May 11
شد لحظه ی وصالم تا اوج بیکرانه
پر زد کبوتر جان رو سوی آشیانه
گر مبتلا شدم من گرچه فدا شدم من
حاجت روا شدم من راحت از این زمانه
باغم شدم هم آواز آمد زمان پرواز
پر میزنم خدایا رو سوی بیکرانه
در تیره شام دنیا همچون فروغ عشقم
من روشنای نورم در ظلمتی شبانه
نور هدایتم من بر مردمان عالم
هر عالمی گرفته از علم من نشانه
با این همه ولیکن چون جد خود غریبم
این غربتم ز حیدر شد ارث جاودانه
یک شب نماز شب را خصم زمانه بشکست
دستان عشق را بست دشمن چه وحشیانه
#امام_صادق
✍️#بفرمائید_شعر
#شعر
#ادیبانه
📚@befarma_sher
Eitaa.com/befarma_sher