🖤إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ🖤   ✅شهادت یک آمر به معروف این هم نتیجه سالها عقب نشینی و انفعال گسترده مسئولین در برابر جریان ابتذال باشد که این شهادت تلنگری باشد بر برخی مسئولین..! بی شک هر مسئولی هم که در قضیه حجاب و عفاف کم کاری کند در این خون ریزی ها شریک است 🆔 @Clad_girls

💕 🤗 😍 دورهمی تو راه داریمـ...

𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷 «رمـــان جــان شـیعـه،اهـل سـنت» #پارت_شصت_و_نهم در مقابل نگاه ناراحتش، با دلخوری پرسیدم: _مگه قول ندادی که از حرفم ناراحت نمیشی؟ لبخندی مهربان تقدیمم کرد و با لحنی مهربانتر، پاسخ گلایه پُر نازم را داد: _من ناراحت نشدم، فقط نمی‌دونم باید چی بگم... یعنی نمیخوام یه چیزی بگم که باز ناراحتت کنم... سپس با پرنده نگاهش به اوج آسمان چشمانم پَر کشید و تمنا کرد: _الهه جان! من عاشق یه دختر سُنی هستم و خودم یه پسر شیعه! هیچ کدوم از این دو تا هم قابل تغییر نیستن، حالا تو بگو من چی کار کنم؟!!! صدایش در غرش غلطیدن موجی تنومند روی تن ساحل پیچید و یکبار دیگر به من فهماند که هنوز زمان آن نرسیده که دل او بی‌چون و چرا، پذیرای مذهب اهل تسنن شود و من باید باز هم صبوری به خرج داده و به روزهای آینده دل ببندم. به روزهایی که برتری مذهب اهل تسنن برایش اثبات شده و به میل خودش پذیرای این مذهب شود و شاید از سکوتم فهمید که چقدر در خودم فرو رفته‌ام که با سر زانو خودش را روی ماسه‌ها به سمتم کشید و دلداری‌ام داد: _الهه جان! میشه بخندی و فعلاً فراموشش کنی؟ و من هم به قدری دلبسته‌اش بودم که دلم نیاید بیش از این اندوهش را تماشا کنم، لبخندی زدم و در حالیکه سفره را از سبد بیرون می‌کشیدم، پاسخ دادم: _آره مجید جان! چرا نمیشه؟ حالا بیا دستپخت خوشمزه الهه رو بخور! به لطف خدای مهربان، پیوند عشق مان آنچنان متین و مستحکم بود که به همین دلداری کوتاه او و تعارف ساده من، همه چیز را فراموش کرده و برای لذت بردن از یک شام لذیذ، آن هم در دامان زیبای خلیج فارس، روبروی هم بنشینیم. انگار از این همه صفای دل‌هایمان، دل دریایی خلیج فارس هم به وجد آمده و حسابی موج می‌زد. هر لقمه را با دنیایی شور و شادی به دهان می‌بردیم و میان خنده‌های پر نشاطمان فرو می‌دادیم که صدای توقف پرهیاهوی اتومبیلی در چند متری‌مان، خلوت عاشقانه‌مان را به هم زد و توجه‌مان را به خودش جلب کرد. خودروی شاسی بلند سفید رنگی با سر و صدای فراوان ترمز کرد و چند پسر و دختر با سر و وضعی نامناسب پیاده شدند. با پیاده شدن دختری که روسری‌اش روی شانه‌اش افتاده بود، مجید سرش را برگرداند و با خشمی که آشکارا در صورتش دویده بود، خودش را مشغول غذا خوردن کرد. از اینکه اینچنین آدم‌هایی سکوت لبریز از طراوت و تازگی‌مان را به هم زده و مزاحم لحظات با صفایمان شده بودند، سخت ناراحت شده بودم که صدای گوش خراش آهنگ‌شان هم اضافه شد و بساط رقص و آواز به راه انداختند. حالا دیگر موضوع مزاحمت شخصی نبود و از اینکه می‌دیدم با بی‌مبالاتی از حدود الهی هم تجاوز می‌کنند، عذاب می‌کشیدم. چند نفری هم دورشان جمع شده و مراسم پُر گناهشان را گرمتر می‌کردند. سایه اخمِ صورت مجید هر لحظه پر رنگ‌تر می‌شد و دیگر در چهره مهربان و آرامَش، اثری از خنده نبود که زیر چشمی نگاهم کرد و با ناراحتی گفت: _الهه جان! اگه سختت نیس، حصیر رو جمع کنیم بریم یه جای دیگه. و بی‌آنکه معطلِ من شود، از جا بلند شد و در حالیکه سبد را بر می‌داشت، کفش‌هایش را پوشید. من هم که با این وضعیت دیگر تمایلی به ماندن نداشتم، سفره را جمع کردم و در سبد انداختم و دمپایی‌ام را پوشیدم. مجید با دست دیگرش حصیر را با عجله جمع کرد و در جهت مخالف آنها حرکت کردیم و در گوشه‌ای که دیگر صدای ساز و آوازشان را نمی‌شنیدیم و تنها از دور سایه‌شان پیدا بود، نشستیم. دوباره سفره را پهن کردم که مجید با غیظی که هنوز در صدایش مانده بود، گفت: «ببخشید اذیتت کردم. نمی‌تونم بشینم نگاه کنم که یه عده آدم انقدر بی‌حیا باشن...» و حرفش به آخر نرسیده بود که نور سرخ آژیر ماشین گشت ساحل، نگاه‌مان را به سوی خودش کشید. پلیس گشت ساحل از راه رسید و بساط گناهشان را به هم زد. رو به مجید کردم و گفتم: _فکر نکنم بندری بودن. چون اگه مال اینجا بودن، می‌دونستن پلیس دائم گشت می‌زنه. مجید لبخندی زد و گفت: _هر چی بود خدا رو شکر که دیگه تموم شد. سپس با نگاهی عاشقانه محو چشمانم شد و زمزمه کرد: _الهه جان! اون چیزی که منو عاشق تو کرد، نجابت و حیایی بود که تو چشمات می‌دیدم! در برابر آهنگـ دلنشین کلامش لبخندی زدم و او را به دنیای خاطرات روزهایی بردم که بی‌آنکه بخواهیم دل‌هایمان به هم پیوند خورده و نگاهمان را از هم پنهان می‌کردیم. با به پا خاستن عطر دل انگیز آن روزهای رؤیایی، بار دیگر صدای خنده شیرین‌مان با خمیازه‌های آخر شبِ موج‌های خلیج فارس یکی شد و خواب را از چشمان ساحل ربود و در عوض تا خانه همراهی‌مان کرد و چشمانمان را به خوابی عمیق و شیرین فرو برد. ادامه دارد... ✍🏻به قلــــم فاطمه ولی نژاد 🆔@clad_girls

