ما خیال می‌کنیم خداوند مغرورِ مقتدر بخاطر این‌‌که حرفش را نشنیده‌ایم و او را بر زبان‌مان نیاورده‌ایم و در کارهایمان شریکش نکرده‌ایم، ترازویی می‌گذارد و میزانی بپا می‌کند و کارهایمان را می‌کِشد، و اگر چیزی کم داشتیم با سر در آتش رهایمان می‌کند و از ما انتقام می‌گیرد! این احساس انتقام، ترس و طاعت و یا نفرت و سرکشی و طغیان را به همراه می‌آورد. 》

اما اگر سوختن انسان را از کبریت کشیدن های خودش بدانیم با این‌که کبریت و اکسیژن و دامان و دست و شعور و قدرت همه از اوست، ولی بی‌حساب کار کردن و درست استفاده نکردن از آزادی و انتخاب از ماست، می‌بینیم که او بارها دامان ما را خاموش کرده و رسولانش را که آموزگاران این هستی بوده‌اند برای هدایت و یادگیری برخورد صحیح ما فرستاده بوده، و با رحمت و محبت ما را به درستی برخورد و بارور کردن دل‌ها دعوت کرده 》

و اصرار ورزیده... و فرصت داده... و راه‌های بازگشت و درهای توبه را گشوده و در بن‌بست ها و درماندگی‌ها، در انتظار ما مانده، و با تازیانه‌های بلا و نشان دادن نتیجه‌ها، ما را به راه کشانده... و بر حسرت و پشیمانی و ندامت، ابرهای رحمتش باریده... و به اندازه‌ی دل‌شکستگی ما به ما پاداش بخشیده و بدی ها را به خوبی تبدیل کرده... 》

این‌ها را که درک کنی می‌توانی در زمینه‌ی رسیدن به مقام تسبیح و حمد، قدم برداری تسبیح یعنی: در دل و زبان و در پرونده‌ی خدا گلایه و شکایتی نیاورده باشی و از او آشفته نباشی، اگر تمام کسری ها ضعف ها و تازیانه‌ها و بلایا را دیدی، اگر به تمام وسعت آسمان‌ها و کهکشان‌ها و ستاره‌های دور و نزدیک آگاه شدی و در نهان‌خانه‌ی دلت، بر او حرفی داشتی که آخر خدایا، این‌همه دنیا و این‌همه امکان و این‌همه فقر و جنگ و جنون؟ اگر حتی یک شن و سنگ‌ریزه را در جایگاه خود نشناختی، تو مسبح نیستی. 》

و حمد یعنی: در برابر این کسری‌ها و ضعف‌ها و زشتی‌هایی که از خدا نیست و از آزادی انسان نشات گرفته قیام کنی و قد علم کنی و عهده‌دار شوی... "سبحان ربی العظیم و بحمده" یعنی همین همراهیِ حمد به دنبال تسبیح. یعنی مسئولیت انسان در برابر بدی‌ها و زشتی‌هایی‌که از برخورد های غلط و بی‌حساب نشات گرفته است. که اسید، نه خوب است و نه بد خوبی و بدی آن به دنبال برخورد مناسب یا نامناسب تو می‌آید. 》

پس خوبی و بدی و نور و ظلمت، نه در جهان و نه در انسان که در رابطه‌ها و برخورد های حساب شده و بی‌حساب مطرح می‌شوند. و این تو هستی که باید با توجه به تسبیح حق و پاکی و قداست او، حامد باشی و عهده‌دار باشی و کار کنی... نه این‌که بنشینی و خدایت را بفرستی دنبال کارها چراکه این تویی که نیازمند رویش و بارور شدنی. _نامه‌های‌بلوغ

همون خدایی که تموم دنیا و کهکشان‌ها رو خلق کرده به این فکر کرده که دنیا به یکی مثل "تو" هم نیاز داره... قشنگ نیست؟:)

من رویای عشقی را در سر می‌پروراندم که چیزی بیش از اشتیاق دو تن برای تصاحب یک‌دیگر بود. _اروین‌یالوم

یک: اگر دلخوری، به موقع بگو، یا هیچ‌وقت نگو. دو: با "نگفتن" از چیزی محافظت نمی‌کنی. در واقع با مطمئن ترین شیوه‌، مشغول تخریب رابطه‌ای هستی. زوال، از اولین نگفتن آغاز می‌شود.

دوستانی که عمل می‌کنید لطفا قیافه نگیرید شما اگه قیافه داشتید عمل نمی‌کردید.

شما هم وقتی شام ندارین صبحونه میخورین؟ @Ekhrajiha

داشتم با غذا نون میخوردم که این تیکه‌ی کوچیک نون که شبیه نقشه‌ی ایران جانمون (بدون دریاها) بود توجهم رو جلب کرد:) هرچی برکت داریم، ازاین خاک داریم:)