#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۲۵۷) وَمَنْ رَضِيَ بِرِزْقِ اللّهِ لَمْ يَحْزَنْ عَلَى مَا فَاتَهُ، وَمَنْ سَلَّ سَيْفَ الْبَغْيِ قُتِلَ بِهِ،  حکمت ۳۴۹ نهج البلاغه و هركس به آنچه خدا به او روزى داده راضى شود بر آنچه از دست داده اندوهناك نمى گردد، و آنكس كه تيغ ستم بركشد (سرانجام) خودش با آن كشته مى شود. بخش سوم: در دومين جمله مى فرمايد: «كسى كه به آنچه خدا به او روزى داده راضى وقانع شود، بر آنچه از دست داده اندوهناك نخواهد شد»؛ (وَمَنْ رَضِيَ بِرِزْقِ اللّهِ لَمْ يَحْزَنْ عَلَى مَا فَاتَهُ). بسيارند كسانى كه پيوسته به دليل از دست دادن اموال يا مقامات خود، گرفتار غم و اندوهند و با اينكه زندگى نسبتآ مطلوبى دارند غم و اندوه همچون طوفانى زندگى آنها را مشوش مى سازد، در حالى كه اگر قناعت پيشه مى كردند و به آنچه خدا به آنها داده بود راضى مى شدند، غم و اندوه از صفحه دل آنها برچيده مى شد و زندگى خوب و آرامى داشتند. اضافه بر اين انسان بايد بداند بسيارى از امورى كه از دست مى رود هيچگاه مقدر نبوده است كه نصيب وى شود، پس چرا براى آنچه براى انسان مقدر نيست غمگين گردد. در سومين نكته مى فرمايد: «آنكس كه تيغ ستم بركشد (سرانجام) با همان تيغ كشته مىشود»؛ (وَمَنْ سَلَّ سَيْفَ الْبَغْيِ قُتِلَ بِهِ). گرچه اين موضوع مانند بسيارى ديگر از پيامدهاى رذائل اخلاقى جنبه كلى وعمومى و دائمى ندارد؛ ولى در طول تاريخ بسيار ديده شده كه ظالمان با همان روش كه ديگران را مى كشتند كشته شده اند. در حالات «ابومسلم» آمده است كه «ابوسلمة» را غافلگيرانه كشت وششصدهزار نفر را نيز به طور غافلگيرانه و ناجوانمردانه و توأم با شكنجه به قتل رسانيد. هنگامى كه منصور دوانيقى خواست او را به قتل برساند اين دو شعر را براى او خواند: زَعَمْتَ أَنَّ الدِّينَ لا يَنْقَضي فَاسْتَوْفِ بِالْكَيْلِ أبا مُجْرِمٍ اشْرَبْ بِكَأسٍ كُنْتَ تَسْقي بِها امَرُّ فِي الْحَلْقِ مِنَ الْعَلْقَمِ گمان كردى كه دين ادا نمى شود. اى ابومجرم! با همان پيمانه اى كه به ديگران مى دادى دريافت دار! از همان جامى بنوش كه با آن تلخ ترين نوشابه را به ديگران مى دادى. در همان كتاب آمده است: هنگامى كه متوكل عباسى بر محمد بن عبدالملك زيات خشمگين شد ـ و آن چند ماه پس از خلافت متوكل بود ـ تمام اموال او وآنچه را در اختيار داشت گرفت؛ اموالى كه زيات در ايام وزارتش در دوران معتصم و الواثق بالله از افراد به زور گرفته بود و تنورى از آهن ساخته بود ودرون آن ميخهايى كار گذاشته بود؛ ميخهايى تيز همچون سوزن و به اين وسيله مخالفان خود را شكنجه مى كرد و مى كشت! متوكل دستور داد خودش را در همان تنور بيندازند. او در آنجا دو شعر (عبرت انگيز) براى متوكل نوشت: هِىَ السَّبِيلُ فَمِنْ يَوْم إلى يَوْمٍ كَأنَّهُ ما تَريکَ الْعَيْنُ فِي النَّوْمِ لا تَجْزِعَنَّ رُوَيْدآ إنَّها دُوَلٌ دُنْيا تُنَقِّلُ مِنْ قَوْمٍ إلى قَوْمٍ اين راهى است كه هر روز رونده اى دارد و شبيه چيزى است كه انسان در خواب مى بيند. بى تابى نكن، آرام باش اينها حكومت هايى است دنيوى كه از گروهى به گروه ديگر منتقل مى شود. هنگامى كه فرداى آن روز اين نامه به دست متوكل رسيد (كمى متنبه شد و) دستور داد او را از آن تنور خارج كنند. وقتى به سراغ او آمدند مرده بود و حبس او در آن تنور چهل روز به طول انجاميد. امثال اينگونه داستانها در طول تاريخ بسيار است. اين سخن را با حديثى كوتاه و پرمعنا از اميرمومنان على علیه السلام كه در تحف العقول آمده است پايان مى دهيم كه به فرزندش امام حسين علیه السلام ضمن نصايح فراوانى فرمود: «وَمَنْ حَفَرَ بِئْراً لاَِخِيهِ وَقَعَ فِيهَا؛ كسى كه چاهى براى ديگران حفر كند سرانجام خودش در آن چاه خواهد افتاد». @nahj_ir

حسن روحانی امروز مدعی شده به وعده هایش عمل کرده و گفته است که هم چرخ اقتصاد میچرخد هم چرخ سانریفیوژها ! این روزها هم با تمام قدرت به دنبال تصویب #fatf است! به نظر شما روحانی به وعده هایش عمل کرده؟

