📚 داستان کوتاه نویسنده‌ای مشهور، در اتاقش نشسته بود تک و تنها. دلش مالامال از اندوه قلم در دست گرفت و چنین نوشت: "سال گذشته، تحت عمل قرار گرفتم و کیسۀ صفرایم را در آوردند. مدّتی دراز در اثر این عمل اسیر بستر بودم و فاقد حرکت. در همین سال به سنّ شصت رسیدم و شغل مورد علاقه‌م از دستم رفت. سی سال از عمرم را در این مؤسّسۀ انتشاراتی سپری کرده بودم. در همین سال درگذشت پدرم غم به جانم ریخت و دلم را از اندوه انباشت. در همین سال بود که پسرم تصادف کرد و در نتیجه از امتحان پزشکی‌اش محروم شد. مجبور شد چندین روز گچ گرفته در بیمارستان ملازم بستر شود. از دست رفتن اتومبیل هم ضرر دیگری بود که وارد شد." و در پایان نوشت، "خدایا، چه سال بدی بود پارسال!" در این هنگام همسر نویسنده، بدون آن که او متوجّه شود، وارد اطاق شد و همسرش را غرق افکار و چهره‌اش را اندوه‌زده یافت. از پشت سر به او نزدیک شد و آنچه را که بر صفحه کاغذ نقش بسته بود خواند. بی آن که واکنشی نشان دهد که همسرش از وجود او آگاه شود، اطاق را ترک کرد. اندکی گذشت که دیگربار وارد شد و کاغذی را روی میز همسرش در کنار کاغذ او نهاد. نویسنده نگاهی به آن کاغذ انداخت و نام خودش را روی آن دید؛ روی کاغذ نوشته شده بود: "سال گذشته از شرّ کیسۀ صفرا، که سالها مرا قرین درد و رنج ساخته بود، رهایی یافتم. سال گذشته در سلامت کامل به سن شصت رسیدم و از شغلم بازنشسته شدم. حالا می‌توانم اوقاتم را بهتر از قبل با تمرکز بیشتر و آرامش افزون‌تر صرف نوشتن کنم. در همین سال بود که پدرم، در نود و پنج سالگی، بدون آن که زمین‌گیر شود یا متّکی به کسی گردد، بی آن که در شرایط نامطلوبی قرار گیرد، به دیدار خالقش شتافت. در همین سال بود که خداوند به پسرم زندگی دوباره بخشید. اتومبیلم از بین رفت امّا پسرم بی آن که معلول شود زنده ماند. " و در پایان نوشته بود، "سال گذشته از مواهب گستردۀ خداوند برخوردار بودیم و چقدر به خوبی و خوشی به پایان رسید!" نویسنده از خواندن این تعبیر و تفسیر زیبا و دلگرم کننده از رویدادهای زندگی در سال گذشته بسیار شادمان و خرسند و در عین حال متحیّر شد. ✨در زندگی روزمرّه باید بدانیم که شادمانی نیست که ما را شاکر و سپاسگزار می‌کند بلکه شاکر بودن است که ما را مسرور می‌سازد. ‎‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

🔴رابطه موریانه با جن ها چیست؟ چرا هر جا که موریانه هست آب و گل هم هست؟ ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

📚🎞#داستان_کوتاە_تصویری داستان زیبای پیرمرد دامدار از گرگی که در آغل گوسفندان او زاییده بود و یکی از بچه های گرگ یکی از گوسفندانش را خورده بود! اما در انتها ببینید رفتار گرگ را که پیرمرد دامدار و هر بیننده و شنونده ای را شوکه می کند! ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌ ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

