آرزو میکنم براتویی ک داری اینو می‌خونی به عشق و بغل مبتلا بشی آمین...

دِلتَنگـے خیلـی نامَرده اَصلا زَمان و مَکان حالیش نِمـیشه یهو میاد و بی مـحابا جیگَرِتـو آتیش میزنه و مـیرہ. #پنجشنبه #دلتنگی

نوازش ڪن مرا ڪَاهی دلم تنڪَ است و بیمارم بگو امشب تو می‌آیی بجاے غم به دیدارم

شآخ اونیه که فقط ی نفر تو قلبشه👌🏻

من هر وقت باهات بداخلاقی کردم بدون که دلتنگیت به پوست و استخونم رسیده. وگرنه آدم که عزیز خودشو ناراحت نمیکنه، میکنه؟🥲🫀

حـسِ خـِٰوبَیهِ مـیِدُوِنیِ هٰزارِتاَ کِاردارِه، امِا بَرا تـُو هـمیِشه وقِتٰ دِاره🙃َ🤍💍💋 دارین از این عشقا🤭🫂🥺

اصالت یعنی جوری که خونه ی پدرت بهت رسیده میشد بیشترشو از پسر مردم توقع نداشته باشی آدما رو برا خودشون دوست داشته باشیم👌👍

واقعا راه اومدن با دخترا سخت نیست یا باید قبول کنی که اشتباه کردی یا باید قبول کنی که حق با اونه😊

یکیو دارم که هر روز بهم ثابت میکنه دنیا بدون اون هیچ ارزشی نداره🔗♥️🫧

میگفت تو خیلی زود رنجی! دلم میخواست بهش میگفتم، آدم‌ها از کسایی که دوسشون دارن بیشتر می‌رنجن، وگرنه بقیه که مهم نیستن

