eitaa logo
باور
4.4هزار دنبال‌کننده
465 عکس
45 ویدیو
8 فایل
🏠 خانه کنشگران #تربیت_اسلامی 🔴 راه ارتباطی با ما 👇 @adminbavar. 💢 لطفا مطالب کانال را با ذکر منبع انتشار دهید.
مشاهده در ایتا
دانلود
. 🔻در حدیث کساء [حضرت زهرا (س)] می‌فرمایند: پسرم حسن وارد شد و گفت مادر سلام علیکم. «فَقُلْتُ وَ عَلَیْکَ السَّلامُ یا قُرَّةَ عَیْنی وَثَمَرَةَ فُؤادی»؛ به ما یاد ما می‌دهد که این‌طور با بچه حرف بزنید:«ای میوه دل من! ای نور چشم من! علیک سلام» نگویید نُنُر می‌شود. 🔺اگر پدر و مادر با بچه دوست بشوند و با او گفت‌وگو کنند و به او شخصیت بدهند، «احترام» برایش غذای غیرعادت نمی‌شود... 🔻این «غذای غیرعادت» را خانم‌ها زودتر می‌فهمند. اگر به بچه‌ای که شیر می‌خورد، یک لقمه غذا دادی، اسهال می‌گیرد؛ اگر به او یک دانه انار دادی، اسهال می‌گیرد. بچه را به تدریج به سمت غذا می‌کشانند؛ یعنی یک ذره آبگوشت به او می‌چشانند یا یک ذره نان سنگک در چای خیس می‌کنند و در دهانش می‌گذارند. از این چشاندن کم شروع می‌کنند تا وقتی که بچه می‌نشیند سر سفره و یک نان سنگک می‌خورد... 🔺محبت هم همین‌طور است. اگر از اول محبت را به بچه بچشانند تا ظرفیت جذب محبت داشته باشد، وقتی که محبت دید، لوس و ننر نمی‌شود. لوس شدن به دلیل آن است که محبت برایش غذای غیرعادت است. اگر بچه را تحقیر کنی و به او تشر بزنی و بعد به او محبت کنی، این محبت برایش غذای غیرعادت است و آن را برمی‌گرداند... 🔻باید به بچه، آرام آرام محبت بدهی تا کم‌کم بتواند محبت‌پذیر شود. فاطمه زهرا(س) و علی(ع) به بچه‌هایشان یواش یواش محبت داده‌اند که وقتی به آنها می‌گویند:«عَلَیْک السَّلامُ یا قُرَةَ عَیْنی وَ ثَمَرَةَ فُؤادی» اتفاقی نمی‌افتد. | راه رشد، جلد۴، صفحه۱۷۹ 🩸 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
. ✍ آیت الله حائری شیرازی(ره) 💠 قرآن می‌فرماید: إِنَّما أَنْتَ مُذَكِّرٌ. لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ؛ تو به آنها اطلاع می‌دهی، هشدار می‌دهی اما سیطره‌ای بر آنها نداری؛ یعنی انسان‌ها موجودات قالبی نیستند که تو آنها را به هر قالبی که خواستی، دربیاوری. 🌾 شما هم وقتی که سر کلاس می‌روی، این یادت باشد که لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ، سیطره‌ای بر آنها نداری. یقه را هم نباید چاک زد. حالا اگر یک حرفی می‌زنی و او نمی‌پذیرد، خب نپذیرد؛ چه کارش کنم؟! 💠 انسان آفریده نشده برای اینکه کسی او را ببرد؛ بلکه آفریده شده برای اینکه انتخاب کند. شما می‌توانی رفع مانع کنی؛ اما ایجاد مقتضی به شما مربوط نیست؛ مربوط به خود اوست. 🌾 از این جهت می‌بینید کسانی که بچه‌هایشان را درست تربیت می‌کنند، خیلی سر به سر بچه‌هایشان نمی‌گذارند و بچه‌هایشان خیلی زود نمازخوان نمی‌شوند؛ برای اینکه دم به دم به او نمی‌گویند: پاشو این کار را بکن، پاشو آن کار را بکن. 🔻 | راه رشد، جلد ۱، صفحه ۳۹. 🕊 4⃣ 🔰 باور خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