🤴حکایت حاکم و زبان 🐏روزی حاکمی به وزیرش گفت:امروز بگو بهترین قسمت گوسفند را برایم کباب کنند و بیاورند. وزیر دستور داد خوراک زبان آوردند.چند روز بعد حاکم به وزیر گفت:امروز میخواهم بدترین قسمت گوسفند را برایم بیاوری و وزیر دستور داد باز هم خوراک زبان آوردند.حاکم با تعجب گفت:یک روز از تو بهترین خواستم و یک روز بدترین هر دو روز را زبان برایم آوردی چرا؟؟؟وزیر گفت: "قربان بهترین دوست برای انسان زبان اوست و بدترین دشمن نیز باز هم زبان اوست"  💠 امام على عليه السلام: گوش خود را به خوب شنيدن عادت بده و به سخنانى كه شنيدنشان بر اصلاح و پاكى تو چيزى نمى افزايد گوش فرامده 📚غررالحكم حدیث 6234 ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

📚حال خوش راننده 50 سالگي را رد كرده بود اما قبراق و سرحال به نظر مي رسيد. صداي راديوي تاكسي را زياد كرده بود و سرش را با نواي تاري كه از راديو پخش مي شد، تكان مي داد. به راننده نگاه كردم. معلوم بود دارد كيف مي كند، مدت ها بود كسي را نديده بودم كه اينقدر از چيزي لذت ببرد. به راننده گفتم: «حالتون خوبه ها.» راننده گفت: «عالي»، بعد گفت: «عليزاده ست. عجب تاري مي زنه لاكردار.» بعد دوباره سرش را تكان داد و گفت: «جان... به به... جان... جان...» گفتم: «موسيقي دوست دارين؟» راننده گفت: «جات خالي چند شب پيش رفته بودم كنسرت عليرضا قرباني، زنده شدم به جون تو.» اين را گفت و شروع كرد به خواندن. «حريق خزان بود... حريق خزان بود... حريق خزان بود... حريق خزان بود... حيف كه بقيه شو بلد نيستم، ديگه چي خوند؟... ارغوانم آنجاست... ارغوانم تنهاست... ارغوانم آنجاست... ارغوان... ارغوان... اينا منو ديوونه مي كنن شجريان، پسرش آقا همايون، قرباني...» گفتم: «پس موسيقي سنتي دوست دارين.» گفت: «خيلي، آقا رفتم كنسرت علي قمصري خدا مي دونه داشت تار مي زد نزديك بود ديوونه بشم اين نابغه ست؟ روانيه؟ مجنونه؟ چيه؟... يا سهراب پورناظري باز همين طور، به جون خودت با كمونچه يه كاري كرد كه گفتم اين يا خودشو مي كشه يا منو.» پرسيدم: «فقط سنتي گوش مي كني؟» راننده گفت: «ما آسيابمون همه چي خرد مي كنه... پالتم گوش مي كنيم، دنگ شو هم گوش مي كنيم، بومراني هم گوش مي كنيم، نايما هم گوش مي كنيم، محسن چاووشي هم گوش مي كنيم، اوهام هم گوش مي كنيم.» به راننده نگاه كردم به شكم چاقش، به سر تاسش، به چروك هاي دور چشمش. گفتم: «شوخي مي كني؟» راننده گفت: «چشمات مثل مثلث، دستات مثل گندمزار، توي قلبت يك من خون، حالالاي لاي لاي لاي لاي.» به راننده گفتم: «شما واقعا اين گروه ها را مي شناسيد؟» راننده گفت: «مگه واقعي و غيرواقعي داره همه كنسراتاشونو مي رم.» پسر جواني كه عقب تاكسي نشسته بود به من گفت: «اين هفته حرف هاي اين آقاي راننده رو تو روزنامه بنويس. جالبه.» گفتم: «نه، دردسر مي شه. دوباره بايد به هزار نفر جواب بدم كه اين داستان واقعي بوده يا از خودم درآوردم.» راننده گفت: «قربونت برم بنويس.... بنويس واقعي بوده، بنويس حال كردن سخت نيست بايد پيدا كني با كي حال مي كني بعد حالشو ببري... زندگي يعني همين. بايد حال كني.» بعد صداي راديو رو بيشتر كرد و با شدت بيشتري سرش را تكان داد. +این روزا زیاد سوار تاکسی میشیم☺️ ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

