🔴 #زندگینامۀ مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ به #قلم_ایشان، قسمت ۱۷۱: 🔸... عيد قربان نزديک ‏شد. نامه‌‏هايى از حاجی‌ها با پست آمد كه در آن‌ها نوشته شده بود: «همه، تندرست هستیم و به شهر مدينۀ منوّره و زيارت قبور مطهّر حضرت رسول اكرم ـ صلّى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله ‏و سلّم ـ و ائمّۀ مدفون در قبرستان بقیع ـ علیهم السّلام. ـ مشرّف شده‌ایم و می‌خواهیم براى اِحرام به سمت شهر مكّۀ مکرّمه حرَكت كنیم.» 🔸همۀ اهل روستا، به‌ویژه خویشاوندان حاجی‌‏ها خيلی خوشحال بودند و کارهای برنامه‌های برگشتن آنان را انجام می‌دادند. ما هم می‌خواستیم یک گوسفند چاق بخريم تا جلو پاى پدرم قربانی كنيم. 🔸 يک روز، دايی‌‏كاظم آمد و به مادرم گفت: «من به حاج اسدالله قصّاب گفته‌‏ام که دو تا گوسفند در نظر بگیرد تا يكی را جلو باباعلی و دیگری را جلو حاج اسماعيل قربانی ‏كنيم.» ناگهان مادرم گريه کرد و به او گفت: «من هر گاه به ياد سخنان و خداحافظی‌‏هاى باباعلی می‌‏افتم، خيلى نگران می‌‏شوم. زبانم لال! نکند خبر بد بیاورند!» دايی‌‏كاظم گفت: «نه. این فکرها را به ذهنت راه نده. ان‌‏شاءالله همه به سلامت برمی‌‏گردند.» 🔸عيد قربان، یعنی: دهم ماه ذی‌‏الحجّه، هم گذشت. همه می‌‏گفتند که دیگر حاجی‌‏ها از امروز برمی‌گردند. آن روزها حاجی‌‏ها در راهِ برگشت، به شهرهای نجف اشرف، کربلا، سامَرّا، كاظمين و مشهد مقدّس می‌‏رفتند و اصطلاحاً خانۀ خدا و ۱۴معصوم ـ عليهم ‏السّلام. ـ را زيارت می‌‏كردند و در نتیجه، رفت‌وبرگشت آنان تقريباً ۴ ماه طول می‌‏كَشيد. ... 📖 شیرخدای آذربایجان، ص ۲۲۶ و ۲۲۷. @benisiha_ir

🔴 #پند_پیران_بر_پوران مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ در کتاب «پند پیران بر پوران» (پندنامۀ ایشان به فرزندشان): 🌷 #پسرم! پس از غِذاخوردن، کمی راه برو. 💻 مشاهدۀ مطالب دیگر این کتاب: http://benisiha.ir/235/ #خوردن، #راه‌رفتن @benisiha_ir

🔴 #ابیات_مهدوی 🍀 به یاد امام زمان مهرْبانمان ـ عجّل الله تعالی فرجه الشّریف. ـ زَمزَمه کنیم: اللّهمّ! کن لولیّک الحجّة بن الحسن... . 💠 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ دربارۀ ظهور آن حضرت: 🔶 کِی مِهر رُخ نماید از شهر مکّه یاران! 🔶 تا که کند جهان دلخسته را گلستان؟ 📖 امید آینده، ص ۲۰۵. 💻 مشاهدۀ ابیات مهدوی دیگری از ایشان: http://benisiha.ir/353/ #امام_زمان (علیه السّلام)،‌ #ظهور @benisiha_ir

🔴 #زندگینامۀ مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ به #قلم_ایشان، قسمت ۱۷۲: 🔸... حدود ۳ ماه از رفتن آنان [= حاجی‌های روستایمان] گذشته بود كه نامه‌های سری دومشان با پست رَسید. پدرم هم نامه نوشته بود و در آن، پس از سلام و مطالب ديگر، در میان دو پرانتز نوشته بود: «بابا حاج علی بعد از اعمال حج م ر ح و م.» 🔸باسوادها فهمیدند که بابا حاج علی «مرحوم» شده است؛ برای همین، پس از آن در همه‌جا صحبت از وفات او بود. 🔸آن شب، دايی‌‏كاظم آمد و اشک‌ریزان به مادرم گفت: «ديدى پدرمان چه مرد خوب و باخدايى بود! او پس از زيارت و حج، به رحمت خدا رفته.» مادرم متوجّه جريان شد و پس از آن، سخت می‌‏گريست و آه و ناله می‌‏كرد و می‌‏گفت: «آرى؛ پدرمان مردِ باخدايى بود و به او الهام شده بود كه در كَنار خانۀ خدا از دنيا می‌‏رود و در همان‌‏جا دفن می‌شود. این را که حاجى بيچاره ـ مقصودش پدرم بود. ـ در آن محلّ غريب، چقدر برای کارهای پس از وفات او زحمت كَشيده، خدا می‌‏داند.» 🔸روزها به‌كندى می‌‏گذشت. براى بابا حاج علی مجلس ختم مختصرى برگزار و قرار شد كه پس از برگشتن حاجی‌‏ها و معلوم‌شدن کامل ماجَرای وفات او، مجلس ختم مفصّلی برپا گردد. 🔸نامۀ سوم حاجی‌‏ها از كربلا رَسید و در آن نوشته بودند كه فُلان روز به تبريز خواهند رَسيد. ... 📖 شیرخدای آذربایجان، ص ۲۲۷ و ۲۲۸. @benisiha_ir

