راه های کنترل شهوت (۳۰) نتیجه کنترل شهوت: امام علی علیه السلام فرمود: «طَهِّرُوا أَنْفُسَکمْ مِنْ دَنَسِ الشَّهَوَاتِ تُدْرِکوا رَفِیعَ الدَّرَجَات - خودتان را از کثیفی شهوات پاک کنید، تا درجات رفیع را درک کنید». (غررالحکم، 4851) اگر کسی شهوت خود را کنترل کند درهای آسمان به رویش باز می شود. از پیامبر رحمت صلی الله علیه و آله و سلم نقل است که فرمود: «مَنْ عَشَقَ کتََمَ وَ عَفَّ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ وَ أََدْخَلَهُ الْجَنَّة؛ کسی که عاشق شود و عفّت نشان دهد و عشق را پنهان دارد خداوند او را می آمرزد و به بهشت داخل می کند». (منهاج النجاح، مقدمه 2 ص87) و همچنین فرمود: «مَنْ عَشَقَ فَکتَمَ وَ عَفَّ وَ صَبَرَ فَمَاتَ مَاتَ شَهیداً وَ دَخَلَ الْجَنَّة؛ کسی که عاشق شود و عفّت نشان دهد و عشق را پنهان دارد و بمیرد اجر شهید را دارد و داخل بهشت می شود». (میزان الحکمه، ج 8 ص3788) امیرالمؤمنین علی علیه السلام نیز فرموده است: «مَا الْمُجَاهِدُ الشَّهِیدُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَعْظَمَ أَجْراً مِمَّنْ قَدَرَ فَعَفَّ لَکادَ الْعَفِیفُ أَنْ یکونَ مَلَکاً مِنَ الْمَلَائِکة؛ مجاهد شهید در راه خدا پاداشش بیشتر از کسی نیست که قدرت بر گناه داشته ولی خودداری نموده. چنین انسان با عفّتی نزدیک است فرشته ای از فرشتگان باشد. (نهج البلاغه، حکمت474) @amn_org

رای میدم چون حسن روحانی یه لطفی بهم کرد؛ فهمیدم جلو امریکا دولا بشی کُتتو بدی پیرهنتو بدی دست بدی فایده نداره، چون دشمنن حال و روزمون بدتر میشه بخاطر خون سردار، بخاطر اشتباه ۸ سال پیش خودم میرم رای میدم 🔺"وقتی میگن بصیرت فقط به ریش نیست، به عقل و شعوره" یعنی همین.......

🎞 کلیپ ویژه | آغازی بر یک پایان #نشرحداکثری ✌🏻 #برای_مردم دولت مردمی؛ ایران قوی 🇮🇷

