(تقدیم به همسرم بانوی عشق) روزت مبارک همسرم    ای    نسترن    نیلوفرم تو    گلستان     گلی    تاج   سرم مهربان   دنیای  من  بانوی  عشق ای   تمام   هستی    وای    دلبرم عمر من ای هم نفس با تو خوشم سایه   مهر   تو    باشد   بر  سرم ای  که  میخانه  بود  چشمان   تو می  بریز  بر  جام  من ای ساغرم کن  حلالم  چون  که گاهی غافلم در  عوض  دردت به جانم میخرم (بیقرارم)  بر  تو  من بانوی عشق همسرم    ای    نسترن    نیلوفرم بیقرار اصفهانی دوستان تقدیم کنند به همسران خود

زن آفریدی خدایا   سرو   و  سوسن آفریدی ز   یاس   و  عطر آن زن آفریدی همان  مادر که  جنت زیر  پایش تو    گل  را  بهر   گلشن  آفریدی بیقراراصفهانی (پرویز بیابانی) روز مادر روز  زن مبارک باشد

فاطمه    گوهر   دریای  عفاف جامه دادی به  گدا شام زفاف مادری   اهل   کرم   قبله ما دور  تو جمع  ملائک به طواف بیقرار اصفهانی

خداوندا  به حق نام‌  مادر به حق فاطمه زهرای اطهر گره از  کار مردم  باز فرما به حق مرتضی جان پیمبر بیقرار اصفهانی

زن  زلال    آسمان زن   زلال     آسمان   باشد   خدا حفظش کند بهترین   خلق   جهان باشد   خدا حفظش کند او    فرشته    باشد    و  بس  مهربان و با وفا شکوه هایش  از  زبان   باشد خداحفظش کند گر   چه   باشد  بر سر جنگ و زمانی در ستیز غصه هایش   در  نهان   باشد خداحفظش کند می شود   گاهی    مُفتش    در   پی  اعمال ما زندگی   را   سایبان  باشد  خدا   حفظش کند قافله   سالار   خوبی    بود    گر   مردی  نبود کاروان  را   ساربان   باشد   خدا حفظش کند زن چوزنبوراست ونیشش گر چه تنداما به جا چون عسل شیرین دهان باشدخداحفظش کند گر  چه  بر   اعصابمان  گاهی  شود پتک گران در  عوض  او  مهربان  باشد  خدا حفظش کند نیش  او  گاهی ز  عقرب  گوی سبقت می برد در  عوض  نازش گران باشد خدا حفظش کند زن    بود   دارو   ولیکن    گاهگاهی   تلخِ تلخ زان   شفای  او  عیان  باشد  خدا حفظش کند (بیقرارا)    همسر    خوبی   ترا    داده    خدا او ز  دست  تو به جان باشد خدا حفظش کند بیقرار اصفهانی

بمناسبت تولد امام یادش  بخیر  امام خمینی آن   امام   مهربان    یادش بخیر با شهیدان آن زمان  یادش بخیر همدلی  در   بین    ما‌   غرق خدا پاکی      ایمانمان     یادش بخیر عهد  و   آن پیمانمان  با  عاشقان آن   صفای   بیکران  یادش بخیر سفره   پر   نانمان  بی درد  و غم آن سر  و  سامانمان  یادش بخیر بر    روان  پاک  او صدها    درود حامی  مستضعفان  یادش بخیر (بیقرارم )   یاد   ایشان  کرده ام آن    امام   مهربان   یادش  بخیر بیقرار اصفهانی

بر  دختر خورشید  هزاران صلوات بر  همسر   مه  مثال باران صلوات زهراست ستاره ازجنان آمده است بر   مادر   سادات  عزیزان صلوات بیقرار اصفهانی

فاطمه    گوهر   دریای  عفاف جامه دادی به  گدا شام زفاف مادری    اهل   کرم   قبله   ما دور  تو جمع  ملائک به طواف بیقرار اصفهانی

میلاد  حضرت   زهرا   (س)  مبارک باد باز   یاران    فصل   شادی در  بهاران میرسد بوی   یاس   مهربانی   در    زمستان  میرسد آمده    دنیا    چه    زیبا    غنچه    باغ    نبی مژدهُ     میلاد     زهرا    ماه    تابان   میرسد بلبل  و  گل مست  و شادند جشن طاها آمده می  زساقی از خُم هستی به مستان  میرسد سوسن  و سرو  و صنوبر نسترن غرق نشاط از   قدوم  فاطمه  رحمت  به  بُستان میرسد نسترن   با   یاسمن   نرگس   بخندد  در چمن موسم    گل   آمد  و   شور   هٓزاران  میرسد باز   شور   محشری  در   کائنات   آمد  پدید درشگفتم چون  بهاری در   زمستان  میرسد سوره  کوثر  ملک   خواند  به  گوش مصطفی شادی   آمد   بر  رسول  مِهر  فراوان   میرسد پهنه  عالم   ز   یُمن   مقدمش    غرق   سرور صبح  صادق  بردمید و  مهر  رخشان میرسد باز هم  لطف  خدا  و  بذل  و  احسانش ببین جان  تازه  بر   جهان از  سوی  جانان میرسد تهنیت    بادا  که  جشن    مولد   زهرا   رسید مهر  بی حد   از   کرم   بر   ما محبان میرسد یا علی  مولای  خوبان  بر     شما   بادا  درود فاطمه   آمد   به   دنیا  جشن  خوبان میرسد بیقرارم   ذاکرم   مدح    تو   خواندم   فاطمه بر   تمام   مسلمین    شادی    دوران   میرسد بیقرار   اصفهانی 

چهار  زن قصد   آن  دارم   ترا   پندی   دهم از   کلام و شعر خود  قندی   دهم چار   زن   داری  تو باشی رستگار بر    سرت    تاجی   نهاده   کردگار اولین    زن    مادرت    گوهر   بود از    میان    طاهران     اطهر    بود دومین  زن  خواهرت  بیمار توست روزوشب اندیشه اش تیمار توست سومین  زن   همسرت   بانوی عشق او شریک و همرهت  در کوی  عشق چارمین  زن  دخترت  باشد    بدان خودحدیث عشق ازچشمش بخوان از   خدا  خواهم  که باشی سرفراز در    کنار    یکدگر   با   عز   و   ناز بیقرارا      آفرین      بر     پند    تو چای   ما  شیرین  شده   از  قند  تو بیقرار اصفهانی پرویز بیابانی   التماس دعا

حکایت    دعای    مادر عالِمی  گفتا  که  بودم  در دعا محضر    مولای   عالم    کربلا من خودم دیدم جوانی درحرم گفت ومولایم سلام ای سرورم ناگهان   آمد  ندایی   بر  جوان اَلسَلام بر تو  ز ما در این مکان مات وحیران مانده بودم زین ندا از  خودم بیخود شدم زین ماجرا بر  جوان  گفتم  ترا  دارم  سوال این عنایت ازچه باشدشور وحال این مقامت ازچه آوردی به دست این سعادت برتو باشدحق پرست خواستم   تا   که  بگوید   راز  آن تا   بگویم    من    برای    دیگران گفت و ای عالِم دعای  مادر است لطف   بابا   و   خدای  داور است سالها   خدمت   نمودم    بر   پدر من   غلام   مادرم    بی درد   سر مادرم   گفتا   به  من  روزی  پسر خواهشی   بنما  ز  ما  ای تاج سر گفتمش  بر  من  دعا   کن   مادرم ای  پدر  ای   هستیم   ای   یاورم تا  نظر  بر  من  کند  مولا  حسین هستی     عالم      امیر     عالمین مادرم    اینک   دعایش مستجاب می دهد  مولای  من  اینک جواب ( بیقرارا )   خدمت     مادر    نما تا  شوی  در  زندگی  حاجت  روا بیقرار اصفهانی