فرزندان آگاه (۲) پدر فراموش شده: مرد محترمى نقل مى كرد، با اصرار همسرم، بچه ها را پس از پايان تحصيلات ابتدايى به لندن فرستادم. با اين كه شخصا تمايل زيادى به اين كار نداشتم در ظرف چند سال با هر زحمتى بود پولى فراهم مى كردم و به خيال خود وسائل آسايش و راحتى آن ها را در ديار فرنگ مهيا مى ساختم. سال گذشته مصمم شدم براى ديدار بچه ها و سركشى به وضع تحصيلى آن ها سفرى به لندن بكنم، قبلا مراتب را تلگرافا به بچه ها اطلاع دادم و به يكى دو نفر از دوستان هم كه در لندن بودند، قصد خود و ساعت ورودم را خبر كردم بارى ساعتى فرا رسيد كه هواپيما در فرودگاه لندن به زمين نشست و من به شوق ديدن نور چشمى ها به اطراف نگاه مى كردم، متاءسفانه هر چه بيشتر جستجو مى كردم كمتر اثرى از بچه ها بود، تا بالاخره يكى از آشنايان كه او هم از ساعت ورودم مطلع بود مرا ديد و به طرفم آمد، با ناراحتى از بچه هايم پرسيدم، گفت: امروز (پيك نيك) مى روند و به من گفتند به اطلاع شما برسانم كه منتظر آن ها نشويد چون حداقل ده روز در گردش دسته جمعى خواهند بود! به محض شنيدن اين خبر خون در عروقم منجمد شد كه: اى واى من هزاران كيلومتر راه براى ديدن بچه ها طى كرده ام و آن ها با اين كه مى دانستند من مى آيم به گردش رفته اند، با اين همه قانع نشدم و از دوست خود پرسيدم كه ديدن آن ها قبل از حركتشان امكان دارد يا خير! دوستم گفت بله، چون فاصله زيادى تا راه آهن نيست، اگر عجله كنيم ممكن است قبل از حركت به ديدن آن ها موفق شويد. با اتومبيلى كه دوستم داشت به طرف مقصد حركت نموديم اتفاقا محلى كه بچه هايم در آن محل اجتماع كرده بودند ممنوع الورود بود و پليس اجازه نمى داد كسى وارد آن محوطه بشود. با چشم كنجكاو دقت كرديم و بچه ها را درست موقعى كه عازم سوار شدن به قطار بودند ديديم، شما خيال مى كنيد چه صحنه اى به وجود آمد: من با اضطراب تمام و بدون توجه به مقررات حتى دستور پليس با سرعت به طرف بچه ها دويدم، در حالى كه آن ها هم كوشش ‍ مى كردند از رفقاى خود پيشى گرفته و زودتر سوار قطار بشوند! هنگامى كه چشمان ما با هم تلاقى كرد من از فرط شوق گريه مى كردم ولى بچه ها فقط با اشاره دست (باى ، باى) با من كردند. قطار به حركت در آمد و من در جاى خود ميخكوب شدم. پليس هم در انتظارم كه به علت عدم رعايت مقررات جلبم نمايد، اين بچه ها اصلا فراموش كرده اند كه پدرى دارند كه مدت ها راه پيموده تا به آن ها رسيده و بعد با خود انديشيدم كه من ديگر براى آن ها حكم پدر شرقى را ندارم، بلكه ماشين پول سازى هستم كه بايستى ماهيانه آن ها را در موقع مقرر بفرستم. با دل افسرده و پشيمان عازم دادگاه خلاف در انگليس شدم. پس از شروع محاكمه تصميم گرفتم از خودم دفاع كنم: ابتدا از رئيس دادگاه پرسيدم: آيا شما فرزند داريد و بعد همين سؤال را از هيئت منصفه كردم. هنگامى كه همگى پاسخ مثبت دادند، داستان خود را به آنان شرح دادم كه: من پس از سال ها دورى از فرزندانم آن ها را در محلى ديدم كه ورود به آن جا ممنوع بود, ولى اين من نبودم كه به طرف آن ها دويدم بلكه پدرى بود كه سال ها در اشتياق ديدن فرزندان خود خون جگر خورده بود و مطلع نبود كه محيط شما به فرزندانش آداب ديگرى آموخته است و اين پدر در اشتباه بود هنوز گمان مى كرده است بچه هايش همان ها هستند كه او چند سال پيش روانه اروپا نموده است. آنان بالاخره مرا به علت عمل خلاف مقررات مجرم شناخته و جريمه كردند! @amn_org

دقیقا چی داره میچرخه و چطور داره میچرخه عموجان؟ چی میزنی که سرت هی داره میچرخه و همه چیز رو در حال چرخیدن میبینی؟

کد پستی به کد پستی @bidary_ir

‌‌ ⚖ رئیس قوه قضائیه در دیدار با نخبگان استان آذربایجان غربی: 🔻 سازمان‌ها و ادارات ما باید جلوه کارآمدی و گره‌گشایی از زندگی مردم باشند و چنانچه این سازمان‌ها خود گرفتار فساد شوند، در کار مردم گره خواهند انداخت و بدین ترتیب برای آنها مشکل مضاعف ایجاد می‌شود. ‌‌ ⚠️ وجود فساد در بخش‌های اقتصادی، تولیدکنندگان و سرمایه گذاران را مردّد و دلسرد می‌کند. ‌‌ 🔻 امنیت اقتصادی مرهون مبارزه با فساد اقتصادی است. ‌‌ 🚫 به هیچ عنوان بانکی اجازه ندارد پس از تملک یک واحد تولیدی، موجبات تعطیلی آن را فراهم آورد و ما با جدیت موضوع کارخانه‌هایی را که پس از تملک از سوی بانک‌ها تعطیل شده‌اند دنبال می‌کنیم. ‌‌ 🔹️ ما به عنوان سرباز نظام، مصمم هستیم که با فساد در هرکجا که باشد مبارزه کنیم و اجازه ندهیم فساد در هیچ کجای نظام اداری لانه کند. ‌‌ ▫️ پرچم مبارزه با فساد در دستان رهبر معظم انقلاب اسلامی است و ما به عنوان سربازان ایشان و سربازان این نظام، مبارزه مجدانه با فساد را دنبال می کنیم. ۱۳۹۹/۱۲/۱۴ #سید_ابراهیم_رئیسی

