مثل آن چایی که می چسبد به سرما بیشتر
با همه گرمیم، با دل های تنها بیشتر
درد را با جان پذیراییم و با غم ها خوشیم
قالی کرمان که باشی می خوری پا بیشتر
بَم که بودم فقر بود و عشق اما روزگار
زخم غربت بر دلم آورد این جا بیشتر
هر شبِ عمرم به یادت اشک می ریزم ولی
بعدِ حافظ خوانیِ شب های یلدا بیشتر
رفته ای ... اما گذشتِ عمر تاثیری نداشت
من که دلتنگ توام امروز ... فردا بیشتر
زندگی تلخ است از وقتی که رفتی تلخ تر
بغض جانکاه است هنگام تماشا بیشتر
هیچ کس از عشق سوغاتی به جز دوری ندید
هر قدر یعقوب تنها شد زلیخا بیشتر
بر بخارِ پنجره یک شب نوشتی :"عاشقم"
خون انگشتم بر آجر حک کنم : ما بیشتر...
#حامد‌عسکری
➯@Bshmk33
یادش بخیر بچگیامون
« قهر،قهر،تا روزِ قیامت »
این زیباترین دروغِ کودکی هایمان بود
قرار بود مثلاً دلخوریِ مان تا ابد کِش بیاید
اما با یک «ببخشید» سر و تهِ قضیه هم می آمد و دوباره مشغولِ بازی می شدیم
انگار هم نه انگار،که قهر کرده بودیم!
بچگی ها،در همین سادگی اش قشنگ بود.
امان از این بزرگ شدن...
امان از این قهر هایِ بی صدایِ طولانی!
حالا قهرِ مان را جار نمی زنیم،
خیرِ سرِمان مثلاً متمدن شده ایم...
خیلی بی صدا می رویم
اما برای همیشه...
اما بدونِ بازگشت ...
دلمان هم خوش است که بزرگ شده ایم!
➯@Bshmk33
تا هستند قدر بدونیم ....
همیشه از رفتن ها ناراحتیم؛
ولی از بودن ها خوشحالیمون رو نشون نمیدیم!
میدونی هیچ سنگ قبری جواب سلام هیچ فردی رو نمیده!
ما همیشه بعد از رفتنِ کسی میگیم: ای وای
بعد از ، از دست دادنِ چیزی میگیم: ای کاش
ما کلا همیشه یک عده آدمی هستیم که دیر میبینه، دیر میرسه، دیر میفهمه، دیر میخواد
ما حتی آدم هایی هستیم که همیشه دیر رها میکنیم تمامِ چیزایی رو که آزارمون میدادند
یا جایی هستیم که قدرِ ما رو نمیدونن
یا خودمون قدرِ جایی که هستیم رو نمیدونیم
#مرتضی_خدام
➯@Bshmk33