#برشی_ازیک_زندگی #سرگذشت_حوری #پارت_اول سبد نون رو جلوی در خونه ی تاجی خانم گذاشتم و دستی به کمر دردناکم کشیدم، خوب که خستگی در کردم، نگاهی به اطراف انداختم، اون موقع از ظهر کسی تو کوچه نبود، خیالم که راحت شد دست دراز کردم و تکه ای از نون گرم و داغی که هيچوقت نصیبم نمیشد کندم و از ترس دیده شدن، سریع فرو کردم تو دهنم،صدای پا که شنیدم نفهمیدم چطور اون لقمه نون رو قورت دادم، فقط میدونستم صورتم از فشاری که روم بود قرمز شده و هر لحظه ممکن بود خفه بشم.... در باز شد و چشم تو چشم شدم با سیمین که با چشم های ریز شده و نگاه مشکوکش داشت سر تا پامو نگاه میکرد.. به زور سلام کردم و خم شدم سبد نون رو برداشتم و برای جلوگيری از تنبیه شدنم لبخند دندون نمایی زدم و گفتم:ننه ام تازه پخته، گفت تا داغه براتون بیارم.... سیمین دختر تاجی بود، همسن و سال من بود، اما عارش میومد با من همکلام بشه، به قول خودش اون دختر کدخدا بود و من یک رعیت زاده ی که به نون شب محتاج بودم... با حالت بدی نگاهی به سبد نون انداخت و غرغر کنان گفت:صدبار به مادرم گفتم پول به اینها نده واسمون نون بپزن، معلوم نیست اصلا قبل پختن نون دستشون رو شستن یا نه! صادقانه گفتم:ننه ام همیشه دستش رو میشوره، تازه منم وقتی میخواستم سبد رو بیارم دست هام رو شستم.... سیمین میخواست باهام بحث کنه که صدای تاجی خانم به گوشم رسید.... تاجی خانم زن کدخدا بود، از اون زن ها که خیرش به عالم و آدم میرسید،برخلافِ دختر تنگ نظرش که ننه میگفت به قوم پدریش کشیده، تاجی دستش به خیر بود و چون میدونست ما محتاج نون شبیم، هوامون رو داشت... بعد فوت کدخدا، دو پسر بزرگشون راهی شهر شده بودند، اما تاجی خانم و سیمین دخترش تو ده مونده بودند و تو عمارت بزرگشون زندگی می‌کردند، کدخدا فوت کرده بود ،اما مال و املاکش هنوز سر جاش بود و تاجی خانم شخصا بهش رسیدگی میکرد و از پول اجاره ی زمین ها و فروش محصول اموراتش رو میگذروند. بین مردم هم ارج و قرب زیادی داشت، ننه میگفت تاجی خانم برخلافِ کدخدا زن منصفی بوده و همیشه طرف رعیت بوده، علتش هم این بود که خودش رعیت زاده بود،دختر پینه دوزی بود که کدخدا تو جوونی دیده بود و یک دل نه صد دل عاشقش شده بود و برخلافِ مخالفت خانواده اش باهاش ازدواج کرده بود و با وجود فشار های مادرش هیچوقت راضی نشده بود سر تاجی خانم هوو بیاره. ننه میگفت کدخدا مرد بد اخلاق و زورگویی بوده، اما در برابر تاجی خانم همیشه با ملایمت رفتار میکرده و هرگز روی حرف زنش حرف نمیزده.... صدای تاجی خانم که بلند شد سیمین به اجبار راهم داد داخل .. +سیمین، واسه چی بحث میکنی؟ بگو نون ها رو بیاره غذا یخ کرد... اینو که شنیدم قند تو دلم آب شد،میدونستم تاجی خانم بی نصیبم نمیذاره و لقمه ای از غذاشون بهم میده... سیمین با غرور وارد حیاط شد و منم پشت سرش نون رو برداشتم و بردم داخل،تو یک موقعیت که سیمین حواسش نبود،نون تکه شده رو زیر لباسم مخفی کردم،میدونستم تاجی خانم اهل شمردن و حساب پس گرفتن نبود. اگر میگفت سی تا نون و ده تا تحویل میگرفت باز پول سی تا نون رو میداد و کلامی اعتراض نمیکرد... سبد نون رو گذاشتم تو مطبخ و بلاتکلیف ایستادم تا تاجی خانم بیاد پولمو بده،بوی خوش غذا باعث شده بود شکمم به قار و قور بیفته.. سیمین چشم غره ای رفت و گفت ایستادی اینجا چیکار؟ برو تو حیاط تا مادرم بیاد مزدت رو بده‌‌‌‌ به سمت حیاط که رفتم چشمم به تاجی خانم افتاد، با خوشروئی بهم نزدیک شد و گفت:خوبی حوری؟ مادرت خوبه؟ بیا این مزد سی تا نون، واسه شب مهمون دارم، واسه شام گفتم پلو بذارن، اما نون گرم هم میخوام، ببین مادرت میتونه پنجاه تا نون دیگه واسم بپزه؟ خودتم سر شب بیا کمک، گل پسرم داره از شهر میاد، چند تا از دوست هاشم باهاش میان، خونه شلوغ میشه حسابی، صغری و فرخ از پس کارها برنمیان... با ذوق چشمی گفتم و لقمه ی نون و گوشت رو بی تعارف ازش گرفتم و بی توجه به چشم غره های سیمین بدو بدو از خونه اشون بیرون زدم.... اسمم حوری هستش، تو یکی از سردترین شب های زمستون دهه ی سی به دنیا اومدم، ننه میگفت مرده به دنیا اومدی... بعد سه تا دختر وقتی آقات دید مرده به دنیا اومدی نفس راحتی کشید و گفت باز خوبه اگر دختره، لااقل مرده اس و نون خور اضافه نمیشه! نیمه شب به دنیا اومده بودم، نیمه شبی که بعد سال ها برف کمی تو روستا میومد، آقام به ننه گفته بود حالا که مرده ببر بذارش تو حیاط تا جنازه اش بو نکرده تا صبح ببرمش جایی خاکش کنم... ننه هم گوش به فرمان شوهرش با دلی خون و صورتی خیس از اشک من رو برمیداره و میبره تو حیاط، با دست کمی برف تو حیاط رو جمع میکنه و من رو با قنداق سفید میذاره وسط برف ها و خودش میشینه بالای سرم به گریه کردن! میگفت آقات عین خیالش نبود، چون نه ماه بچه تو شکمش نبوده، چون درد زایمان نکشیده بوده

