قانون طلایی نویسندگی به این شرح است:
راحتنوشتن + بسیارنوشتن = زیبایی و سنجیدگی
‼️تصور میکنیم تاکنون جستهگریخته دست به قلم بردهاید، اما هنوز حرفهای نشدهاید. حالا در هفتۀ اول آغاز نویسندگیِ حرفهای چه باید بکنید؟
✅کمی دربارۀ تعریف نویسندگیِ حرفهای بدانیم:
🌀یک تعریف نویسندگی حرفهای میگوید:
📝نویسندۀ حرفهای فردی است که جز نوشتن کار دیگری انجام نمیدهد.
🌀تعریف دیگر میگوید:
📝نویسندۀ حرفهای کسی است که شغل او نویسندگی است و از راه دیگری امرار معاش نمیکند.
📌اما بیایید فعلاً تعریف زیر را به عنوان یک قرارداد مشترک بپذیریم:
📖نویسندۀ حرفهای کسی است که هر روز مینویسد.
☝️این تعریف به ما کمک میکند که در ابتدای کار بهتر و منظمتر بنویسیم؛ و در این رهگذر عضلات نویسندگی خودمان را تقویت کنیم.
📢 بیایید بهتر بنویسیم✍:
🌐 eitaa.com/benevisim
تمرین هفتۀ اول:
✅ابزار اصلی کار نویسنده «کلمه» است.
❓کلمۀ مورد علاقۀ شما چیست؟ محبوبترین واژهای را که دوست دارید قاب کنید و بزنید روی دیوار اتاقتان.
⁉️این کلمه را در گوگل سرچ کنید. سعی کنید تمام لینکهای صفحۀ اول را باز کنید و نگاهی به آنها بیندازید.
✅گزارشی ۵۰۰ کلمهای از جستجوی این واژه و مطالعۀ نتایجی که به آنها برخوردید بنویسید.
❓چقدر با تصور شما متفاوت بود؟
❓آیا به ایدۀ جالبی برخورد کردید؟
❓ آیا فکر نمیکنید فضای محتوای فارسی در وب فقیر است و جای زیادی برای رشد و دیده شدن دارید؟
📌با این تمرین علاوه بر دقت بیشتر روی فرایندهای گوگل، هوش کلامی خودتان را افزایش میدهید.
🖇این تمرین به شما کمک میکند تا:
🔸روی کلمهها و اهمیت آنها حساستر شوید.
🔹با روندهای جاری تولید محتوا در اینترنت آشنا شوید.
🔸به کشف علایق اصلی و موضوعات مورد علاقۀ خودتان نزدیکتر شوید.
🔹گزارشنویسی را تمرین کنید.
♦️گزارشنویسی یکی از مهمترین شاخههای نویسندگی است.
📢 بیایید بهتر بنویسیم✍:
🌐 eitaa.com/benevisim
هدایت شده از مرتضی رجائی
📌ضرورت استناد و امانتداری در نقل قول از یک منبع...
🔰یکی از دوستان کانال چند تصویر برایم فرستاد از شیوه انتقال یک مطلب از #کانال_تربیت_و_حکومت به چند کانال دیگر. چون برایم جالب بود، تصمیم گرفتم مطلبی آموزشی بنویسم درباره #روش_گردآوری_محتوا در پژوهش.
🔰یکی از بایستههای مهم #اخلاق_پژوهش در هنگام #نقل_قول یک مطلب، اشاره به منبع آن است؛ چیزی که بعضیها از آن غافلند. انواع روشهای غیر اخلاقی و غیر حرفهای نقل قول، از این قرار است:
1️⃣گاهی مطلب بدون ذرهای تغییر منتقل میشود، اما منتقل کننده اسمی هم از خودش نمیآورد که در این صورت، مطلب بی شناسنامه میشود (شکل ۱).
2️⃣گاهی منتقل کننده با شجاعت تمام، مطلب را به نام خودش سند میزند (شکل۲).