‌‌ ‌🎥دیدن این گزارش را از دست ندهید و برای سایرین ارسال نمایید.‌ ‌

کد انتخاباتی دکتررئیسی عدد۴۴ می باشد

#سفارشهای_امام_صادق_عليه_السّلام_به_عبداللَّه_بن_جندب (۱۰۴) از آیت الله مصباح یزدی ﻟﺰﻭﻡ ﭘﺮﻫﻴﺰ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﻁ ﻭ ﺗﻔﺮﻳﻂ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻥ: ‏ﻧﮑﺘﻪ ﺩﻭﻡ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﻭ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺑﺮ ﮐﻢ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻥ ﺩﺭ ﺷﺐ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺯﻳﺎﺩ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻥ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻧﻴﺴﺖ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﺷﺐ‌ﻫﺎ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﺑﺪ ﻭ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ. ‏ ‏ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﮐﺮﻩ ﯼ ﺯﻣﻴﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺘﻮﺍﻟﯽ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ﺷﺐ ﻭ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﻭﺯ ﺍﺳﺖ، ﺍﻧﺴﺎﻥ‌ﻫﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﻫﻢ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﺷﺎﻥ ﺑﺮﺳﻨﺪ. ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺑﻴﺶ ﺗﺮ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺯﻣﻴﻦ ﮐﻪ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻣﺘﻨﺎﻭﺑﺎ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻭ ﻳﺎ ﺗﺴﺎﻭﯼ ﺟﺎ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﯽ‌ﺷﻮﻧﺪ، ﺍﻧﺴﺎﻥ‌ﻫﺎ ﻣﻌﻤﻮﻟﺎ ﺧﻮﺍﺑﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﺐ ﻭ ﮐﺎﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ‌ﺩﻫﻨﺪ؛ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻭ ﺗﻠﺎﺵ ﻭ ﮐﻮﺷﺶ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺍﺳﺖ: ‏ ﺍﻥ ﻟﮏ ﻓﯽ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ ﺳﺒﺤﺎ ﻃﻮﻳﻠﺎ؛ ‏ ﻭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ، ﺁﻣﺪ ﻭ ﺷﺪﯼ ﺩﺭﺍﺯ ﺍﺳﺖ. ‏ ‏ ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ، ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﻭﻗﺖ ﺧﻮﺍﺏ ﺷﺐ ﺍﺳﺖ ﺑﺤﺜﯽ ﻧﻴﺴﺖ، ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺨﻮﺍﺑﻴﻢ ﻧﮑﺘﻪ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪﻳﻢ ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ؛ ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺪﺍﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﻧﻴﺎﺯ ﺍﻧﺴﺎﻥ‌ﻫﺎ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ‏ ‏ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺐ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺮﺷﺐ ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻃﻠﻮﻉ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺑﺨﻮﺍﺑﻴﻢ. ﺍﺟﻤﺎﻟﺎ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﻗﺮﺁﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﻴﺎﺯ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺁﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﺯﻳﺎﺩ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﮐﻤﯽ ﺍﺯ ﺷﺐ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﻭ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻗﻮﺍ ﻟﺎﺯﻡ ﺍﺳﺖ. ‏ ‏ﻗﺮﺁﻥ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﮐﺮﻡ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ‏ ﻗﻢ ﺍﻟﻠﻴﻞ ﺍﻟﺎ ﻗﻠﻴﻠﺎ؛ ‏ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺐ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯ ﻣﮕﺮ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺭﺍ. ‏ ‏ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﻗﺮﺁﻥ ﺩﺭ ﻭﺻﻒ ﻣﺘﻘﻴﻦ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ‏ ﮐﺎﻧﻮﺍ ﻗﻠﻴﻠﺎ ﻣﻦ ﺍﻟﻠﻴﻞ ﻣﺎ ﻳﻬﺠﻌﻮﻥ ﻭ ﺑﺎﻟﺄﺳﺤﺎﺭ ﻫﻢ ﻳﺴﺘﻐﻔﺮﻭﻥ؛ ‏ﻭ ﺍﺯ ﺷﺐ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﯽ‌ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺳﺤﺮﮔﺎﻫﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺧﺪﺍ ﻃﻠﺐ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﻭ ﻣﻐﻔﺮﺕ ﻣﯽ‌ﮐﺮﺩﻧﺪ. ‏ ‏ﺍﮔﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﻴﻤﯽ ﺍﺯ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﻭ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﺩ، ﻫﻴﭻ ﮔﺎﻩ ﻗﺮﺁﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺴﺎﻳﻠﯽ ﺭﺍ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩ. ‏ ﺍﺯ ﻟﺤﻦ ﻭ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﻗﺮﺁﻥ ﭘﻴﺪﺍ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺣﺘﻴﺎﺝ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ‌ﻫﺎﯼ ﻃﻮﻟﺎﻧﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ. @nazz_ir

برگی زرین از #چهل_حدیث امام خمینی (۱۹۶) قد غفر الله لک اشاره است به قول خدای تعالی در سوره «فتح»: ‏‏‏ إنّا فَتَحْنا لَکَ ‏‎‏فَتْحاً مُبینا. لِیَغْفِرَ لک الله ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِکَ وَ ما تَأَخَّرَ‏‏ ‏«ما گشودیم برای تو گشودنی آشکارا، تا بیامرزد برای تو آنچه پیشی گرفته از گناه تو و آنچه پس از این آید.» ‏ ‏ و آخر من یشفع أرحم الرّاحمین.‏‎ ‏و بر این مسلک آیه شریفه در عداد آن آیه است که می فرماید:‏‏  ‏وَ لَسَوْفَ یُعْطیکَ رَبُّکَ فَتَرْضی ‏ ‏‎‏ که فرمودند: أرجی آیة فی القرآن‏‎ ‏و بنابراین مسلک، ذنوب متقدمه ممکن است ذنوب امم سالفه باشد، زیرا که جمیع امم امت این ذات مقدس اند، و جمیع دعوت انبیا دعوت به شریعت ختمیه و مظاهر ولیّ مطلق هستند، و «آدم و من دونه» از اوراق شجره ولایت هستند.‏ ‏‏توجیه دوم آن است که سیّد مرتضی‎‏، رضی الله عنه، ذکر فرمودند که «ذنب» مصدر است، و جایز است اضافه آن به فاعل و به مفعول، و در اینجا اضافه به مفعول شده و مراد آنست که آنچه گذشته است از گناه کردن آنها تو را در منع نمودن آنها تو را از مکه و جلوگیری نمودن از مسجد الحرام. ‎‏سوم آنکه معنی چنین است که اگر گناهی برای تو باشد در قدیم یا پس از این، هر آینه آمرزیدیم.‏ ‏‏چهارم آنکه مراد به گناه ترک مستحب باشد، زیرا که واجبات از آن حضرت ترک نشده. و جایز است که به واسطه علوّ قدر و رفعت مقام آن حضرت آنچه از دیگران گناه نیست نسبت به آن حضرت گناه شمرده شود.‏ ‏‏پنجم آنکه این آیه برای تعظیم آن حضرت وارد است و در مقام حسن خطاب است، چنانچه گویی مثلا: غفر الله لک.‏ @nyaz_ir

