#جمعه_مهدوی 🔹آیت‌الله #حائری_شیرازی🔹 🔸امام زمان (علیه السلام)، اول نورشان ظاهر می شود و بعد خودشان!🔸 خورشید یک ظهور اول دارد و یک ظهور دوم. ظهور اولش، #طلوع_سپیده است. در طلوع سپیده، نور خورشید ظاهر می شود و در طلوع بعدی، خودش ظاهر می شود. عالم همه اش همین طور است. غیبت هم همین طور بود. در غیبت، اول امام غائب شد، هفتاد سال بعد نورش غائب شد. یعنی آن دورۀ نواب اربعه، دورۀ نور حضرت بود اما خودش نبود. خورشید هم که غروب می کند اول جرمش غائب می شود و ساعتی بعد، سقوط شفق است که وقت نماز عشاء است. وقت نماز مغرب بین غروب خورشید و سقوط شفق است. وقت نماز صبح، بین طلوع سپیده و طلوع خورشید است. آن هایی که می خواهند به آقا کمک کنند اگر گذاشتند وقتی آقا ظاهر شد کمک کنند، مثل کسی هست به او می گویند چرا نمازت را نمی خوانی؟ می گوید منتظرم آفتاب بزند بعد نمازم را بخوانم! آن هایی که می خواهند بعد از ظهور کار کنند نمازشان قضا می شود: «لَا يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا» #الآن دوره کار است. هرکس هر کاری می خواهد بکند، در این بین الطلوعین بکند، #فردا_دیر_است.  شما به دهه اول ورودی بیست و دو بهمن می گویید چه؟ می گویید «دهه فجر»، این فجرِ سپیده ظهور است. امام راحل مگر نمی گفت «ما منتظر طلوع خورشیدیم»؟ کسی می گوید منتظر طلوع خورشیدیم که طلوع فجر را پشت سر گذاشته باشد! ..

* #امام_حسین 🔻اصحاب حضرت سید الشهداء علیه السلام اینکه حالا مشهور است که می‌گویند که تیغ و نیزه و سنگ و ابزاری که دشمن به سمت اینها پرت می‌کرد، اینها احساس درد نمی‌کردند، نه اینکه اینها حسشان باطل شده باشد. 🔸یک نمونۀ قرآنی عرض کنم، یوسف علیه السلام وقتی وارد شد در فضای میهمانی زلیخا، زن‌های اشراف مصر را زلیخا دعوت کرده بود. مخصوصاً زن مهمانی برود خیلی حواسش هست. کلاس کار بهم نخورد. میوه برای اینها آورده بود. چاقو بود. برداشتند، ولی ورود حضرت یوسف علیه السلام با اینها چه کار کرد که اینها شروع کردند دستشان را ببرند؟ (یوسف، 31) 🔹نه اینکه انسان احساس درد نکند. گاهی یک حس عیان و یک درک مضاعف و یک عشق الهی غلبه می‌کند و آن حس طبیعی بدن، تحت الشعاع قرار می‌گیرد. لباس‌هایش را در می‌آورد در جنگ می‌گوید که من را می‌ترسانید از سنگ انداختن، بزنید. به او گفتند تو خودت شجاع بوده‌ای، اهل جنگ بوده‌ای، مگر دیوانه شده‌ای لباس‌هایت را در می‌آوری؟ زره‌ات را در می‌آوری. کلاه‌خودت را کنار می‌گذاری. گفت «حُبُّ الحُسَینِ اَجَنَّنی» اگر دیوانه هم شدم، دیوانۀ عشق حسین هستم. این الگو، این اسوه، این مقام، این مرتبه هیچ کجای عالم پیدا نمی‌شود. ‌ ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🔺کانال رسمی نشر آثار حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 👉 @nasery_ir ‌ ‌

* #تجرد #توسل #سلوک #قرآن #امام_حسین #اصحاب_کربلا 💠 نحوه توسل صحیح و رسیدن به تجرد 🔻 مرحوم آیت الله سيد محمد حسين ‏طهرانی از مرحوم آیت الله قاضي يا علامه طباطبايي نقل می‌کنند که مرحله تجرد و جدا شدن جسم از روح يا روح از جسم، بيش‌ترين وقتي که براي انسان حاصل می‌شود در دو وقت است: 🔸 يکي وقتي که انسان غرق ‏خواندن قرآن است و يکي وقتي که براي حضرت اباعبدالله (علیه السلام) گريه می‌کند. 🔹 قرآن که جاي خودش را دارد ولي اثر طبیعی توجه به‏ حضرت اباعبدالله (عليه السلام) اين است که انسان را زود جدا می کند. ما گاهي حواسمان نيست در توسلاتمان يک‏ مراعات هايی را نمی‌کنيم لذا خيلي از توسلات ما نتيجه نمي‌دهد. از جمله اين که چگونه متوسل شويم؟ و چه چيزی را از چه کسی بخواهيم؟ ادامه دارد...

ادامه مطلب قبل... 🔻 اگر می‌خواهي از توسل به حضرت بيشتر استفاده ببري و استفاده‏ هاي بلند برده شود اولا بايد حاجت مشخص شود، پاک و زلال شود و انسان از تشتت در بيايد، بعد اگر حاجت معنوي عالي کسي دارد _براي خوب شدن دلش می‌سوزد و می‌خواهد به بالاترين نقطه معراج آدمي برسد که‏ بالاترين نقطه‌هايي است که انسان می‌تواند به آن دست يابد_ بايد در توسل به حضرت اباعبدالله (عليه السلام) زلال باشد و متوجه باشد که اين تنها سائق و راهنمايي است که در اين حاجت زود منطبق می‌شود. ‌ ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🔺کانال رسمی نشر آثار حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 👉 @nasery_ir ‌ ‌

📚#قرآن_کریم ✅سوره مبارکه #یوسف، صفحه246، آیات 87 تا 95 🗓1399/07/12 🌹 @nedaye_tahzib

🔊#صوت_قرآن 🎤توسط استاد #منشاوی ✅صفحه246 🗓1399/07/12 🌹@nedaye_tahzib

📂هر روز با قرآن و عترت 📚#موضوع_صد_و_هفتاد_و_دو ✅ رابطه متقابل ایمان و عمل صالح 🗓1399/07/12 🌹 @nedaye_tahzib

📂انس با قرآن و عترت 📚هفته بیست و هشتم (شنبه) ✅ تقویت اراده 2 ❌ آفت‌های اراده 🗓1399/07/12 #انس_با_قرآن_و_عترت 🌹 @nedaye_tahzib

🔹مجموعه پوسترهای نمایشگاهی 🔸قرآن در سیره علما، شماره 10 #قرآن_در_سیره_علما 🌻 @nedaye_tahzib

