eitaa logo
جلسه زیارت جامعه
138 دنبال‌کننده
54 عکس
37 ویدیو
0 فایل
💢روضه هفتگی 💢 🔻زیارت جامعه🔻 ✅سخنران حجت للسلام و المسلمین انتظاری ☑️بانوای گرم مادحین اهلبیت (ع) 🔽 هر هفته شنبه هاازساعت راس 20:30 بیت الحسن یادبودشهیدسیدجعفرموسوی مرحوم حاج سید ابوالقاسم موسوی
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹️ ) 🔸️به کلام : اساتید محترم حوزه علمیه 🔹️با نوای : مادحین اهلبیت (علیه السلام) ⏰️ زمان : هر هفته شنبه شب ها ، از ساعت۲۰:۳۰ 📍 خیابان شریف شرقی ، کوچه ۳۵ ،بعد ازمدرسه شهید شریفی ، بعد از مهدیه رهنان،ک۶،ک3،بیت الحسن (ع) __ 🔹️ 🔰@biytolhasan
🔹️ ) 🔸️به کلام : اساتید محترم حوزه علمیه 🔹️با نوای : مادحین اهلبیت (علیه السلام) ⏰️ زمان : هر هفته شنبه شب ها ، از ساعت۲۰:۳۰ 📍 خیابان شریف شرقی ، کوچه ۳۵ ،بعد ازمدرسه شهید شریفی ، بعد از مهدیه رهنان،ک۶،ک3،بیت الحسن (ع) __ 🔹️ 🔰@biytolhasan
🔹️ ) 🔸️به کلام : حجت السلام یاری پور 🔹️با نوای : کربلایی واهبی ⏰️ زمان : هر هفته شنبه شب ها ، از ساعت۲۰:۳۰ 📍 خیابان شریف شرقی ، کوچه ۳۵ ،بعد ازمدرسه شهید شریفی ، بعد از مهدیه رهنان،ک۶،ک3،بیت الحسن (ع) __ 🔹️ 🔰@biytolhasan
🔹️ 🔸️به کلام : حجت السلام انتظاری 🔹️با نوای : مداحان اهل بیت علیه السلام ⏰️ زمان : هر هفته شنبه شب ها ، از ساعت ۲۰:۳۰ 📍 خیابان شریف شرقی ، کوچه ۳۵ ،بعد ازمدرسه شهید شریفی ، بعد از مهدیه رهنان،ک۶،ک3،بیت الحسن (ع) __ 🔹️ 🔰@biytolhasan
🔹️ 🔸️به کلام : حجت الاسلام یاری پور 🔹️با نوای : مداحان اهل بیت علیه السلام ⏰️ زمان : هر هفته شنبه شب ها ، از ساعت ۲۰:۳۰ 📍 خیابان شریف شرقی ، کوچه ۳۵ ،بعد ازمدرسه شهید شریفی ، بعد از مهدیه رهنان،ک۶،ک3،بیت الحسن (ع) __ 🔹️ 🔰@biytolhasan
🔹️ (س) 🔸️به کلام : حجت الاسلام یاری پور 🔹️با نوای : حجت الاسلام انتظاری ⏰️ زمان : هر هفته شنبه شب ها ، از ساعت ۲۰:۳۰ 📍 خیابان شریف شرقی ، کوچه ۳۵ ،بعد ازمدرسه شهید شریفی ، بعد از مهدیه رهنان،ک۶،ک3،بیت الحسن (ع) __ 🔹️ 🔰@biytolhasan
🔻سلام علیکم خدمت همراهان کانال زیارت جامعه 🔹بحمدلله و التوفیق بمدد و لطف اهلبیت انشالله از این به بعد بعد از جلسه بخاطر درک بهتر مطالب وجست وجو در معارف اهلبیت علیه السلام 💢 ❗متن سخنرانی و منبر ها در کانال بارگزاری میشود .