📚معذرت خواهی تا سوار تاكسي شدم راننده گفت: «تو كه سواد نداري چرا مي نويسي تو روزنامه هم چاپ مي كني؟» گفتم: «شما از كجا مي دونين من بي سوادم؟» گفت: «اين چي بود هفته پيش نوشته بودي؟» گفتم: «چي نوشتم؟» راننده تاكسي گفت: «شعر صائب را غلط نوشته بودي... اصل شعر اينه كه يك عمر مي توان سخن از زلف يار گفت... در بند اين نباش كه مضمون نمانده است... ولي تو به جاي مضمون نوشته بودي موضوع.» به مسافرهاي تاكسي نگاه كردم: يك آقاي حدودا 60 ساله، يك خانم حدودا 30 ساله و پسر جواني كه به نظر دانشجو مي رسيد توي تاكسي بودند و هر سه داشتند به من بي سواد نگاه مي كردند. حس خوبي نبود. خواستم از زير بار اين نگاه هاي سرزنش بار بيرون بيايم. گفتم: «بله تو خيلي از نسخه ها مضمونه ولي تو بعضي از نسخه ها هم موضوع ثبت شده.» مرد 60 ساله گفت: «تو هيچ نسخه يي از ديوان هاي صائب موضوع نيومده.» گفتم: «مگه شما همه نسخه ها را خوندين؟» مرد گفت: «بله». گفتم: «مگه مي شه؟» مرد گفت: «بله» گفتم: «شما چه كاره ايد؟» مرد گفت: «استاد دانشگاه... ادبيات فارسي»‌ ‌ ‌ با خودم فكر كردم چرا بايد سوار تاكسي اي شوم كه راننده اش صائب خوان باشد و مسافرش استاد ادبيات فارسي دانشگاه، آن هم دقيقا روزي كه هفته قبلش شعري از صائب را اشتباه نوشته بودم... چاره يي نبود ،گفتم: «ببخشيد... اشتباه كردم.» راننده خنديد و گفت: «اين شد... همه اشتباه مي كنن اشكالي هم نداره به شرطي كه بعدش معذرت بخوان...» با خودم فكر كردم كاش براي بقيه اشتباهات زندگي ام هم معذرت خواسته بودم ولي ديدم خيلي وقت ها حتي نفهميدم كه اشتباه كرده ام، مثل همين هفته قبل و كسي هم نبود كه بگويد اشتباه كرده ام... حيف...‌ ‌‌ ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

📚حکایتی بسیار زیبا از خواجه عبد الله انصاری روزی حضرت سلیمان با لشکریان خود بر مرکب باد می گذشت . کشاورزی را دید که با بیل کار میکند و هیچ به حشمت سلیمان و سپاه او نمی نگرد . سلیمان در شگفت شد و گفت : ما از هر جا که گذشتیم کسی نبود که ما را و حشمت ما را نظاره نکند . و پیش خود گفت این مرد یا خیلی زیرک و دانا و عارف است یا بسیار نادان و جاهل .... پس فرمان ایست داد. سلیمان فرود آمد و گفت : ای جوانمرد جهانیان را شکوه و هیبت ما در دل است و از سیاست ما ترسند . چون ملک ما را ببینند در شگفت اندر شوند . و تو هیچ بما ننگری و تعجب نکنی؟ و این نوعی استخفاف و بی اعتنائی است که همی کنی . آن مرد گفت : حاشا و کلا که چنان کنم . چگونه در مملکت تو استخفافی از دل کسی گذر کند . لیکن ای سلیمان من در نظاره جلال حق و قدرت او چنان مستغرق هستم که نیروی نظاره دیگران ندارم . ای سلیمان عمر من این یک نفس است که میگذرد اگر به نظاره خلق آنرا ظایع کنم آنگاه عمر من بر من تاوان بود . سلیمان گفت : اکنون از من حاجتی بخواه اگر حاچتی در دل داری؟ گفت : آری حاجتی در دل دارم و مدتهاست که من در آرزوی آن حاجتمو آن این است که مرا از دوزخ رها کن. سلیمان گفت : این نه کار من است که کار آفریدگار عالم است . گفت : پس تو هم چون من عاجزی و از عاجز حاجت خواستن به چه روی بود ؟؟؟؟ سلیمان دانست که مرد هوشیار و بیدار است . پس او را گفت : مرا پندی ده....مرد گفت : ای سلیمان در ولایت حاظر منگر بلکه در عاقبت بنگر .... ای سلیمان چشم نگاه دار تا نبینی که هر چه چشم نبیند دل نخواهد و سخن باطل مشنو که باطل نور دل را ببرد ....... 📚کشف الاسرار 📚خواجه عبدالله انصاری ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

