#پوستر مُحسن کیست؟ خوشبحال محسن هایی که راه شما را طی می کنند...✌️ ((در پاسخ به محسن تنابنده)) نثار حضرت مُحسِن علیه السلام و شـهـدای عزیزمون که نامشون محسن هست صلواتی بفرستیم @basirat_shahriyar

🎙#پادکست 💠 اعدام نکنید؟! 🔸 تحلیلی در خصوص شرایط عجیب کنونی 🔸 سخنان حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها در مسجد پیامبر(ص) که انگار برای همین امسال است 📌 برگرفته از جلسات « خطبه فدکیه» 🔘برای دریافت صوت کامل این مبحث به لینک زیر مراجعه فرمایید https://aminikhaah.ir/?p=3086 #خطبه_فدکیه @basirat_shahriyar

📷 به این عکس‌ها نگاه کنید... 🇮🇷گلچینی از تصاویر شهدای مدافع امنیت اغتشاشات ۱۴۰۱ ✍چقدر در رسانه ضعیف هستیم که نتوانستیم مظلومیت این شهدا و خباثت زامبی‌های مقابل‌شان را به‌درستی تبیین کنیم... 📛اما در نقطه‌ی مقابل ببینید که چگونه رسانه‌های معاند می‌توانند روی اعدام یک محارب، پروپاگاندا به راه بیاندازند و به‌راحتی جای #جلاد و #شهید را عوض کنند... @basirat_shahriyar

نماینده چین: معتقدیم حکومت ایران و مردم این کشور می‌توانند مسائل داخلی را مدیریت کنند / حذف ایران از کمیسیون مقام زن رویه‌ای خطرناک پایه‌گذاری خواهد کرد نماینده چین در جلسه رای‌گیری اخراج ایران از «کمیسیون مقام زن»: 🔹پکن معتقد است که حکومت ایران و مردم این کشور می‌توانند مسائل داخلی را بدون دخالت دیگران مدیریت کنند. 🔹معرفی قطعنامه برای پایان عضویت ایران در کمیسیون مقام زن سازمان ملل را «قلدری آشکار، ریاکاری و استاندارد دوگانه» است و حذف ایران از کمیسیون رویه‌ای خطرناک ایجاد خواهد کرد @basirat_shahriyar

🛑 کمیسیون فمنیستی مقام زن، آش دهن سوزی هم نبود 🔹این کمیسیون مقام زن سازمان ملل که ساعاتی قبل عضویت ایران را در آن لغو کردند ، کلا ۴۸ عضو دارد و این طور نیست که همه اعضای سازمان ملل در آن عضو باشند. 🔹یک سازمان فرعی زیرمجموعه سازمان ملل که با اهداف سیاسی به دنبال حقوق زنان، قدرت مند سازی آنها، نابرابری جنسیتی و مسایل اقتصادی زن در جوامع مختلف است. 🔹یک سازمانی که تنه به تنه نهادها و انجمن های فمنیستی می‌زند و اجلاس و دیدارهایی که برگزار می‌کنند غالبا با تشکل های فمنیستی است. 🔹نمونه اش دیدار ۳۰ نوامبر همین امسال با یک گروه فمنیستی به نام UniTe activism بوده که درباره پایان خشونت علیه زنان، قدرتمند سازی زنان و تقویت اقتصاد زن در خانواده حرف زده اند. 🔹خلاصه آنکه چندان آش دهان سوزی هم نبود و همان بهتر که ایران از این نهادهای غربی فمنیستی بیرون بیاید. @basirat_shahriyar

