#شهیده #بانوان #مازندران شهدا را با ذکر صلوات یاد کنیم

چہ خوش است صبح جمعہ ز کنـار بیت کعبہ .. بہ تمام اهل عالم ، برسد صدای مهدی #این_صاحبنا 🌻🌱کانال چادر خاکی🌱🌻...دورهمی برای شما بانوان و‌دختران ❤️ 🍃✨@chadorekhakiemadar✨🍃

#چادرخاکی @chadorekhakiemadar بسم الله... 🌴 سی وسومین روز چله زیارت عاشورا و دعای علقمه ..به نیت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان عج، گره گشایی از کار همه مسلمانان دنیا و حاجت رواشدن همه اعضای محترم چله ..بویژه حاجت روا شدن خواهرمان ⭐️ زهرا باقرنژاد⭐️ 🌴 عاشورا و علقمه های امروز هم هدیه به پیشگاه .. مادر هستی حضرت زهرا سلام الله علیها 🌴 😭😭😭😭 بار خدایا برمحمدوال او رحمت فرست،وتوبه مرا قبول فرما وبراشک چشمم ترحم فرما،ولغزش مرا چشم پوشی فرما وحزن واندوه مرا زائل کن😭😭😭🖤🖤🏴🏴 فرازی از زیارت ناحیه مقدسه #چادرخاکی🏴🏴🏴🏴

✅ عکس نوشت/ ❌موضوع: چرا مرگ بر آمریکا؟!

#چادرخاکی @chadorekhakiemadar بسم الله... 🌴 سی وچهارمین روز چله زیارت عاشورا و دعای علقمه ..به نیت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان عج و حاجت رواشدن همه اعضای محترم چله ..بویژه حاجت روا شدن خواهرمان ⭐️ سیده خدیجه سیدحسین پور⭐️ 🌴 عاشورا و علقمه های امروز هم هدیه به پیشگاه .. مادر هستی حضرت زهرا سلام الله علیها 🌴 😭😭😭😭 ای مولای من!!!!!! مجالس ماتم سوگواری برای تودر اعلا علیین برپاشد،وحورالعین به جهت تو برسروصورت زدند،اسمان وساکنانش،بهشت ها ونگهبانانش،کعبه ومقام ابراهیم،مشعرالحرام،وحل وحرم جملگی گریستند😭😭😭🖤🖤🏴🏴 فرازی از زیارت ناحیه مقدسه🙏😭 #چادرخاکی🏴🏴🏴🏴

سلام و عرض ادب خدمت همه دوستان عزیز 😊 صبح اول هفته تون عسل😋😋 لطفا روی قسمت بالای کانال ما کلیک کنید ( ضربه بزنید) ..اونجا تو اطلاعات گروه ، اسم ادمین ها هست .. چند وقته تخصصا خانم نمازیان عزیز ؛ادمین چله ها و ختم قران و صلوات هستند ..لطفا مستقیما در مورد این امور به ایشون پیام بدید واگر ایشون پاسخگو نبودند بنده در خدمت شما هستم ... حتی خودم هم که دسترسی به مطالب دارم به ایشون پیام میدم تا نام منو تو ختم بذارند😊 یعنی اینقدر ما کارمون ردیف و رو برنامه هست😎😎 پرچم کانال چادر خاکی بالا🇮🇷🇮🇷🇮🇷 با تشکر ... آقایی

