چرا باید بنویسم؟ می‌خواهم از ضرورت نوشتن برای یک فعال تربیتی بگویم (نه یک فعال و کنشگر فرهنگی). 🔸نویسندگی یکی از قالب‌های بسیار ساده است که ظرفیت‌های تربیتی فراوانی دارد. 🔹- در نویسندگی، تفکر است. من که می‌خواهم بنویسم، اولین وزنه سنگینی که باید بلند کنم، فکر درباره این است که «خب، درباره چی بنویسم؟!🧐» روزهای اول درد عضلانی شدیدی در بازوهای متورم مغز شما پدید می‌آید. تکرار ورزش نوشتن اندیشه شما را تقویت می‌کند و به سرمایه‌های ذهنی شما می‌افزاید. 🔹- در نویسندگی، ارتقای شخصیت است. 👈 از دو زاویه می‌پردازم. 1⃣ چه بسیار انسان‌های دانشمندی دیده‌ام که از نوشتن متن بر روی کاغذ پرهیز دارند. وقتی او می‌نویسد، شرمنده می‌شود؛ به خاطر خط زشتش. به خاطر اینکه تعدادی از بندپایان و سخت‌پوستان، در نوشته‌ او می‌خزند و روی نویسنده را با آب می‌شویند. و طفلی😔 هنوز متوجه نیست که «غلتیدن» را با قاف و «حنا» و «بحبوحه» را با «ه‍» نوشته است. هنوز متوجه نیست که در یک جمله‌، دو فعل آورده که یکی برای زمان ماضی است و یکی برای زمان مضارع. بیچاره! اگر نوشته او به دست یک کت و شلواری کروات‌زده و صورت دنبه‌ای بیفتد، چه می‌کند؟!😨 2⃣ زاویه دیگر: خود من بارها در مواجهه با برخی افراد که خجالتی‌اند یا اهل کتمان‌اند، از آن‌ها خواسته‌ام متنی را بنویسند. 💪به طور باور نکردنی شخصیت او را مثل یک نقاش زبردست ترسیم می‌کنم. وقتی به او می‌گویم تو درون‌گرا با طبع گرم و خشک هستی و البته متأسفانه با همسرت سر فلان مسئله اختلاف نظر داری، او حیرت می‌کند و می‌پرسد چگونه؟! می‌گویم قلم تو، شخصیت توست. جعبه سیاه زندگی کنونی توست که نمی‌توانی آن را پنهان کنی. 🔹- نویسندگی، تمام خلاقیت است و خلاقیت علاوه بر تفکر، ✅ خودباوری می‌آورد. ✅ حریت از اسارت‌ها و ابتکار از داشته‌ها می‌آورد. تو در نوشتن باید از سرمایه‌های ذهنی‌ات تولید کنی. با کلمات و ترکیب‌ها خلق کنی. ترکیب‌های کلیشه‌ای را تجزیه کنی و کلیشه‌های تجزیه شده را ترکیب کنی و چهره‌ای نو به آن ببخشی. ✍ راستی دارایی و سرمایه‌های شما چقدر است؟ دوستی مدتی مشغول نوشتن شد، متوجه شد که چقدر دایره لغات او کم است. چقدر اندوخته‌های ذهنی او ناکافی است. او مضطر شد به مطالعه. خواندن کتاب، هم برای کتاب و هم برای کتابت. 👌 جالب است بدانید که بهترین کارگاه‌های خلاقیت، برای دوره‌های نویسندگی خلاق است. ✔️ شما با نوشتن، اعتماد به نفس ✔️ و خودباوری پیدا می‌کنید. ✔️ از کلیشه‌ها آزاد می‌شوید. ✔️ با شهامت، آثارتان را عرضه می‌کنید ✔️ و با خجالت و فرار از ضعف می‌جنگید. 🔘 حالا به نظر شما فعال فرهنگی یا مربی تربیتی یا معلم تعلیمی برای بهره‌بری از این قالب بی‌نظیر، نباید خودش از این مهارت، شناختی داشته باشد! نباید دست‌کم در حد مقدمات این مهارت را بیاموزد! متأسفانه در کانون‌های تربیتی خیلی به مهارت نویسندگی توجه نمی‌شود. چون خود کادر فعال، ضرورت نوشتن را درک نکردند. به همین مقدار بسنده می‌کنم. ان‌شاءالله موفق و شیفته نوشتن شوید😊 @behtarbenevisim

#نکته_آموزشی فرق یادداشت با خبر یا گزارش چیست؟ 👈یادداشت درباره رویداد است و خبر بیان عین رویداد. پس در یادداشت قرار است، ما درباره رویدادی، نظرمان را بنویسیم. نظر ما در یادداشت، همان ادعای ما است که اصطلاحا به آن جمله موضوع می‌گوییم. ما این ادعا را با چند جمله تایید، پشتیبانی یا اثبات می‌کنیم. به این جمله‌ها که برای دفاع از نظرمان می‌آوریم، «جمله‌های پشتیبان» می‌گوییم. معمولاً برای یک جمله موضوع، دو یا سه جمله پشتیبان می‌آورند. بیایید #بهتر_بنویسیم @behtarbenevisim

