سلام علیکم خانمى داستان زندگى اش را اينگونه تعريف مى كند : با مرد مومنى ازدواج كردم و با او زندگى خوبى داشتم . از او داراى سه فرزند شدم. ما در شهرى زندگى مى كرديم و خانواده ى همسرم در شهرى ديگر؛ روزى از روزها اتفاق ناگوارى براى خانواده‌ى همسرم رخ داد؛ پدر و برادرانش فوت كردند و فقط مادرش زنده ماند و يكى از خواهرانش ، كہ دچار ناتوانى جسمى شد. همه اندوهگين بودند، روزها يكى پس از ديگرى سپرى شد و اين غم رفته رفته كمرنگ شد، اما همسرم همچنان غمگين بود، و نسبت بہ مادر و خواهر عليلش احساس مسوليت مى كرد . از من خواست تا مادر و خواهرش را بہ خانه مان بياورد تااز آنها مواظبت كنيم مخصوصا خواهرش، زيرا مادرش پير بود و توان نگهدارى از او را نداشت احساس كردم دنيا بر من تنگ آمد ، به پيشنهادش اعتراض كردم، گفت: خواهرم بہ زودى دوره ى درمانش را تمام مى كند و بعد از آن با ما زندگى خواهد كرد، چرا كہ او بعد از خدا، جز من كسى را ندارد از آن پس روزهاى خيلى بدى را سپرى مى كرديم ؛ هربار يادم مى افتاد كہ قرار است آن دو با ما زندگى كنند، حالم بد مى شد و بہ اين فكر مى كردم كہ با وجود آنها؛ چگونه مى توانم در خانه ام راحت باشم؟! خانواده ام چگونه به ديدنم بيايند؟! اصلا چگونه احساس راحتى كنم؟! هرچه روز بہ روز موعود نزديك تر مى شديم اندوه من بيشتر مى شد و بيش از پيش از دست همسرم دلگير مي شدم يك سال گذشت و پس از گذشت اين يك سال تقدير خداوند اينگونه بود كہ دوره ى درمانش يك سال ديگر تمديد شود؛ اما من اصلا از اين موضوع خوشحال نشدم ، چون باز به اين مى انديشيدم كه قرار است بیایند، و این موضوع همه خوشحالی هایی که به سمتم می آمد را بی معنی میکرد. اما اتفاقی افتاد که انتظارش را نداشتم .اتفاقی که حتى به ذهنم نيز خطور نکرده بود. همسرم در یک تصادف جانش را از دست داد. این اتفاق مرا واداشت تا من و فرزندانم به خانه مادر همسرم و دخترش منتقل شده و با آنها زندگى كنيم . چه روزهای زیادی كه بخاطر ترس از اینکه نکند آن دو با ما زندگی کنند خوشبختی را از خودم و همسرم منع كردم، چه روزهای زیادی كه قلب همسرم را به خاطر حرفها و سرزنشهایم به درد آوردم، اما او رفت و ما را در کنار خواهری که نگران آینده او بعد از مرگ مادرش بود، تنها گذاشت. ما هرگز نمى دانیم چه موقع خواهیم رفت و چه کسی خواهد رفت. بیاییم ذهن خود را درگیر آینده اى كہ از آن بى خبريم نکنیم ؛ بیاییم عزیزانمان را با آنچه که آرزویش را دارند شاد کنیم، پيش از اینکه ما را تنها بگذارند و حسرت يك بار ديدنشان بر دلمان بماند... 👌👌👌

🎥 بدون تعارف با زندانی ساواک 🎴به کانال #اخبار2020 بپیوندید 👇 @bisto20_irib @bisto20_irib @bisto20_irib @bisto20_irib

#همه_می_آییم✌️ #شهدا_منتظرند✌️ #مشارکت_حداکثری #انتخابات #دهه_فجر #ایران_قوی #رای_میدهم جهادتبیین یک فریضه ، قطعی ، فوری و عینیست. #قرارگاه‌سایبری‌منهاج @menhaj_com

الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر الله اکبر 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷

سلام علیکم دوستداران شهدا ، خدا قوت ✋ شهید مدافع حرم ، منوچهر سعیدی هستم. سپاسگزارم از دعوت به این گروه در سال ١٣۶۰ در روستای میهم شهرستان قروه در خانواده ای متدین و مذهبی متولد شدم. متاهل بودم و دو تا دسته گل به یادگار دارم. زمان شهادتم آقا رادمهر ۶ ساله و ماهان رو ندیدم چون ۳ ماه بعد از شهادتم متولد شد.

