پیامها و نکات برخی از آیات جزء سی ام قرآن کریم : آيه6تا 12 انفطار يَآ أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ الَّذِى خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ فِى أَىِّ صُورَةٍ مَّا شَآءَ رَكَّبَكَ كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ كِرَاماً كَاتِبِينَ يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ‏ اى انسان! چه چیز تو را در برابر پروردگار بزرگوارت مغرور و فریب داده است؟همان كه تو را آفرید و (اندامت را) استوار ساخت و متعادل كرد. و به هر صورت كه خواست، تو را تركیب كرد.با این همه، (شما روز) جزا را دروغ مى‏پندارید.در حالى كه قطعاً بر شما نگهبانانى (از فرشتگان) گمارده شده‏اند.نویسندگانى بزرگوار،كه به آنچه انجام مى‏دهید آگاهند. «غَرّ» از «غرور» به معناى غفلت، فریب و مغرور، «سوّاك» به معناى استوارى و استقامت و دورى از اعوجاج است و «عدلك» بیانگر تعادل و توازن میان اعضا و جوارح انسان است. به عمل خود تكیه كنید نه بر كرم خداوند، انبیا از كرم خدا آگاه بودند امّا اهل عمل بودند. خداوند كریم است: «ربّك الكریم» فرشتگان مأمور او كریم‏اند: «كراماً كاتبین» رسولان او كریم‏اند: «رسول كریم»(1) كتاب او كریم است: «انّه لقرآن كریم» واقعه، 77. و پاداش او كریمانه است. «اجر كریم» یس، 11 خداوند كریم است؛ هم گناهان را مى‏بخشد، هم عیب‏ها را مى‏پوشاند و هم پاداش را چند برابر مى‏دهد.1) حاقّه، 40.

#الی_بیت_المقدس #آزادی_خرمشهر #حوزه_مقاومت_بسیج_شهید_تندگویان #پایگاه_بسیج_طلاب_شهید_آیت_الله_مدرس #دفتر_تبلیغات_اسلامی_اصفهان #اداره_تبلیغات_اسلامی_شاهین_شهر_و_میمه #بیسیمچی

پیامها و نکات برخی از آیات جزء سی ام قرآن کریم : پيام ها 1- انسان، موجودى غافل و فریب خورده است و خود را از عواقب كار و قهر خدا در اَمان مى‏پندارد. «یا ایّها الانسان ما غرّك بربّك» 2- چرا انسان با آن همه نیاز و ضعف، مغرور باشد؟ «یا ایّها الانسان ما غرّك» 3- بدترین نوع كبر و غرور، آن است كه در برابر پروردگار كریم و هستى بخش باشد. «غرّك بربّك الكریم الّذى خلقك» 4- غرور و غفلت انسان، سوء استفاده از لطف و كرم و پرده‏پوشى خداست. «ما غرّك بربّك الكریم» 5 - لطف و كرم ابتدایى خدا تنها نسبت به مؤمنان نیست، بلكه نسبت به همه انسان‏هاست. «یا ایّها الانسان.... بربّك الكریم» 6- غرور انسان، بیانگر غفلت او از نعمت‏هاى الهى و عظمت آفریدگار است. «ما غرّك بربّك الكریم» 7- درمان غرور، توجّه به الطاف كریمانه است. «الكریم... خلقك فسوّاك فعدلك» 8 - آفرینش، نشانه قدرت، «خلقك» تسویه، نشانه حكمت، «سواك» و اعتدال، دلیل علم او به تمام نیازهاست. «عدلك» 9- آفرینش انسان و هماهنگى و تعادل میان اعضاى او، جلوه‏اى از كرم خداوند است.«الكریم الّذى خلقك فسوّاك فعدلك» 10- تنوّع شكل و قیافه انسان‏ها، براساس خواستِ حكیمانه خداوند است. «فى اىّ صورة ما شاء ركّبك» 11- براى شكستن غرور، باید نعمت‏هاى الهى را پى‏درپى گوشزد كرد. «خلقك، سوّاك، عدلك، ركّبك» 12- آنكه در دنیا تو را آفرید، در آخرت نیز تو را خلق مى‏كند، پس تكذیب چرا؟ «كلاّ بل تكذّبون بالدین» 13- كسى كه به دنیا مغرور شود، آخرت را انكار مى‏كند. «غرّك - تكذّبون» 14- گرچه شما قیامت را منكر مى‏شوید، ولى فرشتگان كار خود را انجام مى‏دهند. «تكذّبون... انّ علیكم لحافظین» 15- فرشتگان متعدّد، مسئول حفظ و حراست از انسان‏ها هستند. «لحافظین» 16- فرشتگان، مسئول ثبت و ضبط كارهاى انسانند. «كراماً كاتبین» 17- فرشتگانِ مراقب، در ثبت اعمال برخوردى كریمانه دارند. «كراماً كاتبین» 18- فرشتگان هم متعدّدند، هم تیزبین و هم ریزبین. «یعلمون ما تفعلون» 19- توجّه به ثبت اعمال توسط فرشتگان معصوم، سبب حیا و تقواى انسان مى‏شود. «یعلمون ما تفعلون»

