امتحان کردم ببینم سنگ می‌فهمد تو را از تو گفتم با دلم کوتاه آمد گریه کرد

ای که از بوی طعام خانه‌ها خوابت نبرد مادرم نذر تو را هر وقت "هم زد" گریه کرد

با تمام این اسیران فرق داری قصه چیست؟ هر کسی آمد به احوالت بخندد گریه کرد

از سر ایمان به داغت گاه می‌گویم به خویش شاید آن شب «زجر» هم وقتی تو را زد گریه کرد

#شعر : کاظم‌بهمنی

تا ما گدای خانه ی ارباب عالمیم یا رب روا مدار گدا معتبر شود…

خدا رو اینجوری صدا کنیم "يَا عُدَّتِي عِنْدَ شِدَّتِي اى ذخيره ى من در روز سختى... يَا رَجَائِي عِنْدَ مُصِيبَتِي اى امید من در برابر پیش آمدهاى ناگوار..." چقدر شیرین و دل‌نشینه....

یا کاشف الزَّفَرات. ای برطرف کنندهٔ آه‌ های بلند . .

حالا که مادران غزه همان ساعت تولد به‌جای اذان و اقامه در گوش نوزادان‌شان «تلقین» می‌خوانند و مرگ با توپ‌های جنگی هم‌بازی کودکان فلسطین شده است، می‌خواهم نام من را هم در سیاهه‌ی سربازان مقاومت بنویسید. بنویسید من هم سربازی قسم‌خورده‌ام که به یاری خدا پشت به دشمن نخواهد کرد. وصیت می‌کنم از زیر قرآن که رد شدم کسی پشت سرم آب نریزد دعای‌تان می‌کنم و شما هم بسیار دعا کنید که این سرباز کوچک راه رفته‌ را بازنگردد. -ما از کشته شدن نمی‌ترسیم ولی از انحراف و ارتجاع چرا- حالا من هم یک سربازم. قرآن را باز می‌کنم و به نیت جهاد استخاره می‌کنم: «ن... وَ الْقَلَمِ وَ مَا يَسْطُرُونَ...». من سرباز مسلحی هستم که باید خشابم را از کلماتی که هیچ‌گاه تمام نمی‌شوند پر کنم. شعر «لَجْمَن» من است -لبه‌ی جلویی منطقه‌ی نبرد من- و من مصرع به مصرع سنگر می‌سازم و کودکان فلسطینی را به پناه‌گاه غزل می‌برم. مثنوی‌ام را حماسی‌تر از شاهنامه می‌سرایم و بیت به بیت خانه‌های غزه را -تا جایی که دست‌شان به عرش برسد- بالا می‌برم. و ای کاش از این به بعد در حیاط خانه‌های فلسطین به جای «زیتون» «نخل» بکارند! جمله‌ها را از اعماق وجودم -از سیلوی انبار موشک‌های جنگی- بیرون می‌کشم و خرج پرتابش را به اندازه‌ای که به «تل‌آویو» برسد تتظیم می‌کنم. می‌دانم برد جملات و کلمات کم نیست و قدرت انهدامش آن‌قدری هست که «صهیونیست‌» را دو پاره می‌کند. «صهیون...نیست...». نیست و نابود باشد هر کسی که خواب کودکان را آشفته می‌خواهد. «حماس» با «حماسه» جناس ناقص‌اند؛ و به امید حق محور مقاومت این تجانس را کامل خواهد کرد. شنیده‌ام که «نصرالله» من الله وعده‌ی «فتح قریب» داده است... و مگر وعده‌ی الهی تخلف می‌پذیرد؟! ما «یهود» را با «نمرود» قافیه نکرده‌ایم این‌ها خودشان از ازل قافیه بوده‌اند و عجیب نیست که هنوز نفهمیده‌اند آتش «ابراهیم» را نمی‌سوزاند. کاش یکی به صهیونیست‌ها بگوید که بمب‌های فسفری شما از آتش نمرود شعله‌ور‌تر نیست. و خدای ما هنوز هم همان اله ابراهیم و اسماعیل است. گوساله‌های سامری فرق اعجاز و سحر را نمی‌دانند ولی شک نکنید وقتش که برسد دقیقاً رأس همان ساعت و ثانیه خدای کودکان بی‌گناه فلسطین -این موسی‌های کوچک خفته در تابوت- در نیل خون شهیدان غرق‌تان خواهد کرد که «اِنَّ مَعیَ رَبّی...» #مصعب_یحیایی ✍️#شعر 📚https://eitaa.com/joinchat/267059254Ca0035ab155

باران🌴🥀🌴 باز باران، باگلوله، با ستم های فراوان می خورد بربام #غزه یادم آید روز باران گردش آن دیو صهیون مست و سرکش در کنار دشت ویران بین اجساد فراوان 🌴🏴🌴 کودکی ده ساله بودم زارو نالان ،جسم لرزان ،روح خسته با دوچشم کودکانه زیرآوار مادرم را غرق در خون دیدمش سوی دیگر خواهر شش ماهه ام را داخل گهواره بی جان 🌴🥀🌴 می دویدم اینسو آنسو پربهانه،باصدای عاجزانه غرق وحشت در میان دود و آتش در به در بودم دنبال پدر 🌴🏴🌴 می شنیدم از پرنده داستانهای غم انگیز از لب باد وزنده ظلم های بی امانی آه چه غمناک بود باران وه چه درناک بود باران 🌴🥀🌴 وندراین غوغا و آشوب می شنیدم از ره دور آن نداهای رهایی گام های استواری خواهم آمد ،بانوای آسمانی با پیام شادمانی پرتوان باش کودک من با شعار استقامت، پایداری استقامت، پایداری #فلسطین ✍️#شعر 📚https://eitaa.com/joinchat/267059254Ca0035ab155

فردای #فلسطین من امشب تا سحر خوابم نخواهد برد همه اندیشه ام اندیشه فرداست تو فردا زنده ای یا نه؟ مصیبت دیده ای یا نه ؟ به خون غلتیده ای یا نه؟ تو را می گویم ای #غزه تو را من شاد می خواهم تو را آباد می خوام ز دام فتنه صهیون تو را آزاد می خواهم دلم از ماتمت خونست ببین اشکم چو کارونست الهی دست مولایم همیشه برسرت باشد . نسیم صبح پیروزی وزان در کشورت باشد . #مارال_پورمتین ✍️#شعر 📚https://eitaa.com/joinchat/267059254Ca0035ab155