«يَا أحمَدَ لَولاكَ لَمَا خَلَقتُ الأفلَاك»

«چون سخن ناصواب از کسی می‌شنید،نمی‌فرمود چرا فلانی چنین گفت ؟بلکه می‌فرمود‌: بعضی مردم را چه می‌شود که چنین می‌گویند؟» #پیامبر_‌مهربانی

هرگز کسی را حقیر نمی‌شمرد.

عیب مردم را جستجو نمی کرد.

از شر مردم بر حذر بود اما از آن ها فاصله نمی گرفت.

اگر چه دورترین نقطه ی مدینه بود از بیماران عیادت می کرد.

وقتی خبری از اصحابش نمی شد جویای احوالشون می شد..

انقدر با اصحابش صمیمانه رفتار می کرد،‌که غریبه ها نمی تونستند تشخیص بدن پیامبر کدومه..

وقتی می خواست یه چیزی رو به کسی ببخشه،‌خودش مستقیم اینکارو می کرد و این کار رو به کسی حواله نمی کرد..

اگر هنگام نماز،‌متوجه حضور نیازمندی میشد،‌نمازش رو کوتاه می کرد.

اگه خیرت به دیگران میرسه،‌همین الان بدون که پیش پیامبر اکرم خیلی عزیزی.

هیچ وقت جواب رد به کسی نمی داد مگر اینکه خواستار معصیت باشد.