•┈••✾❀🕊❤️🕊❀✾••┈•• ویژه‌ی محرم داستان کوتاه #نارینه قلم داستانی: #زهراصادقی_هیام •┈••✾❀🕊🌸 نارینه🌸 🕊❀✾••┈•• #قسمت_بیستم دست به سر گرفتم. دلم اتفاقات خوب می خواست اما نه از نوع امیدواری کاذب. باید این نشانه ها را چگومه معنا میکردم؟ کمی بعد سینی و لیوان های محتوی شربت آبلمیو روی میز قرار گرفت. یکی از لیوان ها را برداشتم و تا ته سر کشیدم. دستم را بالا بردم و کلاهم را از سر برداشتم. با دیدن سر بدون مویم همه سه نفرشان متعجب نگاهم کردند. پرسیدم: ماجرای این کتاب چیه؟ یعنی این عکس ؟ سرژیک! برادر شما واقعا شِفا گرفت؟ سرژیک نگاه کوتاهی به فاطمه خانم کرد و گفت: بهتره مادر تعریف کنه فاطمه خانم آهی کشید و گفت: روزهای سختی بود. یه روز که خونه بودم چند نفر از جوونای محل خبر آوردن که سروژ از بالای داربست افتاده. تو این حین با عجله زنگ زدن آمبولانس اومد. _داربست؟ _اره سروژ کارش برق و سیم کشی هست. طی ۱۰، ۱۲ سال اخیر همیشه قبل از محرم کارهای برقی تکیه رو انجام میداد. متعجب به فاطمه خانم نگاه میکردم. _ برق کشی تکیه؟ ببخشید یه کم عجیبه، هیچ وقت ازش نپرسیدید که چرا اینکارو انجام میده؟ _نه! گفتم که حرفه اش برق هست. و خوشحال بود که کاری از دستش بر می آمد برای دوستان و هم محله ای های مسلمانش انجام بده. برای من رضایت خودش مهم بود همیشه از کارش راضی بود. نارینه در ادامه ی حرف مادرش گفت: بارها ازش میپرسیدم چه حس و حالی داره وقتی برای مراسم عزاداری امام حسین و بر پا کردن تکیه به دوستای مسلمانت کمک میکنی؟ جواب اون همیشه یه جمله بود. میگفت"کار جالب و دوست داشتنیه، از اینکه عشق دوستام رو می بینم و کمکی به اون ها میکنم واقعا خوشحالم" فاطمه خانم گفت: واقعا خوشحال بود. همیشه در ایام محرم به خصوص دهه اول برای کمک حاضر بود، چه مواقعی که سر کاربود و با تلفن بهش خبر میدادن و چه شب ها که با خستگی به خونه میومد، اگر موبایلش زنگ میخورد و از تکیه محل بود و مشکل سیم کشی و کارهای برقیش پیش می اومد فورا حاضر میشد و میرفت. اون حتی یه پیراهن مشکی هم داشت که وقتی برای کارهای تکیه می رفت مثل دوستان و هم محلی هاش باشه. خانواده ی عجیبی به نظر میرسیدند. _خب ماجرای سروژ چی شد؟ رفتید بیمارستان. وضعیتش چطور بود؟ فاطمه خانم گفت: چشم های سروژ درست وقتی که اونو روی تخت بیمارستان گذاشتیم تا از آمبولانس به بخش اورژانس منتقلش کنیم، آخرین بار بعد از اون حادثه باز و بسته شد و به کما رفت. لال شده بودم! دکتر اورژانس بالای سرش مدام از من می پرسید که چه اتفاقی افتاده اما فقط زل زده بودم به چشمای «سروژ» و هیچ صدایی نمی شنیدم، فقط منتظر بودم تا بار دیگه چشماشو باز کنه…همین! در اون لحظه هیچ چیزی نمی خواستم؛ فقط صلیب گردنم رو که درآمبولانس از گردنم کنده بودم در دست فشار می دادم و مریم مقدس(علیه السلام) را صدا می کردم. اگر «سرژیک» نبود نمی دونم چه کسی باید جواب دکتر رو می داد و بعد بیهوش شدم… به هوش که اومدم فقط به دنبال پسرم بودم، وقتی پشت در«آی سی یو» رسیدم،«سرژیک» رو دیدم که اشک می ریخت فکر کردم «سروژ» مرده! ناگهان در و باز کردم و روی تخت رو به رو اونو دیدم که خشک روی تخت دراز کشیده و دستگاه های حیاتی به بدنش متصله ،سراغ دکتر رو گرفتم و گفت که پسرتون به دلیل ضربه ای که به سرش وارد شده به کما رفته و فعلا از دست ما کاری بر نمیاد. واقعا دست من از هرکاری عاجز بود، دکترها فقط می گفتند دعا کنید، کاری از دستشون برنمی آمد، واقعا برای فردی که به دلیل ضربه مغزی به کما رفته چه کاری جز دعا کردن بر میاد؟ کار من فقط گریه بود و دعا کردن. روز چهارم پسر جوان دیگه ای رو که در سانحه تصادف به کما رفته بود به بیمارستان آوردند و در اتاق «آی سی یو»، بستری کردن. مادرش را که دیدم به سمتش رفتم و سعی کردم اونن را آرام کنم، خیلی خوب شرایطش رو درک می کردم و وقتی گفتم پسر من هم به کما رفته و در همین بیمارستانه فقط منو در آغوش گرفت و گریه کرد. بعد که با هم صحبت کردیم متوجه شدم که این تنها فرزندش هست و شوهرش هم چند سالی است که به دلیل بیماری سرطان فوت کرده و این پسر تنها امید و آرزوش برای زندگی بود. شب ها تا صبح هم صحبت و مونس هم بودیم و روزها در کنار هم به کارهایی می رسیدیم که می شد اون ها رو انجام بدهیم. «مرضیه خانم» در طول چهار روزی که دربیمارستان بود فقط دعا می خوند و گریه می کرد و از امام حسین (علیه السلام) شفای پسرش رو می خواست، جالبه که اون حتی برای «سروژ» هم دعا می کرد، من هم به سهم خودم با خدا راز و نیاز می کردم تا اینکه «سروژ» طی یک شب، سه بار دچار تشنج و حمله شد و حتی یک بار با دستگاه ریکاوری ضربان قلبش رو احیا کردند. 👇