شبهایروشن-
غبطهی امروزم سهم این زوج گیلانی شد که هرروز تو این همه رنگ سبز دارن زندگی میکنن و نفس میکشن و گوشهی دنجشون توام با صدای پرندهها و طبیعته.
کنترل افکار یکی از سخت ترین کارهای دنیاست که پررنگ ترین نقشوهم تو زندگی هر آدمی داره. همهی آدما از شروع کردن میترسن، از گرفتن تصمیماتی که قراره اونارو به جاهای خوبی برسونه واهمه دارن، از استارت روندی که باعث تحول زندگیشون میشه یجاهایی عقب نشینی میکنن، خیلی هاهم هستن مثل من که شروع کردن ولی از پایانش خوف دارن، چون خبری از سرانجامش ندارن، اصلا مکانیزم مغز برای بقا همینه. حتی آدمای خیلی خیلی موفق هم میترسن ولی فرقشون با آدمای دیگه اینه که به صدای مغزشون گوش نمیدن و یاد گرفتن که اجازه ندن افکارشون اونارو کنترل کنه. یاد گرفتن احساسات و ترس های خودشون رو به سمت اهداف و ایدههاشون هدایت کنن. بنظرم یکی از جذابترین آدمها، کساییان که رو افکارشون کنترل دارن. این آدما هم تو زندگیشون آدمای موفقیان، هم میتونن تورو هم همراه با خودشون رشد بدن.
همیشه آدمای زندگیمو وقتی حواسشون نیست نگاه میکنم، زیاد نگاه میکنم. وقتایی که خوابن، مشغولن، درحال انجام کاریان، آشپزی میکنن، میخندن، نگاه میکنم. زل میزنم. از ابراز کلامی احساساتم خوشم نمیاد، سعی میکنم وقتی تو یه دنیای دیگهاین خوب نگاه کنم، سیر شم. حس میکنم اینجوری اون محبتی که دارم نسبت بهشون، روونهی قلبشون میشه. هدر نمیره.
چیزهایی که مینویسم اول یه تلنگر به خودمه، بعد برای افرادی که به شنیدنش احتیاج دارن.
-لینک چنل ناشناسها [ @Baraie_to ]
اغلب چیزایی که زندگیت بهش نیاز داره، با حس و حالِ خودت همخونی نداره و اغلب چیزایی که تو بهش نیاز داری، با زندگیت همخونی نداره. چرا آخه.
آدم، موجودی که عیار آدمیتش درد و غمهاشه، شرط نپوسیدنش زیر بار سنگین این دنیا، داشتن چیزی برای عشق ورزیدن و فراموش کردن غمهاشه. یکی با نوشتن، یکی با کتاب، یکی با موسیقی، یکی با آشپزی و دیگری با درس. باید سعی کنی چیزی رو دوست داشته باشی. به قول رضا قاسمی :
فرقی نمیکند چه چیز. خدا، زن، موسیقی، حتا مشروب یا تریاک. ولی یک چیز را دوست بدار! -همنوایی شبانهی ارکستر چوبها