شرح دعاي اول صحيفه سجاديه (۱۰) از: آيت الله حسن ممدوحي فراز پنجم «لِیجْزِی الَّذِینَ أَساؤُا بِما عَمِلُوا وَ یجْزِی الَّذِینَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَی»؛ عَدْلًا مِنْهُ، تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُهُ، وَ تَظاهَرَتْ آلَاؤُهُ، «لا یُسْئَلُ عَمَّا یفْعَلُ وَ هُمْ یُسْئَلُونَ». تا بدكاران را به كيفر رساند، و آنان را كه رفتاري نيكو داشته اند و عمل صالح انجام داده اند به كرامت و فضيلت اكرام فرمايد؛ زيرا اقتضاي عدل خداي متعال همين است. اسماء او منزه از هرگونه نقص، و نعمت هاي او در كمال ظهور است؛ هرگز از او سؤ ال نشود، بلكه - مكلفان - جملگي مورد سؤالند. مساله جزا و پاداش در روز محشر، بسان آنچه در نظارت هاي قضايي بشري مي گذرد نيست. مساله كيفري در اين حكومت ها عبارت از قراردادهايي است كه در مقابل هرگونه جرم و جنايت وضع شده اند، ولي بين جرم و كيفر هيچ گونه سنخيتي در كار نيست؛ مثلا جريمه نقدي، حبس، تعزير و يا ساير مجازات هاي مورد قبول نظام اجتماعي، قراردادهاي اعتباري است كه يا شارع مقدس آن ها را قرار داده و يا امت هاي مختلف براي بهبود وضع زندگي و امكان تشكل جامعه سالم آن ها را به امضا رسانيده اند. در هر حال، زندان رفتن دزد يا قاتل يا كسي كه فساد ديگري را مرتكب شده، با نوع جرم او هيچ گونه شباهت ماهوي ندارد. حتي در اين دنيا امكان دارد كه انواع مجازات ها را عوض كرد و به جاي هر يك چيز ديگري گذاشت، چنان كه در محاكم مختلف دنيا ديده ايم كه براي جرم واحد دو نوع كيفر قرار داده اند و در عين حال، اين چندگانگي در حكم را عيب هم نمي دانند. اما پاداش و عقوبت اخروي چنين نيست و در آن جا، هر چه هست متناسب با نوع عمل افراد است، يعني فرد در آن جا تكوينا عكس العمل كردار خود را مي بيند؛ ادامه دارد..... @sahifeh_ir

راه های کنترل شهوت (۲۰) پرهیز از اختلاط با نامحرم: پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «خداوند هیچ پیامبری را در گذشتگان مبعوث نکرد مگر آن که شیطان امید داشت او را به مهلکه زنان افکند و هلاک سازد.» (معراج السعادة، ج2 ص316) معاشرت و هم نشینی زن و مرد با هم، زمینه ی هم سخن شدن را فراهم می کند و موجب کم شدن حیا و شرم می شود. این کار اگر ادامه یابد، با مزاح و شوخی طرفین همراه خواهد بود و از آن جا که در هم نشینی ها از قوه بینایی و شنوایی توأماً استفاده می شود، تحریک میل جنسی برای زن و مرد ایجاد شده و زمینه ی لغزش و انحراف جنسی را فراهم می کند. وقتی پیامبران در معرض هلاک از این نقطه هستند، تکلیف دیگران معلوم است. حضرت علی علیه السّلام معاشرت آزادانه زن و مرد را سرزنش نموده و فرموده اند: «مردان را چه شده است که پیوسته یکی از آن ها نزد زنی که شوهرش به جنگ رفته می نشیند و با او حرف می زند و او هم با آن مرد حرف می زند. بر شما باد به این که از پشت پرده با آن ها صحبت کنید؛ همانا این کار عفت است». (ابی الحدید، ج12 ص147) @amn_org

اگر خدا شما را یاری کنه، هیچ قدرتی نمیتونه بر شما غلبه کنه

چهل دلیل

‌ رئیس قوه قضاییه: خردادماه نباید نیروگاه‌ها را خاموش کنیم که مردم با مشکل قطعی برق مواجه شوند، گرچه آقایان سعی کردند نیروگاهی که از مدار خارج شده بود دوباره وارد مدار شود و نگرانی‌ها کم شده ولی مسئولان باید در این باره با مردم حرف بزنند. وزیر نیرو به خاطر قطعی برق از مردم عذرخواهی کرد و این خیلی خوب است اما بهتر است آقایان به مردم بگویند علت بروز مشکل چیست و ظرف چه مدت برطرف می‌شود، این باعث می‌شود مردم هم همراهی کنند.