. 🔸سهل و ممتنع بودن تربیت به همین دلیل است که در مسئلۀ تربیت، هر چیزی که بهترین است، اگر از حدش تجاوز کند، بدترین می‌شود و هر چیزی که بدترین است، اگر به اندازۀ ضرورت و لزوم باشد، بهترین می‌شود. 🔹استقلال دادن به بچه بهترین است؛ اما اگر از حد گذر کند، بدترین می‌شود. کنترل بچه و جلوگیری او از آنچه او را فاسد می‌کند، بهترین است؛ اما اگر از حد تجاوز کند، بدترین می‌شود. 🔸حدش چیست؟ حدش این است به میزانی که فطرت طفل فعال شده، به او اختیار بدهید و هرچه فطرتش فعال‌تر شد، حدود اختیارش را وسعت بدهید؛ یعنی بار را به اندازۀ وسع او قرار بدهید؛ چون اختیار دادن و مسئولیت سپردن به او، به معنای گذاشتن بار روی دوشش است. 🔹به قدری بار روی دوشش بگذارید که کمرش زیر بار سنگین نشکند. «وَ لَاتَحْمِلَنَّ عَلَيْهِ مَا لَايُطِيقُ فَتَكْسِرَهُ؛ فَإِنَّ مَنْ كَسَرَ مُؤْمِناً فَعَلَيْهِ جَبْرُهُ»؛ اگر بیش از طاقت او بر او بار کنی، کمرش را می‌شکنی و اگر کمرش را شکستی، بر تو واجب است که این شکستگی را اصلاح و جبران کنی. 🔸گاهی اگر تنبیه زیادتر از طاقت بچه باشد، او را می‌شکند؛ چنان‌که عکسش هم درست است؛ یعنی اگر بچه را زیاد رها کنید و بیش از میزانی که فطرتش بیدار شده، به او آزادی بدهید، می‌شکند... 🔹هرچه او در حالت خودکفایی جلو می‌آید، شما باید عقب بروید؛ اما خود او باید جلو بیاید، نه اینکه شما دستش را بگیرید و او را جلو بیاورید. ✍ | راه رشد، جلد۱، صفحه ۲۲۳ و ۲۲۴ 📜 1⃣4⃣ 🕊 5⃣ 🔰 باور خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
. 🔸شما باید با بچه‌ها و دانش‌آموزان رفیق بشوید. غیر از رفاقت هیچ چاره‌ای نیست. اگر توانستید رفیق شوید، می‌توانید کار کنید و اگر نتوانستید رفیق شوید، نمی‌توانید کار کنید. 🔹وقتی رفیق شدید و محبت آمد، آموزش‌های ساندویچی بدهید. البته کم، نه زیاد! آنها را مقدس بار نیاورید؛ بلکه با آنها تفریح کنید و لابه‌لای آن یک تذکر کوچک هم بدهید... ⭕️ شما به آنها کار نداشته باشید؛ چون اگر بفهمند که می‌خواهید بسازیدشان، زیر بار نمی‌روند. بنای ساختن آنها را نداشته باشید. باید خودش احساس کند که دارد می‌رود، نه اینکه احساس کند شما داری او را می‌بری. 🔻انسان ضد این معناست که بخواهند او را بسازند. هر کس بو ببرد که می‌خواهید او را بسازید، فاصله می‌گیرد، مگر اینکه نانش در این کار باشد. ✅ از کجا می‌گویم که اگر بو ببرد، نتیجۀ معکوس می‌دهد؟ از شناخت ماهیت انسان می‌گویم. «لَا تَكُنْ عَبْدَ غَيْرِكَ وَ قَدْ جَعَلَكَ اللَّهُ حُرّاً». یعنی انسان نسبت به اینکه او را بسازند، حساس است و موضع می‌گیرد. اگر بو ببرد که می‌خواهید در او تصرف کنید، از شما فاصله می‌گیرد. بچه‌های شما این‌طورند. ✍ | راه رشد، جلد۱، صفحه ۲۲۱ و ۲۲۲ 📜 2⃣4⃣ 🕊 7⃣ 🔰 باور خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. 🏷 استاد اخلاق ساواکی 🔸پسرم ۲ فروردین به دنیا آمده بود و [ساواکی ها] من را ۱۳ فروردین بردند. روز دستگیری مادرش دهان بچه را نشانم داد که برفک زده بود. من آنجا ۱۵ روز ارتباط با هیچ جا نداشتم؛ چشمم بسته بود. 🔻یک بازجویی آمد به من گفت که من برای بازجویی‌ات نیامدم، می‌خوام بگم دوباره اومدی؟! بعد گفت کاری نداری؟ گفتم روزی که من را آوردند، پسرم دهنش برفک زده‌ بود. می‌خواستم ببینم پسرم زنده است یا نه؟ این بازجو (از بازجوهای سختگیر هم بود) می‌دونی به من چی گفت؟ گفت حالا اگه خودت بودی بالا سرش، خودت حفظش می کردی؟ ✅ این نتیجه رو گرفتم که خدا وقتی می‌خواهد به آدم جواب بده [ از این طریق می‌دهد.] بعد به خودم گفتم حالا خوبه؟ استاد اخلاقت هم شد این ساواکی... 🎥 📝 8⃣1⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
