بی‌شرفا میگن می‌خواستیم روسیه رو تحریم کنیم ولی نخواستیم ملت روسیه رنج بکشه. کثافتها ملت ایران آدم نبودن؟ تف به ذات پلیدتون.

تو توییتر یک کاربری نوشته ایران خود را بین ۶ ابرقدت برتر جهان جا داده. که درست و مستند این توییت رو زده، بعد یکی زیرش نوشته ابرقدرتی با گوشت ۲۰۰ هزارتومانی یا پراید ۲۰۰ میلیونی؟! یکی نیست بگه بزرگوار! مولفه های قدرت چیزهای دیگری هم هستند؛ و الا آمریکا در گرسنگی، کارتن خوابی، تیراندازی، غارت اموال عمومی و فضولات انسانیِ حاشیه خیابان در تمام دنیا زبانزد است!

محمد: ستوده بسیار تحسین شده نام پیامبر اسلام(ص) آن‌که صفت‌های پسنیدیده وی بسیار است.

گر توانی بگسلی از خویشتن، یکتاستی. _حزین‌لاهیجی

و یسئلونک عن الحیاه قل: هی بجمال یوسف و حزن ابیه و غدر اخوته. وقتی در مورد زندگی از تو می‌پرسند بگو: آن به زیبایی یوسف و غم و اندوه پدرش و بی وفایی برادرانش است...

چرا همش دنبال یکی هستین بهش تکیه کنین؟ صاف بشینین خب مگه کمر ندارین؟

تو اینستا این تصویرو دیدم خیلی بهم فشار اومد. گوشه تصویر فوتبال نوشتن stop war بی‌شرفا پدر خاورمیانه رو در آوردین دراین حد هم سهممون نمی‌شد؟ هوادارای یه تیمی وقتی از فلسطین حمایت میکنن و پرچمش رو نشون میدن، باهاشون برخورد میشه و اون تیم جریمه میشه و میگن ورزش سیاسی نیست، ولی اگه برای اکراین اروپایی باشه میشه حقوق بشر! تازه جنگی که غیر نظامیا در امانن جنگ نیست که. جون اروپائیا جونه؟ جون آسیاییا جون نیست؟ بمبای روسیه می‌کشه بمبای آمریکا ترمیم کننده پوسته؟ لعنت به خودتون و تمدنتون و چشمای رنگیتون‌.

محبوب من در مدرسه به ما الفبا را یاد نداده‌اند که با آن دکتر و مهندس و مانند این‌ها شویم. الفبا را یاد داده‌اند تا ما باهم حرف بزنیم و با حرف زدن، باهم زلفی گره بزنیم و قربان صدقه‌ی هم برویم... _محمدصالح‌علا

"یاکاموز" در ادبیات ترکی به معنای انعکاس نور ماه بر سطح آب است، استعاره از معشوق زیبایی که فقط باید از دور نگاهش کنی... از آن عشق‌ها که هیچ‌گاه قرار نیست به وصال بیانجامد... همین‌قدر غمگین و مظلوم.

باید که بنشینی: نوری صافی، مستعد، منتظر مرگ؛ یا بنشینی: مجتهد در اجتهادِ وصولِ این حال. _مقالات‌شمس

یکی از عجیب ترین حس ها اونجاییه که پیش خودت فکر می‌کنی چقدر دلم واسه این لحظه تنگ میشه، در حالی‌که هنوز تموم نشده!

دخترم! بعدها که تجربه‌های گسترده‌تر و برخوردهای بیشتری پیدا کردی، می‌بینی که تمامی زندگی‌ها و تمام آدم‌ها، از زن و مرد و محروم و بهره‌مند، با رنج‌هایی همراه هستند. داشتن و نداشتن، هر دو رنج است. داشتن، غصه‌ی جدایی را دارد و نداشتن، تلخی محرومیت و زخم تحقیر. و سرشاری و کامروایی هم، رنج پوچی را دارد و درد بی‌دردی؛ که دل آدم، از دنیا بزرگ‌تر است. دل‌ما، از تمامی هستی، بزرگ‌تر است. _نامه‌های‌بلوغ