تخلي
سئوال 1: طهارت صحيح از نظر اسلام براي زن و مرد هنگام تخلي چگونه است؟
جواب: بعد از پاك شدن عين نجاست در مورد ادرار دوبار و در مورد مدفوع يك بار شستن با آب قليل كفايت مي‌كند و اگر شلنگ متصل به كر باشد يك بار آب ريختن پس از برطرف شدن عين نجاست كافي است.
سئوال 2: آيا انسان هنگام تخلي لازم است عورت خود را از بچه‌ي مميز بپوشاند؟
جواب: واجب است انسان وقت تخلي و مواقع ديگر، عورت خود را از كساني كه مكلفند (چه محرم و چه نامحرم) و همچنين ديوانه‌ي مميز و بچه‌هاي مميزي كه خوب و بد را مي‌فهمند، بپوشانند.
سئوال 3: آيا انسان هنگام تخلي مي‌تواند رو به قبله بنشيند؟ اگر جواب منفي است، در صورتي كه انسان مجبور باشد، حكم شرعي را برايمان روشن فرمائيد؟
جواب: موقع تخلي بايد طرف جلوي بدن، يعني شكم و سينه رو به قبله و پشت به قبله نباشد. ولي اگر كسي مجبور باشد رو به قبله بنشيند مثلاً براي اينكه نامحرم او را نبيند، مجبور است رو به قبله بنشيند مانعي ندارد.
سئوال 4: آيا مي‌شود هنگام غائط كردن جهت تطهير از دستمال كاغذي يا پارچه و يا سنگ و مانند اينها استفاده كرد؟ در چه جاهايي مي‌توان فقط با آب مخرج غائط را طاهر ساخت؟
جواب: در سه صورت، مخرج غائط فقط با آب پاك مي‌شود:
1. آنكه با غائط، نجاست ديگري مثل خون بيرون آمده باشد.
2. آنكه نجاستي از خارج به مخرج غائط رسيده باشد.
3. آنكه اطراف مخرج بيشتر از مقدار معمول آلوده شده باشد. در غير اين سه صورت مي‌شود مخرج را با آب شست و يا با پارچه و سنگ و مانند اينها پاك كرد، اگرچه شستن با آب بهتر است.
سئوال 5: آيا مخرج بول با غير آب پاك مي‌شود؟
جواب: خير ـ مخرج بول فقط با آب مي‌تواند، پاك شود.
سئوال 6: استبراء چيست؟ آيا اين عمل بعد از ادرار واجب است؟ و آيا اين عمل مختصّ مردان است يا زنها هم استبراء مختص به خودشان دارند؟
جواب: استبراء عمل مستحبي است كه مردها بعد از بيرون آمدن بول انجام مي‌دهند، و آن داراي اقسامي است، و بهترين آنها اين است كه بعد از قطع شدن بول، اگر مخرج غائط نجس شده، اول آن را تطهير كنند، بعد سه دفعه با انگشت ميانه‌ي دست چپ از مخرج غائط تا بيخ آلت بكشند و بعد شست را روي آلت و انگشت پهلوي شست را زير آن بگذارند و سه مرتبه تا ختنه‌گاه بكشند و پس از آن سه مرتبه سر آلت را فشار دهند. استبراء مختص مردها است و براي زنها استبراء از بول نيست و اگر رطوبتي ببيند و شك كند پاك است يا نه، پاك مي‌باشد. وضو و غسل را هم باطل نمي‌كند.
سئوال 7: چه فايده‌اي براي استبراء در طهارت مترتب است؟
جواب: فائده‌اش آن است كه اگر استبراء به شكل صحيحي انجام شود، هر رطوبت مشكوكي كه از انسان خارج شود، محكوم به طهارت است. آبي كه گاهي بعد از ملاعبه و بازي كردن از انسان خارج مي‌شود و به آن مَذي مي‌گويند پاك است. و نيز آبي كه گاهي بعد از مني بيرون مي‌آيد و به آن وَذي مي‌گويند هم پاك است و آبي كه گاهي بعد از بول بيرون مي آيد و به آن وَدي مي‌گويند، اگر بول به آن نرسيده باشد پاك است.
سئوال 8: بنده جواني 18 ساله هستم و در سن 15 سالگي مسأله‌ي استبراء و چگونگي آن را به دقت از رساله مطالعه كردم ولي خوب نفهميدم و بالطبع به شكل نادرستي آن را انجام مي‌دادم، حال در اين چند سال كه رطوبتي از من ممكن بود خارج شده باشد كه طبق مسأله‌ي استبراء آن را پاك فرض كرده‌ام با توجه به اين گفته‌ها آيا بايد تمام نمازهايي را كه با اين حالت خوانده‌ام قضا كنم؟ (مقلد آيت الله بهجت)
جواب: در فرض مسأله كه در موقع خواندن نمازهاي گذشته يقين به طهارت بدن و لباس داشته‌ايد، نمازهاي گذشته صحيح است و قضاي آن لازم نيست.
متفرقات طهارت
سئوال 1: مي‌گويند در موقع شستن لباس‌هايي كه نجس شده، نبايد دعا يا صلوات ذكر كرد، نظر فقها در اين ارتباط چيست؟ آيا فقط سه بار آب كشيدن و فشار دادن آن پس از رفع نجاست كافي است؟
جواب: بلي ـ سه بار آب كشيدن و فشار دادن، كافي است و ذكر دعا و صلوات در هر حال مستحب است و در موقع شستن لباس نجس هم مانعي ندارد.
سئوال 2: اگر در حالي كه از حمام خارج مي‌شويم قطره‌هايي آب از سقف رويمان چكّه كند چه حكمي دارد؟
جواب: اگر يقين به نجاست سقف حمام نداشته باشيد، محكوم به طهارت است.
آداب مجلس قرآن
يكي از علماي اصفهان مي‌گفت: با عده‌اي براي حج به مكه مشرف شديم. در مدينه يك نفر از ما درگذشت. پس از دفن، مجلس ترحيمي تشكيل داده، و يكي از قاريان اهل تسنن را براي خواندن قرآن، به مجلس دعوت كرديم.
قاري آمد و نشست امّا قرآن نمي‌خواند. به او گفتيم بخوان. گفت: شما مشغول حرف زدن هستيد و تا ساكت نشويد قرآن نمي‌خوانم! همه ساكت شديم ولي باز ديديم نمي‌خواند. گفت: طرز نشستن ما متناسب با مجلس قرآن نيست! ما همه دو زانو نشستيم، ديديم باز قرآن را شروع نمي‌كند. گفتيم: بخوان. گفت: هنوز مجلس براي قرائت قرآن مهيا نشده است، زيرا در دست بعضي چاي و سيگار مشاهده مي‌شود. چاي و سيگار را كه كنار گذاشتيم، وي آيه‌اي از قرآن را تلاوت كرد و مجلس را ترك گفت. آيه‌اي را كه تلاوت نمود اين بود:
«وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا.»[1]
«هنگامي كه قرآن خوانده مي‌شود، بدان گوش فرا دهيد و ساكت باشيد.»[2]
شايان تذكر است كه برادران اهل سنّت متأسفانه به جاي توجه به معاني و مقاصد قرآن فقط به آداب ظاهري قرآن توجه كرده و فرع را بر اصل ترجيح داده‌اند.[1] . سوره اعراف، آيه 204.
[2] . سيماي فرزانگان، ج 3، ص 279.