#شنبه_های_قرآنی امیر نفس، اسیر نفس درون هر یک از ما، میدانی برای «جهاد نفس» است. مهمترین سلاح برای حضور مؤثر و موفقیت در این میدان، «اراده» است. قدرت اراده و انتخاب، میتواند معجزه کند، به شرط آنکه بتوانیم از این نعمت الهی و ودیعه ربانی بهره شایسته ببریم و بذر وجود را به برگ و بار بنشانیم. کنترل قوای درونی و غرایز و تمایلات، و جلوگیری آنها از طغیان و عصیان، در فرهنگ قرآنی «جهاد نفس» نام دارد و به تعبیر دیگر «جهاد اکبر». ثمره این مبارزه هم رسیدن به بهشت الهی است. این وعده الهی است؛ آنجا که فرموده: وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوَی فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِی الْمَأْوَی نازعـات/40ـ41؛ هرکس از جایگاه پروردگارش بیمناک باشد و نفس را از هوا و هوس باز دارد، به یقین جایگاه او بهشت برین خواهد بود. چگونه میتوان به این مرحله رسید؟ با تقویت ایمان به خدا؛ خدایی که حاضر و ناظر است و هر کجا و در هر حال باشیم، ما را میبیند و از کار ما خبر دارد. این حس معنوی و باور ایمانی، بر قدرت انسان در مهار سرکشیهای نفس میافزاید و او را به «حاکمیت بر نفس» میرساند. خشم و غضب قابل کنترل است و جایگزین آن «حلم» است. شهوت و غریزه جنسی را هم میتوان با تقوا مهار کرد و به «عفاف» رسید. حرص و طمع را هم میتوان با «مناعت طبع» به بند کشید و بر اریکه «قناعت» تکیه زد. بخل و حسد را هم میشود درمان کرد و از دام دنیازدگی رست. خمیرمایه همه اینها مهار زدن بر تمنیات و خواستههای سیری ناپذیر و بی انتهای «نفس حیوانی» است و «نه» گفتن به آنچه دل میخواهد و حرکت در مسیری که خدا میطلبد. هرکس به این مرحله از خودساختگی و کمال برسد که به جای «اسیر نفس» بودن، «امیر نفس» شود و نفس سرکش را رام سازد، ستودنی است. در سفارشهای قرآنی، چندین بار تعبیر «وَ لاتَتَّبِع الهَوی» و مشابه آن آمده است1. اینها دعوت به رهایی از سلطه نفس اماره است. دل اگر در تربیت قرآنی قرار گیرد، میتواند خانه یک دلبر باشد و اسیر یک محبت شود. میتواند به جای همه ترسها، فقط «ترس از خدا» را بنشاند و به جای همه امیدها، «امید به خدا» را داشته باشد. به این شعر زیبا دقت کنید: موحد چو در پای ریزی زرش و یـا تیـغ هنـدی نهی بر سرش امید و هراسـش نبـاشد ز کس همین است معنای توحید و بس بعضی در برابر نفس و تمایلات نفسانی، چنان واداده و خلع سلاح و ضعیف میشوند که نه تنها با تمنیات و شهوات نفس مجاهده نمیکنند، بلکه به «نفس پرستی» دچار میشوند و نفس و خواستههایش برای آنان بتی میشود که خود را در آستان آن قربانی میکنند و هرچه «دل» خواست، «اجرا» میکنند و هرچه «هوس» میل داشت، برایش تأمین میکنند. قرآن کریم در نکوهش اینگونه خودباختگان در برابر نفس میفرماید: أَفَرَایتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ جاثیه/23؛ ایا دیدی آن را که هوای خودش را معبود خویش قرار داد؟ مگر نه اینکه، پرستشگر در برابر معبود، مطیع محض است و از خود ارادهای ندارد و تابع و تسلیم است؟ حال اگر کسی در مقابل هوای نفس، اینگونه اسیر و مطیع باشد، آن را پرستیده است2. کسی که طوق اطاعت نفس را بر گردن اندازد، باید تا هر جا که «خواهش دل» بود و برای هر کاری که تقاضای «نفس اماره» ایجاب میکرد، فرمانبردار باشد و هر کس هر گناهی میکند، به خاطر همین نفس پرستی است. و ... دریغا که انسان به جای «امارت نفس»، به «اسارت نفس» دراید و عقل و وجدان و دین و رضای حق را فدای خواسته نفس کند. چه شد که حضرت علی علیهالسلام، امیرالمؤمنین شد؟ چون از اسارت نفس رها شده بود. اسیر نفس نشد یک نفس علی ولی نشد اسیر که بر مؤمنان امیر آمد اسیر نفس کجا و امیر خلق کجا؟ که سربلند نشد آنکه سر به زیر آمد درود باد بر آن ملتی که رهبر وی چنین بلند مقام و چنین خطیر آمد نفس آدمی، ملعبه و دستاویز ابلیس قرار میگیرد. وقتی شیطان بر مرکبی مثل «هوای نفس» سوار شد، تا انسان را جهنمی نکند، دستبردار نیست؛ چراکه خصلت نفس، دعوت به بدیها و گناهان است. کسی همچون یوسف صدیق علیهالسلام از نفس به عنوان «اماره به سوء» ـ بسیار فرماندهنده به بدی ـ یاد میکند3. وقتی طبیعتِ نفس، گزندگی و ریختن زهر گناه در جام عبودیت انسان است، باید بسیار به هوش بود تا از نیش زهرآگین آن به کام مرگ نیفتاد. دعوت همه پیامبران و جهتگیری تمام بعثتها نیز برای همین تربیت معنوی است که از آن به عنوان «تزکیه» یاد میشود. «امیر نفس» بودن، نشانه توفیق انسان در تزکیه نفس است و «اسیر نفس» شدن، دلیل شکست در این جدال و این میدان است و علامتش آلودگی به معصیت است. گوارا باد آزادگی، بر آنان که از اسارت نفس آزادند! پینوشتها 1. مثل آیه 135 نساء، آیه 26 ص، آیه 50 قصص، آیه 29 روم و آیت دیگر. 2. المیزان، ج 18، ص187. 3. یوسف/53. #ندای_تهذیب 🌹 @nedaye_tahzib ☘️ tahzib-howzeh.com

#شنبه_های_قرآنی موضوع: پاسخگویی به شبهات کرونایی از قرآن / قسمت سوم: اسلام دین جامع و کامل گاهی انسان وقتی به سختی افتاد و یک گوشمالی شد چشمانش باز شده و حواس خود را جمع می کند. اسلام در مورد همه چیزها دستور دارد حتی در مورد مسجد نرفتن. ما نباید کار خلاف بهداشت انجام دهیم و آن را به پای دین بگذاریم و توجیه کنیم. 🌹 @nedaye_tahzib ☘️ tahzib-howzeh.com