3️⃣گاهی منتقل کننده، یک اشاره کوتاه و کمرنگ به منبع اصلی میکند؛ ولی اسم خودش را پررنگ و محکم میآورد (شکل۳).
4️⃣گاهی ناقل خودش از جایی بدون سند نقل قول میکند، که آنجا هم مطلب را بیسند نقل کرده است (مانند کاری که کانال موجود در شکل ۴ با کانال موجود در شکل ۳ کرده است).
5️⃣کسانی هم هستند که برای اینکه مطلب را به نام خود بزنند، یک تغییر کوچک در آن میدهند؛ ولی آنقدر ناچیز است که خواننده آگاه به سادگی متوجه میشود و در دل میخندد (شکل۵).
البته در کنار همه این روشهای نادرست نقل قول، کسانی هم هستند که کاملاً امانتدارانه و حرفهای، یک مطلب را با اشاره دقیق به منبع نقل میکنند (شکل۶).
🔰کمترین ضرر رعایت نکردن اخلاق پژوهش، کم اعتبار شدن منتقل کننده و اثر او در نگاه خواننده آگاهی است که از ماجرا باخبر میشود.
نشانی در همه پیامرسانها:
🆔️ @mrajaaei
اگه این هشت نکته رو بلد باشید،
هم بهتر مینویسید، هم بهتر حرف میزنید؛
چون بیشک درست گفتن و نوشتن، گفتار و نوشتار ما رو بهتر میکنه.
📢 بیایید بهتر بنویسیم✍:
🌐 eitaa.com/benevisim
📌 فوتوفنهای نویسندگی
📚 گزینش واژگان فارسی و برابرهای مناسب.
💠 حفظ زبان فارسی از تغییر و تحولهای نادرست، از جمله وظایف هر ایرانی است. زبان، ابزار مفاهمه و ارتباط با دیگران است و باید مواظب باشیم تا دچار بیگانهگرایی نشود.
❇️ از واژههای غیرفارسی، تنها در دو صورت میتوان استفاده کرد:
یک. آن کلمه، معادل فارسی زیبا و مانوس در گفتوگوها نداشته باشد؛ مانند اینترنت و اتم.
دو. کلمه بیگانه، فرهنگی با خود به همراه دارد که نمیخواهیم آن فرهنگ وارد زبان فارسی شود؛ مانند پیتزا و اومانیسم.
📒 برخی از کلماتی که معادل فارسی زیبا و مانوس دارند، عبارتند از:
"به تازگی" به جای "اخیرا" یا "جدیدا"
"فناوری" به جای "تکنولوژی"
"تندیس" به جای "مجسمه"
و...
📢 بیایید بهتر بنویسیم✍️:
🌐 eitaa.com/benevisim
⁉️اصلاً داستان چیست؟
به قول گوستاو فلوبر نویسندۀ فرانسوی، داستان همان چیزی است که شما سر میز کافه برای دوستتان تعریف میکنید. اگر دوستانتان همیشه سرگرم حرفهای شما میشوند به احتمال زیاد یعنی مهارت داستانگویی دارید، اگر نه که باید تمرین کنید. چون همۀ ما آدمها ذاتاً قصهگو هستیم.
باربارا شوپ و مارگارت لاودنمن در کتاب اندیشههای نو در رماننویسی میگویند:
داستانگویی، چیزی بیش از تعریف زنجیرۀ رویدادهاست. باید طوری بنویسی که خوانندگان احساس کنند انگار همه چیز درست جلو چشمشان اتفاق میافتد. خواننده باید کردار شخصیتها را ببیند، گفتارشان را بشنود و محیط آنها را مشاهده کند تا از چندوچون قضایا سر درآورد و نهتنها به عاقبت کار علاقهمند شود، بلکه بکوشد آن را پیشبینی کند.
📢 بیایید بهتر بنویسیم✍:
🌐 eitaa.com/benevisim