عموعباسم‌نباشه‌،من‌همش‌سیلی‌میخورم...:)💔😭 افتادم‌روی‌زمین‌،ولی‌نیافتاده‌چادرم!🙂 بابایی... میگن‌حضرت‌رقیه‌لحظه‌آخر‌به‌باباش‌گفت: چادرم‌سوخته‌ولی‌سرم‌هست‌هنوز:) #فرشتگان_سرزمین_من ✓ #تهران 🏴 به مناسبت شهادت حضرت رقیه (سلام الله علیها) 🆔 @Clad_girls

#استوری #جامانده #اربعین دم غروب شده بخوای با خاطرات گریه کنی ؟!...💔 🖤@Clad_Girls

دلانہ✨ قدم‌قدم، با‌ یـہ‌عَـلَـم ان‌شاءاللھـ اربعین میام سمتِـــ‌حرم...💔 • • • ان‌شاءاللھـ... #دلانه #اربعین 🆔@Clad_Girls

●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ㅤㅤ ◁ ㅤ❚❚ㅤ▷   ㅤ 🎼#نواے‌عاشقے♥️|… 🎤#محمودڪریمے <َبہ‌ماه‌آسمون‌مۍ‌گفت...>ً #تااربعـــــ15روزــــین #صلۍ‌اللہ‌علیڪ‌یااباعبدالله‌الحسین 👣⃢ 🖤@Clad_girls|•~

●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ㅤㅤ ◁ ㅤ❚❚ㅤ▷   ㅤ 🎼#نواے‌عاشقے♥️|… 🎤#محمدحسیݩ‌پویانفࢪ <بابایۍ،رقیہ‌بمیره‌که‌بالاۍ‌ابروت‌کبوده...>ً #تااربعـــــ15روزــــین #صلۍ‌اللہ‌علیڪ‌یااباعبدالله‌الحسین 👣⃢ 🖤@Clad_girls|•~

- زینب‌وار عمل کنید... #ریحانه 🌱 🆔️@Clad_girls

🔴 ظرفیت تکمیل شد ❌❌❌

▫️سعۍ‌کنید ‌با‌ نامحرم، ‌رابطه ‌نداشته‌باشید! +🎙علامه‌حسن‌زاده‌ی‌آملـے ✦✧✦✧✦✧ 🔴#هوس_آنلاین ✦✧ ⛔️⛔️🚫🚫⛔️⛔️ http://eitaa.com/joinchat/3779723272C22d0624772 .

💓| شھید‌آوینی‌میگفت: بالی‌نمیخواهم... این‌پوتین‌ھای‌کھنہ‌ھم‌میٺواند ❥ مرابہ‌آسمانھاببرد من‌ھم بالی نمی‌خواھم... بی‌شك‌با'چـادرم'می‌توانم‌مسافرِ‌آسمانھاباشم چادرمن،بال‌پروا‌زمَن‌اسٺ.🌱 「قـول‌ِمن‌بہ‌شـہـداچـادرمہ」 🆔 @clad_girls

برپایی غرفه حضرت رقیه سلام الله علیها در نمایشگاه بومی محلی #جزیره_قشم #فرشتگان_سرزمین_من ✓ #قشم 🏴 به مناسبت شهادت حضرت رقیه (سلام الله علیها) 🆔 @Clad_girls

اصلا حسین جنس غمش فرق میکند🏴😔 اجرای برنامه به مناسبت ماه #محرم 🖤 به امید لبخند آقامون💚 بزرگ ترین پویش #دختــرانه کشور✅😇 #جهاد_تبیین دختــرانه #فرشتگان‌_سرزمین‌_من #زابل 🆔 @Clad_girls 🌸🍃 @reyhaneh_shou

اصلا حسین جنس غمش فرق میکند🏴😔 اجرای برنامه به مناسبت ماه #محرم 🖤 به امید لبخند آقامون💚 بزرگ ترین پویش #دختــرانه کشور✅😇 #جهاد_تبیین دختــرانه #فرشتگان‌_سرزمین‌_من #شهرکرد 🆔 @Clad_girls 🌸🍃 @reyhaneh_shou

لــحـــ⏳️ــظه‌هـــــارا‌ می‌شمارم‌ثانیہ‌به‌ثانیہ.. #اربعین 🆔️@Clad_girls

مَـن فَـداے سـنگــ قـبرۍ ڪہ نـداری...🖤 #شهادت_امام_حسن (ع) 🏴 @‌clad_girls

یا ڪریم‌... شهادت‌امام‌حسـن‌مجتبـی'؏'🖤✨ • • #استوری #شهادت_امام_حسن_مجتبی 🆔@Clad_Girls

𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷𖧷 «رمـــان جــان شـیعـه،اهـل سـنت» #پارت_هفتادم از صدایی دستی که به در می‌زد، چشمانم را گشودم. خواب بعد از ظهر یک روز گرم تابستانی آن هم در خنکای کولر گازی حسابی دلچسب بود و به سختی می‌شد از بستر نرمش دل کَند. ساعت سه بعد از ظهر بود و کسی که به در می‌زد نمی‌توانست مجید باشد. با خیال اینکه مادر آمده تا سری به من بزند، در را گشودم و دیدم عبدالله پشت در ایستاده که لبخندی زدم و با صدایی خواب آلود گفتم: _ببخشید دیر باز کردم، خواب بودم. و تعارفش کردم تا داخل شود. همچنانکه قدم به اتاق می‌گذاشت، با لبخندی گرفته گفت: _ببخشید بیدارت کردم. سنگین روی مبل نشست و من با گفتن «الان برات چایی میارم.» خواستم به سمت آشپزخانه بروم که صدایم زد: _چیزی نمی‌خوام، بیا بشین کارت دارم. و لحنش آنقدر جدی بود که بی‌هیچ مقاومتی برگشتم و مقابلش روی مبل نشستم. مثل همیشه سر حال به نظر نمی‌آمد. صورتش گرفته و چشمانش غمگین بود که نگاهش کردم و پرسیدم: _چیزی شده عبدالله؟ به چشمان منتظرم خیره شد و آهسته شروع کرد: _الهه تو بهترین کسی هستی که میتونی کمکم کنی، پس تو رو خدا آروم باش و فقط گوش کن. با شنیدن این جملات پر از اضطراب، جام نگرانی در جانم پیمانه شد و عبدالله با مکثی کوتاه ادامه داد: _من امروز جواب آزمایش مامانو گرفتم. تا نام مادر را شنیدم، تنم به لرزه افتاد و باقی حرف‌های عبدالله را در هاله‌ای از ترس می‌شنیدم که می‌گفت: _هنوز به خودش چیزی نگفتم... یعنی جرأت نکردم چیزی بگم... دکتر می‌گفت باید زودتر اقدام می‌کردیم، ولی خُب هنوزم دیر نشده... گفت باید سریعتر درمان رو شروع کنیم... نمی‌دانم چقدر طول کشید و عبدالله چقدر مقدمه چینی کرد تا سرانجام به من فهماند درد کهنه مادر، سرطان معده بوده است. مثل اینکه جریان خون در رگ‌هایم یخ زده باشد، لرز عجیبی به تنم افتاده بود. نفس‌هایم به سختی بالا می‌آمد و شاید رنگم طوری پریده بود که عبدالله را سراسیمه به آشپزخانه بُرد و با یک لیوان آب بالای سرم کشاند. زبانم بند آمده بود و نمی‌توانستم چیزی بگویم یا حتی قطره‌ای آب بنوشم. به نقطه‌ای مبهم روی دیوار روبرویم خیره مانده و تنها به مادر فکر می‌کردم که حدود ده ماه این درد و رنج را تحمل کرده و خم به ابرو نمی‌آورد و همین تصویر مظلومانه‌اش بود که جگرم را آتش می‌زد. عبدالله کنارم روی مبل نشست و همچنانکه سعی می‌کرد آب را به دهانم برساند، با صدایی بغض آلود دلداری‌ام می‌داد: _الهه جان! قربونت برم! قرار بود آروم باشی! تو باید به مامان کمک کنی. مامان که دختری غیر از تو نداره! تو باید همراهیش کنی تا زودتر درمان بشه. ان شاء‌الله حالش خوب میشه... خدا بزرگه... و آنقدر گفت که سرانجام بغضم ترکید و اشکم جاری شد. دستانم را مقابل صورتم گرفته بودم و بی‌توجه به هشدارهای عبدالله که مدام گوشزد می‌کرد مادر می‌شنود، با صدای بلند گریه می‌کردم. نمی‌توانستم باور کنم چنین بلایی به سر مادر مهربان و صبورم آمده باشد. عبدالله لیوان را روی میز گذاشت، مقابلم روی زمین نشسته بود و مظلومانه التماسم می‌کرد: _الهه جان! مگه تو نمی‌خوای مامان خوب شه؟ دکتر گفت باید از همین فردا درمانش رو شروع کنیم. تو باید کمک کنی که به مامان بگیم. من نمی‌تونم تنهایی این کارو بکنم. تو رو خدا یه کم آروم باش. با چشمانی که از شدت گریه می‌سوخت، به چشمان خیس عبدالله نگاه کردم و با صدایی که از میان گلوی لبریز از بغضم به سختی بالا می‌آمد، ناله زدم: _عبدالله من نمی‌تونم به مامان بگم... من خودم هنوز باور نکردم... می‌خوای به مامان چی بگم؟!!! بخدا من دیگه نمی‌تونم تو چشمای مامان نگاه کنم... و باز سیل گریه نفسم را برید و کلامم را قطع کرد. من که نمی‌توانستم این خبر را حتی در ذهنم تکرار کنم، چگونه می‌توانستم برای مادر بازگویش کنم که صدای مادر که از طبقه پایین عبدالله را به نام می‌خواند، گریه را در گلویم خفه کرد و نگاهم را وحشتزده به در دوخت. با دستپاچگی از جایم بلند شدم و رو به عبدالله کردم: _عبدالله تو رو خدا برو پایین... اگه مامان بیاد بالا، من نمی‌تونم خودم رو کنترل کنم... و پیش از آنکه حرفم به آخر برسد، عبدالله از جا پرید و با عجله از اتاق بیرون رفت. با رفتن عبدالله، احساس کردم در و دیوار خانه روی سرم خراب شد و دوباره میان هق هق گریه گم شدم. ادامه دارد... ✍🏻به قلــــم فاطمه ولی نژاد 🆔@clad_girls

دلانہ✨ عمریست دخیلم، به ضریـحـی‌ڪه‌ندارۍ...🖤' #دلانه #شهادت_امام_حسن_مجتبی'؏' 🆔@Clad_Girls