🔴 #پرسش‌‌_اندیشه‌‌‌برانگیز یک پرسش مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ در کتاب «یکصد سؤال» از خوانندگان برای برانگیختن اندیشۀ آنان: ❓‏آن چيست كه نصف رُبع او پنج بوَد وِفق عددش دواى هر رنج بوَد سه ثلث «بع خ ل»، رُبع او را به مَثَل چون جمع كنى، كليد هر گنج بوَد؟ @benisiha_ir

#خبر ان‌شاءالله مراسم این هیأت از «امشب» ساعت ۱۹:۳۰ آغاز می‌شود و شروع سخنرانی‌اش حدود ساعت ۲۰ خواهد بود. @benisiha_ir

🔴 #ابیات_مهدوی 🍀 به یاد امام زمان مهرْبانمان ـ عجّل الله تعالی فرجه الشّریف. ـ زَمزَمه کنیم: اللّهمّ! کن لولیّک الحجّة بن الحسن... . 💠 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ دربارۀ ظهور آن حضرت: 🔶 کی از کَرامت او ما بهره‌مند گردیم؟ 🔶 با نور روی ماهش دنیا شود درخشان 📖 امید آینده، ص ۲۰۵. 💻 مشاهدۀ ابیات مهدوی دیگری از ایشان: http://benisiha.ir/353/ #امام_زمان (علیه السّلام)،‌ #ظهور @benisiha_ir

🔴 #زندگینامۀ مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ به #قلم_ایشان، قسمت ۱۷۳: 🔸... مقدّمات پيشواز [از حاجی‌های روستایمان] فراهم شد. عمومهدى من، عبدالله و يدالله را برداشت و ما و چند نفر از اهل روستا که حدود ۳۰ نفر می‌‏شديم، براى استقبال به تبريز رفتيم. 🔸نمی‌‏دانم که چرا حاجی‌‏ها يک روز، دير آمدند و ما يک شب در مسافرخانۀ فردوسی تبریز مانديم. 🔸آن شب، عمو ما را به «باغ گلستان» تبريز برد. چه باغ بزرگ و باصفایی بود و چه حوض‌‏هاى بزرگ و لامپ‌‏هاى پُرنور و چقدر گل‌‏هاى رنگارنگ داشت! ما تا آن روز به چنان‌جايى نرفته بوديم و خيلی خوشحال بوديم. من، برادرم و پسرعمويم، از خوشحالی، روى نيمكت‌‏های آن‌جا می‌‏نشستيم، اصطلاحاً اوورت می‌‏داديم، خودمان را شهرى به حساب می‌‏آورديم و به کسانی كه براى گردش به آن‌‏جا آمده بودند، نگاه می‌‏كرديم. 🔸بعضی از زن‌‏ها بی‌حجاب بودند. ما در روستا هیچ زنی را بدون ‏حجاب و ‏چادر نديده بوديم؛ برای همین از آن زن‌ها خيلی تعجّب می‌کردیم و با این که از آنان نفرت پیدا کرده بودیم، ناخودآگاه به آنان نگاه می‌کردیم. 🔸ما بارها از مرحوم حاج‌‏آخوندآقا شنیده بودیم: «اگر مردی يک موى زن نامحرم را ببيند، خدا آن زن را با آن مو در جهنّم آويزان می‌‏كند و هر زنی كه خودش را زينت كند و به نامحرم‌ها نشان دهد، مأموران خدا بدنش را با قيچى تكه‌‏تكه می‌‏كنند و مارها و عقرب‌‏هاى جهنّم را بر او مسلّط می‌‏سازند و هر مردى كه راضی شود زنش آرايش‌‏كرده و بزک‌‏شده، از خانه بيرون برود و نامحرم‌ها او را ببينند، در روز قيامت، مُهرِ... به پيشانی او می‌خورد و در بین مردم، رسوا مى‌شود.» 🔸ما از این تعجّب می‌کردیم که آیا اين زن‌‏ها اين روايت‌‏ها را نشنيده‌‏اند و چگونه شوهرانشان راضی شده‌‏اند که آنان را بزک‌شده و آرايش‌‏كرده، به ميان نامحرم‌های زیاد بياورند و همه، آنان را نگاه كنند. 🔸می‌‏گفتيم گفته می‌شود که شهرها خيلی ترقّى و پيشرفت کرده و شهری‌‏ها متمدّن شده‌‏اند. آيا معنای ترقّى، پیشرفت و تمدّن آنان، این است كه مردهایشان زنان خود را سربرهنه به خيابان، باغ گلستان و جاهاى ديگر ببرند؟! ... 📖 شیرخدای آذربایجان، ص ۲۲۸ ـ ۲۳۰. #آرایش، #حجاب، #غیرت، #نامحرم @benisiha_ir

