگر آب شستشوی دهان بدون اراده به حلق برسد، اشکالى ندارد، ولى اگر از اوّل بداند بىاختیار به حلق مىرسد، روزهاش باطل است.[3] و مضمضه زیاد براى روزه دار مکروه است و اگر بعد از مضمضه بخواهد آب دهان را فرو برد، بهتر است سه مرتبه آب دهان را بیرون بریزد.[4]
بنابراین، با رعایت شرایط بالا، روزه دار می تواند دهان خود را جهت جلوگیری از بوی دهان بشوید؛ ولی بهتر است سه مرتبه آب دهان خود را بیرون بریزد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
[1] توضیح المسائل (المحشی للامام الخمینی)، ج1، ص 892، م 1573.
[2] توضیح المسائل (المحشی للامام الخمینی)، ج1، ص 939،م 1688.
[3] توضیح المسائل (المحشی للامام الخمینی)، ج1، ص 895، ذیل م 1582.
مکارم: شستشوى دهان با آب یا داروها اگر چیزى از آن فرو نرود، روزه را باطل نمىکند و اگر بدون اراده به حلق برسد، اشکالى ندارد، ولى اگر از اوّل بداند بىاختیار به حلق مىرسد روزهاش باطل است و قضا و کفّاره دارد.
[4] توضیح المسائل (المحشی للامام الخمینی)، ج1، ص 942، م 1690.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