به مقام معظم رهبری علاقه ی بسیاری داشتم. خودم را فدایی حضرت آقا می‌ دونستم. سخنان ایشان را خیلی دوست داشتم و پیگیری می‌کردم. سال ١٣٧٨ به خدمت سربازی رفتم و بعد از گذراندن دوره ی آموزشی در اراک ادامه ی خدمتم رو در سیستان و‌بلوچستان طی کردم و بعد از سربازی در تهران مشغول به کار شدم. در سال ١٣٨۴ وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شدم و لباس سبز پاسداری به تن کردم. مثل يك روح در دو بدن بوديم. برادرم جذابيت عجيبي داشت. اگر مدت كمي با كسي نشست و برخاست مي‌كرد او را شيفته ی خودش مي‌كرد. به روایت از مادر بزرگوارم : منوچهر در دو سالگي به فلج اطفال مبتلا شد. دوستانش هک كه به اين بيماري دچار شدند يا فوت كردند يا فلج شدند. منوچهر را براي درمان به استان همدان پيش دكتر شوشتري بردیم. وقتي ديدم دكترها جوابم كردند منوچهر را در اتاق خواباندم. رويش را پوشاندم. خيلي حالش بد بود. با خودم گفتم « اگر قرار است بميرد در خانه ی خودمان بميرد. » وقتي همه ی درها را بسته ديدم به سيد الشهدا امام حسين (ع) متوسل شدم. گفتم : آقا جان ! شما مصائب زيادي ديده‌ ايد. پسر من فقط دو سال دارد. آرزويم اين است كه فدايي شما و اهل بيت (ع) باشد آقا هم جواب ما را داد و منوچهر حالش خوب شد. سي و چند سال بعد ، منوچهر فدايي حريم و حرم اهل بيت (س) شد.

به روایت از پدر بزرگوارم : همان بدو تولد پسرم ، احساس مي‌كردم آدم بزرگ مي‌ شود. خيلي زود شروع به نماز خواندن و انجام واجبات كرد. مدام در فكر خدمت به محرومان بود. لحظه‌اي از كمك به مستمندان غفلت نمي‌كرد. همين تقيد مذهبي و كمك به محرومين باعث شده بود اهالي روستا او را دوست داشته باشند.پسرم مثل نگين انگشتر در روستا مي‌ درخشيد. هم خودش اهل عبادت بود و هم اطرافيان و مردم را به عبادت و حضور در مسجد تشويق مي‌كرد. بارها مي‌ ديدم كه پسرم به كمك ديگران مي‌ رود و در كارهاي مختلف كمكشان مي‌كند و سعي مي‌كرد جوان‌تر ها را به راه راست هدايت كند.

به روایت از همسر بزرگوارم : ٢٧ مهر ۱۳۸۳ منوچهر و پدر و مادرش به خواستگاري‌ ام آمدند و ... ازدواج کردیم. بعد از ازدواج رفتيم تهران. ابتداي ازدواجمان وضع مالي مناسبي نداشتيم اما همه ی تلاش همسرم اين بود رزقي كه به خانه مي‌آورد حلال باشد. پسرم رادمهر سال ۱۳۸۸ به دنيا آمد كه براي منوچهر از جان عزيزتر بود. براي تربيت رادمهر خيلي حساس بود. تنها خواسته‌ اش از من اين بود كه مي‌گفت : تربيت بچه‌ ام را از تو مي‌ خواهم. چون من زياد خانه نيستم و تو به او رسيدگي كن. سه ماه بعد از شهادتش هم فرزند دوم ما « ماهان » به دنيا آمد حالا راجع به کارهای همسر شهیدم، : بعد از دو سال خدمت در سپاه ، در سال ۱۳۹۰ در جريان يك مأموريت كاري به كشور لبنان اعزام شد. شش ماه در آنجا ماند. بعد از بازگشت از لبنان به استخدام رسمي نيروي قدس سپاه در رسته ی فني مهندسي قرارگاه خاتم‌ الانبيا در آمد. وقتي بحث داعشي‌ ها پيش آمد ، منوچهر از اولين نفراتي بود كه داوطلب اعزام به جبهه ی مقاومت اسلامي شد. سال ۱۳۹۲ به سوريه اعزام شد و حدود سه ماه در آنجا ماند. همسرم از گمنام ترين و مظلوم‌ ترين شهداي مدافع حرم است. روزهاي آخر خيلي خاكي و تو دار شده بود. خنده‌ اي دلنشين روي لبانش بود. انگار مي‌ خواست بي‌ دغدغه برود و حتماً در دلش با همه وداع كرد. بار آخر كه اعزام شد فقط چند ماه مانده بود فرزند دوممان متولد شود مي‌گفت : پسرم كه به دنيا آمد اسمش را ماهان بگذاريد. خيلي ذوق داشت ماهان كوچولويش را ببيند اما قسمت بود كه قبل از ديدن روي نوزادش شهيد شود همسرم دهم خرداد ۱۳۹۴ در حمله ی انتخاري عوامل تروريستي داعش در شهر الرمادي عراق به شهادت رسید. در اين زمان فقط ۱۰ روز از اعزامش به عراق مي‌گذشت. پيكر منوچهر در اين حمله ی انتحاري سوخته بود.

این جا هم مزارمه 😊 شهرستان قروه ( کردستان ) ، گلزار شهداي روستاي ميهم سفلي ، زادگاهم شهر قروه ان شاءالله تشریف آوردید خوشحال میشم بهم سر بزنید. خب دوستان بزرگوارم سرانجام من هم در تاریخ ۱۳۹۴/۳/۱۰ به آرزوم که همانا شهادت در راه خدا بود رسیدم.✋ چند روز بعد هم خاکسپاری پیکرم انجام شد. شادی ارواح طیبه ی شهدا، امام شهدا، شهدای دفاع مقدس، شهدای مدافع حرم و علی الخصوص 🇮🇷 شهید منوچهر سعیدی🇮🇷 ☘ صلوات بر محمد و آل محمد ☘