آب راگل نكنید شاید ازدورعلمدارحسین مشك طفلان بردوش، زخم وخون براندام، میرسدتاكه ازاین آب روان، پركندمشك تهی، ببردجرعه آبی برساندبه حرم، تاعلی اصغربی شیررباب نفسش تازه شودوبخوابدآرام @bynolharamyn

نوبت جانبازی طفلان زینب آمده وقت آری گفتن فرمان زینب آمده غرق خون گشتند،فرزندان اودرکربلا وقت یاری دادن ودرمان زینب آمده @bynolharamyn

🔅▪️🔅▪️🔅▪️🔅▪️🔅▪️ ✨برای حضرت عبدالله علیه السلام 🏴روز عمو برای این که شبیه پدر باشد لازم نبود زیر دست او پروش یافته باشد. خون همه چیز را منتقل کرده بود... آری خون کریم اهل بیت علیه‌السلام در رگ و پِی اش جاری بود و دعای پدر بدرقه راهش... او خودش از زبان پدر، با آن غربتِ نفس گیرش نشنیده بود که «ای برادر جان! لایوم؛ کیومک!» غربت عمو در میان خیمه‌ها قرارش را ربوده بود... او تمام قد، غربت عمو را به تماشا ایستاده بود، از همان روزی که نامه برایش نوشتند و گفتند نهرها و باغ‌هایمان فلان است و بیسار. بشتاب به سوی ما اباعبدالله! روزی که عمو دست نوازش بر سرِ یتیمان مسلم بن عقیل (ع) کشید و گریه کرد؛ زمانی که گفت لااقل بگذارید برگردم و نگذاشتند... تا ظهر همان روز، موعودی که پدرش لحظه آخر فرمود «لایوم کیومک...» او نمی‌توانست روزِ عمو را ببیند. خود را رها کرد از دستان عمه. عمه فریاد می‌زد که برگرد عزیز دل! ولی زینب سلام‌الله‌علیها حریف قسم جلاله‌ای که از زبان نوه امیرالمومنین (ع) بیرون بیاید نمی‌تواند بشود! بسوی عمو می‌دوید و فریاد می‌زند «والله لا افارق عمی ...» به سمت عمو می‌رفت در روزِ عمو... عمویی که پدر بود برایش. خود را رساند به او، عموی غریبی که میهمانِ کوفیان بود؛ ولی حالا تشنه و بی رمق از زخم شمشیرها و نیزه‌ها و سنگ‌هایشان در گودال افتاده است. بحر بن کعب لعنت‌الله‌علیه شمشیر را بالا آورد تا با آن امام (ع) را هدف قرار بدهد. عبدالله فرزند کریم است کریمی که سه بار تمام اموال خود را بخشیده... سپر ندارد؟! مهم نیست! دستش می شود سپر! آری دستش سپر شد و فریاد برآورد «عموجان مرا دریاب...» امام (ع) او را در آغوش خود محکم می‌فشارد و مثل همیشه او را به صبر دعوت کرد. همان صبری که استخوان بود در گلوی پدر بزرگش و لحظه لحظه‌های عمر پدرش بود... بار دیگر حرمله رسید برای گلوی فرزندی دیگر از فرزندان حسین (ع)... و سرانجام سر از تنش جدا کرد. او خیلی خوب فهمیده بود که روزِ عمو چه روزیست؛ شاید برای همین بود که سرش زودتر از سرِ عمو از تن جدا شد... 🔅▪️🔅▪️🔅▪️🔅▪️🔅 @bynolharamyn

الهـے! این بنده چه داند که چه می باید جُست؟ داننده تویی هر آنچه دانی، آن ده خواجه عبدالله انصاری @bynolharamyn

▪️▫️▪️▫️▪️▫️▪️▫️▪️ عمو فدای جراحات پیکرت گردم شهید مکتب عباس و اکبرت گردم نماز عشق بجا آور و عنایت کن که من مکبّر در خون شناورت گردم ز خیمه بال زدم تا کنار مقتل خون به این امید که سرباز آخرت گردم مگر نه بر سر دست تو ذبح شد اصغر بده اجازه که من ذبح دیگرت گردم به جان مادر پهلو شکسته ات بگذار که رهنورد دو فرزند خواهرت گردم مگر نه نالۀ هل من معین زدی از دل من آمدم که در این عرصه یاورت گردم بدست کوچک من کن نگاه رخصت ده که جانشین علمدار لشکرت گردم ☀️السلام علیک یا عبدالله ابن الحسن (ع) ▪️▫️▪️▫️▪️▫️▪️▫️▪️ @bynolharamyn

☀️امام حسين عليه السلام: همسايگى، گونه اى خويشاوندى است الجِوارُ قَرابَةٌ 📚معدن الجواهر صفحه ۷۲ @bynolharamyn

هوا هوای محرم،صدا صداےحسین دوباره سرزده از نینوا نواےحسین دوباره نوحه وزارےدوباره بانگ عزا دوباره گریه‌بےوقفه درهواےحسین دوباره‌کوچه‌به‌کوچه‌سیاه‌بندان‌است دوباره شهرعزادار شد براےحسین @bynolharamyn

🏴روضه عبدالله 💠حاج مهدی رسولی @bynolharamyn

رها کن عمه مرا باید امتحان بدهم رسیده موقع آنکه خودی نشان بدهم عمو، سپاهِ «حسن» می‌رسد به یاری تو من آمدم که «حسن» را نشانتان بدهم... @bynolharamyn

🏴من به یاری امام مجتبای کربلا پابرهنه از حرم ای عمو دارم میام... 💠حاج محمود کریمی @bynolharamyn

يازده ساله ولی شوق ‌بزرگان دارد در دل كودك اينها، جگر مردان است از وقتی چشم باز کرد جای پدر حسین(ع) را دیده بود نگو عمو اباعبدالله است او... @bynolharamyn

🌹صلی الله علیک یا ابا عبدالله ☀️شخصی از امام صادق (ع) پرسید: آقا جان!جدتان امام حسین (ع) الان کجاست؟ ☀️حضرت فرمودند: چقدر جثه تو کوچک است و چقدر سوال تو بزرگ است! بدن مبارک امام حسین (ع) در قبر است اما روح بزرگشان سمت راست عرش خدا نزد جد و پدر و مادرشان است و نظر مبارک امام حسین (ع) به دو مکان و موضع است: 1⃣ به زوار قبرش 2⃣ به مجالس عزایش ☀️آنگاه حضرت فرمودند: امام حسین (ع) از جد و پدر و مادر و برادرش خواهش می کنند که برای عزادارانش استغفار نمایند تا خدا آنان را بیامرزد. ☀️در روایتی دیگر امام حسین (ع) فرمودند: اگر گریه کننده بر من می دانست که چه اجری نزد خداوند دارد شادی اش از اندوهش بیشتر می گردید. 📚منابع : چشمه سار عشق، ص 10 قصص الحسینیه، ص 72 @bynolharamyn