درس یکصد و نود و نهم تفسیر آیه ۱۸۳ سوره #بقره از تفسیر نور یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَی الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (۱۸۳) ای کسانی که ایمان آورده اید! روزه بر شما مقرّر گردید،همانگونه که بر کسانی که پیش از شما بودند مقرّر شده بود،باشد که پرهیزگار شوید. نکته ها: * تقوا،به معنای خویشتن داری از گناه است.بیشتر گناهان،از دو ریشه غضب و شهوت سرچشمه می گیرند و روزه،جلوی تندی های این دو غریزه را می گیرد و لذا سبب کاهش فساد و افزایش تقواست. * به نظر مفسّران و دانشمندان علوم قرآنی،آیاتی که با خطاب «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا» شروع شده اند،در مدینه نازل شده و جزء آیات مدنی می باشند.فرمان روزه نیز همچون دستور جهاد و پرداخت زکات در سال دوّم هجری صادر گردیده است. آثار و برکات روزه * تقوا و خداترسی،در ظاهر و باطن،مهم ترین اثر روزه است.روزه،یگانه عبادت مخفی است.نماز،حج،جهاد،زکات و خمس را مردم می بینند،امّا روزه دیدنی نیست. روزه،اراده انسان را تقویت می کند.کسی که یک ماه نان وآب وهمسر خود را کنار گذاشت، می تواند نسبت به مال وناموس دیگران خود را کنترل کند.روزه،باعث تقویت عاطفه است.کسی که یک ماه مزه ی گرسنگی را چشید،درد آشنا می شود ورنج گرسنگان را احساس ودرک می کند. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: روزه،نصف صبر است. روزه ی مردمان عادّی،همان خودداری از نان و آب و همسر است، امّا در روزه خواص علاوه بر اجتناب از مفطرات، اجتناب از گناهان نیز لازم است، و روزه ی خاصّ الخاص علاوه بر اجتناب از مفطرات و پرهیز از گناهان،خالی بودن دل از غیر خداست. روزه،انسان را شبیه فرشتگان می کند، فرشتگانی که از خوردن و آشامیدن و شهوت دورند. * رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:هرکس ماه رمضان را برای خدا روزه بدارد،تمام گناهانش بخشیده می شود. چنانکه در حدیث قدسی نیز آمده است که خداوند می فرماید:«الصوم لی و انا اجزی به»روزه برای من است و من آن را پاداش می دهم. اهمیّت روزه به قدری است که در روایات پاداش بسیاری از عبادات را همچون پاداش روزه دانسته اند. هرچند که روزه بر امّت های پیشین نیز واجب بوده،ولی روزه ی ماه رمضان، مخصوص انبیا بوده است و در امّت اسلامی،روزه رمضان بر همه واجب شده است. رسول خدا صلی الله علیه و آله که فرمود:برای هر چیز زکاتی است و زکات بدنها،روزه است. پیام ها: ۱- خطابِ زیبا،گامی برای تأثیر گذاری پیام است. «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا» در حدیثی از تفسیر مجمع البیان می خوانیم:لذّت خطاب «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا» سختی روزه را آسان می کند.اگر والدین بخواهند که فرزندشان به سخنانشان گوش دهند،باید آنان را زیبا صدا زنند. ۲- از شیوه های تبلیغ آن است که دستورات مشکل،آسان جلوه داده شود.این آیه می فرماید:فرمان روزه مختص شما مسلمانان نیست،در امّت های پیشین نیز این قانون بوده است.و عمل به دستوری که برای همه امّت ها بوده،آسان تر از دستوری است که تنها برای یک گروه باشد. «کَما کُتِبَ عَلَی الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ» ۳- قرآن،فلسفه بعضی احکام همچون روزه را بیان داشته است.زیرا اگر مردم نتیجه ی کاری را بدانند،در انجام آن نشاط بیشتری از خود نشان می دهند.«لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ» @alquran_ir

