تعهد به هر چیزی، اون رو به مطلوب ترین شکل ممکن با ارزش و زیبا نگه میداره. وقتی تعهد به یادگیریِ مادام العمرِ یه هنر بدی، وقتی تعهدِ پیوسته به یه عشقِ نوپا بدی، وقتی به خودت تعهد به تلاشِ مستمر برای رسیدن به رویاهات بدی، زندگیت به طورِ غیرقابل باوری زیبا و منظم میشه. تعهد و استمرار که نباشه، هرچقدر تلاش کنی و زمان بگذاری بیثمر و بیفایدهست.
ولی من میگم هیچ رویا یا آرزویی نمیافته تو سر و قلبُ ذهنِ آدم رو به بند نمیکشه، مگر اینکه خدا تحقق اون رو از قبل واست فراهم کرده باشه. ولی یه شرط داره. تلاش! شبیه اینکه موادِ اولیهی یه غذای خوشمزه رو میذارن رو میز و میگن"حالا دیگه نوبت توعه، پختش با تو!" اگه تلاش کنی و تاوان بدی، مسلما غذا رو میزته. ولی اگه بخوای، اما هیچکاری در راستای اون خواستنِ نکنی، چیزی جز یه شکمه گشنه نصیبت نمیشه.