. 🔹شما با اکراه، با انضباط شدید، با نمره، با سخت‌گیری می‌توانید یک دکتر یا یک مهندس به وجود بیاورید، اما متدین نه. متدین نیاز به «لا اِکراه» دارد. از این جهت، معلم‌هایی که به صورت رسمی سر کلاس درس می‌آیند، موفق نمی‌شوند بچه‌هایشان را متدین کنند؛ اما معلم‌هایی که در زنگ تفریح یا در ساعتی که مدرسه تعطیل است، کلاس می‌گذارند و حضور و غیاب هم نمی‌کنند و بچه‌ها با احساس مسئولیت می‌آیند، بچه‌هایشان چیزی می‌شوند. 🔸شما در هیچ مدرسه‌ای دیده‌اید که معلم تعلیمات دینی یا معلم قرآن در غیر ساعت درسی کلاس بگذارد و حضور و غیاب هم نکند و افراد بیایند؟ این اساس تربیت است. من در مدرسۀ حقانی با آن انضباط شدیدِ آقای قدوسی، چهار سال تدریس کردم و نه یک حضور و غیاب کردم و نه یک امتحان گرفتم؛ چرا؟ چون بچه‌ها برای فهم می‌آمدند و جزء پروندۀ امتحانیشان نمی‌آمد. لذا با احساس مسئولیت می‌آمدند. این اثر می‌گذارد. به من می‌گفتند: چرا این کار را می‌کنی؟ گفتم: کلاس من کلاس دینی است. کلاس دینی که نیاز به حضور و غیاب ندارد. کلاس دینی «لا اکراه» می‌خواهد. حضور و غیاب یک نوع «اکراه» است. امتحان هفتگی یک نوع اکراه است. 🔹وقتی می‌خواهید متدین کنید، باید از احساس مسئولیت شروع شود. وقتی که شما تحمیل‌ها را کنار می‌زنید، او آزاد می‌شود و نگاه می‌کند و مطالعه می‌کند. کافی است که بدبینش نکنید. ریشۀ کافر شدن‌ها در عصر ما، بدبین شدن به اصل دین است. ✍ | راه رشد، جلد ۱، صفحه ۲۱۹ 🕊 0⃣2⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
. 🏷 "محیط نهان‌کاری" 🔸 من وقتی که پولی گیرم می‌آید، حالا یا هدیه است، یا نذر است، یا حق التألیف است، دستم در دادن به بچه‌ها باز است و مشکلی ندارم. لذا این پول را می‌گذارم وسط و به بچه‌ها می‌گویم سنشان را بنویسند؛ مثلاً اهل‌بیتم (همسرم) چهل سالش است، چهل را می‌نویسد و سن همه را با هم جمع می‌زنم و پول را بر آن تقسیم می‌کنم که بابت هر سالی چقدر گیر آنها می‌آید و نتیجه را در شماره سنواتشان ضرب می‌کنم؛ یعنی از کوچک تا بزرگ به تناسب سالشان به آنها می‌دهم که احساس تفاوت نکنند. 🔹گاهی بین دخترم و پسرم مشکل دارم که چون دختر لطیف‌تر است و رنجش دارد، رنجیدن او را به صلاح نمی‌دانم و به او بیشتر می‌دهم. فردا می‌بینم آن پسرم نمازش را فرادا می‌خواند و می‌گوید: بابایم را عادل نمی‌دانم؛ چون خواهرم را به من ترجیح داده است. می‌گویم: اشکال ندارد؛ چون اگر بخواهد تقیه کند و تظاهر کند و از پدر پنهان کند که این دیگر پدر نشد؛ یعنی محیط، محیط خفقان می‌شود، محیط نهان‌کاری می‌شود. باید بچه آنچه را که در دلش هست، بیان کند؛ این می‌شود آزادی. وقتی که بچه این‌طور شد، دروغگو نمی‌شود. ✍ | راه رشد، جلد چهارم، صفحه ۲۱۴ و ۲۱۵ 📝 9⃣1⃣ 🕊 2⃣2⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
