گریه می کنم و از این می ترسم که بی تو، زیاد زنده بمانم! لا خیر بعدکِ فی الحیاة وإنما أبکی مخافة أن تطول حیاتی.... عاشقانه های امیرالمومنین (ع) بر سر مزار هستی اش... 💔

آهسته می شوید یگانه همسرش را با آب زمزم آیه های کوثرش را

آهسته می شوید غریب شهر یثرب پشت و پناه و تکیه گاه و یاورش را

تنها کنار نیمه های پیکر خود می شوید امشب نیمه های دیگرش را

آهسته می شوید مبادا خون بیاید آن یادگاریهای دیوار و درش را

پی می برد آن دستهای مهربانش بی گوشواره بودن نیلوفرش را

می گوید اما باز مخفی می نماید با آستینی بغضهای حنجرش را

در خانه‌ی او پهلوی زهرا ورم کرد حق دارد او بالا نمی گیرد سرش را

با گریه های دخترانه زینب آمد بوسد کبودی های روی مادرش را

بر شانه های آفتابی اش گرفته مهتاب هجده ساله‌ی پیغمبرش را

دور از نگاه آسمانها دفن میکرد در سرزمینهای سؤالی همسرش را

وای مادرم😭😭😭