✅توصیه مرحوم آیت الله میرزاجواد آقا ملکی تبریزی درباره روز مباهله:
مراقب بايد احترام اين روز را درك و جايگاه مهم آن را در اسلام و ايمان بشناسد.
اين روز از دو جهت شريف است كه هر دو جهت نظير يكديگر هستند:
اول ثبوت نبوت و دوم ثبوت ولايت كه با اولى بناى اسلام و با دومى بناى ايمان استوار مى‌شود. و از همين جاست كه يكى از علماى اهل سنت با تأمل در آيه مباهله و اين كه خداوند در اين آيه على را نفس پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم خوانده و او را با پيامبر يكى دانسته است مذهب حق را تشخيص داده و شيعه مى‌گردد.
بنابراين انسان منصف بايد بجهت اينكه اين روز، روز ثبوت اسلام و ايمان است به شرف و كرامت آن معتقد شود. اين كرامت را مانند كرامت ايمان به خدا، رسول، حجتها، نشانه‌ها، كتابها و تمامى رسولان او دانسته و بالاتر، اين روز را برابر تمام نعمتهاى دنيا و آخرت بداند.
سپس بينديشد كه چگونه خداوند اين اسباب را براى هدايت او ايجاد و با عزت اسلام او را عزيز گردانيده، و بدين طريق او را مورد لطف خود قرار داده است. و اينكه اگر خداوند با دلايل عقلى او را به اسلام هدايت مى‌كرد ولى چنين وقايعى دلايل عقلى را تأييد نمى‌كرد، ممكن بود دشمن او را به شك و شبهه گرفتار ساخته و او را از دين و ايمان خارج كند، و او را به كفر و عذاب هميشگى و جاويدان مبتلا كند. و نيز اگر اين حادثه كه كفار را با پذيرش ماليات و خوارى، خوار نمود، بوقوع نمى‌پيوست آنان عزت و توانايى خود را حفظ كرده و با اسلام و مسلمين درگير مى‌شدند. كه نتيجه آن چيزى جز در سختى افتادن مسلمانان نبود و حتى شايد عده‌اى ضعيف النفس بر اثر اين سختيها و مشكلات از دين خارج مى‌شدند. ولى خداوند با اين حادثه و آشكار ساختن شرف و كرامت دوستان خود تمامى اين سختيها و خطرات بزرگ را تبديل به آسايش دائمى نمود. اين نعمت آنقدر بزرگ است كه كسى توان اندازه‌گيرى و سپاسگزارى آن را ندارد.
با توجه به اين مطالب لازم است بمقدار ارزش اين نعمت در سپاسگزارى آن تلاش نمود. و در صورتى كه نتوان آنچنان كه حق آن است شكر آن را بجاى آورد، بايد باندازه توان براى سپاسگزارى آن تلاش كرد.
📚 منبع: المراقبات ترجمه ابراهیم محدث بندرریگی ٬ صفحه ۵۰۰ تا ۵۲۲
امام صادق علیه السّلام از امام باقر علیه السّلام نقل می‌کنند که فرمودند:
اگر بگویم اسم اعظم خداوند در این دعا مى‌باشد، راست گفته‌ام. و اگر مردم مى‌دانستند این دعا چه اثرى در اجابت دعا دارد با تمام توان براى آموختن آن تلاش مى‌کردند.
سید ابن طاووس در کتاب اقبال می‌گوید:
من نیز براى برآورده شدن حاجاتم آن را خوانده و به نتیجه مى‌رسم. و این همان دعاى مباهله است که این آیه در شأن آن نازل شد:
بگو: بیایید فرزندان ما و شما، زنان ما و شما، نفسهاى ما و شما را گرد آورده آنگاه مباهله نموده و...
این دعا را جبرییل علیه‌السّلام براى رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم آورده و گفت:
با وصى، دو نوه و دخترت با آنان مباهله کن و این دعا را بخوان.
متن دعای مباهله پیامبر گرامی اسلام در سایت:
yon.ir/XX9Ed
❓پرسش :
چه نکته های مهمی از قضیه مباهله حضرت محمد(ص) به دست می آید؟
✅پاسخ :
واقعه مباهله ، از جهات مختلفى حائز اهمّیت و قابل تأمّل و بررسى است . مهم ترین و برجسته ترین نکاتى که در این رویداد ملاحظه مى شود، عبارت اند از :
با کلیک روی لینک به پاسخها دسترسی یابید:
yon.ir/zgIz4
💠 #نماز_حاجت در روز #مباهله قبل از ظهر
حضرت #امام_صادق علیه السلام فرمود:
▫️ هرکس #قبل_از_ظهر به #شکرانه الهی #دو_رکعت نماز بخواند؛ در هر رکعت یک بار سوره #حمد، 10 بار سوره #توحید، 10 بار #آیةالکرسی، 10 بار سوره #قدر بخواند، نزد خداوند معادل صد هزار #حج و #عمره محسوب می شود، و چنین فردی حاجتی از حاجت های دنیوی و اخروی را درخواست نمی کند، مگر آن که خداوند متعال برآورده می سازد.
اگر این دو رکعت نماز را از دست دادی، قضای آن را به جا آور.
📚اقبال الاعمال، ج۲، ص509
May 11
💠آفرينش سرزمين كربلا قبل از آفرينش كعبه
▫️ خداوند متعال #مكّه را آفريد و پيش از گستردن زمين، آن را به عنوان #حرم و محل مورد احترام قرار داد، ولى در مورد سرزمين #كربلا، امام سجّادحضرت علىّ بن الحسين عليهما السلام فرموده است:
▫️ اتّخذاللَّه أرض كربلاحرماً آمناً مباركاً قبل أن يخلق اللَّه أرض الكعبة ويتّخذها حرماً بأربعة وعشرين ألف عام، وأنّه إذا زلزل اللَّه تبارك وتعالى الأرض وسيّرها رفعت، كما هي بتربتها نورانيّة صافية.
خداوند متعال بيست و چهار هزار سال پيش از آفرينش كعبه، سرزمين كربلا را به عنوان حرم امن و مبارك برگزيد، و همچنين زمانى كه خداوند زمين را لرزاند زمين كربلا را با تربتش - كه نورانى و شفّاف است - بالا برد وآن را در برترين باغ هاى #بهشت قرار داد. و آن از بهترين مسكن هاى بهشت است كه جز پيامبران و رسولان-رسولان اولوالعزم - در آن ساكن نمى شوند. همانا اين سرزمين در ميان باغهاى بهشتى مى درخشد؛ همان گونه كه ستارگان فروزان در ميان ستارگان نورافشانى مى كند، نور اين سرزمين ديدگان بهشتيان را خيره مى كند و با صداى بلندى مى گويد:
أنا أرض اللَّه المقدّسة الطيّبة المباركة الّتي تضمّنت سيّدالشهداء وسيّد شباب أهل الجنّة.
من سرزمين مقدّس، پاك و مباركى هستم كه سيّد و آقاى شهيدان و سرور جوانان اهل بهشت را دربرداشته ام.
----------
📚 كامل الزيارات: ۴۵۱ ح۵، بحار الأنوار: ۱۰۸/۱۰۱ ح ۱۰، الخصائص الحسينيّة: ۲۴۰.