🔶 #تحلیلی خواندنی از تصویر بالا سال ۱۹۳۷ در انگلستان #مسابقه میان تیم‌ چلسی و چارلتون به دلیل مه‌گرفتگی شدید در حالی که ۱-۱ مساوی بودند، در دقیقه ۶۰ متوقف شد. اما «سم بارترام » دروازه‌بان چارلتون که چندین بار طی مسابقه شاهد ناپدید و دوباره پدیدارشدن بازیکنان بود، تا ۱۵ دقیقه پس از سوت توقف بازی، با تصور اینکه توپ در سمت حریف دست به دست می‌شود، همچنان درون دروازه خود ماند (همین تصویر بالا) او به علت سروصدای زیاد پشت دروازه، صدای سوت داور را نشنیده بود و با آمادگی کامل، درون دروازه ایستاده و با دقت به جلو نگاه می‌کرد تا به گمان خودش در برابر شوت‌های حریف غافلگیر نشود. وقتی ۱۵ دقیقه بعد، پلیس ورزشگاه به او نزدیک شد و خبر لغو مسابقه را داد، سم بارترام با اندوه گفت: «چه غم‌انگیز است که دوستانم مرا فراموش کردند در حالی‌که من داشتم از دروازه آنها حراست می‌کردم. در طول این مدت فکر می‌کردم تیم ما در حال حمله است و مجال نزدیک شدن به دروازه‌مان را به آنها نمی‌دهند!» 🔹در میدان زندگی چه بسیار بزرگانی که از دروازه ما با غیرت و تلاش حراست کردند اما با مه‌آلود شدن شرایط خیلی‌ها میدان را خالی کردند و آنها را تنها گذاشتند. 🔻نکته: اکثر افراد با خواندن این داستان احساس سم بارترام (دروازه‌بان) بودن بهشون دست میده که توسط دیگران فراموش شده‌ یا می‌شوند. اما واقعیت اینه که عموم ما آدم‌ها از قبیل اون ده نفر «فراموش‌کننده» هستیم. نه اون یک نفر «فراموش شده»!! حواسمون به دروازه‌بان‌های زندگیمون باشه؛ بخصوص وقتی هوا مه‌آلود است و آنها به وضوح دیده نمی‌شوند. #اخلاق 🆔eitaa.com/ahmadhoseinshari