+ دلم می‌خواد یه حرکتی بزنم‌ انقدر آروم نشینم یه گوشه ... _ چیکار کنی؟ + پاشم برم فلسطین!

این روزها ورود به ادبیات مقاومت از لازماتِ زندگیِ ارزشمندِ هنری است ...

یه فلسطینی اهلِ کرانه باختری نوشته : مردمِ ما در غزّه عدد نیستند؛ مردم ما زندگی‌اند، فکر و روح اند. ما را ببخش ای قادرِ مطلق ...

صدای طنین‌ گام‌های دوان دوانِ‌ آن علوی در کوچه پس کوچه های دمشق ...، صدای گلوله ...

همین امشب در غزه نوزادی بر اثر حمله قلبی ناشی از بمباران‌ خانه مجاور جان باخت. خبر سنگین است؛ نوزاد، بمباران، حمله قلبی، جان باخت ... ! بپرسیم چرا؟ و با خود کلنجار رویم تا پاسخی بیابیم ...

بارها گفتم که این زندگی به من بارها و بارها قدم برداشتن سمت هیئتهای توی بیروت بدهکاره

در این لحظه حتی عجیب نیست که بشنویم شاخه مقاومت در اردن هم داره فعال میشه. یا حتی عجیب نیست که بگیم بحرین هم یه حرکتی میزنه. کاریه که انقلاب اسلامی با قلب‌ها می‌کنه. آینده روشنه، ما و شمای نوعی کجا وایستادیم؟ روبه نور؟ یا پشت به نور؟

سوریه؟ اردن؟ عراق؟ دیگه کجا؟ مصر؟ دشمن هرچقدر هم نقشه داشته باشه باز هم مقاومته که ریشه در قلب‌های ملت‌ها داره‌ ...

آبادی؛ جایی‌ست‌ میان‌ِ دیرالزور‌ وَ جولان جایی‌ست‌ میان‌ِ نگاه‌ِ سیدعلی و‌ لبخند‌ِ سید حسن:)

این جمعه هم گذشت و نیامد ز تو خبر ... #بغض

*شادی آورده شده توسط نوزاد متولد شده در غزه* مقاومت سخت افزار نیست که با کشته شدن افراد از بین برود بلکه نرم افزار وایمانی هست که هر روز ریشه آن قوی تر می شود *۴۵ هزار شهید در غزه در ۱۵ ماه اخیر است.... اما بیش از ۸۵ هزار شهید به دنیا آمده اند.*

با قدرت سخن می گفت گویی که سخنانش آخرین تکه‌های باقی‌مانده از جانش بود. سوم شخصِ مذکور: یکی از اهالی غزه