🔴 پست قابل تأمل گیلدا مورکرت (فعال ضد امپریالیست و ضد جنگ، مدافع ) رسانه با ساخت تصویر ذهنی(ایمیج) از جوامع، افکار را مدیریت می‌کند. تصویر زن ایرانی در بایکوت خبری رسانه‌های جهانی، زنی است منفعل، تحت ستم در حاشیه و بی‌نقش در جامعه. در صورتی که واقعیت برعکس است و ما نیاز داریم به اصلاح و ارائه تصویر حقیقی زن مسلمان ایرانی به جهان. خانم گیلدا موکرت با آزادگی تمام برای شکست این دیکتاتوری رسانه‌ای با این توییت به آمارهای واقعی جامعه زنان ایرانی در مقایسه با آمریکا اشاره کرده است. ⭕️ گیلدا مورکرت نوشت: آمار در خصوص زنان در ایران و آمریکا چه میگوید؟! ✓سهم زنان متخصص: ایران 98 درصد آمریکا 85 درصد ✓نرخ مرگ و میر مادران در هر 100 هزار تولد زنده: ایران 7 آمریکا 23 ✓سهم زندانیان زن: ایران 3 درصد آمریکا 10 درصد ✓سهم پزشکان زن: ایران 40 درصد آمریکا 34 درصد پ ن: پاسخ این فعال ضد امپریالیست که خود یک زن امریکایی‌ست نشان میدهد بر خلاف جو حاکم بر فضای مجازی، نه تنها ایران به عنوان کشوری که در آن حقوق زنان تضعیف شده شناخته نمیشود، بلکه ایران در آزادی حقوق زنان دارای رتبه های بالاتر از آمریکا هست. @basirat_shahriyar

اجازه بدين كشورهايى كه زنان و دختران رو پشت ويترين ميزارن و به قيمت هاى مختلف معامله ميكنن! عضو کمیسیون زنان سازمان ملل باشن😂 @basirat_shahriyar