اگر جای دانه هایت را که روزی کاشته ای فراموش کردی باران روزی به تو خواهد گفت کجا کاشته ای … پس نیکی را بکار بالای هر زمینی… و زیر هر آسمانی…. برای هر کسی... تو نمی دانی کی و کجا آن را خواهی یافت که کار نیک هر جا که کاشته شود به بار می نشیند … اثر زیبا باقی می ماند حتی اگر روزی صاحب اثر دیگر حضور نداشته باشد. ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

📚اهمیت گفتن و نوشتن "ان شاءالله" در نامه روزی امام صادق (علیه السلام) به خدمتكاران دستور داد،برای كاری نامه ای بنويسند. آن نامه نوشته شد و آن را به نظر آن حضرت رساندند،حضرت آن را نامه خواند،ديد در آن،ان شاءالله (بخواست خدا) نوشته نشده است. به تنظيم كنندگان نامه،فرمود: چگونه اميد دارید كه مطلب اين نامه به پايان برسد و نتيجه بخش باشد،با اينكه در آن "ان شاءالله" ننوشته ايد! نامه را با دقت بنگريد،در هر جای آن كه لازم است و "ان شاءالله" نوشته نشده، "ان شاء الله" بنويسيد... پیوست: گروهى از يهود چيزى از پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيدند،حضرت فرمود: فردا بياييد تا جوابتان را بدهم و اِن شاءاللّه نگفت. پس تا چهل روز از آمدن جبرئيل عليه السلام نزد پيامبر جلوگيرى شد. و پس از آن،بر پيامبر فرود آمد و گفت: «هرگز در مورد چيزى مگوى كه: من آن را فردا انجام خواهم داد! مگر اینکه در ادامه بگویی:مگر اینکه خداوند بخواهد... و چون فراموش كنى،پروردگارت را به ياد آور و بگو:اميد كه پروردگارم مرا به راهى كه نزديك تر از اين به صواب است، هدايت كند» ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

♦️حسین پناهی: وقتی بچه بودم کنار پدرم می‌خوابیدم و هرشب یک آرزو می‌کردم. ♦️مثلاً آرزو می‌کردم برایم اسباب بازی بخرد؛ می‌گفت «می‌خرم به شرط اینکه بخوابی.» یا آرزو می‌کردم برم بزرگترین شهربازیِ دنیا؛ می‌گفت «می‌برمت به شرط اینکه بخوابی.» ♦️یک شب پرسیدم «اگر بزرگ بشوم به آرزوهایم می‌رسم؟» گفت «می‌رسی به شرط اینکه بخوابی.» ♦️هر شب با خوشحالی می‌خوابیدم. اِنقدر خوابیدم که بزرگ شدم و آرزوهایم کوچک شدند. ♦️دیشب پدرمو خواب دیدم؛ پرسید «هنوز هم شب‌ها قبل از خواب به آرزوهایت فکر می‌کنی؟» گفتم «شب‌ها نمی‌خوابم.» گفت «مگر چه آرزویی داری؟» گفتم «تو اینجا باشی و هیچ آرزویی نداشته باشم.» گفت «سعی خودم را می‌کنم به خوابت بیایم به شرط آنکه بخوابی» ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

🔸️خانه مادربزرگ لحافای گرم و نرم صدای رادیو پدربزرگ برنامه صبح جمعه صبحانه مادربزرگ یادش بخیر😍🙂 ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel

💡افشاگری عباس موزون مجری زندگی پس از زندگی ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬ @bohlool_aghel