هر ثانیه دارم به ۳:۳۰ جمعه فکر میکنم ! که چقد قبلش آرامش داشتیم و حتی یک ثانیه هم ترس امنیت توی وجودمون نبود به اینکه چیکار داشتم میکردم ، برنامم برای فردا چی بود و... امیدوارم هرچه زودتر تموم بشه خستم ، دلم میخواد آروم بخوابم بدون نگرانی از اینکه فردا میتونم عزیزانمو‌ ببینم یا نه

- چند شبه وضعیت سفید ندیدیم ، حیف + اشکال نداره وضعیت سفیدو زندگی کردیم

جنگ بهم فهموند چه چیزایی که فکر نمی‌کردم برام ارزش داشتن

کارآموزی رسما داره اشکمو در میاره