؛ رای ندهید تا بتوانیم ایران را به آتش بکشیم و جنگ خیابانی راه بیندازیم! 🔺ارائه گزارش سازمان منافقین در آنتن زنده شبکه 24سعودی و درخواست این گروهک تروریستی از آل سعود و کشورهای عربی! پ.ن: برخی سران کشورهای عربی ک امروز مردم ایران را ب تحریم انتخابات دعوت میکنند، اخرین باری ک انتخابات در کشورشان برگزار شده شب لیله المبیت بوده برای انتخاب گزینه اصلح برای قتل پیامبر اسلام اینها ک هیچ دموکراسی را ب رسمیت نمیشناسند با چ رویی از انتخابات حرف میزنند #نجاح_محمد_علی

🔻انتقاد حسین شریعتمداری به همتی و مهرعلیزاده

#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۳۰۰) وقال علیه السلام:الْعِلْمُ مَقْرُونٌ بِالْعَمَلِ: فَمَنْ عَلِمَ عَمِلَ; وَ الْعِلْمُ يَهْتِفُ بِالْعَمَلِ: فَإِنْ أَجَابَهُ وَإِلاَّ ارْتَحَلَ عَنْهُ.   حکمت ۳۶۶ نهج البلاغه امام(عليه السلام) فرمود: علم با عمل همراه است و هركس (به راستى) عالم باشد عمل مى كند. علم، عمل را فرامى خواند اگر اجابت كرد و آمد، علم مى ماند و الاّ كوچ مى كند. بخش سوم: ‏ اين نكته نيز قابل توجه است كه علم مراتبى دارد. در مرحله سطحى ممكن است آثار عملى از خود نشان ندهد ولى اگر به مرحله يقين قطعى كه در درون جان انسان نفوذ دارد برسد توأم با عمل است. ‏ ‏ آيا كسى كه يقين به سوزندگى آتش دارد هرگز دست خود را در آن فرو مى كند؟ و يا كسى كه يقين به مسموم بودن غذايى دارد آن را تناول مى كند؟ ‏ ‏ ازهمين رو اميرمؤمنان على(عليه السلام) در حكمت ۹۲ مى فرمايد: ‏«أَوْضَعُ الْعِلْمِ مَا وُقِفَ عَلَى اللِّسَانِ وَ أَرْفَعُهُ مَا ظَهَرَ فِى الْجَوَارِحِ وَ الاَْرْكَانِ; ‏یعنی: ‏ پست ترين مرحله علم آن است كه تنها بر زبان باشد و برترين آن، آن است كه در اعضا و اركان وجود انسان آشكار گردد». ‏ ‏ نكته ديگر اين كه عمل به علم گاه سبب توسعه علم مى شود مثلاً كسى كه مى داند تواضع خوب است به خصوص در برابر استاد و تواضع پيشه كند اى بسا علوم بيشترى را از استاد خود فرامى گيرد. ‏ ‏ همچنين كسى كه مى داند عبادات واجب الهى لازم العمل است و به آن عمل مى كند نورانيت علم در قلب او فزون تر مى شود. ‏ ‏ازاين رو در حديثى از رسول خدا(صلى الله عليه وآله)مى خوانيم: ‏«مَنْ عَمِلَ بِمَا يعْلَمُ وَرَّثَهُ اللَّهُ عِلْمَ مَا لَمْ يعْلَمْ; ‏یعنی: ‏كسى كه عمل كند به چيزى كه مى داند خداوند دانشى را كه نمى داند به او تعليم مى كند». ‏ ‏راغب اصفهانى در مقدمه تفسير خود حديثى از اميرمؤمنان على(عليه السلام) به اين صورت نقل مى كند: ‏«قالتِ الحكمةُ: مَن أرادَنى فَلْيَعملْ بأحسَنِ ما عَلِمَ، ثمّ تَلا (الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ); ‏یعنی: ‏دانش مى گويد هركس طالب من است به بهترين چيزهايى كه مى داند عمل كند. ‏ ‏سپس امام(عليه السلام) اين آيه را تلاوت فرمود: بندگان حقيقى من همان كسانى هستند كه سخنان را مى شنوند و از نيكوترين آن ها پيروى مى كنند». ‏ ‏ اين سخن را با حديثى از حضرت مسيح(عليه السلام) پايان مى دهيم; فرمود: ‏«لَيْسَ بِنافِعِكَ أن تَعْلَمَ ما لَمْ تَعْمَلْ إنَّ كثرةَ العِلمِ لا يَزيدُكَ إلاّ جَهلاً إذا لَمْ تعمَلْ بِه; ‏یعنی: ‏ علمى كه با آن عمل نباشد براى تو سودمند نيست و كثرت علم در صورتى كه خالى از عمل باشد چيزى جز بر جهل تو نمى افزايد» پایان شرح حکمت ۳۶۶ از آیت الله ناصر مکارم شیرازی @nahj_ir