#برشی_ازیک_زندگی #سرگذشت_حوری #پارت_دو حنیفه و ملیحه رو میفرستاد واسه چوپونی گله ی کدخدا و تاجی خانم هرچی بهشون میداد ننه قایم میکرد و از دوره گردی که ماهی یکبار میومد ده واسشون جهاز میخرید و دور از چشم آقا تو انبار میذاشت تا دختراش رو دستش نمونن! دایی اکبرم زنش رو سر زا از دست داده بود و بعدش هرچی ننه سعی کرده بود واسش زن بگیره حریفش نشده بود،میگفت بعد فرشته ی خدابیامرز، هیچ زنی چشمم رو نمیگیره، واسه همین اغلب خونه ی ما بود، هروقتم میومد دست پر میومد، اگر اون نبود ما سالی یک بار هم برنج و مرغ نمیخوردیم، واسه همین بود که همه دایی اکبر رو دوست داشتیم،حتی بیشتر از آقای بی مهر امون... هر از گاهی دستی به سرمون میکشید و خنده ای به لبمون میاورد.... آقام که گفت میخوام زن دوم بگیرم، ننه افتاد به هول و ولا! یک روز دخیل میبست به امام زاده ی ده بالا، یک روز هرچی کار کرده بود رو میداد به دعا نویس تا مهر شوهرش به سمت زن دیگه ای نره! یک روز قهر میکرد و با دلخوری سعی میکرد آقا رو منصرف کنه از تجدید فراش و یک روز با زبون نرم و خوش سعی میکرد فکر زن دوم گرفتن رو از سرش بیرون کنه... هرچی که بود آقا در نهایت کار خودش رو میکرد، هفته ای دو شب دست ننجون رو که سن و سالی ازش گذشته بود و فراموشی هم داشت میگرفت و دوره می افتاد تو ده دنبال زن! اولش حسابی خودش رو بالا گرفته بود و میرفت خواستگاری دختر مجرد، ولی وقتی دید کسی بهش زن نمیده کم کم رضایت داد به زن شوهر مرده، ولی خب تو ده همه آقا سیف الله رو میشناختن! میدونستن اگر دختر بهش بدن ،دخترشون عین ننه خودش باید خرج خودش و بچه هاش رو بده! واسه همین بود که کسی رغبت نمیکرد دخترش رو به سیف الله گدا بده! لقب گدا رو مردم ده به آقام داده بودن، بس که خسیس بود و آب از دستش نمیچکید! حتی همون پولی که درمیاورد رو هم دلش نمیومد خرج کنه و اغلب قایمش میکرد جایی که به فکر هیچکس هم نرسه! البته که من جای پولش رو بلد بودم،میدونستم کل پولش رو زیر قالی زهوار در رفته ای که دایی اکبر بهمون داده بود قایم میکرد، البته نه اینکه زیر فرش باشه ها! نه... فرش رو که بالا میزدی باید یک موزاییک رو بلند میکردی و مشتی خاک رو کنار میزدی تا به گنجینه ی آقا برسی! اولین بار که به ننه گفتم جای پول ها رو میدونم تعجب نکرد! ننه میگفت از بین این دخترا، فقط به آینده ی تو امید دارم چون هم زبلی، هم سر و زبون داری و بلدی از حق خودت دفاع کنی... بعد از اون هر از گاهی دستبردی به اون پول ها میزدم و یواشکی پول رو میدادم ننه! آقا یا حساب کتاب بلد نبود،یانمیخواست به روی خودش بیاره که کسی مخفیگاهش رو پیدا کرده! البته منم زیاد برنمیداشتم، فقط وقتی کارد به استخوونمون میرسید، از سر اجبار مقدار کمی از پول رو برمیداشتم تا آقا شک نکنه و جای پولش رو عوض نکنه... در نهایت انقدر آقا رفت خواستگاری و جواب رد شنید که خودشم خسته شد،عده ی زیادی که سیفی گدا رو میشناختن و بهش دختر نمیدادن، اونایی که غریبه تر بودن و وقت میخواستن واسه فکر کردن هم ننه سریع دست بچه ها رو میگرفت و میرفت سراغشون و سیر تا پیاز زندگیش رو واسشون میگفت تا قید این داماد تازه رو بزنن... اینجوری شد که آقا هیچوقت زن دوم نگرفت، منتهی منتش رو همیشه به سر ما میزد، میگفت به خاطر شما شش تا دختره که هیچکس رغبت نکرده زنم بشه! وگرنه مگه من چی کم دارم از باقی مرد هایی که دو تا زن میگیرن؟ تا رسیدن به خونه همش داشتم فکر میکردم چرا یکی میشه سیمین! که صدقه سر اسم و رسم باباش معلم سرخونه داشت و با وجود تلاش های مادرش بازم رفوزه میشد! یکی هم میشد حوری بخت برگشته که جرات نداشت جلو آقاش حرف درس و مدرسه رو بزنه، یا حتی دفتر و کتابی بخواد! با این وجود همیشه نمره اول کلاس بودم! هرچی هم داشتم کهنه ی در و همسایه بود، از دفتر و کتاب بگیر، تا کفش و لباس! جرات هم نداشتم جلوی آقا کتاب دست بگیرم، میگفت تو به اندازه ی کافی زبون داری، حالا میخوای درس بخونی زبونت درازتر بشه؟ واسه همین همه چیز رو از جلوی چشم آقا دور میکردم و وقتی از خونه میرفت بیرون میدویدم سراغ درس و کتابم.. سبد خالی نون رو تو مطبخ گذاشتم و از تو حیاط گلی با صدای بلندی ننه رو صدا زدم، ننه داشت رب میپخت، هربار رب میپخت تا مدت ها دستش قرمز و ملتهب میشدو از شدت خارش خواب به چشمش نمیومد،اما بازم دست نمیکشید از اینکار،میگفت همینکارا رو هم نکنم که یک لقمه نون واسه خوردن هم دیگه تو خونه پیدا نمیشه.. ننه که جوابم رو نداد،صدام رو بالاتر بردم و دوباره صداش زدم.. اینبار با حرص به سمتم اومد و گفت: +هزار بار گفتم صدات رو ننداز رو سرت! خیره سر..نامحرم صدات رو میشنوه! میدونی اگر آقات بفهمه اینجوری هوار میکشی زبونت رو بیرون میکشه؟ ننه زبون تند و تیزی داشت،اما مهربون بود، مهربون بود و جونش در میرفت واسه دخترا‌ش،