🔹وَ قَالَ علیه السلام مَن وَضَعَ نَفسَهُ مَوَاضِعَ التّهَمَةِ فَلَا یَلُومَنّ مَن أَسَاءَ بِهِ الظّنّ
🔹(کسی که خود را در معرض اتهام و بدگمانی قرار دهد نباید آن کس را که به او گمان بد برد، سرزنش کند). زیرا او خود باعث شده تا به او گمان بد برند. و سرزنش به کسی که گمان بد به وی برده است معنی ندارد، زیرا بدگمانی او مستند به قرینه ای است که زمینه ی به وجود آمدن چنین گمانی است.
📙شرح#حکمت_159
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص163
🍃🌼وَ قَالَ علیه السلام عَلَیکُم بِطَاعَةِ مَن لَا تُعذَرُونَ بِجَهَالَتِهِ
🍃🌼(بر شما باد پیروی از کسی که عذر شما در نشناختن او پذیرفته نیست). مقصود امام (علیه السلام)، خداوند متعال است. بعضی گفته اند: مقصود لزوم اطاعت از ائمه حق است که اطاعت از آنها واجب است، کسانی که علم به حقانیت امامتشان واجب است و بهانه ای در نشناختن آنها از کسی پذیرفته نیست، به دلیل آن که قوانین و احکام دین را باید از آنان فراگرفت
📙شرح#حکمت_156
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص160
🪐إِنْ أُعْطِىَ مِنْهَا لَمْ یشْبَعْ وَإِنْ مُنِعَ مِنْهَا لَمْ یقْنَعْ
🌎از کسانى مباش که اگر چیزى از دنیا به او برسد سیر نمى شود و اگر نرسد هرگز قانع نخواهد بود
✍اشاره به این که در زندگى قانع باش ، اگر گرفتار محرومیت شدى صابر و اگر مواهب الهى شامل حالت شد شاکر باش ، نه مانند دنیا پرستان که هرگز از دنیا سیر نمى شوند و هرقدر بیشتر از مواهب دنیا در اختیارشان قرار بگیرد تشنه تر مى گردند ، همان گونه که در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) آمده است «مَثَلُ الدُّنْیَا کَمَثَلِ مَاءِ الْبَحْرِ کُلَّمَا شَرِبَ مِنْهُ الْعَطْشَانُ ازْدَادَ عَطَشاً حَتَّى یَقْتُلَه» مَثَل دنیا همچون آب شور دریاست که هر قدر تشنه اى از آن بیشتر بنوشد بیشتر گرفتار عطش مى شود تا او را در کام مرگ فرو برد
📙#حکمت_150
💎امام علی علیه السلام:
بدترین مردم کسی است که خود را بهترین مردم پندارد
📗غررالحکم حدیث ۵۷۰۱
#بدترین_مردم
💠قَالَ علیه السلام الراّضیِ بِفِعلِ قَومٍ کَالدّاخِلِ فِیهِ مَعَهُم وَ عَلَی کُلّ دَاخِلٍ فِی بَاطِلٍ إِثمَانِ إِثمُ العَمَلِ بِهِ وَ إِثمُ الرّضَی بِهِ
💠(کسی که به عمل گروهی راضی باشد چنان است که گویی با ایشان در انجام آن کار همراه بوده است و بر هر کسی که انجام دهنده ی کار نادرست می باشد، دو گناه است یکی گناه انجام دادن آن کار، دیگری گناه راضی بودن به آن). وجه شبه شرکت داشتن با آنان در خشنودی به آن عمل لازمه اش علاقمندی و میل قلبی به آن کار و رابطه آن کار با طبع اوست، امام (علیه السلام) از ورود در کار نادرست به دلیل گناهانی که در پی دارد، برحذر داشته است: گناه انجام کار، روشن است و اما گناه رضایت به کار، از آن رو که خشنودی به کار نادرست نتیجه ی علاقمندی به آن است پس چنین علاقه ای خود، ناپسند و گناه است
📙شرح#حکمت_154
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص158