مناظره نفس گیر پزشکیان با خودش! https://eitaa.com/cherikcyberi

در حالیکه پزشکیان بنزین ۲۵ هزارتومانی را تکذیب کرد، عبدالعلی زاده رییس ستاد پزشکیان از بنزین ۵۰ هزارتومانی با نظر کارشناسان میگوید! @Sabeti ✅

ده ها جوان نخبه که مدالهای طلا، نقره و برنز در المپیادهای مختلف را کسب کرده اند از جلیلی حمایت کردند اما آذری جهرمی که با لیسانس وزیر شد، به جلیلی میگوید طالبان! اکنون خود ملت باید انتخاب کنند که رای شان همسو با مدال آوران المپیاد خواهد بود یا همسو با وزیر سابق لیسانسه؟! @Sabeti ✅

🔻دربارۀ مناظرۀ دو جانبه 🖊مهدی جمشیدی ۱. جلیلی، حمله را آغاز کرد. او گفت برخلاف نظر پزشکیان، ترجیح‌ها و مسأله‌های مردم، معیشت و گرانی و بیکاری است، نه حواشی دروغین و فرعی که در قالب تعبیر زننده‌ی «طالبان» که به رقیب، نسبت داده شد. برجسته‌سازی فرعیات، مشارکت‌سوز هستند. جلیلی توانست «زمین بازی» را از سیاست و‌ فرهنگ به اقتصاد تغییر بدهد. ۲. پزشکیان می‌خواهد «قومیّت» و «مذهب» را تحریک کند تا برای خود، رأی بسازد. او برخلاف اقتضای تعهد به امنیت ملی، در حال تلاش برای فعّال‌سازی گسل‌ها و شکاف‌ها است. این نیز مسأله‌سازی تصنّعی و به تعبیر جلیلی، معامله‌ی انتخاباتی است.‌ جلیلی تلاش می‌کند که به گفتگو، هندسه‌ی واقعی بدهد و حواشی را بزداید. ۳. پزشکیان در موقعیت یک «منتقد بی‌مَسند» نشسته و‌ طوری سخن می‌گوید که گویا در قدرت نیست. گفتارش، «سیاست‌زده» است و می‌کوشد با ملامت دولت، جانب مردم را بگیرد. نقدهایش، «کوچه‌بازاری» و‌ «عوام‌زده» است و ربطی به منزلت کسی‌که داوطلب ریاست‌جمهوری است، ندارد. نگاه او، دولت‌زده است. ۴. جلیلی توانسته برای هر «گزاره‌ی نظری‌»اش، «نمونه‌ی عینی» بیاورد؛ نشان می‌دهد که نه ذهن‌زده است و نه عین‌زده، بلکه دوسویه تحلیل می‌کند. در مقابل، پزشکیان در سطح مثال‌های عوام‌زده و خیابانی و پیش‌پاافتاده، متوقف مانده است و یا حداکثر، «شعار» می‌دهد و «سخنرانی» می‌کند، اما از برنامه نمی‌گوید. ۵. جلیلی می‌گوید «اعتراض خیابانی»، حاصل گسستگیِ مسئولان از مردم و نشنیدن صدای آنها و دوری از میدان و مردم است. اعتراض، وقتی به «خیابان» کشیده می‌شود که دفاتر کارگزاران به روی مردم بسته شد یا آنها در کنار مردم نباشند که صدای مردم را بشنوند. پس باید منطق حکمرانی به سطح زندگیِ روزمره‌ی مردم نزدیک شود. ۶. پزشکیان از «سروصدای معترضان» می‌فهمد که اعتراض وجود دارد، اما جلیلی، «سازوکار ارتباط مردمی» تعریف می‌کند تا در متن مواجهه‌ها و گفتگوهای منظم، حتی سروصدا نیز بلند نشود؛ چه رسد به اغتشاش خیابانی. منطق جلیلی، «مردمی‌سازی حکمرانی» است و می‌خواهد راهکار ساختاری بیابد. ۷. پزشکیان درباره‌ی فضای مجازی، به‌طور کامل، به پوپولیسم رو آورده و می‌کوشد «سخنان رأی‌ساز» بگوید نه «سخنان کارشناسی». ادبیات و منطق او، «توده‌ای» و «زرد» است. اما جلیلی، هم «سکوی خارجیِ مسئولیت‌پذیر» را مجاز می‌داند و هم می‌خواهد از «وضع مصرفی» خارج بشویم. ۸. مجری از پزشکیان درباره‌ی «احتمال وجودِ تضاد میان کارشناسان» می‌پرسد. پزشکیان می‌گوید ملاک، شواهد و نظر اکثریت است. اما مگر در فضای علمی، کارشناسی هست که به تجربه ارجاع ندهد؟! یا مگر در علم، اکثریتِ عددی، وجود یا حجیّت دارد؟! جلیلی نیز افزود که رئیس‌جمهور باید پیشاپیش، به نتیجه رسیده باشد. ۹. جالب است: پزشکیان می‌گوید ما در برجام و اف‌ای‌تی‌اف، «بدهکار» و «متهم» هستیم و جلیلی می‌گوید ما در هر دو، «طلبکار» و «مدعی» هستیم! یکی به ما می‌زند و دیگری به دشمن! پزشکیان در کجا ایستاده و مدافع و مخالف چه کسی است؟! ۱۰. پزشکیان می‌پرسد: «ما با دنیا چه کرده‌ایم که دنیا با ما این‌طور رفتار می‌کند؟» به این سئوال حقارت‌آمیز، دقت کنید؛ او ما را متهم می‌داند و تیغش را برای ما تیز کرده است! جلیلی می‌گوید ما معامله کردیم، اما همه‌چیز را دادیم اما چیزی نگرفتیم. پزشکیان، عصبی شده و سخنان جلیلی را مرتب قطع می‌کند. ۱۱. پزشکیان، همچنان در حال تکرار گفتارهای انتخاباتی خود در هفته‌ی گذشته است. او سخن افزوده‌ای ندارد و فقط تکرار می‌کند. ذهنیّت او در یک نقطه، متوقف شده و هرچه بیشتر زمان بگذرد، تکرارهای او بیشتر می‌شود. او حتی هنوز هم از کلیات و ابتدائیات فراتر نرفته و قدرت ندارد وارد جزئیات و نتایج بشود. ۱۲. جلیلی، بسیار متراکم و فشرده سخن گفت؛ از تمام لحظه‌ها برای روایت‌گری استفاده کرد؛ بیشترین تعداد کلمات را در دقیقه بیان کرد؛ برنامه‌هایش را یک‌به‌یک گفت؛ هم اثباتی گفت و هم سلبی؛ هم‌دفاع کرد و هم حمله؛ تعادل و ثبات عصبی داشت؛ تناقض‌های رقیب را استخراج کرد؛ و با شجاعت و قاطعیّت سخن گفت. ۱۳. پزشکیان در اثر عجز منطق و فقر استدلال، به پوپولیسم و لمپنیسم رو آورد؛ هوچی‌گری کرد تا سخن جلیلی شنیده نشود، اما جلیلی، چهره‌ی فعّال و قاطع و حاضرجوابِ خود را نشان داد و از عهده‌ی ابطال پزشکیان برآمد. چهره‌ی پزشکیان، در هم کشیده شد و تعادلش را از دست داد. در پایان هم انشاخوانی کرد و اتهام زد. ۱۴. جلیلی در نیم ساعتِ پایانی، چهره‌ی متفاوتی از خود نشان داد؛ او به یک سلاح نقطه‌زن تبدیل شد که در لحظه، شلیک می‌کند و به هدف می‌زند. او همان شد که بسیاری از هوادارانش خواسته بودند؛ یک مواجهه‌گرِ ضربتی و بی‌تعارف. پزشکیان کوشید با ورود مکرر، جلیلی را مغلوب کند، اما ناخواسته به او کمک کرد. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