. 🏷 "فضای اکراه" 🔸 دین، فطری است و مردم هم فطرت دارند؛ اما این در جایی است که اکراه نباشد... از «لا اکراه» زود عبور نکنید. شما در تربیت خانوادگیتان می‌توانید بچه‌تان را با اکراه نماز‌خوان کنید؟! «رودربایستی» هم نوعی اکراه است: «المأخوذ بالحیاء کالمأخوذ غصباً»‌. از این جهت نباید جوّ تربیت در خانه، جوّ رودربایستی باشد؛ بلکه باید جوّ شخصیت دادن باشد، جوّ حرمت باشد، جوّ احترام باشد. جوّ امنیتی، جوّ تحقیر، جوّ توهین، همه اینها جوّ اکراه است. جوّ اکراه، بستر برای دین نیست. در جوّ اکراه، فطرت حرکت نمی‌کند. 🔹می‌دانید وقتی اکراه باشد، چه چیزی حرکت می‌کند؟...وقتی اکراه می‌کنی، طبیعت زمام‌داری می‌کند و می‌آید با تو معامله می‌کند؛ می‌گوید: من با تو که زور داری، متحد می‌شوم تا بتوانم به زیردستم ظلم بکنم. طبیعت با ظالم متحد می‌شود تا مظلومِ زیردستش را بچاپد. ▫️کسانی که با ظلمه متحد می‌شدند، منافعی در آن داشتند که این کار را می‌کردند؛ زور را می‌پذیرفتند تا زیردست‌ها هم زور آنها را بپذیرند و این می‌شد یک سلسله شاهنشاهی از بالا تا پایین...در خانواده‌ها هم همین شاهنشاهی بود؛ یعنی پدرِ خانواده اعلی‌حضرت همایون خانواده بود، حاج خانم هم ملکه بود، بچه‌ها هم مردم بودند و باید هر کاری که اینها می‌کردند، هورا می‌کشیدند. اسلام این‌طور تربیت نمی‌کند. ✍ | راه رشد، جلد ۱، صفحه ۲۲۵ و ۲۲۶ 🕊 3⃣2⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
. 🔹بچه از نظر شخصیتی دو ویژگی دارد؛ از یک نظر به خوبی پیغمبران است و از نظر دیگر به خودپسندی شیطان... اگر انسان توانست شخصیت فرشته‌ایِ طفل را زنده و بر او حاکم کند، به طوری که این شخصیت فرشته‌ای، زمام داخلی طفل را به دست بگیرد، کار راحت‌تر می‌شود... 🔸این وضعیت فردی است که عقلش بر نفسش غالب شده و فهمش رو آمده است؛ مثل این کشور که مؤمن آن، بر فاسقش حاکم شد و امام آن، بر شاهش غالب شد؛ این می‌شود «انقلابی». 🔹بچۀ انقلابی بچه‌ای است که نور، عقل و فهمی که خدا به او داده، بر خودخواهی و نفسانیت و غرور و خودپسندی او غالب شده باشد؛ در یک کلام، امامِ باطنی او که نور عقل او باشد، بر شیطان باطنی و شاه باطنی او که خودخواهی و خودپسندی و نفسانیت او باشد، غالب شده باشد؛ یعنی ۲۲ بهمن در او پیدا شده باشد. 🔸بچۀ انقلابی بچه‌ای است که عقلش، پادگان‌های نفس را تصرف کرده باشد و ارتش و نیروهای مسلح نفسش، به تسلیم عقل درآمده باشند و به عقل، اعلام وابستگی کرده باشند. یعنی همان‌طور که امام در داخل این کشور موعظه کرد تا مردم را از خواب بیدار کرد و جوان‌ها و خانواده‌ها را از کارهای نفسانی و خودپسندی نجات داد و آنها دست به دست هم دادند و شاه را بیرون کردند و نیروهای مسلح را تابع خودشان کردند، اگر در وجود انسان هم چنین اتفاقی افتاد، به این می‌گوییم انقلاب؛ یعنی زیر و رو شدن، دگرگون شدن، عوض شدن. ✍️ | راه رشد، جلد ۱، صفحات ۴۵ تا ۴۷ 🔍 1️⃣1️⃣ 🇮🇷 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