🔴 #حرفهای_طلایی 💠 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ در کتاب «حرف‌های طِلایی» (پندنامۀ ایشان به دخترشان): 🌷#دخترم! توقّع نداشته باش که شوهرت از تو فرمان ببرد. 💻 مشاهدۀ مطالب دیگر این کتاب: http://benisiha.ir/149/ #توقع، #شوهرداری @benisiha_ir

🔴 #ابیات_مهدوی 🍀 به یاد امام زمان مهرْبانمان ـ عجّل الله تعالی فرجه الشّریف. ـ زَمزَمه کنیم: اللّهمّ! کن لولیّک الحجّة بن الحسن... . 💠 مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ دربارۀ ظهور آن حضرت: 🔶 کی می‌شود به دست آن حجّت خدایی 🔶 هر مشکلِ زمانه گردد به شیعه آسان؟ 📖 امید آینده، ص ۲۰۵. 💻 مشاهدۀ ابیات مهدوی دیگری از ایشان: http://benisiha.ir/353/ #امام_زمان (علیه السّلام)،‌ #ظهور @benisiha_ir

🔴 #زندگینامۀ مرحوم حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ به #قلم_ایشان، قسمت ۱۷۴: 🔸... در آن باغ، مقداری گشتيم؛ سپس برای شام، چند تا نان شيرمال خريدیم و به مسافرخانه برگشتيم؛ بعد، شام را خوردیم، نمازهای مغرب و عشا را خواندیم و در تختخواب‌‏ها خوابيديم. 🔸عمو ما را برای خواندن نماز صبح بيدار كرد. پس از نماز، صبحانه خورديم و به ايستگاه راه‌‏آهن رفتيم. 🔸وقتی بلندگوى ايستگاه اعلام كرد كه قطار تهران ـ تبريز، پس از چند دقیقه، به ايستگاه می‌‏رَسد، خیلی خوشحال شديم. صداى بوق قطار بلند شد و قطار، مانند يک هيولا تق‌تق‌ق‏كنان در ايستگاه ايستاد. 🔸همه براى ديدن حاجی‌‏هايشان شتاب می‌‏كردند. هر حاجى‏ كوله‌‏بار، كيف‌ و ساکش را به دست گرفته، از پله‌‏هاى قطار پايين می‌‏آمد و پيشوازكنندگانش او را در آغوش می‌گرفتند، سر و صورتش را می‌‏بوسيدند و به او «خدا قبول كند» می‌‏گفتند. 🔸سرانجام، حاجی‌‏هاى ما هم یک‌به‌یک از پله‌‏هاى قطار پايين آمدند. 🔸من برای نُخستین بار، پدرم را با عَرَق‌چين سفيد ديدم. به‌به! چقدر سفيد و نورانی شده بود! در نظرم مانند ماه جلوه می‌‏كرد. 🔸او دو تا ساک در دست داشت. انگار يكی برای بابا حاج علی بود. هنگامی که به نزدیکی ما رسيد، دايی‌‏كاظم را در آغوش گرفت و های‌‏هاى گريست و همه، یقین پیدا کردند كه بابا حاج علی به رحمت خدا رفته است. 🔸حالتِ غیرعادی و خاصّی، براى حاجی‌‏هاى ما و پيشوازكنندگان آنان پيش آمده بود و نمی‌‏دانستند که خوشحال باشند يا گريه كنند. ... 📖 شیرخدای آذربایجان، ص ۲۳۰ و ۲۳۱. @benisiha_ir