#سفارشهای_امام_صادق_عليه_السّلام_به_عبداللَّه_بن_جندب (۵۷) از آیت الله مصباح یزدی ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭﯼ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﻧﻌﻤﺖ‌ﻫﺎﯼ ﻭﻳﮋﻩ ﯼ ﺍﻟﻬﯽ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ: اﮔﺮ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﮐﺮﺩﻧﺪ، ﻫﺪﻑ ﺭﺍ ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺘﯽ ﻫﻢ ﻋﻤﻞ ﮐﺮﺩﻧﺪ، ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﭼﻴﺰﯼ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻢ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ؟ ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﺕ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻪ ﺻﻠﺎﺣﺸﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺪﻫﺪ؟ ﻣﺤﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﻴﻞ ﻧﻴﺴﺖ، ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺗﺎ ﺍﻧﺴﺎﻥ‌ﻫﺎ ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﯼ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ، ﺭﺍﻩ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺭﺍ ﻃﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻓﻴﻮﺿﺎﺕ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ‌ﻫﺎﯼ ﺍﺑﺪﯼ ﺍﻭ ﻧﺎﻳﻞ ﺷﻮﻧﺪ. ﺍﺻﻠﺎ ﻫﺪﻑ ﺍﻟﻬﯽ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﺭﺍﻩ ﺩﺭﺳﺖ ﺭﺍ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻴﺮﻭﻳﺶ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﻋﻤﻞ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﻧﻨﻤﻮﺩ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺵ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﻧﮑﻨﺪ. ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﻋﺼﻴﺎﻥ ﻭ ﺗﻤﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻳﺎﺩ ﺧﺪﺍ ﻏﻔﻠﺖ ﻭﺭﺯﻳﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻧﻌﻤﺖ‌ﻫﺎﯼ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻣﯽ‌ﺩﻫﺪ، ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺍﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺭﺍﻩ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻭ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﺧﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻧﮑﻨﺪ؟ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻔﻌﺸﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ، ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ. ﺍﺯ ﻧﻌﻤﺖ‌ﻫﺎﯼ ﺁﺧﺮﺕ، ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ﺗﺰﺍﺣﻤﯽ ﺑﺎ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺑﻪ ﻗﺪﺭﯼ ﮐﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻟﻴﺎﻗﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ: ﺟﻨﺔ ﻋﺮﺿﻬﺎ ﮐﻌﺮﺽ ﺍﻟﺴﻤﺎﺀ ﻭ ﺍﻟﺄﺭﺽ؛ ﺑﻬﺸﺘﯽ ﮐﻪ ﮔﺴﺘﺮﻩ ﺍﺵ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﺁﺳﻤﺎﻥ‌ﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺷﺎﻥ ﻣﯽ‌ﮔﺬﺍﺭﺩ. ﻫﺮ ﻗﺪﺭ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﻨﺪ ﻣﻀﺎﻳﻘﻪ ﺍﯼ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﺑﻬﺸﺖ ﻭ ﻧﻌﻤﺖ‌ﻫﺎﯼ ﺁﻥ ﻣﺜﻞ ﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺜﻠﺎ ﺍﮔﺮ ﮐﻤﯽ ﻏﺬﺍ ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ ﺳﻴﺮ ﺷﻮﻧﺪ ﻳﺎ ﺍﮔﺮ ﺯﻳﺎﺩ ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ ﻣﺮﻳﺾ ﺷﻮﻧﺪ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎ ﺗﺰﺍﺣﻤﯽ ﻧﻴﺴﺖ. ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﭼﻴﺰﯼ ﺗﻤﺘﻊ ﺑﺮﺩﻧﺪ، ﺧﺴﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﻳﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﻨﺪ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎ ﻧﻪ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﻧﻪ ﻣﻠﺎﻟﺖ، ﻧﻪ ﺿﻌﻒ، ﻧﻪ ﺩﺭﺩ،... ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺪﺍ ﻣﯽ‌ﺩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺟﺎ ﭼﻪ ﻋﺎﻟﻤﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻪ ﻧﻌﻤﺖ‌ﻫﺎﻳﯽ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﺵ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ‌ﺩﻩد! ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﭘﻴﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﺩﺭ ﺁﺧﺮﺕ ﻫﻴﭻ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺷﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ‌ﮔﻴﺮﺩ، ﺣﺘﯽ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺗﺼﻮﺭ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻘﻠﺸﺎﻥ ﻣﯽ‌ﺭﺳﺪ. ﻣﻌﻤﻮﻟﺎ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺼﻮﺭﯼ ﺍﺯ ﭼﻴﺰﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ؛ ﺍﻣﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﻧﻌﻤﺖ ﻣﯽ‌ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺗﺼﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ: ﻓﻴﻬﺎ ﻣﺎ ﺗﺸﺘﻬﻴﻪ ﺍﻟﺄﻧﻔﺲ ﻭ ﺗﻠﺬ ﺍﻟﺄﻋﻴﻦ. ﺩﺭ ﺟﺎﻳﯽ ﻫﻢ ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﻟﻬﻢ ﻣﺎ ﻳﺸﺎﺅﻥ ﻓﻴﻬﺎ ﻭ ﻟﺪﻳﻨﺎ ﻣﺰﻳﺪ؛ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﻣﯽ‌ﺩﻫﻴﻢ، ﺑﻴﺶ ﺗﺮ ﻫﻢ ﻣﯽ‌ﺩﻫﻴﻢ. @nazz_ir