#الی_بیت_المقدس #آزادی_خرمشهر #حوزه_مقاومت_بسیج_شهید_تندگویان #پایگاه_بسیج_طلاب_شهید_آیت_الله_مدرس #دفتر_تبلیغات_اسلامی_اصفهان #اداره_تبلیغات_اسلامی_شاهین_شهر_و_میمه #بیسیمچی

پیامها و نکات برخی از آیات جزء سی ام قرآن کریم : وَيْلٌ لِّلْمُطَفِّفِينَ الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُواْ عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ وَإِذَا كَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ أَلَا يَظُنُّ أُوْلَئِكَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ لِيَوْمٍ عَظِيمٍ يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ‏ آيه1 تا 6 مطففین واى بر كم‏فروشان.كسانى كه هرگاه از مردم پیمانه بگیرند كامل مى‏گیرند.و هرگاه به ایشان پیمانه دهند یا برایشان (كالایى را) وزن كنند، كم مى‏گذارند.آیا آنان گمان ندارند كه برانگیخته خواهند شد؟براى روزى بزرگ.روزى كه مردم در پیشگاه پروردگار جهانیان (براى پاسخ به كارهایشان) خواهند ایستاد. «وَیل» به معناى هلاك و عذاب است و بر اساس روایات، نام درّه‏اى در دوزخ یا درى از درهاى آن مى‏باشد. «طفیف» و قلیل به یك معناست و «تطفیف» به معناى كاستن و كم گذاشتن است و ریشه آن از «طفّ» به معناى كنار است. به فروشنده‏اى كه از كنار اجناس مى‏زند، «مطفّف» گویند. ابن مسعود نقل مى‏كند كه هر كس از نمازش بكاهد مشمول این آیه است.(7) كم فروشى هر صنفى متناسب با خودش مى‏باشد: معلم، كارگر، نویسنده، فروشنده، مهندس، دكتر و دیگر مشاغل، هر كدام در انجام وظیفه خود كوتاهى كنند، كم فروشند. كم‏فروش، خود را زرنگ مى‏داند، مردم را دوست ندارد، خدا را رازق نمى‏داند و ظلم اقتصادى به جامعه مى‏كند. كم فروشى از گناهان كبیره است، زیرا وعده عذاب براى آن آمده است. امكانِ كم فروشى یا حساسیّت در كیل بیش از وزن است، لذا در یك آیه فقط از كیل و در آیه پس از آن، ابتدا مجدداً از كیل و سپس وزن، سخن به میان آمده است. در روایات مى‏خوانیم: هرگاه مردم گرفتار گناه كم‏فروشى شوند، زمین روئیدنى‏هاى خود را از مردم باز مى‏دارد و مردم به قحطى تهدید مى‏شوند. تفسیر المیزان. انضباط و دقّت اقتصادى، در رأس برنامه‏هاى اصلاحى انبیاست. چنانكه حضرت شعیب به قوم خود فرمود: «اوفوا الكیل و لا تكونوا من المخسرین وزنوا بالقسطاس المستقیم و لا تبخسوا الناس اشیاءهم و لا تعثوا فى الارض مفسدین» شعراء، 181 - 183. پیمانه را (در معامله) كامل و تمام بدهید و از كم كنندگان و خسارت زنندگان نباشید و با ترازوى درست وزن كنید و كالاهاى مردم را كم ندهید و روى زمین مفسدانه عمل نكنید.7) تفسیر نمونه.