سلام و نور به اعضای محترم کانال #بهتر_بنویسیم گاهی اعضا پیام می‌دهند که مایلند برخی از تمرین‌های آموزشی را انجام بدهند. ازاین‌رو گاهی تمرینی را داخل کانال می‌گذارم تا اعضای گرامی از آن استفاده ببرند. 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

#تمرین یکی از خاطرات خودتان را در دو بند بنویسید. ملاحظات: ✅ موضوع: درباره یکی از آسیب‌های اخلاقی یا اجتماعی محیط اطرافتان خاطره‌ای بنویسید که شما در حل کامل آن یا بخشی از آن نقش داشته‌اید. ✅ در بند نخست آسیب اخلاقی را توصیف کنید؛ طوریکه خواننده دقیق متوجه آسیب بشود و در بند دوم شیوه حل آن به‌وسیله شما. ✅ متن خود را حتما با زبان معیار بنویسید. #آموزشی 👇 تفاوت خاطره با یادداشت: یادداشت، درباره رویداد است و خاطره بیان رویداد. ویژگی‌های خاطره: 1⃣ واقعی است؛ 2⃣ شخصی است؛ 3⃣ زمان و مکان دارد؛ 4⃣ حجم آن کوتاه است (دست‌پر پانصد کلمه)؛ 5⃣ نثر آن، صمیمی و روان است؛ 6⃣ معمولا در آن، از جملات کوتاه استفاده می‌شود. @behtarbenevisim

#آموزشی 💠 یکی از راهکارهای زیبانویسی برای نویسندگی، «خاص‌نویسی» است. خاص‌نویسی یعنی: ✅ پرهیز از کلمات پرتکرار، 🌀 دوری از کلیشه‌ها، 🔫 فاصله از «به‌خوبی»، «نوشتی»، «واقعا» و ✔️ جدا شدن از واژه‌هایی که همچون پراید ۱۳۱ همه‌جا دیده می‌شوند؛ 🤓 خاص‌نویسی مثل این است که ماکارونی را یک‌بار هم با سس فلافل بخوری😳، یا ساندویچ فلافل را با تمرهندی نوش جان کنی😀 یا تمرهندی را با آب زرشک، مخلوط کنی و با چند قُلُپ، به دیواره‌های کبد چربت، بچسبانی🤤. #خاص‌نویسی #زیبانویسی @behtarbenevisim @behtarbenevisim

رهبر انقلاب: «MADE IN IRAN» هم ننویسید؛ بنویسید «ساخت ایران»، با خطّ فارسی. ببرید در خارج، مجبور بشوند بخرند؛ برای خاطر اینکه کیفیّتش خوب است و قیمتش پایین است. (دیدار ۱۰ بهمن ۱۴۰۱ با کارآفرینان) رهبری داریم تا این اندازه وطن‌خواه و فارسی‌دوست؛ همین‌قدر دقیق و همین اندازه عاشق عزت ایران و مصمم در راه رسیدن به #تمدن_نوین_اسلامی. #حکمرانی_زبان #فارسی_زبان_انقلاب 🆔 @rajaaei_ir

📌یک تمرین و یک معما! 🤓 #تمرین: به سخنان این نخبه کارآفرین در محضر رهبر معظم انقلاب دقت کنید: می‌تونید بشمرید چند واژه فرنگی به کار می‌بره؟!😱 برابرنهاده‌های فارسی این واژه‌ها رو بلدید؟🧐 🤔 #معما: چطور ممکنه رهبر انقلاب که در همین دیدار، جملات زیر👇 رو درباره زبان فارسی فرمودن، به این سبک سخن گفتن این جوان خرده نگرفتن؟! رهبر انقلاب: «MADE IN IRAN» هم ننویسید؛ بنویسید «ساخت ایران»، با خطّ فارسی. ببرید در خارج، مجبور بشوند بخرند؛ برای خاطر اینکه کیفیّتش خوب است و قیمتش پایین است. (دیدار ۱۰ بهمن ۱۴۰۱ با کارآفرینان) #حکمرانی_زبان #فارسی_زبان_انقلاب #تمدن_نوین_اسلامی اگه دوست داشتید برای مشارکت در حل تمرین و دادن پاسخ معما، تشریف بیارید اینجا:👇 🆔 @behtarbenevisim