فرزندان آگاه (۳) در اين جا در طى چند فصل حقوق والدين را از منظر آيات قرآن و اهل بيت عليهم السلام بررسى كرده و به مهم ترين آنان اشاره مى كنيم ، به اميد آن كه بتوانيم نسلى صالح و سالم پرورش داده و آنان را به ايفاى نقش خود در جامعه و وظايفشان در قبال پدر و مادر آشنا نمائيم. فصل اول : اهميت حقوق پدر و مادر  خداوند متعال از همان روز نخست كه انسان را آفريد و از حضرت آدم و حوا نسل بشر تداوم يافت به توسط تمام پيامبران الهى مقام و منزلت پدر و مادر را بيان كرده و حقوق عظيم آنان را به فرزندان اعلام نمود. خداوند متعال در برخى از آيات به اين حقيقت تصريح نموده و عالى ترين آموزش اخلاقى را كه در حقيقت بارزترين منشور حقوق بشر مى باشد به نمايش مى گذارد و حقوق پدر و مادر را در كنار توحيد كه بالاترين هدف اديان الهى است بيان كرده و مى فرمايد: و اذ اءخذنا ميثاق بنى اسرائيل لا تعبدون الا الله و بالو الدين احسانا از بنى اسرائيل پيمان گرفتيم كه جز خدا را نپرستيد و به پدر و مادر نيكى و احسان نمائيد. و هم چنين يحياى پيامبر را به خاطر رعايت حقوق پدر و مادر ستوده و اعلام مى دارد كه: و برا بوالديه و لم يكن جبارا عصيا او نسبت به پدر و مادرش نيكوكار و خوشرفتار بود و هرگز نافرمان و متمرد نبود. و حضرت عيسى بن مريم عليه السلام با افتخار تمام مى گويد: و برا بوالدتى و لم يجعلنى جبارا شقيا خداوند مرا نسبت به مادرم نيكو كار قرار داده و جبار و شقى نگردانيد. و در نهايت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نيز چون از نعمت پدر و مادر محروم بود آرزو مى كرد كه اگر پدر و مادرش زنده بودند به آنان خدمت كرده و رضايت آنان را جلب مى كرد. قرآن در آيات متعددى به حقوق مهم والدين اشاره كرده و فرزندان متعهد را به رعايت آنان دعوت مى كند. از جمله در سوره نساء، نيكى به والدين را بعد از توحيد قرار داده و مى فرمايد: و اعبدوا الله و لا تشركوا به شيئا و بالو الدين احسنا و بذى القربى و اليتامى و المساكين و الجار ذى القربى و الجار الجنب و الصاحب بالجنب و ابن السبيل و ما ملكت اءيمانكم ان الله يحب من كان مختالا فخورا یعنی: و خدا را بپرستيد! و هيچ چيز را همتاى او قرار ندهيد! و به پدر و مادر، نيكى كنيد؛ همچنين به خويشاوندان و يتيمان و مسكينان، و همسايه نزديك، و همسايه دور، و دوست و همنشين، و واماندگان در سفر، و بردگانى كه مالك آنها هستيد؛ زيرا خداوند، كسى را كه متكبر و فخر فروش است، (و از اداى حقوق ديگران سرباز مى زند) دوست نمى دارد. خداوند متعال در سوره اسراء به حقوق ديگرى اشاره كرده و فرزندان را به مهر ورزى و دعاى به والدين دعوت مى كند: و اخفض لهما جناح الذل من الرحمة و قل رب ارحمهما كما ربيانى صغيرا یعنی: و بالهاى تواضع خويش را از محبت و لطف، در برابر آنان فرود آر! و بگو: پروردگار! همان گونه كه آنها مرا در كوچكى تربيت كردند، مشمول رحمتشان قرار ده! @amn_org

گاو مشت حسن!!!

‌ رهبر انقلاب با ابراز ناخرسندی از گرانی‌ها و مشکلات معیشتی: این وضع در آستانه عید غصه بزرگی ایجاد کرده است. البته اجناس مانند میوه‌ها فراوان است اما قیمت‌ها بسیار بالاست که سود این قیمت بالا هم به جیب باغداران زحمتکش نمی‌رود، بلکه نصیب دلال‌ها و واسطه‌های سودجو می‌شود و ضرر آن به مردم می‎‌رسد. ‌ ‌این مشکلات، همه راه‌حل دارد و بارها در جلسات متعدد این نکات را تذکر داده و راه‌حل‌های مورد نظر کارشناسان را به مسئولان گفته‌ایم.

💠💜💠💜💜💠💜💜💠💜💜 💌 در محضر صحیفه: ۷۱ دعای هشتم - فراز هشتم 🍀وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاء🍀ِ(۲) خدایا پناه میبریم به تو از شماتت دشمنان دشمنی چون شیطان همان دشمن آشکار 👈همان که وقتی بر ما مسلط میشود و به گناه مبتلایمان میکند🙌 👿با خوشحالی خارج از وصفش شماتت و زبان درازی هم میکند! 💓خدایا به تو پناه میبریم از دشمنانی چون جریان عمومی کفر و نفاق و استکبار🇺🇸🇬🇧 و‌ شماتت آنها نسبت به جامعه مؤمنین که منتظر دیدن گرفتاری یا ضعف و سستی ما هستند تا تبلیغات گستردهٔ همراه با ملامت و سرزنش خود را آغاز کنند📡 و اعتقاداتمان را زیر سؤال سؤال ببرند📢 💟 خدایا به تو پناه میبریم؛ آن زمان که چون در برابر دشمن ضعف نشان نمیدهیم و بر خلاف خواست او حرکت میکنیم .🚩🕋 به میدان شماتت می آید تا سرکوب و تخریبمان کند جریان سازی میکند و زبان تندش را علیه ما به کار میگیرد 💟خدایا به تو پناه میبریم از این همه زمینه های ملامت 💟به تو پناه میبریم تا به بلایی دچار نشویم که باعث شماتت دشمن شود 💓خدایا اگر هم به بلایی مبتلا شدیم کمک کن تا در برابر تیر خطرناک شماتت دشمن کم نیاوریم 💓خدایا یاریمان کن تا آنجا که به اختیار ماست، با سوء تدبیر و ضعف عملکرد باعث شماتت دشمن نشویم و دشمن را شاد نسازیم 👈خداوندا؛ از ضعف و کم کاری و بی دقتی هایمان که سبب میشود زبان دشمن بر ما باز شود به تو پناه میبریم💟 💟💧💧💧💧💟💧💧💧💧💟 @sahifeh_ir