🔻امام خمینی و حجاب (۲): دورۀ پس از انقلاب 🖊مهدی جمشیدی ۴. «وزارتخانه‌ها ... باز همان صورت زمان طاغوت را دارد؛ وزارتخانۀ اسلامی نباید در آن معصیّت‏‎ ‎‏بشود. در وزارتخانه‌های اسلامی نباید زن‌های لخت بیایند. زن‌ها بروند ... لکن با حجاب شرعی باشند.»(صحیفۀ امام، ج۶، ص۳۲۹، ۱۵ اسفند ۱۳۵۷). هنوز «یک ماه» از پیروزی انقلاب نگذشته است که امام خمینی، چنین توقعی را به صورت عمومی مطرح می‌کند. ایشان «معصیّت» را ملاک قرار می‌دهد و «اسلامی‌بودن» را با آن می‌سنجد و تصریح می‌کند که «حضور زن‌ها» در مراکز دولتی، برخلاف شرع نیست و نباید زن‌ها را در خانه‌ها «حبس» کرد، اما حضورشان مشروط به رعایت «حجاب شرعی» است. این سخن به آن معنی است که در نظر امام خمینی، باید «به محض پیروزی انقلاب»، دست‌کم «ظواهر شرعی» مراعات شود و این‌گونه نباشد که با وجود پیروزی انقلاب، همچنان همان «قالب‌ها» و «شکل‌ها»ی طاغوتی برقرار باشد. به‌این‌ترتیب، ایشان در این عرصه، «تقدّم کار فرهنگی و فکری» را بیان نکرده و فقط «اجرای حکم شرع» را طلبیده است؛ چراکه گویا بر این باور بوده که جامعه، دست‌کم این اندازه با شرع آشناست و می‌داند که نباید در سایۀ حکومت دینی، احکام شرع زیر پا گذاشته شوند و حجاب در عرصۀ عمومی نیز یکی از همین احکام است. امام خمینی نمی‌گوید اکنون در «روزهای آغازین انقلاب» قرار داریم و نباید برای اجرا کردن این احکام، «عجله» کرد و باید در ابتدا، «زمینه‌های فرهنگی» را به وجود آورد و «مقدّمه‌ها» را تدارک دید و آن‌گاه رعایت حجاب را «الزامی» کرد، بلکه بی‌پروا و آشکارا، تصریح می‌کند که یکی از شروط اسلامی‌بودن مراکز دولتی، ملاحظۀ همین ظواهر شرعی است و «اعتراض» می‌کند که چرا این وضع، تاکنون اصلاح نشده است. فهم اجتماعیِ ایشان این بوده که جامعه، نه‌فقط «کشش» و «ظرفیّتِ» اجرای حکم حجاب شرعی را دارد، بلکه این امر، «مطالبه»‌ و «خواسته»‌اش است و انتظار دارد که پس از وقوع انقلاب، دگرگونی فرهنگی پدید آید و «معصیّت‌های اجتماعی»، ممنوع شوند. درعین‌حال، روشن است که پاره‌ای زنان، همچنان به همان ارزش‌های نظام طاغوتی معتقدند و با وجود تحقّق انقلاب، حاضر نیستند حجاب اسلامی را برگزینند. هم‌اینان نیز پدیدآورندگان وضع بی‌حجابی در جامعه بودند و به‌گونه‌ای در جامعه ظاهر می‌شدند که اعتراض امام خمینی را برانگیخته بودند. سخن امام خمینی دربارۀ «الزام به حجاب»، معطوف به این بخش اندک از زنان است. ۵. «اسلام نمی‌گذارد که لخت بروند توی این دریاها شنا کنند؛ ... با زن‌ها لخت بروند آنجا، و بعد زن‌ها لخت بیایند توی شهرها. مثل کارهایی که در زمان طاغوت می‌شد. ... اینها از آزادی، این را می‌خواهند؛ آزادیِ غربی می‌خواهند. ... اسلام از فسادها جلو گرفته. و همۀ آزادی‌ها را که مادون فساد باشد داده. ... و ما تا زنده هستیم نمی‌گذاریم این آزادی‌هایی که آنها می‌خواهند ... تحقّق پیدا کند.»(صحیفۀ امام، ج۸، صص۳۳۸-۳۳۹، ۷ تیر ۱۳۵۸). از این گفته روشن می‌شود که با وجود «گذشت چند ماه از پیروزی انقلاب»، همچنان فشار بخش اندکی از جامعه از برای رهاسازی حجاب در میان است و این‌گونه نیست که به صرفِ همان گفته‌های آغازین امام خمینی، بی‌حجاب‌ها تسلیم شدند باشند و حجاب در جامعه برقرار شده باشد، بلکه حتّی رفتارهایی در سطوح بالاتر از معصیّت نیز انجام می‌شده است و این امر، امام خمینی را واداشته است که واکنش نشان بدهد. در اینجا نیز منطق فرهنگیِ امام خمینی، همان است که بند قبلی مطرح کرده است؛ یعنی هم به حجاب، «اهمّیّت فراوان» می‌دهد و معتقد است که باید در همین گام‌های ابتدایی انقلاب، بر آن اصرار ورزید و آن را طلبید، و هم توقع دارد که نامتعتقدانِ بی‌حجاب، به صرف «پیروزی انقلاب» و عبور از نظام طاغوتی، به آن گردن بنهند و در عرصۀ عمومی، به مخالفت با احکام اسلام نپردازند. ایشان، «اسلام» را در برابر این رفتارها می‌نشاند و با استناد به اسلام، آنها را «باطل» می‌شمارد. در نظر ایشان، مسأله این نیست که آنها به اسلام، «اعتقاد» دارند یا ندارند، بلکه مسأله این است که از نظر اسلام، «فساد» چیست و نباید در جامعه، «تجاهر به فساد» صورت بگیرد. معیار مطلق و قطعیِ امام خمینی برای موضع‌گیری و تدبیر جامعه، «ارزش‌های اسلامی» است و ایشان به طور قاطع، غیر از این آن را فساد و تباهی می‌شمارد. از آنجا که این بخش از زنان و حامیان فکریِ آنها که جزو جریان روشنفکری هستند، از ادبیّات «آزادی» برای ملامت و نفیِ موضع امام خمینی استفاده می‌کردند، ایشان نیز سخن از آزادی به میان می‌آورد، اما این نوع از آزادی را «آزادیِ غربی» می‌انگارد. به‌این‌ترتیب، دامنۀ مناقشه به «تضادهای تمدّنی» کشیده می‌شد. @basirat_shahriyar