برگی زرین از #چهل_حدیث امام خمینی (۱۹۱) ادامه........... فصل در بیان اخلاص بعد از عمل است ‏‏پس، معلوم شد که تخلیص نیت از مطلق شرک کار بسیار بزرگی است که از هر کس نیاید، و کمال و نقص اعمال تابع کمال و نقص نیّات است، زیرا که نیّت صورت فعلیه و جنبه ملکوتیه عمل است، و در حدیث شریف اشاره به همین مطالب می نماید آنجا که فرماید: و النّیّة أفضل من العمل.‏ ‏‏ألا، و إنّ النّیّة هی العمل. «نیت از عمل افضل است، بلکه نیت تمام حقیقت عمل است.» ‏ ‏ و این مبنی بر مبالغه نیست،....، بلکه مبنی بر حقیقت است، زیرا نیت، صورت کامله عمل و فصل محصّل او است، و صحت و فساد و کمال و نقص اعمال به آن است. ‏ ‏چنانچه عمل واحد به واسطه نیت گاهی تعظیم و گاهی توهین است، و گاهی تامّ و گاهی ناقص است، و گاهی از سنخ ملکوت اعلی و صورت بهیّه جمیله دارد، و گاهی از ملکوت اسفل و صورت موحشه مدهشه دارد. ‏ ‏ظاهر نماز علی بن أبی طالب، علیه السلام و نماز فلان منافق در اجزاء و شرایط [و]‏‏ ‏‏صورت ظاهری عمل هیچ تفاوتی ندارد، لیکن آن یک با آن عمل معراج إلی الله کند و صورتش ملکوت اعلی است، و دیگری با آن عمل به جهنم سقوط کند و صورتش ملکوت اسفل است و از شدت ظلمت شبیه ندارد. ‏ ‏ به واسطه چند قرص نان جوین که خانواده عصمت(ع) در راه خدا می دهند، چندین آیه خدای تعالی در مدح آنها فرو می فرستد‏‎. ‏ ‏ جاهل گمان می کند دو سه روز گرسنگی و غذای خود را به فقرا دادن امر مهمی است. با این که صورت این قبیل اعمال از هر کس می شود صادر شود و چیز مهمی نیست، اهمیت آن به واسطه قصد خالص و نیت صادقانه است. ‏ ‏روح عمل قوی و لطیف و از قلب سلیم صافی صادر است که دارای این قدر اهمیت است. صورت ظاهر نبی اکرم، صلّی الله علیه و آله، و سایر مردم فرقی نداشت، و لهذا بعضی از اعراب غریب که به حضور مبارکش می رسیدند و آن حضرت با جمعی نشسته بودند، می پرسیدند: کدام یک پیغمبر هستید‏‎؟ ‏ ‏ آنچه پیغمبر (ص) را از غیر ممتاز می کند، روح بزرگ قوی لطیف آن سرور است، نه جسم مبارک و بدن شریفش...... ‏ @nyaz_ir