‏‎برگی زرین از #چهل_حدیث امام خمینی(۱۴۹) ‏‏ادامه سخن در شرایط توبه ‏‏پس به واسطه ریاضات جسمیه و امساک از مقوّیات و مفرّحات و گرفتن روزه مستحبی و یا واجبی، اگر به عهده اوست، گوشت حاصل از معاصی یا در ایام ‎‏معاصی را ذوب کند. و به واسطه ریاضات روحیه و عبادات و مناسک، حظوظ طبیعت را تدارک کند، زیرا که در ذائقه روح صورت لذات طبیعیه موجود است، و تا آن صورتها متحقق است، نفس متمایل به آنها و قلب عاشق به آنهاست، و بیم آن است که خدای نخواسته باز نفس سرکشی کند و عنان را از دست بگیرد. پس بر سالک راه آخرت و تائب از معاصی لازم است که الم ریاضت و عبادت را به ذائقه روح بچشاند، و اگر شبی در معصیت و عشرت به سر برده، تدارک آن شب را بکند به قیام به عبادت خدا، و اگر روزی را به لذات طبیعیه نفس را مشغول کرده، به صیام و مناسک مناسبه جبران کند، تا نفس بکلی از آثار و تبعات آن، که حصول تعلقات و رسوخ محبت به دنیاست، پاک و پاکیزه شود. البته توبه در این صورت کامل تر می شود و نورانیت فطریّه نفس عود می کند. و پیوسته در خلال اشتغال به این امور تفکر و تدبر کند در نتایج معاصی و شدت بأس حق تعالی و دقت میزان اعمال و شدت عذاب عالم برزخ و قیامت، و بفهمد و به نفس و قلب بفهماند که تمام این ها نتایج و صور این اعمال قبیحه و مخالفتهای با مالک الملوک است، امید است که پس از این علم و تفکر نفس از معاصی متنفر شود و انزجار تام و تمام برایش حاصل شود، و به نتیجه مطلوبه در باب توبه برسد و توبه او کامل و تمام شود.‏ ‏‏پس، این دو مقام از متممات و مکملات منزل توبه است. و البته انسان که در مرحله اولی می خواهد وارد منزل توبه شود گمان نکند آخر مراتب را از او خواستند، و به نظرش راه صعب و منزل پر زحمت آید و یکسره ترک آن کند. هر مقداری که حال سالک طریق آخرت اقتضا می کند، همان اندازه مطلوب و مرغوب است. پس از آنکه وارد طریق شد، راه را خدای تعالی بر او آسان می کند. پس نباید سختی راه انسان را از اصل مقصد باز دارد، زیرا که مقصد خیلی بزرگ و مهم است. اگر عظمت مقصد را بفهمیم، هر زحمتی در راه آن آسان می شود. آیا چه مقصدی از نجات ابدی و روح و ریحان همیشگی بالاتر است، و چه خطری از شقاوت سرمدی و هلاکت دائمی عظیم تر است؟ با ترک توبه و تسویف و تأخیر آن ممکن است انسان به شقاوت ابدی و عذاب خالد و هلاک دائم برسد، و با دخول در این منزل، ممکن است انسان سعید مطلق شود و محبوب حق گردد. پس وقتی مقصد بدین عظمت است، از زحمت چند روزه چه باک است.‏ ‏‏و بدان که اقدام به قدر مقدور هر چه هم کم باشد مفید است. مقایسه کن امور آخرتی را به امور دنیایی که عقلا [اگر]‏‏ ‏‏نتوانستند به مقصد عالی خود برسند، از‏ ‎‏مقصد کوچک دست بر نمی دارند، و اگر مطلوب کامل را نتوانستند تحصیل کنند، از مطلوب ناقص صرف نظر نمی کنند، تو نیز اگر به کمال آن نمی توانی نایل شوی، از اصل مقصد و از صرف حقیقت آن باز نمان و هر مقداری ممکن است در تحصیل آن اقدام کن.‏ @nyaz_ir

فرزندان آگاه (۴) ادامه سخن در مورد اهميت حقوق پدر و مادر در مورد حقوق والدين مطالب فراوانى در متون دينى ديده مى شود كه ما نخست به طور كلى به نقل چند حديث در اين رابطه مى پردازيم، آن گاه در فصل بعدى به شمارى از حقوق والدين اشاره خواهيم كرد. حقوق والدين از منظر اهل بيت عليهم السلام: امام صادق عليه السلام مى فرمايد: نيكى به پدر و مادر از معرفت عميق شخص به پروردگارش سرچشمه مى گيرد، زيرا هيچ عبادتى در رساندن يك فرزند به رضايت پروردگار متعال، سريع تر و نزديك تر از نيكى به پدر و مادر مسلمان به خاطر خدا نيست، چون كه حقوق والدين از حق خدا ناشى مى شود به شرطى كه پدر و مادر در راه دين خدا و سنت پيامبر صلى الله عليه و آله باشند. چون چنين پدر و مادرى هيچ گاه فرزندشان را از راه خير به سوى شر و از طاعت به سوى عصيان دعوت نمى كنند، پس در معاشرت با آنان مدارا و ملايمت كن! اذيت و ناراحتى هاى آنان را تحمل نما، هم چنان كه آنان آزار و اذيت تو را در دوران كودكى به جان خريدند، و در خوراك و پوشاك همچنان خداوند متعال به تو وسعت داده تو هم آنان را در مضيقه قرار مده، چهره ات را از آنان بر مگردان، صدايت را از صداى آنان بالاتر مبر، كه اين در حقيقت تعظيم خداست و با آنان نيكو سخن بگو و نرم و لطيف باش، همانا كه خداوند پاداش نيكو كاران را ضايع نمى كند. دعاى امام چهارم عليه السلام براى پدر و مادر: بارالها! پدر و مادر مرا به كرامت خود و درود از سويت اختصاص ده، اى مهربان ترين مهربانان. خداوندا! بر محمد و آلش درود فرست و دانستن آن چه درباره ايشان بر من لازم است به من الهام كن، و آموختن همه واجبات را بى كم و كاست برايم فراهم نما، آن گاه مرا به آن چه در اين زمينه الهام كرده اى به كارگير، و توفيقم ده، نسبت به آن چه به من بصيرت مى دهى اقدام كنم، تا به كار بستن چيزى از آن چه به من تعليم داده اى از دستم نرود و اركان بدنم از خدمتى كه به من الهام فرموده اى احساس سنگينى نكند. خداوندا! چنان كن كه از هيبت پدر و مادرم بسان هيبت سلطان خود كامه بيمناك باشم، و به هر دو چون مادرى مهربان نيكى نمايم، و اطاعت از آنان و خوش رفتارى با آنان را در نظرم از لذت خواب در چشم خواب آلودم شيرين تر و براى سينه ام از شربت گوارا در ذائقه تشنه ام گواراتر گردان، تا خواسته ايشان را بر خواسته خودم ترجيح دهم، و خرسندى آنان را بر خرسندى خود مقدم دارم، و خوبى ايشان را درباره خود هر چند اندك باشد زياد بينم، و نيكويى خود را درباره آنان هر چند بسيار باشد كم شمارم. خداوندا! صدايم را در محضر آنان ملايم كن، و گفتارم را بر آنان خوشايند فرما، و خلق و خويم را نسبت به آنان نرم كن، و قلبم را بر آنان ها مهربان ساز، و مرا نسبت به هر دو خوش رفتار و دلسوز قرار ده. ادامه این دعای دل انگیز را در شماره بعد بخوانید @amn_org

نمی خواهند یا نمی توانند؟؟؟؟

#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۲۵۸) وَمَنْ كَابَدَ الاُْمُورَ عَطِبَ،  حکمت ۳۴۹ نهج البلاغه و كسى كه (بى مقدمه) به سراغ كارهاى سخت رود هلاك مى شود. بخش چهارم: در چهارمين نكته مى فرمايد: «كسى كه (بى مقدمه) به سراغ كارهاى سخت وسنگين برود هلاك مى شود»؛ (وَمَنْ كَابَدَ الاُْمُورَ عَطِبَ). «كابد» از ماده «مكابدة» به معنى درگير شدن سخت با كارى است و «عَطِب» از ماده «عَطَب» بر وزن «نسب» به معناى هلاكت است. اين گفتار حكيمانه دو تفسير دارد: نخست اينكه انسان هنگامى كه مى خواهد به سراغ كارهاى مهم وسخت برود بايد پيشبينىهاى لازم و مقدمات كار را از هر نظر فراهم كند. در غير اين صورت گرفتار مى شود و به هلاكت مى رسد. تفسير ديگر اينكه انسان چون به سراغ كارى مى رود در صورتى كه با مشكلات سخت يا بن بست ها روبرو شد نبايد اصرار ورزد و لجوجانه ادامه دهد كه مايه هلاكت اوست. بنابراين نه بدون مقدمه بايد به سراغ كارهاى مهم رفت و نه لجوجانه در انجام كارهاى سخت اصرار داشت كه هر دو مايه از بين رفتن نيروها و قواى انسان و هلاكت است. البته هلاكت در اينجا ممكن است به معناى مرگ يا كنايه از ناتوانى شديد واز دست دادن نيروها باشد. @nahj_ir

درس دویست تفسیر آیه ۱۸۴ سوره #بقره از تفسیر نور أَیّاماً مَعْدُوداتٍ فَمَنْ کانَ مِنْکُمْ مَرِیضاً أَوْ عَلی سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِنْ أَیّامٍ أُخَرَ وَ عَلَی الَّذِینَ یُطِیقُونَهُ فِدْیَهٌ طَعامُ مِسْکِینٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ وَ أَنْ تَصُومُوا خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (۱۸۴) چند روزی معدود(روزه بر شما مقرّر شده است)،ولی هر کس از شما بیمار یا در سفر باشد،پس(به همان)تعداد از روزهای دیگر(را روزه بگیرد)و بر کسانی که طاقت روزه ندارند(همچون بیماران مزمن و پیرمردان و پیرزنان)،لازم است کفّاره ای بدهند،مسکینی را اطعام کنند.و هر کس به میل خود بیشتر نیکی کند (وبیش از مقدار واجب،طعام بدهد)،برای او بهتر است،ولی اگر(آثار روزه را) بدانید،(می فهمید که) روزه گرفتن،برایتان بهتر است.(و هرگز به روزه خواری معذوران،غبطه نمی خوردید.) نکته ها: * یکی از معانی باب افعال در زبان عربی،سلب است.مثلاً کلمه«عُجْمه»به معنای گنگی است،وقتی به باب افعال می رود و«اعجام»می شود،به معنای از بین بردن گنگی است.در این آیه نیز کلمه «یُطِیقُونَهُ» به معنای سلب طاقت و توان است. * تسلیم فرمان خدا بودن،ارزش است.اگر دستور روزه گرفتن داد،باید روزه گرفت و اگر حکم به افطار کرد،باید روزه را شکست. در مجمع البیان آمده است:گروهی از اصحاب پیامبر حتّی در حال سفر روزه گرفته و مایل نبودند که روزه خود را بشکنند.رسول اکرم صلی الله علیه و آله آنان را گناهکار خواندند.امام صادق علیه السلام فرمود:اگر کسی در سفر روزه بگیرد،من بر جنازه ی او نماز نمی گزارم. در تفسیر قرطبی نیز آمده که رسول اکرم صلی الله علیه و آله در سفر از مدینه به مکّه در ماه رمضان،آب خواستند،آنگاه ظرف آب را بر سر دست گرفتند تا مردم ببینند و سپس از آب میل فرمودند. به هر حال اگر مسافر یا مریضی روزه گرفت،روزه اش باطل و باید قضای آنرا به جا آورد. امام صادق علیه السلام فرمودند:حتّی اگر مادری نسبت به شیر کودک یا جنین نگرانی داشت،باید روزه خود را افطار نماید و این نشانه ی رأفت خداوند است. پیام ها: ۱- اسلام برای هر فرد در هر شرایطی،قانون مناسب دارد.در این آیه،حکم مسافران، بیماران و سالمندان بیان شده است. «فَمَنْ کانَ مِنْکُمْ مَرِیضاً أَوْ عَلی سَفَرٍ» ۲- شرایط نباید فلسفه کلّی حکم و آثار و منافع آنرا تماماً از بین ببرد.اگر انسان مریض یا مسافر در شرایطی نمی تواند روزه بگیرد،باید در ایام دیگری قضا کند تا از منافع روزه برخوردار شود. «فَعِدَّهٌ مِنْ أَیّامٍ أُخَرَ» ۳- قصد سفر،به تنهایی مانع روزه نیست،در سفر بودن لازم است. «عَلی سَفَرٍ» ۴- قضای روزه،زمان خاصّی ندارد. «فَعِدَّهٌ مِنْ أَیّامٍ أُخَرَ» ۵- توانایی،شرط تکلیف است. «عَلَی الَّذِینَ یُطِیقُونَهُ» ۶- تغذیه ی فقرا،در متن احکام جاسازی شده است. «طَعامُ مِسْکِینٍ» ۷- عباداتی سبب رشد و قرب بیشتر است که با علاقه و رغبت باشد. «فَمَنْ تَطَوَّعَ» ۸- دستورات الهی بگونه ای است که حداقل را بر همه واجب کرده است و بیش از آن را به اختیار انسان می گذارد.در این آیه سیر کردن یک گرسنه واجب، ولی بیش از آن به عنوان عمل مستحبّی در اختیار خود انسان است. «فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ» ۹- انجام دستورات خداوند،آثار خوبی دارد که به خود انسان باز می گردد نه خدا.«أَنْ تَصُومُوا خَیْرٌ لَکُمْ» @alquran_ir