🔻خلاصه متن سخنرانی 🔹1/10/1403 شئونات امامت از دیدگاه زیارت جامعۀ کبیره «کیف أصف حسن ثنائکم». قبل از این که وارد بحث شئونات امامت از دیدگاه زیارت جامعۀ کبیره شویم باید به چند نکته توجه کنیم: نکتۀ اوّل: مجموعه ای از فضائل زیارت جامعۀ کبیره در حقیقت فضایل و مناقب ائمه معصومین علیهم السّلام است که در لابه لای صدها حدیث و روایت پخش و منتشر شده است. اگر یک نفر بخواهد با فضایل اهل بیت علیهم السّلام آشنایی پیدا کند باید سال ها زحمت بکشد و همۀ کتاب ها را در این زمینه ببیند تا بتواند یک مجموعه ای جمع آوری کند. امّا امام هادی علیه السّلام همۀ آن فضایل را با عبارات دیگر، یکجا جمع و عنوان کرده است. نکتۀ دوم: فلسفۀ تکبیرها چون ممکن است در ذهنش استشمام غلو کند و بگوید این هایی که ما داریم می گوییم شئون خدایی است. چون زیارت جامعه برای بعضی از ضعفا(افراد دارای عقیده ضعیف) بوی غلو می داده است، گفته اند صد مرتبه «اللّه اکبر» بگو؛ یعنی نه! خدا از این ها بالاتر است. السّلام به مراتب بلندتر از فرازهای زیارت جامعۀ کبیره است. نکته سوم: التفات در زیارت جامعه التفات چیست: التفات یکی از شگرد ها و آرایه های ادبی است که با در هم شکستن روال معمول کلام، نقش بسیار مؤثری در بیداری و جذب مخاطب دارد. ما وقتی زیارت جامعه را در خدمت امام معصوم علیه السّلام می خوانیم، چون ابتدایی هستیم و تازه داریم آشنا می شویم، امام علیه السّلام می گوید با ما حضوری صحبت کن: «السّلام علیکم یا أهل بیت النّبوّة و...»؛ سلام بر شما که اهل بیت نبوت هستید، این خطاب حضوری هستند. وقتی که این جملات را گفتیم و مقداری آشنا شدیم، لطفا دوباره برگرد و غایبانه با ما حرف بزن. بگو: «السّلام علی أئمة الهدی و مصابیح الدّجی و...»؛ سلام بر امامان هدایت کنندۀ خلق و چراغ های تاریکی و... امام علیه السّلام می فرماید: اکنون که غایبانه حرف زدی و مقداری ما را شناختی دوباره بیا با ما حضوری صحبت کن: «و اشهد انّکم الائمّة الرّاشدون المهدیّون...»؛ شهادت می دهم که همانا امامان ارشادکنندۀ هدایت یافته شما هستید.... در صنعت بلاغت، از حضور به غیبت رفتن را التفات می گویند. این التفات و توجه دادن در زیارت جامعه برای چیست ؟ می خواهند بگویند: امام معصوم علیه السّلام از زیارت جامعه هم برتر و بالاتر است. این صفات که چیزی نیست. آن ها صفت های بالاتر از این ها هم دارند که بیان نشده است. شما خیال نکنید خداوند ایشان را آفریده و همین اوصاف و فضائل را به آن ها داده است، نه. یکی از اساتید به نکتۀ ظریفی اشاره می کرد. ایشان می گفت: خداوند در قرآن فرموده: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاّ لِیَعْبُدُونِ » (الذاریات، 56) ما جنّ و انسان را خلق نکردیم مگر برای عبادت. با این که معرفت بالاتر از عبادت است چرا نفرموده است: «لیعرفون»؛ برای معرفت پیدا کردن ؟ آن بزرگ می فرمود: «عبادت کار بنده است و معرفت کار خداست. بنابراین معرفت کار ما نیست که خدا بگوید «لیعرفون». معرفت چیزی است که خدا می دهد: «انّ المعرفة من صنع اللّه »( کافی، ج 2، ص 212) معرفت کار خداست. و برای همین خدا می گوید هدف از خلقت بندگی است و نتیجه و مزد بندگی را هم من باید بدهم. بنابراین ما هم می گوییم: «اللّهم عرّفنی نفسک، فانّک ان لم تعرّفنی نفسک لم اعرف رسولک، اللّهم عرّفنی رسولک، فانّک ان لم تعرّفنی رسولک لم اعرف حجّتک، اللّهم عرّفنی حجّتک، فانّک ان لم تعرّفنی حجّتک ضللت عن دینی » نکتۀ چهارم: فضائل بی انتها زندگی و صفات و خصوصیات اخلاقی ائمه معصومین علیهم السّلام در یک بُعد و در ده بُعد و در صد بُعد و زاویه نمی گنجد. به تعبیری ما این مطلب را متوجه می شویم که امامان معصوم علیهم السّلام نسبت به حضرت رب العالمین متناهی و محدودند. امّا نسبت به غیر خدا نامتناهی و نامحدود هستند. بنابراین وقتی امام معصوم این گونه صفات نامتناهی بی شمار دارد چگونه ما می توانیم دربارۀ امامت سخن بگوییم. در خود زیارت جامعه هم دوبار به این مطلب اشاره شده است. یکی «موالیّ لا احصی ثنائکم و لا ابلغ من المدح کنهکم و من الوصف قدرکم»؛ و در جایی دیگر می فرماید: «کیف اصف حسن ثنائکم»؛ در روایتی پیغمبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلم دربارۀ امیر المؤمنین علیه السّلام فرمودند: «انّ اللّه تعالی جعل لأخی علیّ بن ابی طالب علیه السّلام فضائل لا تحصی کثرة »( بحار الانوار، ج 26، ص 229) ؛ حضرت علی علیه السّلام صاحب فضایلی است که از نظر کثرت و فزونی قابل شمارش نیست. در روایتی دیگر رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلم فرمودند: «لو انّ الرّیاض أقلام و البحر مداد و الجنّ حسّاب و الإنس کتّاب ما أحصوا فضائل علیّ بن أبی طالب علیه السّلام» ( بحار الانوار، ج 38، ص 197) اگر
1) همۀ درختان قلم 2) و همۀ دریاها مرکّب، 3) همۀ جن ها از ابتدای خلقت تا پایانش حسابگر 4) و همۀ انسان ها نویسنده شوند و بخواهند فضایل حضرت علی علیه السّلام را شمارش کنند و بنویسند، نمی توانند. در خصوص پروردگار هم آمده: امام صادق علیه السّلام هم در روایتی فرمودند: «لا یقدر الخلایق علی کنه صفة اللّه عزّ و جل » (بحار الانوار، ج 46، ص 65). مردم قدرت و توانایی ندارند خدای منان را آن چنان که حق اوست، بشناسند. آیۀ کریمۀ قرآنی نیز همین مطلب را بیان می کند: «وَ ما قَدَرُوا اللّهَ حَقَّ قَدْرِهِ » (سورۀ انعام، آیۀ 21) و خدا را آن گونه که باید نشناخته اند. آن گاه حضرت فرمودند: «فکما لا یقدر علی کنه صفة اللّه فکذلک لا یقدر علی کنه صفة رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله و سلّم». همان طور که مردم نمی توانند خدای منّان را بشناسند قدرت شناخت پیغمبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم را نیز ندارند. سپس فرمود: همان طوری که قدرت شناخت پیغمبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم را ندارند، قادر بر شناخت ائمۀ معصومین علیهم السّلام نیز نیستند و همان طور قدرت شناخت یک مؤمن واقعی را نیز ندارند. به همین خاطر خدای منّان به همۀ هستی خطاب می کند: «وَ ما أُوتِیتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلاّ قَلِیلاً » (سورۀ اسراء، آیۀ 85.) ؛ علم شما دربارۀ خدا، در باب امامت و در باب فضایل ائمّه علیهم السّلام قلیل و ناچیز است. نکتۀ پنجم: ناتوانی بشر در توصیف امام علیه السّلام حال اگر ما بتوانیم چند صفت و ویژگی ائمۀ معصومین علیهم السّلام را بفهمیم آن صفت و خصوصیت را آن گونه که شایسته است نمی توانیم بشناسیم؛ یعنی هم مجموعۀ صفات آن ها در ابعاد، بی انتهاست و همچنین هر صفتی از آن ها، حد و مرز و اندازه ندارد. امام رضا علیه السّلام در خطبۀ غرّای خود که دربارۀ امامت ایراد کرده اند می فرمایند: ( کافی، ج 1، ص 201.) 