حتماً شما هم شنیده‌اید که بعضی‌ها در لابه‌لای سخنانشان از واژه "#گاهاً" استفاده می‌کنند؛ غلط است! درستش آن است که بگوییم و بنویسیم: "#گاهی"؛ چون واژه "گاه" فارسی است و نمی‌توان آن را با "تنوین" که مربوط به زبان عربی است به کار برد. خیلی‌ها هم هست که به‌جای "گاهاً" از "#احیاناً" استفاده می‌کنند. چون واژه "احیان" عربی است و می‌توان آن را با تنوین به کار بست، غلط نیست؛ ولی اگر بخواهیم #بهتر_بنویسیم یا بهتر بگوییم، می‌توانیم از همان "گاهی" استفاده کنیم. #درست_نویسی #ساده_نویسی 🆔 @behtarbenevisim

شخصی نوشت: حالم دیگر بهم می خورَد از نوشتن و رنج بردن. مگر کلمات نیامده اند که احساساتِ دربند شده را رها کنیم و آزاد شویم؟ پس چرا تن به تکلّف دهیم و اسیرِ نوشتن شویم، حال که می توانیم این بارِ سنگین را زمین بگذاریم؟ دلم می خواهد هر چه شیطان درونم است رها کنم تا کلمات را بِدَرَند و لاشه ها بریزند روی کاغذ و مردار شوند و گند بگیرند. مگس ها بیایند و بعد هم کفتارها و لاشخور ها. عجب جشن باشکوهی راه بیافتد! جشن مرگ من جشن تمام شدنم

و من نیز نوشتم:👇

#نوشتن بار گران است، به هرکس ندهند. کاغذ «خلا» نیست که نوشتن بر آن تخلیه باشد. کاغذ، گنداب نیست که خط‌ها و نقش‌‌ها، کبره‌ای شود برای عیاشی مگس‌ها. کاغذ، مزبله سرگین‌کشان نیست که بخواهند هم خوراکشان شود و هم مدفنشان. کاغذ، غمخانه‌ای است برای رنجیدگان از تحجر. آنان که از هراس ساکتان می‌هراسند و از ناله دمادم خودخواهان، می‌نالند. کاغذ، کهفی است برای صاحبان محبت، شوریدگان تحول و شیفتگان پرواز. 🔸کاغذ مظلوم! چه رنج‌‌ها کشیده تا رسیده به زیر طاق تکبر من! مردار بود، اما عاشق حیات بود. به عشق رفعت، سبقت گرفت تا به تنه نهال رسید. ضعیف بود، ضعفش در شعف جوانی‌‌اش بود. با هر بادی، رقصی می‌کرد و با هر رقصی، برگی از روی شرمش می‌افتاد. تنومند شد. آن‌قدر که حامل شاخه‌های پرثمر شد. اما راضی نبود؛ چون از تکرار حمالی و جمود سخت‌سری‌، خسته شده بود. این شد که تنومندتر شد تا چشم طمّاعان را ربود. بریده شد، اما آماده شد برای آزمونی سخت‌تر. تکه‌تکه‌، قطعه‌قطعه برای خمیر شدن، برای کوفتیدن و لهیده شدن زیر چکمه‌های هیولاها و مشت آهنین دستگاه‌نماها‌، همه را پذیرفت که بشود حضرت «کاغذ». مقابل چشمان توی انسان. بشود سنگ صبور تو. قلب دوم تو... . حال می‌خواهی او را مزبله کنی!!! خدای جل و اعلی، به حسن صبرش، رنجش و قوامش، او را همنشین و هم‌صحبت «قلم» کرد. آری! همو که حق در قرآنش به نامش قسم خورد و فرمود: «و القلم». همو که خود را معرفی نمود با خطوط. و اما خطوط، همان‌ که زیر دست توی بشر، از خرچنگ و قورباغه تنزل پیدا کرد به کفتار و لاشخور! و این‌بار حضرت سبحان، به یادش قسم می‌خورد و می‌فرماید: «و ما یسطرون». این خطوط، همان معشوقی است که کاغذ سال‌ها برای به آغوش‌کشیدنش‌ سماغ مکید. و اکنون از تو می‌پرسم که چه می‌دانی از «کاغذ»! می‌پرسم که از قلم و مرکب و خطوط، بی ظرف و محمل، کِی سخن تراود! عمر آدم، بی قلب سلیم، کی سلامت بسَراید! از «والقلم و ما یسطرون»، بی «ن»، کی آیه‌ برآید! #نه_به_سیاه‌نویسی #کاغذ #قلم #خطوط 🆔 @behtarbenevisim

فارسی زبان انقلاب است. روز پاسداشت #زبان_فارسی را فقط گرامی نداریم؛ آن را جدی هم بگیریم. به قول حضرت آقا: "ادبیات [فارسی]، فقط یک سرگرمی و یک امر تشریفاتی و زایده‌ای در زندگی نیست؛ بلکه یک چیز ضروری است". (۱۳۷۰/۱۲/۰۵) #فارسی_زبان_انقلاب 🆔 @behtarbenevisim