#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۳۰۵) ‏قسمت نخست حکمت ۳۶۷ نهج البلاغه بخش پنجم: ‏ ‏«سويداء» «مصغر سوداء» اشاره به دانه سياهى است كه به اعتقاد قدما در درون دل وجود دارد و مركز عشق و علاقه محسوب مى شود و بعيد نيست آن را بتوانيم بر دريچه هاى قلب تطبيق كنيم. «هم» به معناى دل مشغولى و نگرانى است و «غم» به معناى اندوه است و به گفته مجمع البحرين «هم» به معناى نگرانى اى است كه قبل از وقوع حادثه حاصل مى شود و «غم» به معناى اندوهى است كه به هنگام وقوع، حاصل مى گردد و «حزن» حالتى است كه بعد از گذشتن حادثه رخ مى دهد. ‏ ‏در خطبه ۱۰۹ نهج البلاغه نيز آمده است: ‏«وَ مَنْ عَشِقَ شَيئاً أَعْشَى بَصَرَهُ وَأَمْرَضَ قَلْبَه; ‏كسى كه به چيزى عشق ورزد آن چيز چشم او را نابينا و قلب او را بيمار مى كند». ‏ ‏ تاريخ نيز نمونه هاى روشنى به ما نشان مى دهد از كسانى كه براثر حب دنيا چنان نابينا شدند كه واضح ترين مسائل را نمى ديدند. ‏ ‏ازجمله در داستان عمر سعد و مأموريت او در كربلا مى خوانيم: هنگامى كه ابن زياد اين مأموريت را به او پيشنهاد كرد و وعده حاكميت بر مُلك رى را نيز به او داد ابن سعد امتناع كرد و گفت: مرا معذور دار. ابن زياد گفت: فرمان ملك رى را به ما بازگردان. عمر سعد گفت: يك روز به من مهلت بده تا بينديشم. هنگامى كه از نزد ابن زياد خارج شد و با دوستان خود مشورت كرد. هركس شنيد، او را از اين كار نهى كرد ازجمله خواهرزاده اش حمزة بن مغيره به او گفت: تو را به خدا سوگند مى دهم كه از اين كار صرف نظر كنى، به خدا قسم اگر تمام دنيا مال تو باشد و از تو بگيرند بهتر از اين است كه روز قيامت خدا را ملاقات كنى در حالى كه خون حسين(عليه السلام) بر گردن تو باشد. ‏ ‏ابن سعد گفت: مى پذيرم. عبدالله بن يسار مى گويد: نزد عمر سعد آمدم رو به من كرد و گفت: امير ابن زياد چنين دستورى به من داده و من خوددارى كردم گفتم: كار بسيار خوبى كردى. سپس از نزد عمر سعد خارج شدم ولى كسى آمد خبر داد كه ابن سعد مردم را براى جنگ با امام حسين(عليه السلام)دعوت مى كند. با عجله نزد او برگشتم، او نشسته بود، هنگامى كه مرا ديد صورتش را از من برگرداند. فهميدم كه عزم خود را براى اين كار جزم كرده (و سخن گفتن با او فايده اى ندارد). ‏ ‏مى دانيم كه اين مرد كوردل هرگز به مقصود خود نرسيد و در ميان مردم كوفه انگشت نما بود و حتى كودكان كوفه هنگامى كه او را مى ديدند به او سنگ پرتاب مى كردند و مى گفتند: ‏«هذا قاتل الحسين(عليه السلام)». ‏و اين است همان كوردلى كه امام(عليه السلام)در كلمات حكيمانه مذكور به آن اشاره كرده است. @nahj_ir