#الی_بیت_المقدس #آزادی_خرمشهر #حوزه_مقاومت_بسیج_شهید_تندگویان #پایگاه_بسیج_طلاب_شهید_آیت_الله_مدرس #دفتر_تبلیغات_اسلامی_اصفهان #اداره_تبلیغات_اسلامی_شاهین_شهر_و_میمه #بیسیمچی

پیامها و نکات برخی از آیات جزء سی ام قرآن کریم : پيام ها 1- خطر را با كلماتِ هشدار دهنده اعلام كنید. «ویل للمطفّفین» 2- مال حرام از راه كم‏فروشى، عامل سقوط انسان است. «ویل للمطفّفین» 3- تفاوت گذاردن در گرفتن و دادن كم فروشى است. آنچه بر خود نمى‏پسندى بر دیگران مپسند. «اكتالو... یستوفون - كالوهم... یخسرون» 4- كم فروشى نسبت به هر كس، گرچه مسلمان نباشد، نارواست. «على الناس» 5 - بالاتر از گناه، انس گرفتن با گناه است، به گونه‏اى كه كم فروشى شغل انسان شود. «یخسرون» (فعل مضارع، نشانه استمرار است.) 6- براى جلوگیرى از مفاسد اقتصادى، باید یاد معاد را در دل‏ها زنده كنیم. «الا یظنّ اولئك انّهم مبعوثون» 7- اعتقاد به معاد حتّى در حدّ گمان بازدارنده است. «الا یظنّ اولئك انّهم مبعوثون» 8 - حوادث روز قیامت، بزرگ و هولناك است. «لیومٍ عظیم» 9- براى كم‏فروشى و حق الناس باید پاسخ‏گو باشیم. «یقوم النّاس لربّ العالمین» 10- كیفر و مجازاتِ مجرمان، از شئون ربوبیّت خداست. «یقوم النّاس لربّ العالمین»

ماه مهمانی خدا، ماه آمرزش و پاکی از پلیدی هاست. از این رو، امام سجاد علیه السلام در وداع با این ماه مبارک می فرماید: درود بر تو ای همسایه ای که دل ها بر اثر عبادت و بندگی در آن نرم و فروتن گردید و گناهان بر اثر آمرزش و عفو خدای بزرگ در آن کم شد. درود بر تو! چه بسیار گناهان را محو کردی و چه بسیار زشتی ها را پوشاندی.پیامبر گرامی اسلام نیز در فضیلت ماه رمضان می فرماید: «ماه رمضان، ماه خدا و ماه مغفرت است».اگر پی آمدهای معنوی رمضان را در غیر این ماه هم حفظ کنیم، گویا ماه پربرکت رمضان پایانی نخواهد داشت. وداع با ماه رمضان، هرگز به معنای وداع با ویژگی های ارزشمند این ماه نیست. بنابراین، اگر صفات پسندیده ای چون پهن کردن سفره اطعام، حضور در محافل دینی، قرائت قرآن، شب زنده داری و پرهیز از محرمات را حفظ کنیم، می توانیم همواره و تا رمضان بعد، از پی آمدهای معنوی آن بهره ببریم.امام سجاد علیه السلام در بخشی از دعای وداع ماه رمضان می فرماید: «سلام بر تو که در هنگام وداع، ما احساس خستگی نکردیم». ایشان در بخش دیگری از این دعا می فرماید: «سلام بر تو! پیش از آنکه بیایی، ما انتظارت را می کشیدیم و اکنون هم که می خواهی بروی، ما را غمگین کرده ای. سلام بر این مهمان گران قدری که به برکت آن، خداوند بسیاری از بلاها را از ما برداشت و خیلی از برکات را به ما بخشید». #الی_بیت_المقدس #آزادی_خرمشهر #حوزه_مقاومت_بسیج_شهید_تندگویان #پایگاه_بسیج_طلاب_شهید_آیت_الله_مدرس #دفتر_تبلیغات_اسلامی_اصفهان #اداره_تبلیغات_اسلامی_شاهین_شهر_و_میمه #بیسیمچی