1) «ضلّت العقول خردها گم گشته 2) و تاهت الحلوم و خویشتن داری ها بیراهه رفته 3) و حارت الالباب و عقل ها سرگردان 4) و خسئت العیون و دیده ها بی نور 5) و تصاغرت العظماء و بزرگان، کوچک شده 6) و تحیّرت الحکماء و حکیمان، متحیر 7) و تقاصرت الحلماء و خردمندان، کوتاه فکر 8) و حصرت الخطباء و خطیبان، درمانده 9) و جهلت الألبّاء و خردمندان، نادان 10) و کلّت الشّعراء و شعرا، وامانده 11) و عجزت الادباء و ادیبان، ناتوان 12) و عییت البلغاء عن وصف شأن من شأنه أو فضیلة من فضائله» و سخندانان، درمانده اند که بتوانند یکی از شئون و فضائل امام را توصیف کنند. یعنی اگر 1) همۀ عقلای عالم 2) و اندیشمندان تاریخ 3) و همۀ بزرگان و نویسندگان، 4) همه و همه دست به دست هم بدهند و بخواهند شأنی از شئون امامت را بیان کنند نمی توانند. به عنوان نمونه در زیارت جامعه یکی از اوصاف اهل بیت علیهم السّلام را «خزّان العلم» یعنی صاحبان و خزانه داران علم معرفی می کند. امّا آیا ما می توانیم علم آن ها را با ترازوی عقل و فکر و دانش بشری بسنجیم و بفهمیم علم آن ها در چه حد است ؟
🔹️ 🔸️به کلام : حجت الاسلام یاری پور 🔹️با نوای : حجت الاسلام انتظاری ⏰️ زمان : هر هفته شنبه شب ها ، از ساعت ۲۰:۳۰ 📍 خیابان شریف شرقی ، کوچه ۳۵ ،بعد ازمدرسه شهید شریفی ، بعد از مهدیه رهنان،ک۶،ک3،بیت الحسن (ع) __ 🔹️ 🔰@biytolhasan
🔹️ 🔸️به کلام : حجت الاسلام یاری پور 🔹️با نوای : حجت الاسلام انتظاری ⏰️ زمان : هر هفته شنبه شب ها ، از ساعت ۲۰:۳۰ 📍 خیابان شریف شرقی ، کوچه ۳۵ ،بعد ازمدرسه شهید شریفی ، بعد از مهدیه رهنان،ک۶،ک3،بیت الحسن (ع) __ 🔹️ 🔰@biytolhasan
🔻خلاصه تفسیر زیارت جامعه 🔹8/10/1403 «السّلام علیکم یا أهل بیت النّبوّة». «وَ ما آتاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا » (هرآن چه رسول خدا فرمان می دهد انجام دهید و از هرچه نهی می کند چشم بپوشید. (سورۀ حشر، آیۀ 7.)). برای بحث پیرامون جایگاه و موقعیت ائمّۀ معصومین علیهم السّلام در زیارت جامعۀ کبیره ابتدا جایگاه و موقعیت امامان معصوم علیهم السّلام را نسبت به مقام نبوت و انبیا باید بشناسیم «السّلام علیکم یا أهل بیت النّبوّة»؛ سلام بر شما ای ائمّۀ معصومین علیهم السّلام که اهل خانۀ پیغمبری هستید. در این جا نفرمود: «السّلام علیکم یا أهل بیت النّبیّ »، بلکه فرمود: «النّبوّة»؛ یعنی پیغمبری. ما از این جمله استفاده می کنیم که پیغمبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم دو خانه دارد: 1) یک خانۀ صوری و ظاهری و مادی 2) و دیگری خانۀ روحی و باطنی و معنوی. از نظر ظاهری و نسبی اصلا قابل بحث نیست و همه می دانند که زهرای اطهر علیها السّلام و ائمّۀ معصومین علیهم السّلام فرزندان نسبی پیغمبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم هستند. امّا خانۀ دوم حضرت، عبارت است از خانۀ مقام خاتمیّت و مقام نبوّت که وسایلش اسمای الهی و صفات خدای منان است. یعنی می گوید امامان معصوم علیهم السّلام دارای دو شخصیت هستند: 1) شخصیت بشری 2) و شخصیت وجه اللهی. + متصل به خداست، گسترش کمالات پیامبر در ائمه علیهم السّلام «اهل بیت النبوة» نه تنها شما ائمّۀ معصومین علیهم السّلام اهل خانۀ پیغمبر هستید، بلکه اهل خانۀ پیغمبری هم هستید و هر کمال و صفات و خصوصیاتی که پیغمبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم در آن خانۀ باطنی دارد شما نیز آن کمالات را دارا هستید. برای تأیید این مطلب به چند روایت اشاره می کنم: روایت اوّل: «قال الصّادق علیه السّلام: ما جاء به علیّ علیه السّلام ءاخذ به و ما نهاه عنه أنتهی عنه، جری له من الفضل مثل ما جری لمحمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم الفضل علی جمیع من خلق اللّه عزّ و جلّ »( کافی، ج 1، ص 196.) هرچه را علی علیه السّلام فرمان بدهد من عمل می کنم و از هرچه نهیم کرده دست برمی دارم. چرا؟ به خاطر این که هر فضل و کمالی را که پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم دارد مثل همان فضل و کمال را علی علیه السّلام دارد. بنابراین اگر قرآن می گوید: «وَ ما آتاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا» (حشر، 7.) هرآن چه رسول خدا فرمان می دهد بگیرید و از هرچه نهی می کند رها کنید. اگر این روایت را در کنارش بگذاریم، این گونه می شود: «ما ءاتاکم علیّ فخذوه و ما نهاکم عنه فانتهوا»؛ چون هر دو بزرگوار در فضل و کمالات برابرند. در ادامه می گوید: پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم بر همۀ خلق فضیلت و امتیاز دارد و علی علیه السّلام نیز در فضل مساوی پیغمبر است. پس می توان نتیجه گرفت امیر المؤمنین علیه السّلام نیز همانند پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم بر همۀ خلق امتیاز و برتری دارد.ادامه روایت«و کذلک یجری لأئمّة الهدی واحد بعد واحد» همین حکم تساوی و برتری بر خلایق در ائمّۀ معصومین علیهم السّلام نیز وجود دارد. دراین جا برای بیان نکتۀ ظریفی سؤالی را مطرح می کنم: چرا قرآن در آیۀ مباهله(آل عمران، 61.) به صورت جمع آورده و «انفسنا» فرموده و «نفسنا» نگفته است ؟ یا این که چرا در آیۀ انگشتر دادن مولا نیز، به صورت جمع آمده است: «اَلَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ » (کسانی که نماز بپا می دارند و درحالی که در رکوع هستند زکات می دهند..) (سورۀ مائده، آیۀ 55) با این که حضرت علی علیه السّلام یک نفر است، ولی آیه به صورت جمع آمده است. زمخشری که یکی از علمای اهل سنّت است می گوید: این آیه می خواهد ترغیب کند که شما هم این کار را بکنید. ولی این مطلب اشتباه است؛ چون اگر دیگران یک میلیون انگشتر هم بدهند خبری نمی شود. این قضیه اختصاصی بوده و از نشانه های امامت است. یا آیه ای که دربارۀ خوابیدن حضرت علی علیه السّلام به جای پیامبر آمده است نیز به صورت جمع است. ( بقره، 207) علّت این است که این آیات دربارۀ همۀ ائمّۀ معصومین علیهم السّلام صدق می کنند. چون همۀ امامان معصوم علیهم السّلام از یک حقیقت برخوردارند، می خواهد ائمّۀ معصومین علیهم السّلام را یک جا بیان کند، امّا با این کلام که، امام علی علیه السّلام فعلش همان فعل امامان معصوم علیهم السّلام است؛ زیرا «انفسنا» دلیل بر اتّحاد و یکسان بودن در کمالات است. و همچنین اگر حضرت علیه السّلام انگشتر داد قطعا می توانیم بگوییم امام صادق و دیگر ائمّۀ معصومین علیهم السّلام انگشتر داده اند. برای تأیید این موضوع، مطلب دیگری را بیان می کنیم: در