eitaa logo
سرباز رهبر
51 دنبال‌کننده
3.8هزار عکس
1.2هزار ویدیو
120 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از  حجه الاسلام شیخ حسن بابایی
وصيت نامه : شهید محمد مهدي رحمتي طلبة شهيد: محمدمهدي رحمتي خدايا من گناه‌كار بودم، در ميان دنيايي پر از غيبت و تهمت فرو رفته بودم، در دنياي پر از ظلمت فرو رفته بودم، در دنيايي پر از غرور، خودخواهي و رياست‌طلبي فرو رفته بودم؛ در دنيايي پر از اختلاف فرو رفته بودم كه روح معنويت در ميان آن نبود و فقط روح ماديت در ميان آنها تابيده بود. در دنيايي فرو رفته بودم كه هر كجا پا مي گذاشتم پايم فرو مي‌رفت و در ميان گرداب ظلماني شهوت فرو مي‌رفتم، مرا به خود مي‌كشاند، ولي با تماسي كه با منتظران امام زمان -عجل‌الله‌تعالي‌فرجه- داشتم روح معنويت، در من تابيد. ديگر كم‌كم آگاه شدم؛ ديگر دنيا برايم كوچك است؛ ديگر بايد بيايم و به نداي « هل من ناصر ينصرني» امام خميني، لبيك گفته و به جبهة نبرد حق عليه باطل بپيوندم. لذا برنامه اعزام به جبهه را مهيا كردم و از ميان گرداب ظلماني و دنياي پر لجن نجات يافتم. پا به روي تمامي لجن‌ها گذاشته و آمدم. با دنياي معنويت مأنوس شدم و فكر كردم كه كدام مسير را انتخاب كنم؛ ديدم که بالاترين هدف، فناء في‌ لله است. لذا شهادت در راه خدا را انتخاب كردم. خدايا! ديگر از همة آن هواها و هوس‌ها، خودخواهي‌ها و رياست‌طلبي‌ها و اختلاف‌ها بيرون آمده و به لشكر الهي پيوستم و پرواز كردم به سوي ملكوت. ديگر پاي من در آن لجن‌زارها فرو نرفت و نجات يافتم. خدايا! ديگر آمدم با آن عهدي كه به تو بسته بودم وفا كنم و نداي پيامبرگونه امام خميني را لبيك گويم
هدایت شده از  حجه الاسلام شیخ حسن بابایی
نگرانی های پیامبر و تسلّی خداوند"قسمت اول" نگران سرنوشت رهبری: برای رسول خدا به عنوان «رهبر»، تداوم «راه» بسیار مهم بود. فلسفه سیاسی اسلام نیز قالب «امامت» و «وصایت» را برای تداوم راه پیامبر و استمرار حاکمیت اسلامی پس از رحلت آن حضرت، پیش بینی کرده بود. بارها و بارها آن حضرت، نسبت به جانشینی خویش و وصیّ خود، سخن گفته، رهنمود داده و تکلیف را معیّن کرده بود. اما صریح ترین و اساسی ترین و به یادماندنی ترین شکل آن اعلام و تعیین، حادثه «غدیرخم» بود، آن هم با فرمان صریح و قطعی خداوند که حکم پروردگار را به مردم ابلاغ کند. نزول آیه«یا ایها الرسول بلّغ ما انزل الیک من ربّک...» مائده/ 67 در این راستا بود، اما رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم بازهم بیمناک از پیامد این اعلام، و نگران از واکنش مردم نسبت به آن بود، چون رگ و ریشه های جاهلی بازمانده در فکر و دل برخی از اصحاب را می شناخت و کمی تأمّل و درنگ نسبت به اظهار و ابلاغ آن پیام داشت. تأکید آیه بر این که «خداوند تو را از گزند مردم حفظ می کند؛ واللّه یعصمک من الناس» اشعار به همین دلواپسی های پیامبر خدا دارد.پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نسبت به این که قریش، پس از رحلت آن حضرت با علی علیه السلام و مسأله خلافت چه خواهند کرد و مظلومیّت این خاندان و کنار زدن امیرمؤمنان از صحنه سیاسی وحق قطعی و مشروعش، بارها اظهار نگرانی کرده بود و وقایع بعدی را به حضرت علی علیه السلام یادآور شده بود. آن پیامبر دلسوز و آینده نگر، پیش بینی می فرمود که فاسقان و طغیانگران قریش، علی علیه السلام را مظلوم سازند و به آن حضرت چنین ابراز می کرد که: بیم آن دارم که اگر بر سر خلافت و حق خویش با آنان به کشمکش بپردازی و منازعه کنی، تو را بکشند. و می فرمود: امّاالّتی اخافُها علیه، فَغَدْرُقریشٍ به من بعدی آنچه بر او نسبت به آن بیم دارم، آن است که قریش پس از من با او از در نیرنگ و حیله در آیند.و... دیدیم که نگرانی حضرت رسول به جا بود و مظلومیت و محرومیت 25 ساله امیرالمؤمنین از حق خویش، شاهدش.
هدایت شده از  حجه الاسلام شیخ حسن بابایی
نگرانی های پیامبر و تسلّی خداوند"قسمت دوم" نگران مظلومیّت اهل بیت علیهم السلام: کینه های قریش نسبت به بنی هاشم و پیامبر و عترت او، از بین رفتنی نبود. پیامبر هم با چشم بصیرخویش، آینده و مظلومیت خاندانش را می دید و بارها با علی علیه السلام و زهرا علیهاالسلام در این باره سخن گفته و خون گریسته بود. از سخنان اوست که: «ابکی لِذُرّیّتی و ما تصنعُ بهم شرارُ امّتی من بعدی»علی علیه السلام می فرماید: کنار پیامبر خدا نشسته بودیم. حضرت سر بر دامن من گذاشته بود و چشمانش در خواب.سخن از دجّال می گفتیم و بیم از اغواگری هایش، که پیامبر بیدار شد و با چهره ای برافروخته فرمود: بیش از دجّال، بر شما از غیر دجّال بیمناکم. بیم من از پیشوایان و زمامداران گمراه گر و ریخته شدن خون خاندانم پس از من است.این نگرانی ها را حتی در زمان خویش نسبت به مکر و دشمنی یهود با عترتش نیز داشت. در واقعه گم شدن امام حسن و امام حسین علیهماالسلام در دوران کودکی و نگرانی پیامبر و حضرت زهرا علیهاالسلام نسبت به جان آن دو فرزند عزیز و یافته شدن آن دو از زیر درختی در باغ ابی دحداح، پیامبر نگرانی و بیم خویش را از کید یهود نسبت به جان حسن و حسین علیهماالسلام ابراز فرمود.این رشته، بسیار دراز دامن است و به همین اشاره بسنده می کنیم.
هدایت شده از  حجه الاسلام شیخ حسن بابایی
نگرانی های پیامبر و تسلّی خداوند"قسمت سوم" نگران هواپرستی امّت: بیش ترین نقل های روایی درباره نگرانی پیامبر، نسبت به همین موضوع است، یعنی عارضه تبعیّت از هوای نفس و در سرپروراندن آرزوهای دور و دراز، که نشانه وابستگی به دنیا و مظاهر آن است، نتیجه طبیعی این دو بیماری اخلاقی، دور شدن از حق و فراموش کردن قیامت است و همین، برای سقوط یک فرد یا امت کافی است.این نگرانی با تعابیر متفاوت و متواتر نقل شده که به چند نمونه اشاره می شود:اِنّ اَخْوَفَ ما اخافُ علیکم اتّباعُ الهوی و طولُ الأمل، امّا اتّباعُ الهوی فَیَصُدُّ عَنِ الحقِّ و امّا طولُ الأملِ فَیُنْسی الاخِرَة9؛ آنچه که بیش از هر چیز بر شما بیم دارم، پیروی از هوای نفس و آرزوی دراز است؛ هواپرستی، [آدمی را] از حق باز می دارد و آرزوی دراز، آخرت را از یاد انسان می برد.این مضمون با عباراتی شبیه همین، از حضرت علی علیه السلام و امامان دیگر نیز نقل شده است.پیامبرخدا صلی الله علیه و آله وسلم در سخنی دیگر فرموده است:شرُّ ما اَتَخَوَّفُ علیکم اِتّباعُ الهوی و طولُ الأمل، فاتّباع الهوی یَصرِفُ قلوبَکم عن الحقِّ و طولُ الأملِ یَصرِفُ هِمَمَکُم الی الدّنیا...10؛ بدترین چیزی که بر شما بیمناکم، پیروی از هوای نفس و طول آرزوست؛ هواپرستی، دل هایتان را از حق برمی گرداند و آرزوی دراز، همت های شما را به دنیا مصروف می سازد.