. 🔸"انتقال فرهنگ" 🇮🇷 بچه‌ها را در راهپیمایی بیاورید. ما در شرایطی به این راهپیمایی می آییم که نه کسی به ما تیر می زند، نه تانکی روبه روی ماست. 🇵🇸 ملت فلسطین، در حالی به راهپیمایی می‌آید که جلویشان تانک است و به آنها تیراندازی می کنند. ممکن است اینجا نهایتاً بارانی باشد. اما به سمت آنها تیر می آید! حالا ما بچه کوچکمان را در باران نیاوریم؟ باید بیاوریم! 🇮🇷 انتقال فرهنگ از نسلی به نسل دیگر در همین مراسمات است. یعنی شما با آوردن فرزندانتان در این راهپیمایی ها، یک کتاب از مطالب نسل گذشته را به امضای این بچه می رسانید و بچه رشد فرهنگی پیدا می‌کند. | راه رشد، جلد سوم، صفحه۲۳۷. 🔍 3⃣1⃣ 🇮🇷 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
. 🏷 "ظرفیت‌ها" 🟡 با یک کم و زیاد در مسائل سیاسی یا اقتصادی، نباید سریع رنجیده شوی و داخل خانه با بچه ها صحبت کنی. اگر مسئولی، اشتباهی دارد، مطرح نکنید و بزرگش نکنید. بچه‌ها ظرفیت ندارند. اگر مدام از مشکلات گفتی، عقده حکومت پیدا می‌کنند. 🔵 این‌هایی که بچه‌هایشان گروهکی شدند یک علتش این بود که داخل خانه مدام علیه حکومت صحبت می‌کردند. خودش اصل حکومت را قبول داشت اما نق‌هایی هم داشت. بچه ظرفیت نداشت و در نتیجه دشمن حکومت شد و اسلحه دست گرفت علیه حکومت. بعد هم بچه اعدام شد. بعد هم می‌گفت: بچه‌ام چرا این طور شد؟ کسی گفت: همین که پای کرسی نشسته بودی و نق زدی، این طور شد. ناراحتی‌هایی که داشتی به خانه منتقل کردی نتیجه‌اش شد این. 🔴 بچه مثل حوضچه کوچک است که اگر یک پاره آجر بیندازی، نصف آبش بیرون می‌ریزد. آدم بزرگ، مثل یک استخر بزرگ است یک سنگ ده منی هم که بیندازی داخل آن آبش نمی پرد بیرون. تحمل اینها برای خودت آسان است، اما برای بچه ها آسان نیست. در صحبت‌های خانوادگی مواظب حکومت و علاقه بچه‌ها به حکومت باشید. | راه رشد، جلد سوم، صفحه۲۳۲ 🔍 6⃣1⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
. 🔸جمله‌ای از ائمه اطهار(ع) هست که: «صَلاحُ حالِ التَّعايُشِ و التَّعاشُرِ مِلءُ مِكيَالٍ ثُلُثاهُ فِطنةٌ وَ ثُلُثُهُ تَغافُل». مروت و مردانگی ظرفی است که دو ثلث آن زیرکی و دانستن است و یک ثلث آن خود را به ندانستن زدن است. اگر آنچه که شما می‌دانید، فرزند یا متربّیِ شما هم بداند، عملیات تربیتی شما باطل می‌شود...چون بچه متوجه شده که شما عیبش را فهمیده‌اید. 🔹اما اگر بچه نداند که شما عیبش را فهمیده‌اید، وقتی دارید او را نصیحت می‌کنید...او به ذهنش نمی‌آید که شما دارید به او طعنه می‌زنید. اما اگر فهمید... هر مطلب کلی هم که به او بگویید به خودش می‌گیرد! شاید بگویید، چه عیبی دارد؟...وقتی او احساس می‌کند آبرویش پیش شما رفته، دلیلی نمی‌بیند که این آبرو را حفظ کند. شما می‌گویید خب نصف آبرو که مانده، همان را حفظ کند. نه! نمی‌کند...اگر احساس کرد نصف آبرویش پیش شما رفته، به نصف دیگرش اهمیت نمی‌دهد. چون احساس می‌کند پیش شما آبرویی ندارد، گستاخ و بی‌پروا می‌شود، پرده‌ها دریده می‌شود. 🔸اما اگر شما توانستید تغافل کنید و به روی خودتان نیاورید، در این صورت می‌توانید به انحای مختلف نصیحتش کنید، بدون این‌که بو ببرد که منظور شما، شخص اوست. وقتی نداند...خودش می‌شود واعظ خودش...به نحوی با فرزندتان صحبت کنید که رشته کلام را به واعظ درونی او بدهید تا با او صحبت کند. شما به واعظ درونی او، فقط دو کلمه می‌گویید. اما واعظ درونی بچه یک ساعت با او صحبت می‌کند! ✍ | راه رشد، جلد سوم، صفحه ۵۹ و ۶۰ 📜 8⃣4⃣ 🤫 1⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat