هرشب با بیقرار اصفهانی پند حکایت شماره ۵۰ (گفتگوی موز مغرور با چغندر) شبی موزی چغندر را صدا کرد میان انجمن  بر او جفا به کرد به او گفتا مگر تو میوه هستی که اینجا در  میان ما  نشستی برو قدری تو بر حالت نظر کن نشین با شلغم و از ما حذر کن چغندرگفت وبااواین سخن را تو غره  گشته ای قدری مدارا توبالابرده ای خودراچه حاصل به حال  اغنیا  باشی تو  شامل ولی من  جابگاهم  بین  مردم منم  قُوت  عوام  مانند  گندم چوارزانم همه جاحاضرهستم در کبر و غرور بر خود ببستم اگر    با   اغنیا‌    کمتر  نشینم کمر‌در پیششان کی خم نمایم چه زیبا گفته ای ای (بیقرارا) مشو  غره  مَخَر   قهر  خدا را بیقرار اصفهانی

این حسین کیست این حسین کیست که درکُنج دلم جا دارد ریشه  در  هستی  من دارد  و  مأوا  دارد کربلایش   به   خدا   کرده   مرا     دیوانه چشم  من   بر حرم اش   میل  تماشا دارد بیقرار اصفهانی

بازی  چرخ  و  فلک کن   تماشا   بازی  چرخ  و فلک  را ره مده در کار خود دوز  و کلک  را باحقیقت  باش  واز رندی جدا  شو خوش  نگهدارحرمت نان و نمک را بیقرار  اصفهانی

هرشب با بیقرار اصفهانی (پند حکایت شماره  ۵۱) برادر برادر  را   برادر  یار  و  غمخوار برادر   را    خدا    باشد   نگهدار چرا غافل   ز   احوالش توباشی زبی مهری چراقلب اش خراشی برادر   میوه   روی  زمین  است که  او ازهر رفیقی بهترین است برادر    یادگار     مادر    توست بوقت  ناعلاجی   یاور    توست برادر    را   پدر  گفته  نکو   دار توقلب اش را زهجرخود میازار برادر افتخارش   بر   تو   باشد چو بیند روی توخونش بجوشد برادر   را    مده   غصه  ز   دوری که  تو   باشی  مسافر  در عبوری برادرتکیه گاهش جزتوکس نیست بپرسی حال‌ او همواره کافیست برادر سایبان   خستگی   هاست دلش  بارانی  و  آبی    دریاست برادر را   از   او  غافل     نمانی به امدادش بِرس  گر   میتوانی برادر  را خطایش  کن  فراموش اگر  دیدی بگیرش تو  در آغوش برادر  بی   تو   آرامش    ندارد برای  دیدنت   لحظه      شمارد برادر   غصه   هجر     تو    دارد اگر غفلت  کنی جان  می سپارد نگه کن او به عشقت (بیقرار )است بودچشمش به درچشم انتظاراست بیقرار اصفهانی

https://eitaa.com/bigharar_esfahani لینک بیقرار اصفهانی ایتا

هر شب با بیقرار اصفهانی (پند حکایت شماره ۵۲) پادشاه و  نگهبان و سرما ################ پادشاهی شد برون از قصر خویش بود سرما و به وقت   گرگ و میش سوز و  سرما  بی حد و  بسیار بود رفت  و  آمد  بهر   او    دشوار بود ناگهان    دیدش    نگهبانی    عیان پیرمردی   بس   وزین   و   مهربان گفت   و   ای   بنده  ترا  سرما  نبُد کس  کمک  بر  حال و احوالت نشد گفت  و  شه  چاره  نباشد پس مرا من   نمی گردم    به    دنبال   چرا سازم وسوزم بدین احوال خویش عادتم   باشد   شها   با قلب  ریش شاه    گفتا   چاره ی   کارت   منم غم مخور زیرا که  غمخوارت منم من   ترا  پوشم  لباس  گرم  و نرم می دهم   کاری   مناسب   از  کرم الغرض   آن   پیرمرد   دلگرم   شد او  دلش  از   گفته اش   آزرم  شد شد فراموشش سخن آن شهسوار شد   جفا  بر   پیر   قصه   آشِکار شاه رفت و  تاب او   بی تاب شد طاقت    سرما    دگر   او  را  نبُد سوز و سرما استخوانش را گرفت (وعده)  آمد  عاقبت جانش گرفت (بیقرارا)  دلخوش از  وعده مباش میرسی  آخر  به  مقصد  با  تلاش بیقرار اصفهانی

قابل توجه دوستان هیئتی دوستان اکنون زمان وحدت است دور هم بودن همانا دعوت است قلب (مولا ) را چرا می شکنید تفرقه آتش به جان هیئت است بیقرار اصفهانی

دست  شیطانی دست شیطانی به میان‌ من‌ و توست خنجر   فتنه   به  جان  من و توست ای  که   خواب   غفلتی   بیدار   شو تفرقه    دانی   زیان   من  و  توست بیقرار اصفهانی

بیقرارم بی قرار شعرهای بیقرار تابرم بهره زاشعارجناب بیقرار عاشق آل علی و بیقرار اهلبیت شاعرنامی بیابانی تخلص بیقرار (حاج جواد تمیزی )

روز کارگر بر رزمندگان جبهه صنعت و تلاش مبارک باد با   صلابت     پر  توانی  کارِگر بی بدیل    گنج  نهانی    کارِگر همچوکوهی باصلابت بی نظیر محکمی   تا   پای  جانی  کارِگر رونق کشورهمی دردست توست قهرمانی       قهرمانی      کارِگر روز   تو  باشد  مبارک  بس  نکو تا    ابد   جاوید     مانی   کارِگر (بیقرارم )   من   دعا  گوی شما با    صلابت     پر   توانی  کارِگر بیقرار اصفهانی