پیامها و نکات برخی از آیات جزء سی ام قرآن کریم : إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَى‏ وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى‏فَأَنذَرْتُكُمْ نَاراً تَلَظَّى‏لَا يَصْلاَهَآ إِلَّا الْأَشْقَى الَّذِى كَذَّبَ وَتَوَلَّى‏وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى الَّذِى يُؤْتِى مَالَهُ يَتَزَكَّى‏وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَى‏إِلَّا ابْتِغَآءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى‏وَلَسَوْفَ يَرْضَى آيه12 تا 21سوره لیل همانا هدایت (مردم) بر عهده ماست.و بى شك آخرت و دنیا از آنِ ماست.پس شما را از آتشى كه زبانه مى‏كشد بیم دادم.(آتشى كه) جز بدبخت‏ترین افراد در آن در نیاید.همان كه (حق را) تكذیب كرد و روى بر تافت.ولى با تقواترین مردم از آن آتش دور داشته خواهد شد. همان كه مال خود را مى‏بخشد تا پاك شود.در حالى كه براى احدى (از كسانى كه به آنان مال مى‏بخشد،) نعمت و منتى كه باید جزا داده شود، نزد او نیست.جز رضاى پروردگار بلند مرتبه‏اش، نمى‏طلبد.و به زودى خشنود شود. هدایت كردن از جانب خداوند، امرى حتمى است، «انّ علینا للهدى» ولى پذیرش آن از سوى مردم حتمى نیست. چنانكه در جاى دیگر مى‏فرماید: «و امّا ثمود فهدیناهم فاستحبوا العمى على الهدى» فصّلت، 17. «تلظّى»، شعله آتش بدون دود است كه سوزندگى زیادترى دارد. خلود و جاودانگى در دوزخ مخصوص افراد شقى است. «لایصلاها الاّ الاشقى» در كلمه «صَلى» ملازمت و همراهى نهفته است. شاید «نارًا تلظّى‏» كه نوع خاصى از آتش است مخصوص افراد شقى باشد و سایر مجرمان به انواع دیگرى از آتش گرفتار شوند. آیه «و لسوف یرضى‏» را دو گونه مى‏توان معنا كرد: یكى آنكه انسان با رسیدن به اهدافش از خدا راضى مى‏شود، دیگر آنكه خداوند از او راضى مى‏شود. البتّه در قرآن، هر دو مورد یعنى رضاى خداوند از انسان و رضاى انسان از خداوند، در كنار هم آمده است: «رضى اللّه عنهم و رضوا عنه» بیّنه، 8.، «ارجعى الى ربّك راضیة مرضیة» فجر، 28.

پیامها و نکات برخی از آیات جزء سی ام قرآن کریم : پيام ها 1- یكى از سنّت‏هاى الهى كه خداوند بر خود واجب كرده، هدایت مردم از طریق عقل و فطرت و پیامبران است. «انّ علینا للهدى» 2- پذیرش هدایت، به نفع خود شماست، وگرنه خداوند بى‏نیاز است. «و انّ لنا للآخرة و الاولى» 3- هشدار و انذار وسیله هدایت الهى است. «فانذرتكم» (هشدارهاى الهى را باید جدى گرفت، زیرا از سوى كسى است كه دنیا و آخرت به دست اوست) 4- آتش آخرت، امرى ناشناخته و عظیم است. «ناراً» به صورت نكره آمده است. 5 - شقاوت مثل تقوا داراى مراحلى است. «الاشقى‏... الاتقى» (كسى كه آن همه نشانه‏هاى هدایت را نادیده بگیرد بدبخت‏ترین است «اشقى، الّذى كذّب و تولىَّ» 6- تقوا، همراه كمك به محرومان سپرى است در برابر آتش دوزخ. «سیجنّبها الاتقى الّذى یؤتى ماله» 7- كمك به محرومان، شیوه دائمى پرهیزگاران است. «یؤتى» 8 - كمك از مال شخصى ارزش است. «ماله» 9- نشانه تقوا، كمك‏هاى مالى خالصانه است. «الاتقى الّذى یوتى ماله» 10- كمك به فقرا، راهى است براى تزكیه و خودسازى. «یؤتى ماله یتزكى» 11- كمك‏هاى مالى كه براساس جبران خوبى‏هاى دیگران باشد، مایه رشد نیست. «ما لاَحدٍ عنده من نعمة» (انفاقى ارزش بالایى دارد كه انسان مدیون دیگران نباشد و چشم داشتى هم نداشته باشد) 12- متّقى، جز رضاى خدا به دنبال چیز دیگرى نیست. «الاّ ابتغاء وجه ربّه الاعلى» 13- قصد قربت، شرط لازم است. «الاّ ابتغاء وجه ربّه» 14- انفاق باید در راه‏هاى خداپسندانه باشد. «یؤتى ماله... ابتغاء وجه ربّه» 15- او پروردگار اعلى است، پس فقط رضاى او را جستجو كنید كه پاداش اعلى مرحمت مى‏كند. «ابتغاء وجه ربّه الاعلى» 16- انسان مخلص، به مقام رضا مى‏رسد و همواره از خداوند خشنود است. «و لسوف یرضى»