🔻عقلانیّت در برابر عوام‌زدگی: ریاست‌جمهوری و منطق کوچه‌بازاری! 🖊مهدی جمشیدی [یکم]. مناظرۀ شب گذشته، یک موقعیت چالشی برای پزشکیان بود که برای گریختن از آن، چاره‌ای جز در پیش گرفتن مسیر «عوام‌زدگی» نداشت. او بر روی استعداد «بازیگری» و «هوچی‌گری‌»اش حساب باز کرده بود و همۀ این ناهنر را نیز به‌کار گرفت تا در مقابل جلیلی، قافیه را نبازد. یک غول فکری و میدانی همچون جلیلی در برابر او نشسته بود که از کلیات تا جزئیات را رصد کرده و با دقت فراوان، راه‌حل‌ها را یافته است. در معرکۀ مواجهه با چنین شخصی، چه می‌توان کرد جز شارلاتانیسم انتخاباتی. باید همۀ شگردهای مواجهۀ «کوچه‌بازاری» را به‌کار گرفت و «کولی‌گری» کرد تا عوام، فریفته شوند. و البته برای مخاطب، بسیار عجیب است که چگونه «نامزد ریاست‌جمهوری»، اینقدر سخیف و مبتذل و دَم‌دستی سخن می‌گوید و با علم و منطق و عقلانیّت، بیگانه است. گویا در خیابان، با کسی درگیر شده و برای اینکه مغلوب نشود، باید هرچه که می‌تواند جوسازی و غوغاسالاری کند تا مردم، جانب او را بگیرند.‌ وی بی‌ادبانه، بارها و بارها، سخنان جلیلی را قطع کرد و کوشید با بیان حرف‌های نامرتبط و غلط، مجال ندهد که منطق جلیلی در ذهن مخاطب بنشیند. او به دنبال ایجاد «اختلال» بود و نه طرح «اشکال». او می‌خواست سخن جلیلی، تثبیت نشود و برای این کار، کلام وی را قطع می‌کرد تا گزاره‌های به‌هم‌متصلِ جلیلی، بریده‌بریده شوند. از نهج‌البلاغه خواند اما خودش و نامنطقش، فرسنگ‌ها با چهارچوب‌های آن فاصله داشتند. [دوّم]. پزشکیان، ساده‌ترین و ابتدایی‌ترین سخنان را دربارۀ مدیریت گفت که در کتاب‌های «مدیریتِ مقدماتی» نگاشته شده‌اند؛ و البته سعی کرد با گفتن معادل فرنگیِ اصطلاحات مدیریتی، نشان بدهد که بسیار می‌داند! اما نه سخنش عمق داشت و نه اصطلاحاتی که گفت، کاربردِ به‌جا داشتند. باید حیرت کرد از درک نازل وی از مفاهیم علم مدیریت. و شگفتی بیشتر اینکه فهم ناچیز و سطحی خودش را به حالتی عرضه می‌کرد که گویا نکات و دقایقی را می‌گوید که در هیچ‌ دکانی نیست و او، تازه به آنها دست یافته است. آنچنان سطحی و بی‌رمق است که حتی نمی‌فهمد که در «پوسته» و «مقدمات»، متوقف مانده است. گفته‌های وی، شاید به‌سختی و با تسامح، ارزش ارائه در کلاس‌های کاردانی را داشته باشد، اما بدیهی است که با چنین سطح تفکری، هرگز نمی‌تواند تدبیر کلان و گسترده را به دست بگیرد. گفته‌های پزشکیان دربارۀ مبنا و منطق حکمرانی، علم نیست؛ او هیچ درکی از منطق حل‌مسأله در جهان انسانی و اجتماعی ندارد؛ او نه اقتصاد می‌داند و نه سیاست و نه فرهنگ. او یک جراح قلب است و نه بیشتر. او می‌خواهد همانند رأی‌های ناآگاهانه‌اش در مجلس، تدبیر را به دیگران بسپارد و هفته‌ای دو بار، عمل جراحی قلب انجام بدهد! به‌راستی، آیا حکمرانی در جهان آشفتۀ کنونی، این‌گونه است؟! [سوّم]. پزشکیان، هم «عوام‌فریب» است و هم «عوام‌زده». او نه‌فقط به زبان عوام، «سخن» می‌گوید بلکه حتی عوامانه، «فکر» می‌کند. منطقِ ذهنی او، همین اندازه، سست و بی‌پایه و بی‌مقدار است. قدرت تجزیه‌وتحلیل ندارد و نمی‌تواند ریشه‌یابی و موشکافی کند؛ مانند یک رهگذرِ خیابانیِ بی‌خبر، به پیچیده‌ترین مسأله‌های حاکمیّتی می‌نگرد و سخیف‌ترین و مبتذل‌ترین روایت‌ها را از آنها می‌پروراند. البته با گستاخی تمام، از علم و تجربه و عقلانیّت و کارشناسی نیز سخن می‌گوید تا مخاطبی که نمی‌فهمد، همچنان نفهمد که او نمی‌فهمد. مسأله نیز عبارت است از همین ایجاد اختلال در فهم مخاطب. او می‌خواهد حقیقت، در پرده بماند و آشکار نشود. حقیقت این است که پزشکیان، هم «ادبیاتِ عوام‌زده» دارد و هم «تفکرِ عوام‌زده»، و این دوّمی، بسیار خطرناک‌تر و تأسف‌برانگیزتر است. اگر چنین کسی به ریاست‌جمهوری دست یابد، در اثر درک ناچیزِ خود از مسأله‌های پیچیده، ایران را با چالش‌ها و حتی بحران‌های بزرگی مواجه خواهد کرد و چه‌بسا در میانۀ راه، از این منزلت کنار گذاشته شود. آری، میان «مردم‌گرایی» و «عوام‌زدگی»، تفاوت وجود دارد؛ در میان عامۀ مردم بودن و جانب مردم را گرفتن و درد آنها را شناختن، یک سخن است و عوام‌فریبی و ذهن و فکر و شعور مردم را به بازی گرفتن و کولی‌گری سیاسی، سخن دیگر. مردم‌گرای حقیقی، جلیلی است که در طول دهۀ گذشته، به میان مردم رفته و از نزدیک، مسأله‌ها و دغدغه‌ها را دیده و شناخته. مردم‌گرایی، به معنی کاربستِ ادبیاتِ کوچه‌بازاری و مبتذل در گفتگوی سیاسی نیست، بلکه سیاست‌مدار مردمی، کسی است که واقعیّت‌های زندگیِ مردم را درک کرده و با آنها، همدل شده است؛ چه اینکه مولانا گفته است: «هم‌دلی از هم‌زبانی بهترست». https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

چه کسانی از پیروزی ‎پزشکیان خوشحال میشوند؟ حسن روحانی، عباس آخوندی، حسین فریدون، محمدرضا نعمت زاده و بسیاری از سوپرسرمایه دارانی که صفر حساب بانکی شان را نمیشود شمرد. چه کسانی از پیروزی ‎جلیلی خوشحال میشوند؟ کارگران هپکو، بازنشسته ها، مستاجرها، روستایی ها و بخش زیادی از مردمی که صدایی ندارند... @Sabeti ✅

فردای ریاست جمهوری جلیلی یا پزشکیان چه شکلی است؟ این ۳۰ ثانیه را ببینید! @Sabeti ✅

اذعان روزنامه آمریکایی: 🔴 ما توان متوقف کردن حوثی‌ها را نداریم فارین پالیسی گزارش می‌دهد: 🔹 نیروی دریایی آمریکا و متحدانش در دریای سرخ پس از ماه‌ها از عملیات دریایی گسترده علیه صنعا نه تنها در برابر حوثی‌ها مستأصل شده‌اند، بلکه این ناآرامی‌ها و هزینه‌های هنگفت شرایط را بیش از پیش دشوار کرده است. 🔹 حوثی‌ها ثابت کردند که از توانمندی شگفت‌آوری برخوردارند و دارای زرادخانه بزرگی هستند که بدون مبالغه، قادر است که ائتلاف دریایی غرب را با دردسر مواجه سازد. 👈🏻 این روزنامه آمریکایی در تیتر این خبر آورده است که "چرا نیروی دریایی ایالات متحده و متحدانش نمی‌توانند حوثی‌ها را متوقف کنند؟" و این نشان‌دهنده باور خود آمریکایی‌ها به ناتوانی در برابر مقاومت یمن است.

🔴 نماهنگ زیبای «سرباز وطن» 🎙 با نوای حاج صادق آهنگران #حاج_قاسم 🌷 تقدیم به سردار دلها و مدافع همیشگی مظلومان دنیا حاج قاسم عزیز

🚩 عزیز ملت یک روز به فکه، غرق غربت بودی یک روز حلب، جلوتر از خط بودی در سینۀ ما عشق تو امروزی نیست از دیر زمان عزیز ملت بودی #حاج_قاسم ✍🏻شاعر: حسن زرنقی

❌ بن گویر وزیر امنیت ملی رژیم صهیونیستی: به زندانیان فلسطینی نباید غذای بیشتری داده شود، بلکه باید به سرشان شلیک کرد.