فرزندان آگاه (۵) ادامه دعاى امام چهارم عليه السلام براى پدر و مادر: خداوندا! به آن ها به پاس تربيت من، جزاى نيكو عنايت فرما و در مقابل آنكه مرا گرامى داشتند پاداش نيكو عطا فرما، و هر رنجى را كه در كودكى نسبت به من تحمل كرده اند، در حق ايشان محفوظ بدار. خداوندا! اگر از جانب من آزارى به آنان رسيده، يا از من ناخوشايندى ديده اند، يا حقى از آنان به وسيله من از بين رفته همه را موجب پاك شدن آنان از گناهانشان و مايه بلندى مقامشان و افزونى حسناتشان قرار ده، اى كه بدى ها را با چندين برابر به خوبى تبديل مى كنى . پروردگارا! اگر در گفتار من از اندازه بيرون رفته اند، يا در عملى نسبت به من زياده روى نموده اند، يا حقى را از من ضايع كرده اند يا از وظيفه پدر و مادرى درباره من كوتاهى نموده اند، من اين حق خود را به آنان بخشيدم، و آن را مايه احسان بر آن ها قرار دادم، و از تو مى خواهم، كه وزر و وبال آن را، از دوش آنان بردارى، زيرا كه من نسبت به خود، آنان را متهم نمى كنم، و آنان را در مهربانى در حق خودم سهل انگار نمى دانم و از آن چه درباره ام انجام داده اند، ناراضى نيستم. خداوندا! رعايت حق آنان بر من واجب تر، و احسانشان نسبت به من ديرين تر، و نعمت شان بر من بيشتر از آن است كه آنان را از روى عدل قصاص كنم، يا نسبت به ايشان مانند آن چه نموده اند رفتار كنم، اى خداى من ! اگر چنين كنم پس روزگار طولانى كه در تربيت من سپرى كرده اند، و رنج هاى زيادى كه در نگهدارى من تحمل نموده اند، و آن همه كه بر خود تنگ گرفتند، تا به زندگى من گشايش بخشند، چه مى شود؟ هيهات! كه پدر و مادرم بتوانند حق خود را از من بستانند، و من نمى توانم حقوقى را كه از آن ها بر عهده دارم جبران نمايم، و وظيفه خدمت آنان را انجام دهم پس بر محمد و آلش درود فرست، و مرا يارى ده! اى بهترين كسى كه از تو يارى مى جويند، و مرا توفيق ده، اى هدايت كننده اى كه به او روى مى آوردند، در آن روز كه همه بدون آن كه بر آنان ستم شود، پاداش مى بينند، مرا در زمره آنان كه عاق پدر و مادرند، قرار مده. خداوندا! بر محمد و آل او و نسل او درود فرست و پدر و مادرم را به بهترين چيزى كه پدران و مادران بندگان با ايمانت را به آن امتياز داده اى مخصوص گردان، اى مهربان ترين مهربانان. بارالها! ياد آنان را در تعقيبات نمازهايم و در اوقات شب و ساعات روزم، از صفحه قلبم دور مدار. معبودا! بر محمد و آلش درود فرست و مرا به بركت دعايى كه براى آنان دارم بيامرز و آنان را به خاطر خوبى هايى كه در حق من داشته اند، مشمول آمرزش حتمى خود قرار ده، و به شفاعت و ميانجى گرى من از آنان به طور حتمى خوشنود شو، و آنان را با بزرگوارى و كرامت به سرمنزل مقصودشان در بهشت برين برسان. خداوندا! اگر پدر و مادرم را پيش از من آمرزيدى پس ايشان را شفيع من قرار ده و اگر مرا قبل از آنان مورد آمرزش قرار دادى پس ‍ مرا شفيع ايشان بنما تا در پرتو مهربانى ات در سراى كرامت، و جايگاه مغفرت و رحمتت گرد آئيم، زيرا كه تو صاحب فضل بزرگ و نعمت ديرين هستى و تو مهربان ترين مهربانانى (دعای ۲۴ صحیفه سجادیه) @amn_org

باید محاکمه شود..... @bidary_ir